Ζήτω ο κόφτης!

Όποιος κάνει πολιτικές αναλύσεις σε μια χώρα που για 7ο συνεχόμενο χρόνο βρίσκεται σε υφεσιακή κρίση, κινδυνεύει να εκτεθεί ανεπανόρθωτα. Ιδίως αν δεν λαμβάνει υπόψιν του τα δεδομένα της ιδιόμορφης ελληνικής οικονομίας. Αυτό έπαθαν όλοι όσοι προηγουμένως επιχείρησαν να προβλέψουν το μέλλον της χώρας και με νομοτελειακή ακρίβεια, το ίδιο θα πάθουν και όσοι επιχειρούν κάτι ανάλογο τώρα.

Όπως η Κυβέρνηση για παράδειγμα που πανηγυρίζει για όσα συνέβησαν στο Eurogroup  της Δευτέρας. Δεν πανηγυρίζει μόνο για την επίτευξη συμφωνίας η οποία -για να λέμε την αλήθεια- ήταν παλλαϊκό αίτημα. Πανηγυρίζει για την απογείωση της ελληνικής οικονομίας που έρχεται οσονούπω όπως προέβλεψε ο Πρωθυπουργός στη Βουλή. Ο Πάνος Σκουρλέτης το εξειδίκευσε ακόμη περισσότερο. “Θεωρώ ότι η απόφαση αυτή θα λειτουργήσει σαν μαγνήτης, έτσι ώστε να αξιοποιήσουν οι υποψήφιοι επενδυτές τις δυνατότητες  που παρέχονται πλέον στην οικονομία”, δήλωσε ο Υπουργός (Alpha 10 Μαίου).

Η επίτευξη της συμφωνίας είναι αναγκαία συνθήκη για να προχωρήσει η χώρα σε τροχιά σταθερότητας, δεν είναι όμως ικανή. Οι ενστάσεις του “ιδεοληπτικού” ΔΝΤ βασίζονται στην κοινή λογική και κανείς δεν θα πρέπει να τις παραβλέπει μηδενίζοντας την αξιοπιστία του ταμείου με το επιχείρημα “έκαναν λάθος στους πολλαπλασιαστές”. Η μέχρι τώρα πορεία της Ελλάδας οφείλεται σε ένα συνονθύλευμα παραγόντων, οι οποίοι περιλαμβάνουν από εγχώρια πολιτική πίεση μέχρι διεθνή παιχνίδια σκοπιμότητας.

Αυτό που υποστηρίζει όμως το ταμείο, είναι απόλυτα λογικό. Η χώρα δεν είναι δυνατόν να παράγει διαρκώς πλεονάσματα και κυρίως δεν μπορεί να παράγει τα πλεονάσματα την ώρα που λαμβάνονται συνεχώς νέα αντιαναπτυξιακά μέτρα. Υπ’ αυτήν την έννοια, τα μέτρα δεν θα αποδώσουν το προβλεπόμενο και επιπλέον θα στερήσουν από την οικονομία ένα επιπλέον ποσό. Θυμάστε που οι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν “να γυρίζει το χρήμα”; Με τα φορολογικά μέτρα, θα συμβεί ακριβώς το αντίθετο.

Αν αναρωτιέστε γιατί μόνο το ΔΝΤ βλέπει τα άσχημα να έρχονται, θα πρέπει να αναλογιστείτε τη σκοπιμότητα των υπόλοιπων πλευρών σε σχέση με την άμεση επίτευξη της συμφωνίας. Η Ελλάδα προφανώς βλέπει το φάντασμα ενός νέου πιστωτικού γεγονότος, όπως αυτού που συνέβη πέρυσι το καλοκαίρι να πλανάται πάνω από την παραπαίουσα οικονομία. Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να έχει ένα ντόμινο συνεπειών. Από ανάγκη πρόσθετων μέτρων μέχρι νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Αυτό εξηγεί εν μέρει γιατί η Κυβέρνηση έσπευσε να κλείσει την συμφωνία ακόμη και αν χρειάστηκε να καταπατήσει διάφορες κόκκινες γραμμές.

Οι Ευρωπαίοι από την πλευρά τους έχουν δύο καρπούζια στις μασχάλες τους και το τρίτο, το ελληνικό με τη βούλα, δεν χωράει. Brexit και προσφυγικό είναι σαφώς σοβαρότερα θέματα και με αυτά θέλουν να ασχοληθούν. Η Υπόθεση Ελλάδα εκτός του ότι έχει προκαλέσει κόπωση σε στελέχη και ευρωπαίους πολίτες, μπορεί να αντιμετωπιστεί και αργότερα.

Αυτό λοιπόν ακριβώς έκαναν μετέθεσαν το πρόβλημα για αργότερα. Γνωρίζουν ότι μόνο με θαύμα μπορεί η οικονομία της Ελλάδας να αναπτύσσεται με 3,5% μέχρι νεοτέρας. αν συμβεί θα μπούμε στο βιβλίο Γκίνες. Καμία σοβαρή ανάλυση όμως δεν μπορεί να γίνει με τόσο ακραία δεδομένα.

Η εφαρμογή του διαβόητου “κόφτη”, θεωρείται από πολλούς δεδομένη. Για τα δεδομένα όμως της Ελλάδας και της ισχύουσας νοοτροπίας, μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πολύ καλή για να είναι αληθινή. Ήταν για το όνειρο δεκαετιών για μια μερίδα φιλελεύθερων. Ένας μηχανισμός που θα έκανε δηλαδή το αυτονόητο. Θα έβαζε μαχαίρι στις δαπάνες, όταν τελείωναν τα λεφτά.

Σκεφθείτε τι ζητούν όσοι αντιδρούν στον κόφτη. Ζητούν να τελειώνουν τα λεφτά και εμείς να ξοδεύουμε και άλλά, δανειζόμενοι. Αυτός δεν ήταν όμως ο λόγος για τον οποίο η χώρα έφτασε στο χείλος του γκρεμού; Ζήτω ο κόφτης λοιπόν και είναι θλιβερή η αντίδραση σε έναν απόλυτα λογικό μηχανισμό. Ιδίως αν συμβαίνει και από ανθρώπους που αυτοχαρακτηρίζονται φιλελεύθεροι.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).