Μηχανή του Χρόνου: Έζησε 20 χρόνια σε μια σπηλιά του Ολύμπου ζωγραφίζοντας

Από τη mixanitouxronou:

Επί 20 χρόνια ζούσε τα καλοκαίρια σε μια σπηλιά στον Όλυμπο και ζωγράφιζε τα πανέμορφα τοπία του. Στο «Άσυλο Μουσών» , όπως την αποκαλούσε, ο μεγάλος ζωγράφος δημιούργησε περισσότερους από 500 πίνακες. Ήταν το ορμητήριό του προς τις απόκρημνες πλαγιές και τις απρόσιτες κορυφές του βουνού των θεών.

Έργα του φιλοξενούνται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Εξωτερικό. Πολλοί αγοράστηκαν στη σπηλιά του από Έλληνες και ξένους επισκέπτες ορειβάτες που θαύμασαν την τέχνη του. Συχνά δεχόταν στο «σπιτικό» του και φιλοξενούσε ορειβάτες με τους οποίους μοιραζόταν την αγάπη για τη φύση. Ανάμεσα σε αυτούς το 1936 ήταν και ο μεγάλος μαέστρος Δημήτρης Μητρόπουλος που επίσης αγαπούσε την ορειβασία, τα άγρια τοπία και τους ανοιχτούς ορίζοντες.

Ο Ιθακήσιος δεν έμεινε μόνο στον Όλυμπο. Ταξίδεψε και σε άλλες περιοχές, όπου ζωγράφισε τοπία , ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία από τους αγώνες του 1821. Σε μια εποχή που δεν υπήρχαν οι ανέσεις τις στέγασης αλλά και της μετακίνησης ο Ιθακήσιος ανέβηκε στον Παρνασσό, στον Αίνο της Κεφαλονιάς, επισκέφθηκε το Ζάλογγο, τη Σφακτηρία, τα Ψαρά, τη Σκιάθο, τα Μετέωρα, το Μεσολόγγι και πολλά άλλες περιοχές ιστορικής αξίας. «Δεν ανήκω εις καμία σχολήν, παρόλο ότι η δουλειά μου είναι νεοεμπρεσιονιστική. Η σχολή μου είναι η αιωνία πηγή της εμπνεύσεως και η ψυχική ανταπόκρισης με το τοπίον και τον άνθρωπο» είπε στη Βραδυνή το 1953.

Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη, το 1877. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γεωργανάς αλλά υιοθέτησε το Ιθακήσιος, εξαιτίας του παππού του που καταγόταν από την Ιθάκη. Ο πατέρας του ήταν ναυπηγός αλλά ο γιος στράφηκε προς τη ζωγραφική. Κατέβηκε στην Αθήνα και πέτυχε με διαγωνισμό στη Σχολή Καλών Τεχνών. Όταν τελείωσε το Πολυτεχνείο πήγε στην Αμβέρσα όπου σπούδασε με τα χρήματα που κέρδισε αναλαμβάνοντας την αγιογράφηση μιας ελληνικής εκκλησίας. Επέστρεψε στην Μυτιλήνη όπου έμεινε δύο χρόνια αλλά το 1902 πήγε στη Σμύρνη όπου έζησε 20 χρόνια. Μέχρι την καταστροφή. Το 1970, στα 91 του χρόνια ο Βασίλης Ιθακήσιος ζούσε στο Γηροκομείο Αθηνών. Έξω από το δωμάτιό του, στην πτέρυγα «Λάμψα»οι υπεύθυνοι τοποθέτησαν μια ταμπέλα με το όνομά του για να τον τιμήσουν, καθώς είχε δωρίσει στο ίδρυμα 27 πίνακες που του είχαν απομείνει. Ο Βασίλης Ιθακήσιος πέθανε το 1977 σε ηλικία 100 χρόνων. Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, σε μια από τις συχνές παραισθήσεις που είχε, κατάφερε να σηκωθεί από το κρεβάτι του, να πάει στον παράθυρο για να ατενίσει τον Όλυμπο. Σκύβοντας, έπεσε από ύψος ενός μέτρου και τραυματίστηκε θανάσιμα.

*Με πληροφορίες από το περιοδικό Επίκαιρα, Φεβρουάριος 1970.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ:

«Αδέλφια! Άδικα θέλετε να μας σκοτώσετε. Είμαστε αθώοι». Το συγκλονιστικό ντοκουμέντο από τις δύο πρώτες εκτελέσεις του Εμφυλίου στο Γεντί Κουλέ της Θεσσαλονίκης. Οι δραματικές στιγμές και η χαριστική βολή

«Αίολος Κεντέρης». Δείτε από ψηλά που κατέληξε το πιο γρήγορο πλοίο του Αιγαίου. Στιγματίστηκε από τις καταγγελίες για ατυχήματα που προκαλούσαν τα απόνερά του στις ακτές