Μηχανή του Χρόνου: Η μάχη που οι Σκωτσέζοι κατατρόπωσαν τους Άγγλους και κέρδισαν την ανεξαρτησία τους
Τότε που ο Άγγλος βασιλιάς Εδουάρδος ΙΙ αποφασίζει να αντιμετωπίσει τον «σκωτσέζικο πονοκέφαλο» που ακούει στο όνομα Ροβέρτος Μπρούς (Pics)
- 20 Σεπτεμβρίου 2014 17:47
Άνοιξη του 1314, ο Άγγλος βασιλιάς Εδουάρδος ΙΙ αποφασίζει να αντιμετωπίσει τον «σκωτσέζικο πονοκέφαλο» που ακούει στο όνομα Ροβέρτος Μπρούς. Ο Σκώτος ευγενής, αφού επικράτησε στις εσωτερικές έριδες μεταξύ των σκωτσέζικων φατριών, ξεκίνησε μια μεγάλης κλίμακας εκστρατεία προκειμένου να απελευθερώσει τη χώρα από τον αγγλικό ζυγό. Παράλληλα όμως με τις επιχειρήσεις σε σκωτσέζικο έδαφος, διεξήγαγε και καταδρομικές επιχειρήσεις στη βόρεια Αγγλία κατατρομοκρατώντας τον τοπικό πληθυσμό. Το Λονδίνο πιεζόταν από τους ντόπιους ευγενείς να εξοντώσει τον «αποστάτη».
Ο Εδουάρδος ήταν καταδικασμένος να εισβάλει στην Σκωτία αν δεν ήθελε να χάσει την αξιοπιστία του, τόσο στους υποστηρικτές του στη χώρα όσο και στην Αγγλία. Κατάφερε να συμβιβαστεί με τους ισχυρούς βαρόνους του βασιλείου του και έτσι συγκέντρωσε 12.000 πεζούς, 2.000 ιππότες και 2.000 τοξότες. Στις 19 Ιουνίου 1314 ο αγγλικός στρατός έφτασε στο Εδιμβούργο. Εν τω μεταξύ ο Μπρούς περιόδευσε σε όλη την Σκωτία ξεσηκώνοντας τον λαό, που είχε νωπές μνήμες από την αγγλική κυριαρχία. Κατάφερε να συγκεντρώσει 5.000-6.000 πολεμιστές, τον μεγαλύτερο στρατό που είχε παρατάξει ως τότε Σκώτος βασιλιάς.
Ο πυρήνας του στρατού αποτελείτο από 800 εμπειροπόλεμους Χαϊλάντερς. Ο Μπρούς αντιμετώπιζε μεγάλη έλλειψη σε ιππικό, καθώς οι 500 ελαφροί ιππείς του δεν μπορούσαν να αντιπαρατεθούν στους σιδερόφρακτους Άγγλους ιππότες. Γι’ αυτό τον λόγο εξόπλισε πάνω από τους μισούς άνδρες του με δόρατα μήκους τριών μέτρων και τους εκπαίδευσε να αποκρούουν τις επιθέσεις του αγγλικού ιππικού. Τον σκωτσέζικο στρατό ακολουθούσαν πολυάριθμοι αγρότες, άνδρες και γυναίκες, εξοπλισμένοι με αυτοσχέδια όπλα.
Ο Μπρούς επέλεξε να αντιπαρατεθεί στον αγγλικό στρατό στον λόφο του Μπάνοκμπερν. Παράταξε τους άνδρες του στην κορυφή προκειμένου να έχουν καλύτερη ορατότητα και δυνατότητα διαφυγής αν έχανε τη μάχη. Παράλληλα κατασκεύασε καμουφλαρισμένες τάφρους ως παγίδες για το εχθρικό ιππικό. Όταν οι πρώτοι Άγγλοι έφτασαν στο πεδίο της μάχης είδαν τον Μπρούς να δίνει οδηγίες στους άνδρες του.
Τότε ένας Άγγλος ιππότης όρμησε έφιππος εναντίον του. Ο Σκώτος βασιλιάς δεν φορούσε πανοπλία. Ωστόσο άρπαξε ένα διπλό πέλεκυ και σπιρούνισε το άλογο του κατά του αντιπάλου του. Με μια επιδέξια κίνηση απόφυγε τη λόγχη του Άγγλου ιππότη και με ένα δυνατό χτύπημα του άνοιξε το κρανίο στα δύο. Στις παραινέσεις των σωματοφυλάκων του ότι δεν έπρεπε να εκτεθεί σε τόσο μεγάλο κίνδυνο ο Μπρούς απάντησε στεναχωρημένος ότι το καλό του τσεκούρι χάλασε από το χτύπημα! Το περιστατικό αυτό σκόρπισε θύελλα ενθουσιασμού στο σκωτσέζικο στρατόπεδο.
Το επόμενο πρωί, στις 24 Ιουνίου, οι Σκωτσέζοι επιτέθηκαν κατά των εχθρικών δυνάμεων. Τους υποδέχθηκε μια βροχή από βέλη, τα οποία όμως προκάλεσαν μικρές απώλειες λόγω της διαρκούς κίνησης των σκωτσέζικων μονάδων. Οι τελευταίες ενεπλάκησαν με το αγγλικό ιππικό. Γρήγορα οι Άγγλοι ιππότες βρέθηκαν σε δυσχερή θέση, καθώς τα δόρατα των αντιπάλων τους και οι παγίδες τους στέρησαν το πλεονέκτημα των ελιγμών. Παράλληλα, οι Σκωτσέζοι ιππείς διασκόρπισαν τους Άγγλους τοξότες. Η συμπλοκή εντάθηκε όταν το αγγλικό πεζικό ενεπλάκη στη μάχη. Οι δύο αντίπαλοι μάχονταν με πείσμα. Ωστόσο η μαχητικότητα και η εμπειρία των Χαϊλάντερς άρχισε να κλονίζει τους Άγγλους.
Τελικά η νίκη χαμογέλασε στους Σκωτσέζους χάρη στην απρόσμενη επίθεση (ακόμη και για τον ίδιο τον Μπρούς) των αγροτών που ακολουθούσαν τον στρατό του. Οι Άγγλοι πίστευαν πως επρόκειτο για ξεκούραστη εφεδρεία και άρχισαν να υποχωρούν. Πολύ γρήγορα η υποχώρηση κατέληξε σε άτακτη φυγή. Ο ίδιος ο Άγγλος βασιλιάς φυγαδεύτηκε την τελευταία στιγμή από 50 ιππότες του. Άφησε στο πεδίο της μάχης χιλιάδες σφαγιασμένους υπηκόους του και τα όνειρα για επαναφορά της Σκωτίας στο στέμμα του. Βέβαια, χρειάστηκαν ακόμη 14 χρόνια μαχών και έντονου διπλωματικού παρασκηνίου προκειμένου το Λονδίνο να αναγνωρίσει επίσημα την ανεξαρτησία της Σκωτίας. Τα λόγια του Ροβέρτου Μπρούς την παραμονή της μάχης: «Αυτοί οι Άγγλοι βαρόνοι που βρίσκονται μπροστά σας με τις λαμπερές τους πανοπλίες, έχουν ορκιστεί να μας καταστρέψουν και να υποτάξουν το βασίλειο μας, το έθνος μας. Δεν πιστεύουν ότι μπορούμε να αντισταθούμε».
