Μηχανή του Χρόνου: Η ταπείνωση του Μάρκου Βαμβακάρη. Η περίοδος που αναγκάστηκε να βγει στη “ζητιανιά”

Στα τέλη της δεκαετίας του ’40, ο Μάρκος Βαμβακάρης βρισκόταν στο ψηλότερο σκαλί του ρεμπέτικου. Η συνεργασία του με τον Παπαϊωάννου στην ταβέρνα του Καλαματιανού, γνώριζε μεγάλη επιτυχία. Οι δίσκοι του γίνονταν ανάρπαστοι. Λίγα χρόνια μετά όμως, το 1954, ο Μάρκος αρρώστησε.

Η παραμορφωτική αρθρίτιδα, που χτύπησε τον δάσκαλο του ρεμπέτικου, ήταν μοιραία. Λόγω της ασθένειας, δεν μπορούσε να παίξει με δεξιοτεχνία μπουζούκι και σιγά- σιγά, όσοι μιλούσαν γι’ αυτόν με θαυμασμό, άρχισαν να τον ξεχνούν. Οι εταιρίες του γύρισαν την πλάτη, καθώς το ρεμπέτικο είχε αρχίσει να δίνει τη θέση του στο λαϊκό τραγούδι.

Η δύσκολη ζωή και η «σφουγγάρα» Η ζωή στην Αθήνα ήταν πολύ δύσκολη. Ο κόσμος υπέφερε από τη φτώχεια. Το ίδιο και ο Βαμβακάρης, που δεν είχε δουλειά και όλοι τον είχαν ξεχάσει. Για να συντηρήσει την οικογένειά του, υπήρχε μια λύση. Η «σφουγγάρα».

«Σφουγγάρα» έλεγαν οι μουσικοί, το πιατάκι που έβγαζαν στις ταβέρνες, για να ρίξουν κέρματα οι θαμώνες. Στην περίπτωση του Βαμβακάρη, το πιατάκι το κρατούσε ο πεντάχρονος τότε γιος του. Ο ίδιος ο μεγάλος ρεμπέτης, δεν άντεχε αυτόν τον εξευτελισμό. Δεν είχε όμως άλλη λύση. Ήθελε, αλλά δεν μπορούσε, να αποφύγει τη «ζητιανιά».

Δείτε εδώ το βίντεο, με τη συγκλονιστική μαρτυρία του Στέλιου Βαμβακάρη, για τα «πέτρινα χρόνια» του Μάρκου και πως το τζουκ μποξ, νίκησε το μπουζούκι.

Διαβάστε περισσότερα στην Μηχανή του Χρόνου:

* Η Ινδιάνα που γλύτωσε από τους κυνηγούς γούνας και επιβίωσε μόνης της σε ένα έρημο νησί για 18 χρόνια

* Αμφίπολις. Το πρώτο ντοκιμαντέρ για τον αρχαιολογικό χώρο που γυρίστηκε το 1988