Μηχανή του Χρόνου: Ντοκουμέντα από τους τελευταίους τίγρεις της Τασμανίας που αφανίστηκαν το 1936
Ήταν το μεγαλύτερο σαρκοβόρο με ρίγες και μάρσιπο. Ονομάστηκε θυλακίνος από την αρχαία ελληνική λέξη «θύλαξ»
- 29 Δεκεμβρίου 2017 08:41
Από τη mixanitouxronou.gr
Στην κεντρική φωτογραφία εικονίζονται δύο θυλακίνοι, γνωστοί ως τίγρεις της Τασμανίας, οι οποίοι εξαφανίστηκαν τον περασμένο αιώνα. Ο τελευταίος ονομαζόταν Μπέντζαμιν και πέθανε το 1936 σε έναν ζωολογικό κήπο του Χόμπαρτ.
Αιτία ήταν η παραμέλησή του από τους υπευθύνους, οι οποίοι το κλείδωσαν κατά λάθος έξω από το κλουβί του, με αποτέλεσμα να πεθάνει από το κρύο. Ο τελευταίος άγριος θυλακίνος είχε σκοτωθεί έξι χρόνια νωρίτερα βορειονατολικά του νησιού της Τασμανίας από έναν κάτοικο της περιοχής. Ο τελευταίος άνθρωπος που τον είδε ζωντανό, ανέφερε ότι κυκλοφορούσε κοντά σε ένα σπίτι. Ήταν το μεγαλύτερο γνωστό σαρκοβόρο μαρσιποφόρο της σύγχρονης εποχής και το τελευταίο μέλος της οικογενείας των Θυλακινιδών.
Έζησε πριν από 4 εκατομμύρια χρόνια και ήταν απόγονος του Θυλακίνου του Ντίκσον που χρονολογείται πριν από 23 εκατομμύρια χρόνια. Στην Αυστραλία ήταν ο μεγαλύτερος θηρευτής πριν από 3.500 χρόνια.
Ονομάστηκε θυλακίνος από την αρχαία ελληνική λέξη «θύλαξ» που υποδηλώνει τον θύλακα των μαρσιποφόρων.
Είχε το μέγεθος ενός σκύλου, διέθετε ρίγες τίγρης και μάρσιπο, παρόμοιο με αυτό του καγκουρό. Στην περίπτωση του διέθεταν μάρσιπο και τα θηλυκά τα αρσενικά, στα οποία χρησίμευε για να προστατεύονται τα όργανα αναπαραγωγής τους.
Ήταν νυχτόβιο ζώο και περνούσε την ημέρα μέσα σε σπηλιές. Ήταν σαρκοφάγο και τρέφοντας με καγκουρό, γουάλαμπι, φασκωλόμυες και πτηνά και μικρά ζώα.
Ο τελευταίος γνωστός θυλακίνος -ο Μπέντζαμιν- φωτογραφημένος το 1933
Ζούσε στην Αυστραλία, τη Νέα Γουινέα και την Τασμανία, όμως ο πληθυσμός του άρχισε να μειώνεται σταδιακά στο πέρασμα των αιώνων. Το προσδόκιμο ζωής τους ήταν τα 7 χρόνια Ενώ είναι γνωστό ότι κυνηγιόταν από τους πρώτους ανθρώπους, το κυνήγι εντάθηκε μετά τον αποικισμό των περιοχών με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στην ολοκληρωτική εξαφάνισή. Πρώτα, εξαφανίστηκε από την Ηπειρωτική Αυστραλία, ενώ στην Τασμανία συνέχιζαν να ζουν ως τις αρχές του 20ου αιώνα.
Το ζώο κυνηγήθηκε και θανατώθηκε από τους ανθρώπους. Οι Ευρωπαίοι το συνάντησαν στην Τασμανία το 1642 όταν ο Άμπελ Τάσμαν αποβιβάστηκε στην στο νησί, στο οποίο έδωσε το όνομα του. Μέλη της εξερευνητικής αποστολής ανέφεραν ότι είδαν άγρια ζώα με νύχια σαν της τίγρης. Οι άποικοι πίστευαν ότι επετίθεντο σε πρόβατα και πουλερικά, γι’ αυτό τα κυνηγούσαν.
Η κυβέρνηση της Τασμανίας πλήρωνε 1 λίρα για κάθε νεκρό ενήλικο θυλακίνο και 10 σελίνια για τα κουτάβια τους.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δεκαετία του ΄30 να εξαφανιστούν και τα τελευταία είδη. Από τότε έχουν υπάρξει αναφορές ότι το ζώο έχει θεαθεί σε διάφορες περιοχές της Αυστραλίας, ωστόσο καμία δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Δείτε ένα από τα ελάχιστα βίντεο που κατέγραψαν τον θυλακίνο κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ:
