Μηχανή του Χρόνου: Ποιοι ήταν οι παλαιότεροι κάτοικοι της Αρχαίας Ελλάδας και που κατοικούσαν
Αυτοί είναι οι αρχαιότεροι κάτοικοι του ελλαδικού χώρου. Η καταγωγή τους και ο τόπος διαμονής τους (Pics)
- 01 Μαΐου 2015 07:24
Το όνομα Πελασγοί χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά από τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, οι οποίοι αναφέρονταν στους πληθυσμούς αυτούς που θεωρούσαν προγόνους των Ελλήνων ή “προελληνικούς”.
Κάποιοι, κυρίως μεταγενέστεροι, το χρησιμοποιούν όμως και για να περιγράψουν αμιγώς ελληνικούς πληθυσμούς.
Σύγχρονοι ιστορικοί, αρχαιολόγοι και γλωσσολόγοι έχουν προσπαθήσει να συνδέσουν τους “Πελασγούς“, έναν όρο με μάλλον ασαφές περιεχόμενο, με διάφορους υλικούς πολιτισμούς ή γλωσσολογικές ομάδες, αλλά πρόκειται περί άλυτου “προβλήματος”.
Οι συνεχείς επεξεργασίες των Ελληνικών παραδόσεων και μύθων καθιστούν δύσκολο το διαχωρισμό σαφών “αναμνήσεων ιστορικών γεγονότων” και μυθοπλασίας όσον αφορά στις πληροφορίες που δίνουν οι αρχαίοι συγγραφείς για τους Πελασγούς.
Οι παλαιότεροι κάτοικοι της Ελλάδας ονομάστηκαν Πελασγοί, όπως κι όλες οι φυλές που κατοίκησαν στην Ελλάδα τα προϊστορικά χρόνια. Ο Στράβων αναφέρει ότι η φυλή των Πελασγών κατοικούσε στη Θεσσαλική περιοχή που λεγόταν Πελασγικό Άργος κι αργότερα ονομάστηκε Πελασγιώτιδα.
“Γενάρχης των Πελασγών αναφέρεται ο Πελασγός. Με το όνομά του συνδέθηκαν πολυάριθμοι θρύλοι και παραδόσεις”
Σύμφωνα με μια απ’ αυτές, ο Πελασγός ήταν ο πρώτος άνθρωπος που αναδύθηκε απ’ τη γη κι έγινε έτσι γενάρχης των ανθρώπων.
Στην Αρκαδία, όπου υπήρχε αυτή η παράδοση, πίστευαν ότι υιός του Πελασγού από τη νύμφη Κυλλήνη, ήταν ο Λυκάων, ο μυθικός βασιλέας της Αρκαδίας. Αυτή ονομάστηκε στην αρχή Πελασγία, από το όνομα του γενάρχη της. Ο Πελασγός αναφερόταν και ως ιδρυτής του Άργους της Πελοποννήσου, γιος του Αγήνορα και πατέρας της Λάρισας.
Σύμφωνα με άλλη πηγή ήταν υιός του Ποσειδώνα και της νύμφης Λάρισας, αδελφός του Αχαιού και του Φθίου.
Άλλες παραδόσεις αναφέρουν ότι ήταν ο μυθικός γενάρχης των Πελασγών της Θεσσαλίας ή ότι ήταν γιος του Αιρέστορα κι εγγονός του Έκβασου, οικιστή της Παρρασίας, στην Αρκαδία.
«Πιστεύω ότι το ελληνικό έθνος μιλούσε πάντα τη γλώσσα που μιλάει σήμερα. Στην αρχή, όταν αποσχίστηκε από τους Πελασγούς, ήταν μικρό και αδύναμο, αλλά η δύναμη του αυξήθηκε όταν προσχώρησαν άλλα έθνη, όπως οι Πελασγοί…» (Ηρόδοτος Α΄, 58).
