Μηχανή του Χρόνου: Τα σεξουαλικά όργια του Ιταλού διοικητή της κατοχικής Αθήνας
Ο Ιταλός διοικητής της κατοχικής Αθήνας με "κλίση" σε σεξουαλικά όργια και τη μαύρη αγορά! Ποιο ήταν το πραγματικό πρόσωπο του Κάρλο Τζελόζο, κατά πολλούς συνώνυμο της ντροπής του ιταλικού στρατού (Pics)
- 10 Σεπτεμβρίου 2016 10:01
Ο ιταλός διοικητής της κατοχικής Αθήνας. Έκανε σεξουαλικά όργια και μαύρη αγορά! Κάρλο Τζελόζο, η ντροπή του ιταλικού στρατού που έκλεβε κειμήλια και έργα τέχνης από αθηναϊκές οικογένειες
Ο Κάρλο Τζελόζο ήταν μια από τις πιο σημαντικές στρατιωτικές προσωπικότητες της Ιταλίας πριν και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1939 ήταν από τους επικεφαλής του Ιταλικού Στρατού που εισέβαλε στην Αλβανία, ενώ την επόμενη χρονιά έγινε διοικητής της 11ης ιταλικής στρατιάς. Παρά τη σπουδαιότητα της θέσης που κατείχε, ο στρατηγός δεν φερόταν με πειθαρχία ή αυτοσυγκράτηση. Τα πάθη του ήταν αφενός τα σεξουαλικά όργια και αφετέρου η απόκτηση πλούτου. Τα χρόνια της κατοχής, η στρατιωτική του θέση και η δύναμη που είχε, τον έκαναν να τα «γευτεί» και τα δύο, δημιουργώντας σάλο γύρω από το όνομά του.
Ο άτακτος στρατηγός
Με την άφιξή του στην Αθήνα, ο Κάρλο Τζελόζο επέλεξε για κατοικία το ανάκτορο του τότε Διαδόχου Παύλου στο Ψυχικό. Σύντομα, η εξοχική κατοικία του πρίγκιπα, μετατράπηκε σε «άντρο ακολασίας». Αντί για υψηλόβαθμους αξιωματικούς, μπαινόβγαιναν ύποπτα πρόσωπα του υποκόσμου της Αθήνας και αμέτρητες Ελληνίδες και ξένες καλλονές, που του προσέφεραν ερωτικές υπηρεσίες. Σε αντάλλαγμα, κέρδιζαν το φαγητό της επόμενης μέρας. Ένα ποτήρι γάλα και ένα κομμάτι ψωμί ήταν πολυτέλεια, την ώρα που ο κόσμος λιμοκτονούσε στα πεζοδρόμια. Ο Τζελόζο είχε μετατρέψει την κατοικία του και σε αποθήκη κλεμμένων αντικειμένων. Είχε φροντίσει να μεταφερθούν στο ανάκτορο, είδη αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών. Ασημικά και χρυσά, κειμήλια των Αθηναίων, σπάνιοι πίνακες, πορσελάνες και έπιπλα, στόλιζαν τον προσωπικό του χώρο.
Οι «παρτίδες» του Τζελόζο με τη μαύρη αγορά
Με τον καιρό, άρχισαν να διαρρέουν κακές φήμες για τη ζωή του ιταλού στρατηγού. Για τον λόγο αυτό, η Γκεστάπο ανέλαβε να ερευνήσει τη δράση του. Όπως αποδείχθηκε, ο Τζελόζο είχε χάσει τον έλεγχο της μονάδας του, καθώς αξιωματικοί και άλλα στελέχη του ιταλικού στρατού είχαν στραφεί εναντίον της κυβέρνησης της Ρώμης και του Μουσολίνι. Επίσης, πωλούσε στη μαύρη αγορά εμπορεύματα που προορίζονταν για τον ιταλικό στρατό και τον ελληνικό λαό. Για να μπορέσει να γίνει αυτό, είχε αναθέσει σε ορισμένους ιταλούς αξιωματικούς της εμπιστοσύνης του να διαχειρίζονται τα καΐκια που μετέφεραν εμπορεύματα στην Ελλάδα. Έτσι ενώ ξεκινούσαν από την Κωνσταντινούπολη πέντε καΐκια γεμάτα τρόφιμα και άλλα εφόδια, φρόντιζαν να φτάσει στο λιμάνι του Πειραιά μόνο το ένα. Η σπείρα του Τζελόζο ισχυριζόταν ότι τα άλλα τέσσερα είχαν πέσει στα χέρια ανταρτικού πλοίου. Στην πραγματικότητα όμως, τα είχαν ξεφορτώσει σε ερημική ακτή και τα είχαν διοχετεύσει στη μαύρη αγορά. Όταν μαθεύτηκε η αλήθεια, οι μυστικές υπηρεσίες συνέλαβαν τον Κάρλο Τζελόζο και τον οδήγησαν σιδεροδέσμιο στο Στρατοδικείο της Ρώμης.
Όταν ο Κάρλο Τζελόζο «αναθεμάτισε» το παιδί που βρέθηκε μπροστά στις ρόδες του αυτοκινήτου του
Ένα πρωί στην κατοχική Αθήνα συνέβη ένα κωμικοτραγικό περιστατικό με πρωταγωνιστή τον Κάρλο Τζελόζο. Ο ιταλός στρατηγός κατέβαινε την Κηφισίας με το πολυτελέστατο αυτοκίνητό του, φορώντας τη στολή του και συνοδευόμενος από τον υπασπιστή του. Όταν βρέθηκε στους Αμπελόκηπους, μπροστά στη βίλα Θών, το αμάξι του παρέσυρε ένα αγόρι και το πέταξε στην άσφαλτο. Το παιδί δεν τραυματίστηκε σοβαρά. Απέκτησε μόνο μερικές γρατζουνιές στα πόδια και στα χέρια. Ο Τζελόζο κατέβηκε να δει αν το αυτοκίνητο έπαθε ζημιά, εξαπολύοντας βρισιές στα ιταλικά. Για κάμποση ώρα ούρλιαζε, κουνώντας πέρα δώθε τα χέρια του και αφού ξεθύμανε, έβαλε μπρος το αυτοκίνητο και έφυγε. Το αγόρι τότε άρχισε να φωνάζει ειρωνικά: «Γκράτζια κολονέλο. Μπράβο κολονέλο». Τότε, ο κόσμος που περίμενε στη στάση του τραμ και έγινε μάρτυρας του επεισοδίου, γέλασε με το θάρρος και το χιούμορ του νεαρού.
Αντλήθηκαν πληροφορίες από «Ήρωες και Προδότες στην κατοχική Ελλάδα» Τάσος Κοντογιαννίδης, εκδόσεις Πελασγός.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ:
