Μηχανή του Χρόνου: Τζίμι Χέντριξ, οι τελευταίες στιγμές πριν τη μοιραία δόση
Ο τελευταίος καυγάς με τη Γερμανίδα φίλη του και το ποίημα που έγραψε πριν από τη μοιραία υπερβολική δόση, με τίτλο: "Η Ιστορία της Ζωής"
- 18 Σεπτεμβρίου 2014 09:56
Το μεσημέρι της 18ης Σεπτεμβρίου του 1970, ανακοινώθηκε ο θάνατος του θρυλικού Τζίμι Χέντριξ. Ήταν μόλις 27 χρόνων, όπως και άλλοι μεγάλοι ροκ καλλιτέχνες που «έφυγαν» στην ίδια ηλικία.
Ο θάνατός του αποδόθηκε σε ναρκωτικές ουσίες, αλλά οι ακριβείς συνθήκες θανάτου δεν εξακριβώθηκαν ποτέ. Τις ημέρες πριν από τον θάνατό του, μόνιμη συντροφιά του Χέντριξ ήταν η Γερμανίδα Μόνικα Ντάνεμαν. Ήταν αθλήτρια του καλλιτεχνικού πατινάζ και φανατική του θαυμάστρια. Τον γνώρισε στη Γερμανία τον Ιανουάριο του 1969 και έκτοτε επιδίωκε να τον συναντά όποτε μπορούσε. Βέβαια, ο Χέντριξ δεν δυσκολεύτηκε ποτέ να βρει γυναικεία συντροφιά και άφηνε ραγισμένες καρδιές σε κάθε πόλη που περιόδευε. Όλοι πίστευαν ότι και η Ντάνεμαν ήταν μία απ’ τις πάμπολλες ερωμένες του μουσικού. Η ίδια διέδιδε ότι ο Χέντριξ της ζήτησε να παντρευτούν. Ο ισχυρισμός της δεν αποδείχτηκε ποτέ.
Η ιστορία της ζωής
Το μεσημέρι της 17ης Σεπτεμβρίου, ο Τζίμι καθόταν σε μία καφετέρια και η Ντάνεμαν τον φωτογράφιζε με την αγαπημένη του κιθάρα. Η υπόλοιπη μέρα αφιερώθηκε σε βόλτες στο Λονδίνο, μία επίσκεψη σε τράπεζα και αρκετά τηλεφωνήματα. Ο Χέντριξ ήθελε να αντικαταστήσει τον μάνατζερ του, Μάικ Τζέφρι, γιατί πίστευε ότι έκλεβε ποσοστά από τα κέρδη του. Μάλιστα υποπτευόταν ότι ο Τζέφρι είχε οργανώσει την 3ημερη απαγωγή του τον Σεπτέμβριο του 1969, έτσι ώστε να μπορέσει να τον σώσει και να αποδείξει πόσο αναντικατάστατος ήταν.
Το απόγευμα, ο Χέντριξ επισκέφτηκε έναν Λονδρέζο φίλο του. Μαζί του ήταν η Ντάνεμαν και δύο όμορφες, νεαρές θαυμάστριες. Η Ντάνεμαν θύμωσε με την προσοχή που έδινε ο Χέντριξ στις κοπέλες και αποχώρησε. Ο μουσικός προσπάθησε να απολογηθεί, αλλά η Ντάνεμαν ήταν εξοργισμένη και τον αποκάλεσε «γουρούνι». Τελικά συμφιλιώθηκαν, όταν ο Χέντριξ επέστρεψε στο διαμέρισμά της και δείπνησαν μαζί. Εκεί ο μουσικός έγραψε το τελευταίο ποίημα του, με τίτλο «Η Ιστορία της Ζωής». Το ποίημα βρήκε ο φίλος του Έρικ Μπάρτον και θεώρησε ότι ήταν ένα αποχαιρετιστήριο σημείωμα, που έγραψε ο Χέντριξ πριν να αυτοκτονήσει.
Οι τελευταίες ώρες
Γύρω στη μία τα ξημερώματα ο Χέντριξ έφτασε στο διαμέρισμα του συνεργάτη του, Πιτ Κάμερον, που διοργάνωνε ένα πάρτι. Η Ντάνεμαν δεν ήταν μαζί του, αλλά έφτασε περίπου τριάντα λεπτά αργότερα. Δεν ήταν καλεσμένη και χτυπούσε μανιασμένα το κουδούνι, ζητώντας να δει τον Χέντριξ. Ο μουσικός δεν φαινόταν πρόθυμος να της μιλήσει, αλλά η επιμονή της Ντάνεμαν νίκησε. Κατέβηκε να τη δει και ύστερα από λίγο, αποχώρησε απ’ το πάρτι. Είχε καταναλώσει τουλάχιστον ένα χάπι αμφεταμίνης.
Για τις επόμενες ώρες, η μόνη μαρτυρία που υπάρχει είναι αυτή της Μόνικα Ντάνεμαν. Οι δηλώσεις της παρουσίαζαν έντονες διαφορές μεταξύ τους και δεν συμφωνούσαν με τα λεγόμενα της αστυνομίας και των τραυματιοφορέων που βρήκαν τον νεκρό Χέντριξ. Σύμφωνα με την Ντάνεμαν, στις 3 τα ξημερώματα έφαγαν και ήπιαν ένα μπουκάλι κρασί. Μετά μιλούσαν μέχρι που ξάπλωσαν να κοιμηθούν. Ο Χέντριξ παραπονιόταν ότι δεν μπορούσε να χαλαρώσει και ζήτησε υπνωτικά χάπια απ’ την Ντάνεμαν. Ήθελε να κοιμηθεί μιάμιση μέρα προτού φύγει για τις Η.Π.Α. Σε κάποιες δηλώσεις της, η Ντάνεμαν υποστήριξε ότι δεν του έδωσε τίποτα, ενώ σε άλλες παραδέχτηκε ότι τον προμήθευσε με χάπια. Η ίδια κοιμήθηκε και ξύπνησε γύρω στις 10 το πρωί, είδε ότι ο Χέντριξ κοιμόταν ήρεμα δίπλα της και πήγε να αγοράσει τσιγάρα.
Όταν επέστρεψε, ο μουσικός ανέπνεε, αλλά δεν μπορούσε να τον ξυπνήσει. Κοίταξε το μπουκαλάκι με τα υπνωτικά χάπια και παρατήρησε ότι έλειπαν εννιά ταμπλέτες. Κάλεσε το ασθενοφόρο στις 11.18, περίμενε μέχρι την άφιξη του και τον ακολούθησε στο νοσοκομείο. “Ομως, η μαρτυρία των τραυματιοφορέων ήταν διαφορετική. Όταν έφτασαν η πόρτα ήταν ανοιχτή και το δωμάτιο άδειο, εκτός απ’ την ακίνητη φιγούρα πάνω στο κρεβάτι. Ένας απ’ τους τραυματιοφορείς, ο Γρεγκ Τζόουνς, περιέγραψε τη σκηνή που αντίκρισε: «Ήταν φρικτό θέαμα. Ήταν καλυμμένος με εμετό. Είχε λερώσει και τα μαξιλάρια – μαύρο και καφέ. Ψάξαμε για σφυγμό, ρίξαμε φως στα μάτια του, καμία αντίδραση». Στο νοσοκομείο προσπάθησαν να τον επαναφέρουν, αλλά ήταν μάταιο. Ήταν νεκρός πριν φτάσει στο νοσοκομείο.
Πέθανε από αναρρόφηση λόγω υπερβολικής δόσης υπνωτικών, αλλά ο ιατροδικαστής δεν μπορούσε να κρίνει αν ο θάνατος ήταν ατύχημα ή αυτοκτονία. Οι θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τον θάνατό του είναι αμέτρητες και αναμειγνύουν μέχρι και το FBI. Οι ανακρίβειες στις δηλώσεις της Ντάνεμαν ενέτειναν το μυστήριο, αλλά επισήμως ποτέ δεν αμφισβητήθηκε ότι ήταν ατύχημα.
Το τελευταίο ποίημα που έγραψε τελειώνει με τη φράση, «Until we meet again» και είναι το εξής:
The Story of Life
The story of Jesus so easy to explain
After they crucified him,
a woman, she claimed his name
The story of Jesus
the whole bible knows
went all across the desert
and in the middle, he found a rose
There should be no questions
there should be no lies
He was married ever happily after
All the tears we cry
No use in arguing
all the use to the man that moans
When each man falls in battle,
his soul it has to roam
Angels of heaven
flying saucers to some,
made Easter Sunday
the name of the rising sun
The story is written
by so many people who dared,
to lay down the truth
to so very many who cared
to carry the cross
of Jesus and beyond
We will guild the light this time with a woman in our arms
We as men can’t explain
the reason why the woman’s always mentioned at the moment that we die
All we know
is God is by our side,
and he says
the word so easy
yet so hard
I wish not to be alone,
so I must respect
my other heart
Oh,the story of Jesus
is the story of you and me
No use in feeling lonely,
I am you searching to be free
The story of life
is quicker than the wink of an eye
The story of love is hello and good-bye
Until we meet again…
