Ο Ριτς Σκέντρα ήθελε να κάνει μια φάρσα και γέμισε τους υπολογιστές “ιούς”

Το πρώτο κακόβουλο πρόγραμμα υπολογιστή (ευρύτερα γνωστός ως ‘ιός’) που μπορούσε να εξαπλωθεί  εκτός του συστήματος στο οποίο είχε ‘φτιαχτεί’ δημιουργήθηκε από έναν 15χρονο, ο οποίος αρνείτο να ζήσει μια ζωή που δεν θα περιλάμβανε φάρσες στους φίλους του. Ο Ριτς Σκέντρα γεννήθηκε σαν σήμερα, 6 Ιουνίου του 1967 στο Πίτσμπουργκ της Πενσιλβάνια. Να πούμε ένα χρόνια πολλά.

Το παιδί που δεν μπορούσε να φτιάξει ‘τρενάκια’ έφτιαξε κακόβουλο λογισμικό

To Φλεβάρη του 1982 ο Rich Skrenta ήταν 15 χρόνων και περνούσε όλη του τη μέρα ‘αγκαλιά’ με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Είχε διαπιστώσει πως τον ενδιαφέρουν πολύ περισσότερο από τα μαθήματα του. Επίσης, είχε καταλάβει ότι η έλξη οφειλόταν στο άγνωστο όσων μπορούσαν να κάνουν αυτά τα μηχανήματα. “Ήμουν σπασικλάκι, ένας ‘φύτουλας’ των ηλεκτρονικών υπολογιστών, με ενδιαφέρον για όλους τους τομείς της τεχνολογίας” είχε πει το 2012 στο Register.

“Ήθελα να φτιάξω ένα ρομπότ, αλλά δεν υπήρχαν τα απαραίτητα ‘εργαλεία’. Ή οδηγίες. Και εγώ δεν είχα κάποιες ιδιαίτερες μηχανολογικές ικανότητες. Στο δημοτικό συνήθιζα να πειραματίζομαι με τους ασυρμάτους, αλλά το όποιο λάθος έκανα κατά την κατασκευή οδηγούσε στην αχρηστία τους -δεν λειτουργούσαν. Τότε δεν ήταν εύκολο για εμένα να συνθέσω τις γραμμές του τρένου, στα σχετικά παιχνίδια”. Όλα άλλαξαν όταν συστήθηκε με τον προγραμματισμό. “Ήταν η λύση στο πρόβλημα που είχα έως τότε, ως προς το πώς θα μπορώ να κάνω ό,τι έβλεπα στις κινηματογραφικές ταινίες”. Δεν θα εκπλαγείτε αν μάθετε πως η αγαπημένη του ήταν το 2001: A Space Obyssey.

Oι γονείς του αναγνώρισαν την τρέλα που είχε με τους υπολογιστές και του αγόρασαν ένα Apple II, με λειτουργικό σύστημα το Apple DOS 3.3, για χριστουγεννιάτικο δώρο το 1980. “Έκτοτε περνούσα όλη μου τη μέρα μπροστά του. Όταν δεν έπαιζα παιχνίδια, μάθαινα προγραμματισμό”. ‘Έγραψε’ ένα δικό του παιχνίδι, που άρχιζε με έναν επιζήσαντα αεροπορικού δυστυχήματος. “Με αυτόν τον τρόπο έμαθα το βασικό προγραμματισμό. Σιγά σιγά εξέλισσα και τις ικανότητες μου στην ανάπτυξη γλώσσας προγραμματισμού.

Εκείνη την εποχή, οι περισσότεροι υπολογιστές δεν είχαν σκληρό δίσκο και η μεταφορά των όποιων δεδομένων γινόταν μέσω δισκέτας. Έτσι ‘μεταφέρονταν’ από σπίτι σε σπίτι και τα video games. Προφανώς και η ‘πειρατεία’ έκανε πάρτι. “Ήμουν μέλος λέσχης του Πίτσμπουργκ και συνήθιζα να αντιγράφω λογισμικά, σε δισκέτες και να τα δίνω στους φίλους μου. Μια μέρα σκέφτηκα πως με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσα να τους κάνω και φάρσες”.

Η αρχή έγινε με μετατροπές που εμφάνιζαν στις οθόνες των υπολογιστών των φίλων του μηνύματα που τους είχε ετοιμάσει. Η δεύτερη προσπάθεια είχε ως συνέπεια να σβήνουν τα μηχανήματα, με την ενεργοποίηση της δισκέτας. “Τα είχα βρει όλα αυτά υστερικά αστεία”. Ήταν ο μόνος. Όλοι οι άλλοι σύντομα σταμάτησαν να δέχονται δισκέτες από τα χέρια του.

“Αποφάσισα να βρω άλλον τρόπο να τους κάνω πλάκες. Σκέφτηκα πώς θα μπορούσα να μετατρέπω το περιεχόμενο των υπολογιστών, χωρίς να τους αγγίζω”. ‘Έγραψε’ πρόγραμμα που κωδικοποιήθηκε για να ‘περνάει’ από δισκέτα σε δισκέτα και να ‘διαδίδεται’ από υπολογιστή σε υπολογιστή. Δηλαδή, άπαξ και δισκέτα με τον ιό έμπαινε στον υπολογιστή, ο υπολογιστής τον ‘παντρευόταν’ και τον μετέφερε σε όποια άλλη δισκέτα ‘υποδεχόταν’.

Εμπνεύστηκε τεχνική που έγινε γνωστή ως ‘ιός τομέα εκκίνησης’

Ο Skentra χρησιμοποίησε τεχνική που τώρα είναι γνωστή ως ‘ιός τομέα εκκίνησης’. Ήταν ‘κολλημένος’ σε ένα game έτοιμο προς χρήση. Την 50η φορά που ξεκινούσε το παιχνίδι, ο ιός ‘απελευθερωνόταν’, η οθόνη μαύριζε και μετά εμφανιζόταν σε αυτήν ένα ποίημα που αφορούσε τον ιό. Ήταν αυτό που ακολουθεί.

Elk Cloner: The program with a personality (Εlk Cloner: το πρόγραμμα με προσωπικότητα)

It will get on all your disks (θα ‘καταλάβει’ όλους σας τους δίσκους)

It will infiltrate your chips (θα ‘διεισδύσει’ στα τσιπς)

Yes, it’s Cloner! (ναι, είναι ο Cloner)

It will stick to you like glue (θα ‘κολλήσει’ πάνω σας, σαν κόλλα)

It will modify RAM too (θα τροποποιήσει το RAM)

Send in the Cloner! (διαδώστε τον Cloner).

Αν ο υπολογιστής ξεκινούσε με μια μολυσμένη δισκέτα, το αντίγραφο του ιού ‘τοποθετούνταν’ στη μνήμη του υπολογιστή. Όταν ‘έμπαινε’ σε αυτόν ‘καθαρή’ δισκέτα, ολόκληρο το DOS (μαζί με τον ιό του Skentra) αντιγραφόταν στο δίσκο και ούτω καθ εξής. Για να γίνει αδύνατη η συνεχόμενη αντιγραφή του DOS κάθε φορά που ‘έμπαινε’ στον υπολογιστή μια δισκέτα, ο Skentra είχε προβλέψει να ‘καταγράφεται’ στη δισκέτα η ‘μόλυνση’ της και να ‘αναγνωρίζεται’.

Κοντολογίς, στα 15 ο Αμερικανός έφτιαξε τον πρώτο ιό της ιστορίας που κυκλοφόρησε εκτός του εργαστηρίου όπου ‘δημιουργήθηκε’. Έγινε γνωστός ως ο πρώτος εξαπλούμενος, εκτός συστήματος, ιός. Τον ονόμασε Elk Cloner. “Η Apple είχε προνοήσει να βάλει ασφάλεια, για την παραβίαση στα σημεία εισόδου των υπολογιστών -την ενεργοποίηση της μονάδας του δίσκου. Μια από τις βασικές εφαρμογές των μηχανημάτων της εταιρίας, το System Monitor, είχε ‘τρύπες’, τις οποίες χρησιμοποιούσε ο Elk Cloner”.

Για να τον φτιάξει χρειάστηκε δυο εβδομάδες. Και χωρίς να το ξέρει, μεταδόθηκε παντού. Αρχικά κατέλαβε τους υπολογιστές όλων των φίλων και συμμαθητών του και αυτόν του καθηγητή μαθηματικών της τάξης του. “Εάν δεν έκανες reboot, μολυνόταν κάθε νέα δισκέτα που έμπαινε στον υπολογιστή. Ο εξάδελφος μου που ζει στη Βαλτιμόρη, μου είπε πως εντοπίστηκε πολλά χρόνια μετά σε υπολογιστές της Ναυτικής Βάσης”. Βοήθησε και ότι δεν υπήρχαν anti-virus. Προέκυψαν μετά.

Όταν τελείωσε το σχολείο ο δημιουργός του πρώτου ιού, σπούδασε αυτό που αντιλαμβάνεστε στο Nothwestern University και το συνέχισε από εκεί. Έγινε ‘κάτοικος’ της Silicon Valley και επιχειρηματίας.

Για την ιστορία, ο πρώτος ιός της όποιας φύσεως εμφανίστηκε το Μάρτιο του 1971, στο πειραματικό πρόγραμμα με το όνομα Creeper, που διαδιδόταν μέσω του δικτύου APRANET (άνηκε στον αμερικανικό στρατό και προηγήθηκε του Internet). Μετά τη ‘μόλυνση’ εμφανιζόταν στην οθόνη το μήνυμα ‘είμαι ο Creeper, πιάσε με αν μπορείς’. Τότε δεν υπήρχαν προσωπικοί υπολογιστές. Υπήρχε ένας (τεράστιος) κεντρικός και πολλά σετ με οθόνη και πληκτρολόγιο που συνδέονταν μαζί του. Αυτός που τον έφτιαξε ήθελε να αποδείξει πως η θεωρία του ότι μπορεί να ‘μπει’ στον υπολογιστή δεν ήταν μόνο λόγια. Ο πλανήτης δεν έμαθε ποτέ ποιος τον έφτιαξε. Ούτε το όνομα εκείνου που ‘έφτιαξε’ το πρόγραμμα, το οποίο ανίχνευε τον Creeper και τον διέγραφε (ονομάστηκε Reaper).

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις