#ThankYouMom: Ο χρυσός Ολυμπιονίκης Λευτέρης Πετρούνιας και ένα μεγάλο ‘ευχαριστώ’ στην υπέροχη μαμά του

Ότι και να προσπαθήσει κανείς να γράψει για το ρόλο της μαμάς, ίσως φανεί προσποιητό, στημένο, ψεύτικο. Είναι οξύμωρο πως μια σχέση, μια επαφή που σχεδόν όλοι βιώσαμε και βιώνουμε, μοιάζει τόσο δύσκολο να την εκφράσεις με φράσεις και λέξεις. Σε πόσα σημαντικά γεγονότα της ζωής μας βρισκόταν εκεί, αφανής ήρωας, να μας στηρίζει, να υπομένει ή απλά να μην μιλά για να μην μας χαλάσει το χατήρι;

“Μπορεί όλοι να ξέρουν το ρόλο του στηρίγματος της μητέρας, κανείς όμως δεν την έχει δικαιώσει απόλυτα” μου λέει η μητέρα του Παγκόσμιου πρωταθλητή στην ενόργανη Λευτέρη Πετρούνια,  Σοφία Μποτσίου- Πετρούνια. Πώς είναι άραγε να έχεις γιο τον νο. 1 αθλητή αυτή την περίοδο στον κόσμο και να προετοιμάζεσαι μαζί του για τη μεγάλη στιγμή των Ολυμπιακών; Και από την άλλη τι έχει ανάγκη ένας μεγάλος αθλητής από τη… μητέρα του;

Παγκόσμιος Πρωταθλητής τον Οκτώβριο, έχει βάλει στόχο να πατήσει το υψηλότερο βάθρο στην πιο μεγάλη διοργάνωση στην ενόργανη γυμναστική, του Ολυμπιακούς του Ρίο. Ο Λευτέρης μας εξηγεί για τα άμεσα σχέδιά του πριν το καλοκαίρι: “Στην πορεία έχουμε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στη Βέρνη σε ένα μήνα”.

Η ψυχολογία της ενόργανης

Από τη συζήτηση καταλαβαίνουμε πως ενώ άλλοι αθλητές απομονώνονται και προπονούνται ως τη μεγάλη μέρα του αγώνα, οι αθλητές της ενόργανης πρέπει να “στρώσουν το έδαφος”, με καλά αποτελέσματα και υψηλές βαθμολογίες σε σειρά αγώνων πριν τον τελικό στόχο. “Η ενόργανη είναι ένα άθλημα όπου παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η ψυχολογία και η εικόνα που αφήνεις προς τους κριτές. Η ανθρώπινη κρίση, όσο ακέραια και να είναι, παραμένει ανθρώπινη κρίση. Οπότε ως αθλητής κάνεις ότι μπορείς για να την επηρεάσεις θετικά”.

“Ο πρώτος αγώνας στη Ντόχα ήταν για να δω πως αντιδρώ μετά το παγκόσμιο πρωτάθλημα, ο δεύτερος είναι το προ ολυμπιακό τουρνουά που ούτως ή άλλως είμαι καλεσμένος, αλλά είναι καλό να κερδίσω το Βραζιλιάνο μέσα στην έδρα του, στην πρώτη αναμέτρηση και ο τρίτος αγώνας το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα είναι μια μεγάλη διοργάνωση, όπου επιλέγουμε να συμμετέχουμε γιατί θέλουμε να κατοχυρώσουμε μια υψηλή βαθμολογία. Αυτές οι τρεις διοργανώσεις θα με φέρουν πιο κοντά στο στόχο μου”.

Γεννημένος αθλητής…

Για να φτάσει εδώ, ο Λευτέρης πέρασε ατελείωτες ώρες προπόνησης, πειθαρχίας και εξάσκησης. Με σύμμαχο μια δοτική και υποστηρικτική μαμά. Όπως όλες οι μαμάδες του κόσμου, που προσπαθούν να κάνουν εκείνο που πιστεύουν καλύτερο για τα παιδιά τους. Ένας αέναος αγώνας για όλες τις μαμάδες που έδωσαν το δικό τους αγώνα για τον μικρό/την μικρή τους πρωταθλητή.

Άλλωστε δεν υπάρχουν μεγάλα μυστικά για να διακρίνει κανείς τον πρωταθλητή στο παιδί του: “Δεν μου το είπε. Ούτε το καταλάβαμε” μας αναφέρει η κυρία Σοφία, που εξηγεί πως πήγε το γιο της, όπως και τον μεγαλύτερο αδερφό του επειδή ήταν υπερκινητικά παιδιά. “Ο Λευτέρης ήταν τεσσάρων ετών, όταν πρωτοπήγε” μας εξηγεί και εξιστορεί πως από το πρώτο λεπτό, ο Πετρούνιας ένιωσε σαν να ανήκει ανάμεσα στα όργανα γυμναστικής. “Την επόμενη χρονιά τους πήγα κολυμβητήριο και τους δύο και εκεί τα κατάφερνε. Γεννημένος αθλητής. Κι από εκεί και πέρα ξεκίνησε η πορεία του”.

Η μαμά πίσω από έναν πρωταθλητή

“Παρακολουθώντας την επικοινωνία «Σ’ευχαριστώ, Μαμά» της P&G σε προηγούμενους Ολυμπιακούς αγώνες έκλαιγα, γιατί σκεφτόμουν ότι έχω περάσει κάτι αντίστοιχο. Με τον Λευτεράκη στο πίσω κάθισμα, τον ξύπναγα πολύ πρωί, το πήγαινα προπόνηση και όλα αυτά. Και όταν ο Λευτέρης μου είπε μανούλα δικαιώθηκες γιατί με διάλεξε η P&G, ως πρεσβευτή της καμπάνιας αυτής, το θεωρώ πολύ ιδιαίτερο αφιέρωμα αυτό για τη μητέρα”.

“Για μας στην P&G το σπίτι και η οικογένεια είναι το βασίλειό μας, καθώς προϊόντα όπως Ariel, Always, Pampers, H&S, Oral B και πολλά ακόμα εκεί καλούνται να εκπληρώσουν την αποστολή τους, η οποία δεν είναι άλλη από τη βελτίωση όλων αυτών των στιγμών που συνθέτουν την καθημερινότητά μας, από το πρωί που βουρτσίζουμε τα δόντια μας μέχρι το βράδυ που βάζουμε μια καθαρή πάνα στο μωρό μας πριν κοιμηθεί. Και η κάθε μαμά είναι η ψυχή του σπιτιού, είναι αυτή που βρίσκεται πίσω από όλους και κυρίως από τα παιδιά της, στα οποία δίνει καθημερινά όλη την προσοχή, ενώ στηρίζει με τη δύναμή της και τις συμβουλές της τις προσπάθειές τους. Οι μαμάδες των αθλητών στους Ολυμπιακούς αγώνες αντιπροσωπεύουν και συμβολίζουν για μας την προσφορά κάθε μητέρας στα παιδιά και την οικογένειά της”, τονίζει η Ελένη Παπαδημητρίου, Διευθύντρια Επικοινωνίας P&G Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Επάγγελμα… μητέρα

Αυτό που ξεχωρίζεις στη μητέρα του Λευτέρη Πετρούνια είναι ο τρόπος που σέβεται τους ρόλους. Είναι η μάνα που βρίσκεται πάντα εκεί, αλλά δεν είναι προπονητής. Είναι ο άνθρωπος που θα έκανε τα πάντα για το παιδί της, αλλά δεν είναι μάνατζερ, ούτε επιθυμεί να παρέμβει στη ζωή του γιου της. Κι αυτό μοιάζει από μόνο του μια μεγάλη κατάκτηση. Άλλωστε πρωταθλήτρια μαμά, δεν σημαίνει και… πιεστική μαμά!

“Δεν ήμουν ποτέ τέτοια μαμά, το έχω ζήσει όμως. Δεν τους διδάσκουν ομαδικότητα […] οι γονείς τους. Τους λένε, εσύ να πάρεις χρυσό. Ούτε τους λένε ότι είναι ένας αγώνας και τίποτα άλλο. Εγώ του έλεγα μην κοιτάς τι κάνει αυτός ή εκείνος, βάλε στο μυαλό σου τι σου έχει πει ο προπονητής σου και αν έχεις ένα σωστό αποτέλεσμα, έχεις. Και νομίζω ότι αυτό είναι το φυσιολογικό για να μεγαλώσει η ψυχούλα του φυσιολογικά. Αν εγώ τον πιέσω τι θα κερδίσω, αν τον πίεζα να μην σταματήσει και τραυματιζόταν και είχε ένα χειρουργείο δεν θα επέστρεφε ποτέ” μας εξηγεί, χωρίς ποτέ να ισχυρίζεται πως υπάρχει ο τέλειος γονιός. “Δεν γεννιόμαστε γονείς, ούτε είμαστε αλάνθαστοι. Δεν πάμε σε κάποια σχολή γονέων, αυτό που νιώθεις κάνεις πάντα” σημειώνει.

Η ίδια θέλει μόνο να βλέπει το παιδί της ευτυχισμένο. “Δεν έχω αγωνία για το αποτέλεσμα που θα φέρει, αλλά για το ποια ψυχολογία θα έχει. Αν εκείνος είναι καλά με τη 15η θέση, είμαι κι εγώ καλά. Εγώ θέλω να είναι εκείνος ευτυχισμένος, να είναι εκείνος καλά” αναφέρει και ένα μειδίαμα σχηματίζεται στο πρόσωπο του αθλητή. Άλλωστε, περιγράφοντάς μας την τελευταία συμμετοχή του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα τον περασμένο Οκτώβρη, όταν κέρδισε και το Χρυσό, η κα. Σοφία μας εξηγεί πως εκείνη ανησυχούσε και του συνιστούσε να μην αγωνιστεί. “Όταν μου έδειξε εκείνο το τουμπανιασμένο χέρι στο Skype του λέω “μην αγωνιστείς παιδί μου πάνω απ’ όλα η υγεία”. Παρόλα αυτά μας περιγράφει πως ο γιος της “ήθελε πολύ αυτό το μετάλλιο γιατί ήθελε να το αφιερώσει στο μπαμπά του. Το ήθελε πάρα πολύ! Και φυσικά ο φακός δεν μπορεί να πιάσει τη στιγμή, γιατί εμένα είναι παιδί μου και τον ξέρω, τη στιγμή που θέλει να κλάψει και δεν μπορεί”.

Εξάλλου, τα λεγόμενα της μητέρας του προσυπογράφει και ο ίδιος ο Λευτέρης: “Οι γονείς μου έδιναν πάντα την εντύπωση ότι είναι ικανοποιημένοι με ότι και αν έκανα και γι’ αυτό τους ευχαριστώ πραγματικά. Έχω μάθει τι θα πει ευγενής άμιλλα, μου έχουν μάθει το συναγωνίζομαι και όχι το ανταγωνίζομαι και είναι κάτι το οποίο δεν αναπτύσσεται εύκολα σε μια οικογένεια με έναν γιο που κάνει πρωταθλητισμό” σημειώνει από την πλευρά του ο παγκόσμιος πρωταθλητής.

Η διάκριση των… αρμοδιοτήτων

Αναρωτιόμαστε πώς η μητέρα ενός πρωταθλητή καταφέρνει να τον εμπνεύσει, να του δώσει τις απαραίτητες συμβουλές. Η οικογένεια Πετρούνια δεν μπερδεύτηκε ποτέ στο σωστό “μοίρασμα των ρόλων”. “Υπάρχει πειθαρχία, αλλά από τον προπονητή. Δεν έχει να κάνει καθόλου με τη σχέση με τη μητέρα μου, είναι κάτι που το χτίζει ο προπονητής και απλά όταν το παιδί παραπονεθεί, αν παραπονεθεί ποτέ αυτό που πρέπει να κάνει ο γονέας είναι να μιλήσει με τον προπονητή” σημειώνει ο Λευτέρης Πετρούνιας, για να τον συμπληρώσει η μητέρα του. “Πάντα η μητέρα είναι κοντά στα παιδιά της, πάντα είναι το στήριγμα των παιδιών της – αλλά τώρα είναι ένας αθλητής πιο ολοκληρωμένος που θέλει λίγα πράγματα. Να κάτσουμε να πιούμε ένα κρασί, να μου πει ένα πρόβλημα”.

Η μητέρα του άλλωστε δεν κρύβει πως στην αρχή αγωνιούσε πολύ για την υγεία του γιου της. “Ο Λευτέρης είχε πρόβλημα, δεν είχαν δέσει τα οστά του. Ο προπονητής πίστευε ότι ο Λευτέρης μπορεί να κάνει όλα τα όργανα. Το παιδί όμως πόναγε…” μας εξιστορεί για τα πρώτα χρόνια στην ενόργανη. “Δεν ήθελα να πιέζει κανείς το παιδί μου. Με ενδιέφερε να κάνει ενόργανη, όσο είναι ευτυχισμένος, αν δεν είναι, γιατί να κάνει;” Λόγια μιας μητέρας που έχει πάρει τόση χαρά από την απόδοση του παιδιού της, αλλά ποτέ δεν συγχέει τις προτεραιότητας στη ζωή.

Η μητέρα “δάσκαλος” και “μαθητής”

“Μεγάλωσα θαυμάζοντας τον πατέρα μου και έχοντας το χαρακτήρα της μητέρας μου. Αυτό που ήταν πάντα οι γονείς μου, ήταν πρότυπα σαν γονείς αλλά και σαν ζευγάρι μεταξύ τους. Είναι αυτό που θέλει να βλέπει ένα παιδί σε μια οικογένεια, είτε ένας άνδρας που σκέφτεται πως θα προχωρήσει τη ζωή του, με έναν σύντροφο και μια σταθερή και αυξανόμενη μεγάλη αγάπη. Αυτό θαύμαζα πάντα  και στους δύο μου γονείς” απαντά ο Λευτέρης σε ερώτηση, τι είναι εκείνο που βλέπει, θαυμάζει στη μητέρα του.

Άλλωστε εκείνη είναι η σταθερά πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από κάθε αγώνα: “Η μητέρα μου πάντα μου έδινε δύναμη! Πριν μπω στο αεροπλάνο θα την πάρω τηλέφωνο, όταν φτάσω στον προορισμό μου θα την πάρω τηλέφωνο, πριν αγωνιστώ και αφού αγωνιστώ θα την πάρω τηλέφωνο” εκμυστηρεύεται και εξηγεί: “Απλά αν έχουμε πάει καλά θα μιλήσουμε λίγο παραπάνω, αν δεν έχουμε πάει καλά θα της πω είμαι καλά, τα λέμε αύριο”.

Εκείνο όμως που μας έκανε εντύπωση είναι πως και η μαμά του Λευτέρη μοιάζει να θαυμάζει το γιο της με τον ίδιο τρόπο. “Όσο οι γονείς διδάσκουν τα παιδιά, άλλο τόσο τα παιδιά καθοδηγούν και διδάσκουν τους γονείς, εδώ είναι ένα αλισβερίσι κανονικό” μας λέει: “Τι έχω διδαχθεί από το Λευτέρη; Αυτό που δεν έχω εγώ. Μπορεί να μοιάζουμε σαν χαρακτήρες, αλλά εκείνος είναι πάρα πολύ δυνατός. Και μπορεί να έχει και ένα κομμάτι από το μπαμπά του σωματικά, ο οποίος έκανε κι εκείνος ενόργανη, αλλά είναι πιο δυνατός και από το μπαμπά του. Που σημαίνει τι; Ότι γι’ αυτό τον θαυμάζω και κάθε μέρα, μαθαίνω πολλά πράγματα από το Λευτέρη”.

Μια Ελληνίδα μαμά στη Βραζιλία

Μπορεί σε άλλες διοργανώσεις η μητέρα του Λευτέρη να βρίσκεται πάντα εκεί νοερά, αλλά και από το τηλέφωνο, σε μια διοργάνωση όμως όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, δεν μπορεί να κάτσει σπίτι. “Θα πάω και πάλι θα το πω, το οφείλω στην P&G η οποία με το “Σ’ Ευχαριστώ Μαμά” με έχει επιλέξει,  αλλά φυσικά και στον Λευτέρη που κατάφερε να φτάσει ως εκεί. 

Περισσότερες πληροφορίες για την καμπάνια «Σ’ ευχαριστώ, Μαμά», μπορείτε να δείτε εδώ.