Το ατύχημα που έδωσε τους φούρνους μικροκυμάτων στην ανθρωπότητα

Περισσότεροι από 30 εκατομμύρια φούρνοι μικροκυμάτων πωλούνται κάθε χρόνο, παγκοσμίως. Εκτιμάται πως έως το 2022 η συγκεκριμένη αγορά θα αξίζει 12.70 δισεκατομμύρια δολάρια. Προφανώς και ο λόγος που τον προτιμούν οι καταναλωτές είναι ο -μικρός- χρόνος που χρειάζεται να ξεπαγώσουμε, ζεστάνουμε ή να ετοιμάσουμε προμαγειρευμένα γεύματα.

Προφανώς αξιοποιείται και για να ζεστάνουμε ροφήματα. Το πρώτο του όνομα δεν ήταν Microwave, αλλά Radarange. Ως τέτοιο πουλήθηκε για πρώτη φορά το 1946, στις ΗΠΑ. Ο άνθρωπος που το έφτιαξε λέγεται Πέρσι Σπένσερ. Γεννήθηκε σαν σήμερα (9/7) το 1894, στο Χάουλαντ του Μέιν -των 1000 κατοίκων.

Ο Percy Lebaron Spencer δημιούργησε το φούρνο μικροκυμάτων κατά λάθος. Eξ ου και υπάρχει σε όλες τις λίστες που αφορούν δέκα ατυχήματα που άλλαξαν τον κόσμο. Χαρακτηριστικά, αναφέρουμε αυτήν του Reader’s Digest.

Παράτησε στο σχολείο όταν ήταν 7 χρόνων

Οκτώ μήνες μετά τη γέννηση του Πέρσι, πέθανε ο πατέρας του. Λίγο καιρό αργότερα, η μητέρα του τον εγκατέλειψε στην αδελφή της και εξαφανίστηκε. Ο σύζυγος της θείας του επίσης πέθανε, όταν ο Πέρσι ήταν 7 χρόνων. Επειδή κάπως έπρεπε να ζήσει -εκείνος και η θεία του- παράτησε το σχολείο για να δουλέψει. Από τα 12 έως τα 17 εργαζόταν νυχθημερόν, σε μύλο.

Έμαθε πως κάποιος άλλος μύλος (χάρτου) επρόκειτο να χρησιμοποιήσει ηλεκτρική ενέργεια, για τη λειτουργία του. Σκέφτηκε πως ήθελε να μάθει πώς μπορεί να γίνει αυτό. Έκανε αίτηση για πρόσληψη. Έγινε ένας από τους τρεις που ανέλαβαν να εγκαταστήσουν την ηλεκτρική ενέργεια, στη μονάδα, μολονότι δεν είχε την παραμικρή ιδέα από ηλεκτρολογία. Βοήθησε ότι δεν υπήρχαν πολλοί στο Μέιν να ξέρουν από ηλεκτρολογία.

Στα 18 αποφάσισε να καταταγεί στο πολεμικό ναυτικό. Τον είχαν κερδίσει οι ασύρματες επικοινωνίες, από όταν έμαθε πως οι ασύρμαστους χειριστές του πλοίου ‘Καρπάθια’ είχαν καταφέρει να βρουν πού βυθίστηκε ο ‘Τιτανακικός’ για να βοηθήσει στη διάσωση των επιβατών. Ξεκίνησε από ηλεκτρολόγος ραδιοφώνου. “Πήρα ό,τι βιβλίο βρήκα με σχετικές πληροφορίες και τα διάβαζα στη νυχτερινή σκοπιά”. Εκείνες τις ώρες διάβαζε και τριγωνομετρία, φυσική, μεταλλουργία και ό,τι άλλο έκρινε ως ενδιαφέρον.

Όπως έγραψε το Reader’s Digest “είχε μια τρελή διάθεση για να μάθει πράγματα και την ιδιοσυγκρασία ταύρου την εποχή του ζευγαρώματος”.

Έγινε επικεφαλής προγράμματος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ύψιστης προτεραιότητας

Ως πολίτης έγινε εμπειρογνώμονας στα ραντάρ. Εκείνη την περίοδο ο κόσμος ζούσε το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν τελείωσε, ο Σπένσερ έλαβε βραβείο για την προσφορά του.

Το 1939 ο Σπένσερ έγινε ο τέταρτος υπάλληλος της εταιρίας Raytheon (κατασκεύαζε σωλήνες ραντάρ). Έγινε επικεφαλής στο τμήμα σωλήνων ισχύος. Είχε βοήθησε τα αφεντικά του να υπογράψουν συμβόλαιο με την κυβέρνηση, για την παραγωγή εξοπλισμού ραντάρ μάχης που θα πήγαιναν στο εργαστήριο ακτινοβολίας του Massachusetts Institute of Technology (ΜΙΤ). Ήταν το δεύτερο, σε προτεραιότητα, project που είχαν αναλάβει οι Αμερικανοί στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά το Manhattan Project (άκρως απόρρητο αγγλοαμερικανικό πρόγραμμα παραγωγής πυρηνικών όπλων -αυτό που δημιούργησε την ατομική βόμβα). Όσο ‘έτρεχε’ το πρόγραμμα, οι υπάλληλοι που δούλευαν υπό τον Σπένσερ έγιναν από 15 σε 5000.

Το λάθος που οδήγησε στο φούρνο μικροκυμάτων

Μια μέρα, ενώ δούλευε στην κατασκευή μαγνητών για σετ ραντάρ, στεκόταν κοντά στους μαγνήτες που παρήγαγαν μικροκύματα. Είχε ξεχάσει μια καραμέλα (φυστικοβούτυρου) στην τσέπη του. Όταν τελείωσε τη δουλειά του, η καραμέλα είχε λιώσει. Δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε κάτι τέτοιο στο εργαστήριο. Έγινε ο πρώτος που θέλησε να μάθει το ‘γιατί’. Ζήτησε τη βοήθεια συνεργατών του και όλοι μαζί άρχισαν να ζεσταίνουν άλλα τρόφιμα, προκειμένου να δουν αν θα παρατηρείτο το ίδιο αποτέλεσμα.

Το πρώτο ήταν ‘σπυριά’ από καλαμπόκια. Έγιναν ποπ κορν. Το δεύτερο ήταν ένα αβγό. Αυτήν τη φορά, πήρε βραστήρα, άνοιξε μια τρύπα στο πλάι για να βάλει από εκεί το αβγό μέσα στη συσκευή και τοποθέτηση το μαγνήτη κατά τρόπο που να στέλνει τα μικροκύματα εκεί. Το αβγό εξερράγη στο πρόσωπο ενός συνεργάτη του που παρακολουθούσε από πολύ κοντά τις εξελίξεις.

Στην επόμενη δοκιμή, ο Σπένσερ συνέδεσε γεννήτρια ηλεκτρομαγνητικού πεδίου υψηλής πυκνότητας με ένα κλειστό μεταλλικό κουτί. Το μαγνητόνιο (η δουλειά του είναι να παράγει μικρά ραδιοκύματα και απαιτεί υψηλή τάση -παράγει μικροκύματα που αντανακλούν το μεταλλικό πάτωμα, τους τοίχους και την οροφή) έπεφτε πάνω στο μεταλλικό κουτί, ώστε τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα να μην μπορούν να ‘διαφύγουν’ και αυτό επέτρεπε τον πιο ελεγχόμενο και ασφαλή πειραματισμό.

Μετά έβαλε μέσα στο κουτί διάφορα τρόφιμα και παρατήρησε τη θερμοκρασία τους. Αυτός ήταν ο πρώτος φούρνος μικροκυμάτων της ιστορίας. Η εταιρία του έκανε αίτηση για να πάρει το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, στις 8/10 του 1945. Ονόμασε το προϊόν ως Radarange.

Στην αρχή είχε ύψος 1.83 και βάρος 340 κιλά. Η τιμή του ήταν στα 74.776 δολάρια -σε σημερινά λεφτά. Γίνεται αντιληπτό γιατί δεν είχε τεράστια εμπορική επιτυχία. Η πρώτη χρονιά που κυκλοφόρησε κάτι που όντως, μπορούσε να υπάρχει σε όλα τα νοικοκυριά ήταν το 1967. Η τιμή ήταν στα 3.989 -σημερινά- δολάρια.

Η τεχνολογία και η έρευνα του ανθρώπου μας χρησιμοποιείται στην παρακολούθηση καιρικών συνθηκών, στην παρακολούθηση στάθμης της θάλασσας και στον τρόπο που η τροχαία ‘πιάνει’ όσους υπερβαίνουν το όριο ταχύτητας. Και όλα αυτά συμβαίνουν, χάριν μιας λιωμένης καραμέλας.

Ο Σπένσερ πήρε 300 πατέντες και διάφορα βραβεία. Ας πούμε για διακεκριμένες δημόσιες υπηρεσίες στο έθνος (την ανώτερη τιμή που μπορεί να λάβει πολίτης από το αμερικανικό ναυτικό), ενώ του δόθηκε και πτυχίο από το University of Massachusetts. Πέθανε στα 76, από φυσικές αιτίες.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις