Ανάσταση στα μπαλκόνια: Η φωτογραφία που έγινε σύμβολο ελπίδας

Το Χριστός Ανέστη φέτος ήταν διαφορετικό. Χωρίς κόσμο μέσα στις εκκλησίες ή στα προαύλιά τους, αλλά με ανθρώπους να ακούνε την εορταστική λειτουργία από τις τηλεοράσεις τους εν μέσω κορονοϊού.

Το “χρόνια πολλά” το είπαμε από τα μπαλκόνια μας, μεταξύ μας, αλλά και με ανθρώπους που είτε γνωρίζουμε, είτε δεν έχουμε μιλήσει ποτέ. Οι ευχές ακούστηκαν δυνατά, ο καθένας από το σπίτι του, από τη δική του καραντίνα, σαν φωνή ανάτασης και ελπίδας για την επόμενη μέρα. 

Αυτό είναι άλλωστε και το φετινό αναστάσιμο μήνυμα, να αντέξουμε μαζί, αλληλέγγυοι, μέχρι το τέλος της πανδημίας, μέχρι το τέλος ενός ακόμη εμποδίου. Ένα μήνυμα που φαντάζει τόσο μα τόσο διαχρονικό και αναγκαίο.

Η παρακάτω φωτογραφία είναι από τη Eurokinissi και την Τατιάνα Μπόλαρη και συμβολίζει όλα τα παραπάνω. Ένας εορταστικός διάλογος, ένα “Χριστός Ανέστη”, μια ζεστή κουβέντα από αυτές που μας κάνουν να αντέχουμε και να προχωράμε μαζί. Μακάρι αυτή τη ζεστασιά, αυτή την αυθόρμητη επικοινωνία, να την κρατήσουμε και όταν θα έχουν τελειώσει όλα αυτά. Ίσως έτσι ο κόσμος να γίνει λιγότερο απρόσωπος, λιγότερο γκρίζος.

“Σε αυτήν την διαφορετική Ανάσταση, έμειναν όλοι σπίτι, όμως κανείς δεν έμεινε μόνος του. Με το που ακούστηκε από τα μεγάφωνα της εκκλησιας το Χριστός Ανέστη, όλος ο κόσμος με κεριά βγήκε στο μπαλκονι του σπιτιού του”, ήταν το μήνυμα της λεζάντας που συνόδευε το καρέ.

Όπως αναφέρει άλλωστε το ρεπορτάζ της Eurokinissi, λίγο μετά την Ανάσταση τρία νέα παιδιά, ο Δημήτρης, η Αναστασία και ο Χάρης, βγήκαν στον δρόμο. Η Αναστασία κρατώντας δυο αναμμένα κεριά, ο Δημήτρης με το κόρνο του και ο Χάρης για την παρέα.

Γυρίζοντας τους δρόμους στο Παγκράτι, σε δυο κεντρικές πλατείες τη Βαρνάβα και τη Πλαστήρα και στα ενδιάμεσα στενά, σταματούσαν και ο Δημήτρης έπαιζε το Χριστός Ανέστη.

Μέσα στους άδειους δρόμους, κόσμος βγήκε στα μπαλκόνια, ρολλά άνοιξαν και τα χειροκροτήματα και οι ευχές στην μικρή αυτή παρέα έφτιαξαν μια διαφορετκή ατμόσφαιρα, σε μια βραδιά Ανάστασης που σίγουρα δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ.