Απόφαση – σταθμός για μητέρα που δεν εμβολίαζε το παιδί της

Σε μία σημαντική και πρωτότυπη απόφαση προχώρησε η ελληνική Δικαιοσύνη, η οποία υποχρεώνει μητέρα και πατέρα να συναποφασίζουν για την υγειονομική περίθαλψη του παιδιού τους, καθώς η πρώτη δεν προχώρησε στον εμβολισμό του στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του.

Οι γονείς του τετράχρονου αγοριού βρέθηκαν στις δικαστικές αίθουσες μετά το διαζύγιο, προκειμένου να ξεκαθαρίσουν τόσο το ζήτημα της επιμέλειας όσο και εκείνο της διατροφής. Το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, προχώρησε στην 4029/2019 κρίση του, με την οποία ναι μεν ανέθεσε προσωρινά την επιμέλεια του αγοριού στη μητέρα, ωστόσο, κατέληξε ότι απαιτείται συναπόφαση των γονέων στα ζητήματα υγειονομικής περίθαλψης του τέκνου, λόγω άρνησης της μητέρας να προβεί στον εμβολιασμό του κατά τα δύο πρώτα έτη της ζωής του. «Αναθέτει προσωρινά αποκλειστικά στην αιτούσα την άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, με την επισήμανση ότι σε ζητήματα που αφορούν την υγειονομική περίθαλψη του τέκνου (συνεπώς και τον εμβολιασμού αυτού) απαιτείται συναπόφαση των διαδίκων γονέων» αναφέρει στο διατακτικό της η απόφαση.

Το δικαστήριο στο σκεπτικό του εξηγεί τους λόγους που το οδήγησαν στην επίμαχη κρίση, η οποία θα ισχύσει προσωρινά, μέχρι την έκδοση της απόφαση της κύριας αγωγή. Συγκεκριμένα, επισημαίνει πόσο απαραίτητη είναι η μητρική φροντίδα λόγω της μικρής ηλικίας του αγοριού, υποστηρίζοντας πως η εκ περιτροπής ανάθεση της επιμέλειας σε αμφότερους τους γονείς του, όπως αιτείται ο πατέρας του, πιθανολογείται ότι δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του παιδιού.

Αναλυτικά, αναφέρεται στην απόφαση: «η μητέρα έχει μέχρι σήμερα ανταποκριθεί με επάρκεια στα καθήκοντα της απέναντι στο ανήλικο τέκνο της, το οποίο φροντίζει με αγάπη και αφοσίωση, συμβάλλοντας θετικά στην ψυχική και πνευματική του ανάπτυξη, ενώ έχει δημιουργήσει σταθερό και ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον, που παρέχει όλα τα εχέγγυα για την ομαλή εξέλιξη του, καλύπτοντας παράλληλα με επιμέλεια τις διατροφικές ανάγκες του τέκνου. Το ανήλικο, λόγω και της πολύ μικρής ηλικίας του, έχει απόλυτη ανάγκη των μητρικών περιποιήσεων και της στοργής, αγάπης και θαλπωρής, που του παρέχεται από τη μητέρα του. Ενόψει των ανωτέρω, πιθανολογείται ότι πραγματικά είναι προς το συμφέρον του ανηλίκου, στο οποίο το Δικαστήριο αποβλέπει (άρθρο 1511 ΑΚ), να ανατεθεί προσωρινά αποκλειστικά στην αιτούσα μητέρα του η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου αυτού, με την επισήμανση ότι σε ζητήματα που αφορούν την υγειονομική περίθαλψη του τέκνου (συνεπώς και του εμβολιασμού αυτού), ορίζεται ότι απαιτείται συναπόφαση των διαδίκων, λαμβανομένης υπόψη της άρνησης της αιτούσας να συναινέσει στον εμβολιασμό του τέκνου έως την ηλικία των δύο ετών. Η εκ περιτροπής δε ανάθεση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων σε αμφότερους τους γονείς του, όπως αιτείται ο πατέρας του, πιθανολογείται ότι δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του ανηλίκου, παρά την αδιαμφισβήτητη αγάπη του πατέρα του προς το πρόσωπο του, λόγω της έλλειψης συμφωνίας των γονέων ως προς το θέμα αυτό και των τεταμένων μεταξύ τους σχέσεων, οι οποίες θα οδηγούσαν σε συγκρούσεις και διαφωνίες ως προς τον τρόπο άσκησης της επιμέλειας, γεγονός που θα είχε αρνητικό αντίκτυπο στη συναισθηματική σταθερότητα του ανηλίκου, το οποίο βίωσε πρόσφατα το χωρισμό των γονέων του και έχει ανάγκη σταθερού περιβάλλοντος διαβίωσης».

Παράλληλα, το δικαστήριο προχώρησε στο ποσό της διατροφής που θα πρέπει να καταβάλει προσωρινά ο πατέρας, αλλά και στη ρύθμιση εκτεταμένης επικοινωνίας του πατέρα με το παιδί την 1η και 3η εβδομάδα από Παρασκευή 14.00 έως Κυριακή 20.00 και κάθε Τετάρτη από την αποχώρηση του τέκνου από τον παιδικό σταθμό έως την παράδοσή του σ’ αυτόν την Πέμπτη πρωί, από 7 ημέρες κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα και ένα μήνα εναλλάξ Ιούλιο ή Αύγουστο. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με την απόφαση, «είναι προς το συμφέρον του ανήλικου να επικοινωνεί με τον πατέρα του, ο οποίος δείχνει αγάπη και ενδιαφέρον γι’ αυτό και επιθυμεί να συμβάλλει στην ομαλή ψυχοσωματική του ανάπτυξη, ώστε να αποτραπεί η αποξένωση τους και κυρίως να αναπτυχθεί ο μεταξύ γονέα και τέκνου ψυχικός δεσμός, δεδομένου ότι είναι απαραίτητες για τον ψυχικό κόσμο του τέκνου οι εκδηλώσεις στοργής, αγάπης και θαλπωρής από τον γονέα εκείνο, με τον οποίο δεν διαμένει, ώστε να αμβλυνθούν οι δυσμενείς συνέπειες της διάλυσης της έγγαμης συμβίωσης των γονέων του».

Τι ζητούσαν

Να σημειωθεί πως και οι δύο γονείς διεκδικούσαν να ανατεθεί προσωρινά αποκλειστικά σε αυτούς η άσκηση της επιμέλειας του 4χρονου, ζητώντας και οι δύο να τους καταβάλλεται μηνιαίως ένα χρηματικό ποσό ως διατροφή. Παράλληλα, ο πατέρας αιτήθηκε να κατανεμηθεί η επιμέλεια του αγοριού ανά 15 ημέρες μεταξύ των γονιών, διαφορετικά να κατανεμηθεί λειτουργικά η επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου του κατά τέτοιον τρόπο, ώστε σε αυτόν να ανατεθεί η επιμέλεια της υγείας, της εκπαίδευσης και των αθλητικών και καλλιτεχνικών του δραστηριοτήτων, ενώ το υπόλοιπο περιεχόμενο της επιμέλειας να ανατεθεί στην μητέρα.