Δολοφονία Τοπαλούδη: Οι σκοτεινές αλήθειες της δίκης

Η Εισαγγελέας Έδρας του Μικτού ορκωτού Δικαστηρίου που εκδικάζει την υπόθεση βιασμού και δολοφονίας της Ελένης Τοπαλούδη, έριξε λίγο φως μέσα στο σκοτάδι των ημερών μας και παράλληλα, περιέγραψε μια διττή πραγματικότητα που όλοι ξέρουμε πως υπάρχει στη χώρα μας, ακόμη κι αν κάνουμε πως δε τη βλέπουμε.

Ζητώντας την ενοχή των δύο κατηγορουμένων, 23 και 22 χρονών η Εισαγγελέας Αριστοτέλεια Δόγκα τόνισε στους δικαστές πως οι δύο νεαροί είχαν πρόθεση να βιάσουν την 19χρονη φοιτήτρια “ακόμη και νεκρή”. “Δεν είχα την τιμή να γνωρίσω την Ελένη, όμως θα είναι εφεξής κομμάτι της ζωής μου. Μη φανταστείτε ότι η δίκη τελειώνει και εμείς βγάζουμε από πάνω μας τα πάντα, όπως έκαναν αυτοί οι δυο τύποι”, είπε χαρακτηριστικά, απαλύνοντας λίγο τον πόνο των γονιών που ήταν παρόντες, ζητώντας τη δικαίωση για το παιδί τους.

Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι πως η κ. Δόγκα περιέγραψε πως εξαιτίας πλημμέλειας των αρχών, το δικαστήριο δεν έχει μπροστά του και άλλα θύματα “αυτών των τοξικών ανθρώπων που κάθονται στο εδώλιο”. Άλλωστε χαρακτήρισε “καθαρή τύχη” το ότι η ανάληψη εξιχνίασης της δολοφονίας πήγε στο Λιμενικό Σώμα και στον επικεφαλής Θωμά Ζόβα, παρότι υπήρξαν πιέσεις για να φύγει από εκείνον η υπόθεση.

Πόσες άλλες υποθέσεις μας θυμίζουν τα λόγια αυτά; Πόσες υποθέσεις για τις οποίες η Δικαιοσύνη στη χώρα έχει στιγματιστεί ως “τυφλή” και μεροληπτική;

“Έχω καταγωγή από το Ρόδο, γνωρίζω κάποια πράγματα. Ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι λίγοι άνθρωποι που λένε, ας αποδοθεί δικαιοσύνη και κρατάνε τη χώρα όρθια. Έχω παράπονο από το ανακριτικό έργο, υπήρχαν και άλλα θύματα. Θα μπορούσαμε να τις έχουμε και αυτές τις υποθέσεις εδώ” ήταν τα λόγια της.

“Θα πρέπει να υπήρχαν και άλλες δικογραφίες βιασμού ενώπιον του δικαστηρίου. Δε θέλω να υπονοήσω ότι ο επιφανής πατέρας του Ροδίτη έβαλε λυτούς και δεμένους για να σώσουν το παιδί του”, έλεγε νωρίτερα.

Ταξική τοξικότητα

Η εισαγγελέας ούτε λίγο ούτε πολύ σκιαγράφησε μια μεγάλη αλήθεια. Πως πάμπολλες κακοποιήσεις, βιασμοί, σεξιστικές επιθέσεις, συνεχίζουν να συγκαλύπτονται για λόγους καθαρά ταξικούς στην ελληνική κοινωνία του 2020.

Οι δύο δράστες, κατά την περιγραφή της κ. Δόγκα, ήταν πολύ καλά συνεννοημένοι και είχαν πράξει παρομοίως και απέναντι σε άλλα κορίτσια.

“Ακριβώς με τον ίδιο οι δυο κατηγορούμενοι ενήργησαν και με ανήλικη. Την πήγαν σπίτι στη Λίνδο, της έβαλαν να δει ταινίες πορνό. Έβαλε τα κλάματα το κορίτσι και τη γλυτώνει. Ο πατέρας του Ροδίτη έκανε το τέρας που είναι σήμερα ο γιος του. Ο δεύτερος κατηγορούμενος ήταν το δόλωμα. Δεν είναι πλούσιος, πλούσιος ήταν ο πρώτος, ο Ροδίτης” ήταν τα λόγια της.

Η ίδια μίλησε για “τοξικό τρόπο” λειτουργίας των δύο. Και αυτή είναι η δεύτερη αλήθεια του καιρού μας. Η τοξική αρρενωπότητα και η κουλτούρα του βιασμού, που όσο και να κάνουμε πως δεν τη βλέπουμε, υπάρχει ακόμα στην ελληνική κοινωνία και στα στερεότυπα που αυτή συντηρεί.

Η Εισαγγελέας προέτρεψε ακόμη την οικογένεια Τοπαλούδη να μην δεχθούν καμία συγγνώμη από τους κατηγορούμενους, ζητώντας την καταδίκη τους.

“Σας κοροϊδεύουν και σας εμπαίζουν όλοι από την αρχή, μην τους ακούτε και μην τους πιστεύετε. Καμία συγνώμη μην δεχθείτε. Η συγνώμη ένα μόνο νόημα έχει. Όταν αυτός που τη ζητεί είναι ειλικρινής”.

Οι αντιφατικές τους απολογίες, όπου ο ένας επιχειρούσε να τα ρίξει στον άλλον και να απαλλαγεί από το βάρος της αποτρόπαιης δολοφονίας, κατά την εισαγγελέα, υπήρξαν προϊόν υπερασπιστικής γραμμής, που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και την αλήθεια των γεγονότων.

Η ακροαματική διαδικασία συνεχίζεται με τις αγορεύσεις των συνηγόρων, ωστόσο η αγόρευση της κ. Δόγκα, αποτελεί ήδη μνημείο αξιοπρέπειας, δείχνοντας τον δρόμο για την αντιμετώπιση και άλλων ανάλογων περιστατικών, και αποκαλύπτοντας πτυχές επιθετικής συμπεριφοράς που πολλοί προσπαθούν να καμουφλάρουν, πίσω από αναχρονιστικές γενικεύσεις.

Και πράγματι, μέχρι σήμερα, λέγαμε πως είναι πολλές φορές κατά τις οποίες ένα θύμα βιασμού θα βιαστεί πολλές φορές ακόμη κατά τη διάρκεια της δίκης των κατηγορούμενων, μέσα από τις καταθέσεις των δραστών, των δικηγόρων και των εισαγγελικών λειτουργών.

Αυτό όμως, δεν συντελέστηκε ακόμη μια φορά, καθιστώντας την ημέρα, ορόσημο για την εκδίκαση τέτοιων υποθέσεων. Η κ. Δόγκα δεν λειτούργησε ως ακόμη μια απρόσωπη εφαρμόστρια του νόμου, αλλά προσπάθησε να αντιμετωπίσει την υπόθεση με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνει πυξίδα για το μέλλον του τόπου.

Ας μη βιαστούμε να πανηγυρίσουμε. Η συνέχεια θα είναι αποφασιστικής σημασίας και ανάλογα με τις ποινές που θα αποδοθούν θα μπορούσε σίγουρα να λειτουργήσει αποτρεπτικά για άλλες παρόμοιες συμπεριφορές.

Σε κάθε περίπτωση η εισαγγελέας είπε αυτό που θέλουμε να ακούμε πάντα. Και μακάρι να το ακούμε ξανά και ξανά. “Ας επικρατήσει η Δικαιοσύνη, και ας χαθεί ο κόσμος όλος”.