Ο “Άλλος Άνθρωπος” είναι κάτι παραπάνω από συσσίτιο
Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος, δημιουργός της κοινωνικής κουζίνας, ο οποίος σήμερα βρίσκεται στη Μόρια και μαγειρεύει για τους πρόσφυγες, μιλά στο News 24/7 για την ιδέα πίσω από τον "Άλλο Άνθρωπο".
- 20 Σεπτεμβρίου 2020 13:04
Η κοινωνική κουζίνα “Ο Άλλος Άνθρωπος” ξεκίνησε να μαγειρεύει στους δρόμους της Αθήνας (και όχι μόνο) από το 2011 με μια γκαζιέρα και μόλις έναν άνθρωπο, τον Κωνσταντίνο Πολυχρονόπουλο. Στη συνέχεια, έγιναν περισσότεροι και μέρα με τη μέρα ακόμη πιο πολλοί και μαζί ενώθηκαν με στόχο να δημιουργήσουν μια ανοιχτή κουζίνας προσφοράς.
Ο δημιουργός του εγχειρήματος, ο οποίος μάλιστα αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη Μόρια, όπου και μαγειρεύει καθημερινά για χιλιάδες πρόσφυγες, με τη βοήθεια εθελοντών, μιλά στο News 24/7 για την ιδέα πίσω από τον “Άλλο Άνθρωπο”.
Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος αναφέρεται στις δυσκολίες επιβίωσης των ανθρώπων στην Αθήνα εν καιρώ πανδημίας, ενώ μιλά και για τις “τραγικές και απάνθρωπες συνθήκες στη Μόρια”, -όπως ο ίδιος λέει-, περνώντας, μέσα από τα λόγια και κυρίως μέσα από τη δράση του ένα μήνυμα ανθρωπιάς, ανιδιοτελούς αγάπης και αλληλοβοήθειας.
“Η ιδέα ήταν και είναι ότι όλοι οι άνθρωποι, χωρίς διακρίσεις θα έχουν ένα γεύμα στο δρόμο. Είτε είναι άστεγοι, είτε απλά περαστικοί. Έτσι το φαγητό γίνεται μέσο ώστε άνθρωποι διαφορετικοί να έχουν την ευκαιρία να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. “Ίσοι γύρω από την κατσαρόλα. Χωρίς ντροπή”, όπως χαρακτηριστικά ο ίδιος λέει.
Η εκτεταμένη φτώχεια ήταν ο εναρκτήριος μοχλός μας
Πριν ασχοληθώ με την κοινωνική κουζίνα δούλευα για 25 χρόνια στον τομέα της προβολής και προώθησης προϊόντων. Το 2009, στην αρχή της οικονομικής κρίσης, έχασα την δουλειά μου. Δυστυχώς δεν κατάφερα να βρω κάποια νέα εργασία και αναγκάστηκα να γυρίσω στο σπίτι της μητέρας μου.
Την περίοδο της επαγγελματικής μου αδράνειας, ήρθα αντιμέτωπος με ένα περιστατικό που ουσιαστικά με ώθησε να δημιουργήσω την ομάδα του “Άλλου Ανθρώπου”.
Ήταν Δεκέμβριος του 2011 όταν, στους δρόμους των λαϊκών αγορών, παρατήρησα ένα θλιβερό φαινόμενο. Είδα ανθρώπους να ψάχνουν στους κάδους απορριμμάτων για οτιδήποτε φαγώσιμο. Δύο πιτσιρίκια τσακώνονταν μπροστά από έναν κάδο για τα σκουπίδια που πέταγαν οι άνθρωποι της λαϊκής αγοράς.
Δεν με πείραξε τόσο το γεγονός, όσο ότι ήμουν εκεί και δεν έκανα τίποτα. Κανένας δεν έκανε τίποτα, ούτε οι πελάτες, ούτε οι πωλητές, ούτε οι περαστικοί. Ένιωσα ότι ήμασταν χειρότεροι από ζώα. Αποφάσισα λοιπόν να κάνω κάτι για αυτό. Η ιδέα μου ήταν αυτή, να μαγειρεύω στο δρόμο και να τρώμε όλοι μαζί.
Η πρώτη σχεδόν αυτονόητη δράση ήταν να μαγειρέψουμε από το σπίτι μας φαγητά, από αυτά που τρώμε και να τα μοιράσουμε στις λαϊκές. Ζητήσαμε από τους παραγωγούς να μας δώσουν ένα προϊόν από τον πάγκο τους για να συνεχίσουμε την επόμενη μέρα.
Στόχος της κοινωνικής κουζίνας είναι και να καταφέρει μέσα από την δράση της να δίνει σε άνεργους που ασχολούνται καθημερινά με την δράση της κουζίνας όσα χρήματα περισσεύουν από το ταμείο, (30-40 ευρώ τον μήνα), καθώς και από τα διάφορα δρώμενα που πραγματοποιούνται για την ενίσχυση της κουζίνας, ώστε να βγαίνει κάτι και για τους εθελοντές!
Δεν είναι συσσίτιο, είμαστε φίλοι γύρω από το ίδιο τραπέζι
Αποφασίσαμε να μαγειρεύουμε ζωντανά το φαγητό στον κόσμο, τρώγοντας όλοι μαζί, για να έρθουμε όλοι πιο κοντά και για να “σπάσουμε” την ντροπή που πιθανότατα ένιωθε κάποιος όταν του μοιράζαμε το φαγητό. Σιγά σιγά η κουζίνα απέκτησε εθελοντές και φτιάχτηκαν κι άλλες κουζίνες σε πολλές γειτονιές της Αθήνας και όχι μόνο.
Όλες αυτές οι δράσεις στηρίζονται μόνο και αποκλειστικά στις προσφορές των απλών ανθρώπων σε τρόφιμα και σε χρόνο, καθώς η κουζίνα δεν είναι ΜΚΟ και δεν χρηματοδοτείται από κανέναν επίσημο φορέα. Ο “Άλλος Άνθρωπος” είμαστε όλοι εμείς που συμμετέχουμε, με οποίον τρόπο μπορούμε.
Στην Αθήνα κάθε μέρα, μοιράζονται περίπου 200-300 μερίδες φαγητού. Την περίοδο της καραντίνας και της έξαρσης του κορονοϊού μοιράζαμε περίπου 2.500 μερίδες ημερησίως, επειδή είχαν κλείσει οι περισσότερες δομές που είναι υπεύθυνες για την παροχή φαγητού στους άστεγους. Παρ’ όλη τη δυσκολία αυτής της περιόδου, εμείς σταθήκαμε δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους, μαγειρεύαμε και αφήναμε το φαγητό έξω, ακολουθώντας όλους τους κανόνες κοινωνικής προστασίας.
Ο “Άλλος Άνθρωπος” έγινε (και) vegan
Το φαγητό το χρησιμοποιούμε σαν δούρειο ίππο για να μπορέσουμε να ενώσουμε ανθρώπους διαφορετικούς και επειδή η κατσαρόλα είναι στρογγυλή είμαστε όλοι ίσοι γύρω της.
Σε μια προσπάθεια επέκτασης της συμπόνοιας και στα μη ανθρώπινα πλάσματα, δημιουργήθηκε και η vegan κουζίνα του “Άλλου Ανθρώπου” που μαγειρεύει κάθε Σαββατοκύριακο. Η αρχή έγινε με την ιδέα ότι το φαγητό πρέπει να είναι ειρηνικό. Όμως οι εθελοντές δεν είναι πάντα ή όλοι vegan.
Κι όμως! Αυτοί που δεν είναι vegan, προκειμένου να φάνε οι άνθρωποι, θα φορτώσουν σε ένα καρότσι του σούπερ μάρκετ την γκαζιέρα, την κατσαρόλα, τα τρόφιμα, το τραπέζι και ότι άλλο χρειαστεί, και με τα πόδια θα ξεκινήσουν από τον Κεραμεικό να πάνε στο Θησείο και στο Αιγάλεω, να τα στήσουν, να μαγειρέψουν, να σερβίρουν, να τα πλύνουν, να τα μαζέψουν ξανά όλα στο καρότσι συν τα τρόφιμα που έφεραν άλλοι άνθρωποι και να επιστρέψουν στον Κεραμεικό.
Ο “Άλλος Άνθρωπος” στη Μόρια
Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στη Μόρια. Συγκεκριμένα είμαι εδώ και μια εβδομάδα, με φιλοξενούν φίλοι, κάτοικοι του νησιού. Ήρθα για να βοηθήσω, ώστε να απαλύνω τον πόνο των ανθρώπων που βασανίζονται..
Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι η κατάσταση είναι παραπάνω από τραγική. Δεν είναι αρμοδιότητά μου να μιλήσω για την κατάσταση που επικρατεί στη Μόρια, αυτό όμως που θα ήθελα να πω, γιατί βγαίνει μια εντελώς διαφορετική εικόνα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, είναι ότι στη πλειοψηφία τους οι Μυτιληνιοί δεν είναι φασίστες ή τουλάχιστον δεν είναι όλοι φασίστες, διαφορετικά θα τους είχαν κάψει..
Η πλειονότητα των ανθρώπων πονάει με την εικόνα των προσφύγων που βρίσκονται στο δρόμο.. Ήρθαμε στο νησί για να κάνουμε ό,τι μπορούμε και εμείς για να στηρίξουμε τους ανθρώπους που βιώνουν απάνθρωπες συνθήκες, που τσακώνονται για ένα πιάτο φαγητό, ακόμη και για ένα κομμάτι ψωμί..
Εγώ στο νησί μαγειρεύω, μαζί με τους φίλους – εθελοντές περίπου 2.500 μερίδες φαγητού κάθε μέρα. Τις πρώτες ύλες τις φέρνουν οι κάτοικοι του νησιού, για να βοηθήσουν τους πρόσφυγες, που βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη. Καθημερινά, ντόπιοι φέρνουν από το σπίτι και τον κήπο τους οτιδήποτε τους περισσεύει, οτιδήποτε ξέρουν ότι θα βοηθήσει να μην μένουν νηστικοί οι άνθρωποι εδώ.
Θα είμαστε στη Μόρια για όσο χρειαστεί και θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να μην μείνει κανένας χωρίς φαγητό, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας και καταγωγής. Με άξονα την αγάπη, τρώγοντας στο ίδιο τραπέζι.
Παλεύουμε για μια καλύτερη κοινωνία, για μια καλύτερη ζωή
Το κέρδος του να συμμετέχεις στις δράσεις της κοινωνικής κουζίνας μας με όποιο τρόπο διαλέξεις είναι πολύ μεγαλύτερο από το να γεμίσεις μερικά στομάχια με φαγητό. Εξασκείς το μυαλό σου, προσπαθώντας να βρεις νέες ιδέες, ανακαλύπτεις κρυμμένες σου δεξιότητες και γνωρίζεις νέους ανθρώπους.
Αυτός ακριβώς είναι και ο στόχος του “Άλλου Ανθρώπου”, να γίνει και από άλλους ανθρώπους, ομάδες, συλλογικότητες σε κάθε γειτονιά. Γιατί αυτός ο κόκκος άμμου που είναι ο “Άλλος Άνθρωπος είναι περισσότερο από το τίποτα, από το να μην κάνεις κάτι για σένα τον ίδιο, για τον εαυτό σου.
Αν λοιπόν μαζευτούν πολλοί κόκκοι άμμου, τότε θα έχουμε ελπίδα να φτιάξουμε καλύτερο κόσμο, καλύτερους ανθρώπους, κοινωνικούς, χωρίς ρατσισμό και φασισμό και φυσικά μια καλύτερη κοινωνία, για να ζούμε καλύτερα εμείς, τα παιδιά μας και όλοι. Έλα στην παρέα του “Άλλου Ανθρώπου”, πρώτα για σένα και μετά για τους άλλους…
Τα Social Media της κοινωνικής κουζίνας “Ο Άλλος Άνθρωπος”:
Τρόποι οικονομικής στήριξης της κοινωνικής κουζίνας “Ο Άλλος Άνθρωπος”:
NATIONAL BANK OF GREECE: IBAN GR7801100840000008460940235 PANAGOULA M. POLYCHRONOPOULOU
PayPal Account: https://www.paypal.me/oallosanthropos
Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr.
