Οι πέντε λόγοι της οριστικής αθώωσης του Τάσου Θεοφίλου
Το σκεπτικό με το οποίο η ελληνική Δικαιοσύνη κήρυξε αμετάκλητα και οριστικά αθώο τον Τάσο Θεοφίλου για τη ληστεία στην Πάρο, ύστερα από πέντε χρόνια εγκλεισμού. Τι αναφέρει η πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου.
- 21 Σεπτεμβρίου 2018 07:08
Πέντε λόγους για τους οποίους ο αναρχικός Τάσος Θεοφίλου, ο οποίος έμεινε έγκλειστος πέντε χρόνια με ποινή κάθειρξης 25 ετών πριν την τελική αθώωσή του, δεν θα μπορούσε να συμμετείχε στην τραπεζική ληστεία της Πάρου και στη δολοφονία του οδηγού ταξί, Δημ. Μίχα, επισημαίνει η απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία δημοσιεύθηκε πρόσφατα.
Πρόκειται για τη δικαστική κρίση του περασμένου Ιουλίου, που απέρριψε την εισαγγελική αίτηση αναίρεσης κατά της απόφασης του Α’ Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθήνας με την οποία απαλλάχθηκε από τις όλες κατηγορίες ο αναρχικός. Το ανώτατο δικαστήριο κήρυξε αμετάκλητα αθώο τον Τάσο Θεοφίλου, χαρακτηρίζοντας ειδική και εμπεριστατωμένη την αιτιολογία της ετυμηγορίας του Εφετείου.
Μάλιστα, στην υπ’ αριθμ. 1333/2018 απόφαση του Αρείου Πάγου, αναδεικνύεται το σκεπτικό της κατά πλειοψηφίας αθώωσης του Τ. Θεοφίλου για τα αδικήματα της απλής συνέργειας σε ανθρωποκτονία και της ληστείας , σύμφωνα με την οποία το μοναδικό στοιχείο ενοχής του – ένα καουμπόικο καπέλο – δεν ήταν αρκετό.
«Η απόφαση του Αρείου Πάγου καταρρίπτει ένα προς ένα τα επιχειρήματα της αναίρεσης, αφού κρίνει ότι η απαλλακτική απόφαση εκτίμησε όλα τα αποδεικτικά μέσα στο σύνολό τους και όχι αποσπασματικά, ότι εκθέτει με πληρότητα τα πραγματικά περιστατικά, ότι δεν παραλείπει να εκτιμήσει καμία μαρτυρική κατάθεση, κανένα έγγραφο» δηλώνει ο συνήγορος υπεράσπισης, Κώστας Παπαδάκης, και προσθέτει: «αναφέροντας συχνά το προφανές ότι η Εισαγγελική αναίρεση δεν εντοπίζει νομικά σφάλματα, αλλά απλώς επιζητά διαφορετική ενοχοποιητική αξιολόγηση στα πραγματικά περιστατικά, το 5ο Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου τερματίζει οριστικά τη δικαστική περιπέτεια του Τάσου Θεοφίλου, δημιουργώντας την πρώτη αμετάκλητη αθωωτική απόφαση σε δικογραφία της Δ.Α.Ε.Ε.Β.».
Συγκεκριμένα, στις 90 σελίδες της απόφασης επισημαίνεται ότι:
– η εξέταση του δείγματος σάρωσης από το πειστήριο δεν έγινε με τον ενδεικνυόμενο επιστημονικά τρόπο ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος επιμόλυνσης από το ληφθέν από τον κατηγορούμενο μετά τη σύλληψή του βιολογικό υλικό, καθώς και ότι τα εργαστήρια D.N.A. της Δ.Ε.Ε. στερούντο διαπιστεύσεων κατά τον χρόνο της επεξεργασίας, ενώ το πειστήριο καπέλο αν και το σημαντικότερο από τα στοιχεία που βρέθηκαν στη ληστεία της Πάρου ήταν το μόνο στο οποίο κατά τη μετάβασή της η βιολόγος των Δ.Ε.Ε. στην Πάρο δεν έλαβε δείγμα σάρωσης. Μάλιστα, επικαλείται τις καταθέσεις των μαρτύρων ειδικών γνώσεων, Ευγενίας Κολοβού και Αναστασίας Φύτρου, οι οποίες αμφισβήτησαν το συμπέρασμα της έκθεσης πραγματογνωμοσύνης, εκτίμησαν ότι έλαβε χώρα ταυτόχρονη επεξεργασία του πειστηρίου δείγματος με το γενετικό υλικό του Θεοφίλου, με σοβαρό κίνδυνο επιμόλυνσης. Ειδικότερα, η Ευγενία Κολοβού κατέθεσε: «Θα έπρεπε να συνοδεύουν χαρτιά το καπέλο από την πρώτη ώρα της πράξη και όλη τη διαδρομή του. Υπάρχει τριτογενής ή τεταρτογενής μεταφορά γενετικού υλικού. Βάσει των πρωτοκόλλων και των διεθνών πρακτικών είναι απαράδεκτο να αναλύεται το πλούσιο DNA του παρειακού επιχρίσματος και το φτωχό υλικό από τη σάρωση στον ίδιο χώρο. Αυτό δεν είναι επιστημονικά επιτρεπτό κα για αυτό έχουν πιστοποίηση για αναλυτικό εργαστήριο. Είναι τραγικό λάθος να γίνονται ταυτόχρονα στον ίδιο χώρο, γιατί μεταφέρονται το ένα στο άλλο. Υπάρχουν ισχυρές αμφιβολίες».
– από την επισκόπηση των 232 φωτογραφιών αλλά και του βίντεο που ελήφθησαν από τις κάμερες της τράπεζας, η εικόνα του κατηγορούμενου με αυτή τη δράστη με το καουμπόικο καπέλο δεν συμπίπτουν στο ελάχιστο: «η εικόνα του κατηγορούμενου με αυτή του δράστη με το καουμπόικο καπέλο έχουν σημαντικές διαφορές. Ο δράστης έχει δέρμα σκουρόχρωμο, ενώ ο κατηγορούμενος έχει ανοιχτόχρωμο δέρμα, που τείνει προς το λευκό. Ο δράστης είναι σωματώδης, ενώ ο κατηγορούμενος είναι λεπτός. Ο δράστης έχει στρογγυλεμένη μύτη, ο κατηγορούμενος γαμψή. Το πηγούνι και τα χείλη διαφέρουν σε δράστη και κατηγορούμενο. Ο δράστης έχει ξυρισμένο πρόσωπο, ο κατηγορούμενος όταν συνελήφθη είχε γένια άνω των 8 ημερών».
– οι αυτόπτες μάρτυρες της ληστείας της Πάρου και της ανθρωποκτονίας του οδηγού ταξί, Δημ. Μίχα, δεν αναγνώρισαν στο ακροατήριο τον κατηγορούμενο.
– η κρίση του δικαστηρίου ενισχύεται και από τις καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης, που επιβεβαιώνουν τον εξ αρχής προβληθέντα ισχυρισμό του κατηγορούμενου ότι κατά τον επίδικο χρόνο των γεγονότων της Πάρου βρισκόταν στην Αθήνα παρέχοντας εθελοντική εργασία ανακαίνισης στο χώρο που στεγαζόταν ο σύλλογος «Στέκι Μεταναστών».
– δεν πιστοποιήθηκε DNA του κατηγορούμενου στην τράπεζα Alpha Bank στην γύρω περιοχή και στο σώμα του άτυχου Δ. Μίχα που πάλεψε με το δράστη με το καουμπόικο καπέλο. Παράλληλα, δεν υπάρχουν ίχνη συμπλοκή (εκδορές κλπ) στον κατηγορούμενο και στα ακάλυπτα σημεία του σώματός του (χέρια, λαιμός, πρόσωπο κλπ), ενώ στα μάτια δεν μπορούσε να υπάρχει αφού αποδεδειγμένα φορούσε γυαλιά. Επίσης δεν υπάρχουν κατάλοιπα πυροβολισμού και εκρηκτικών υλών στα κατασχεθέντα είδη του Τ. Θεοφίλου ούτε κάποιο στοιχείο, το οποίο να επιβεβαιώνει καθοιονδήποτε τρόπο τη φυσική παρουσία του στην Πάρο και την αναγνώριση του από οποιονδήποτε μάρτυρα εκεί.
Για τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς
Αναφορικά δε, με την κατηγορία της ένταξης στην οργάνωση «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» για την οποία είχε αθωωθεί και πρωτόδικα, αναφέρεται ότι δεν προέκυψε κάποιο επιβαρυντικό στοιχείο σε βάρος του από την έρευνα στους τόπους διαμονής του «πέραν της γνωριμίας του με τον πρώην συμφοιτητή του Κ. Σακκά και την μοναδική επίσκεψη που καταγράφουν οι αστυνομικοί, την δήθεν αντιπαρακολούθηση στον Καραγιαννίδη, κάποια κοινά γραφολογικά χαρακτηριστικά με έγγραφα (κοινά στον αναρχικό χώρο) και η βόλτα με το Χρ. Πολίτη (απηλλάγη με βούλευμα) στα πλαίσια του ευρύτερου αναρχικού χώρου, στον οποίο ανήκει ο κατηγορούμενος, ο οποίος δηλώνει αναρχικός – κομμουνιστής».