Παιδιά και κατοικίδια: Δύο ειδικοί εξηγούν
Η ψυχολόγος Λιλιάννα Μαραγκού και η ψυχοπαιδαγωγός, Αλεξάνδρα Νάση, μιλούν στο News 24/7 για όσα προσφέρει ένα σκυλί, ή οποιοδήποτε άλλο κατοικίδιο στην ανάπτυξη και τη διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού.
- 15 Σεπτεμβρίου 2019 08:15
Η τραγωδία της περασμένης Πέμπτης στα Γλυκά Νερά, όταν ένα βρέφος δύο μηνών σκοτώθηκε από την επίθεση του κατοικίδιου Ροτβάιλερ της οικογένειας, ξεσήκωσε μεγάλη συζήτηση για τα σκυλιά, τα κατοικίδια γενικότερα και τη συμβίωσή τους με τα παιδιά.
Το News 24/7 αρχικά απευθύνθηκε σε εκπαιδευτές και εκτροφείς οι οποίοι εξήγησαν πως, ειδικά τα Ροτβάιλερ, όταν εκπαιδευτούν από μικρή ηλικία και δεχτούν αγάπη και προσοχή, δένονται πολύ με την οικογένεια. «Αν είναι ισορροπημένο το ζώο, δεν μπορεί να εκδηλώσει τέτοια συμπεριφορά, οποιοδήποτε σκυλί δεν μπορεί να εκδηλώσει τέτοια συμπεριφορά», κατέληγαν.
Σήμερα, το News 24/7 παίρνει την γνώμη της ψυχολόγου, Λιλιάννας Μαραγκού, και της ψυχοπαιδαγωγού Αλεξάνδρας Νάση, αναφορικά με τη συμβίωση κατοικίδιων και παιδιών και τα οφέλη που μπορεί αυτή να έχει. Αμφότερες εργάζονται με παιδιά και έχουν άποψη για την προσφορά ενός κατοικίδιου στην διαπαιδαγώγηση και την επίδραση ενός ζώου στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του ανήλικου.
«Ενσυναίσθηση και ευθύνη»
Έχοντας ασχοληθεί αρκετά με τα παιδιά και μέσα από το Συμβουλευτικό Κέντρο του «Μαζί για το παιδί» όπου εργάστηκε στο παρελθόν, η ψυχολόγος Λιλιάννα Μαραγκού, εξηγεί πως η συνύπαρξη με τα ζώα συντροφιάς προσφέρει πολλαπλά οφέλη στην ανάπτυξη των παιδιών. «Απαραίτητη προϋπόθεση» ξεκαθαρίζει από την αρχή η κυρία Μαραγκού, «είναι το σκυλί να έχει εκπαιδευτεί, καθώς σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να είναι επικίνδυνο δίπλα σε παιδιά, τα οποία έχουν έτσι κι αλλιώς εξάρσεις επιθετικότητας» .
Σύμφωνα με την ψυχολόγο, η έρευνα έχει αποδείξει πως η επίδραση ενός κατοικιδίου, στο παιδί είναι σημαντική. «Η ενσυναίσθηση είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό που αναπτύσσει ένα παιδί στη συμβίωση με έναν ζώο. Ζώντας μαζί με ένα κατοικίδιο, το παιδί μαθαίνει να μπαίνει στη θέση του άλλου, καθώς το αντιλαμβάνεται σαν υποκείμενο και όχι αντικείμενο. Να επικοινωνεί με τη γλώσσα του σώματος και να καταλαβαίνει τα συναισθήματα μέσω σημάτων. Επίσης βοηθάει το παιδί στο να αντιλαμβάνεται μη λεκτικά μηνύματα. Να μπορεί δηλαδή να καταλάβει τι έχει ένα ζώο. Αυτή η διαδικασία το βοηθάει κατ’ επέκταση και στην επαφή του με άλλους ανθρώπους».
Ακόμη, η ευθύνη που αναλαμβάνει ένα παιδί έχοντας στο σπίτι ένα κατοικίδιο, είναι σημαντική για την ανάπτυξή του. Όπως λέει η κα. Μαραγκού «Είναι πολύ σημαντικό κεφάλαιο η αντίληψη της ευθύνης. Η συμμετοχή δηλαδή του παιδιού στις ευθύνες που μπορεί να έχει η συμβίωση με ένα σκυλί. Το κάνει να νιώθει σημαντικό. Του δείχνει ότι συμβάλλει στην εξυπηρέτηση των αναγκών του».
Τέλος, υπογραμμίζει «μια ακόμη παράμετρος – και αυτή έχει να κάνει με την εποχή που ζούμε- είναι ότι το σκυλί μπορεί να παρακινήσει το παιδί να πάει βόλτα, ή να παίξουν σε ένα πάρκο, αντί να κάθεται μπροστά σε ένα τάμπλετ όλη την ημέρα».
«Ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη με τήρηση των κανόνων»
Από την πλευρά της, η ψυχοπαιδαγωγός Αλεξάνδρα Νάση επικεντρώνεται στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού μέσω ενός κατοικιδίου.
«Κάποιες φορές καλούμαστε να μιλήσουμε για τα αυτονόητα. Τα αυτονόητα οφέλη της συνύπαρξης των ανθρώπων με τους σκύλους. Διαπιστώνουμε έτσι, ότι δεν είναι πάντοτε αυτονόητα και θα πρέπει να τα επαναλαμβάνουμε. Σκοπός τέτοιων συζητήσεων δεν είναι η επίρριψη ευθυνών, αλλά η καλύτερη ενημέρωση με σκοπό την αποφυγή παρόμοιων περιστατικών» λέει στο News 24/7.
«Όσοι έχουν ζήσει με σκύλο ξέρουν. Ξέρουν το δεσμό, που μπορεί να αναπτυχθεί ανάμεσα στον άνθρωπο και το σκύλο. Ξέρουν ότι ο σκύλος μπορεί να είναι για τον άνθρωπο φύλακας και προστάτης. Ξέρουν ότι ο σκύλος υπηρετεί τον άνθρωπο ως διασώστης, ως συνεργάτης της αστυνομίας, ως θεραπευτής. Ξέρουν ότι ο σκύλος υποστηρίζει άτομα με αναπηρίες. Ξέρουν ότι ο σκύλος μπορεί να σώσει τη ζωή του ανθρώπου, αλλά και να τον στηρίξει ψυχολογικά. Όσοι έχουν ζήσει με σκύλο ξέρουν γιατί θέλουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους δίπλα σε ένα σκύλο. Ξερουν γιατί τα παιδιά ζητούν ένα σκύλο για κατοικίδιο, όπως θα ζητούσαν ένα μικρό αδερφάκι».
Σύμφωνα με την Αλεξάνδρα Νάση, «Ο σκύλος είναι για τα παιδιά μια χνουδωτή αγκαλιά, ένας σύντροφος στο παιχνίδι, μια άγρυπνη μάτια. Ένας σκύλος ξυπνάει στα παιδιά ποικίλα συναισθήματα με την πιστή συντροφιά του, με την πρόσχαρη υποδοχή, με την θετική του παρουσία. Τα παιδιά αγαγνωριζουν τα χαρακτηριστικά αυτά και τα υιοθετούν και τα ίδια. Ο σκύλος εμπνέει τη ζωή τους. Μιλούν παντού για αυτόν και τον καμαρώνουν. Γίνεται πρωταγωνιστής στα κείμενά τους, θέμα στις ζωγραφιές τους και ήρωας στα όνειρά τους».
«Από την άλλη» συνεχίζει «ο σκύλος έχει μια αναπόφευκτη ευθύνη. Είναι αυτό το μέλος της οικογένειας, για το οποίο ανησυχούν όταν δεν είναι καλά και φροντίζουν πιο εντατικά, αλλά και θρηνούν την απώλεια του με βαρύ πένθος. Είναι πολιτισμικά το σύμβολο της πίστης και της αυταπάρνησης. Είναι αυτός για τον οποίο θα μάθουν να κάνουν θυσίες, παραχωρώντας του χώρο στο σπίτι, αλλά και μαζεύοντας τις ακαθαρσίες του από το πεζοδρόμιο. Είναι αυτός για τον οποίο πρέπει να εξασφαλίσουν χρόνο για βόλτα κάθε μέρα. Είναι αυτός που θα δαπανήσει ένα σημαντικό ποσό από τον προϋπολογισμό κάθε νοικοκυριού. Είναι αυτός που τα παιδιά θα μάθουν να μοιράζονται μαζί του την προσοχή των γονιών τους. Εύκολα έτσι καταλαβαίνουμε ότι ένας σκύλος δημιουργεί ευκαιρίες για ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη και καλλιεργεί την αίσθηση της ευθύνης».
Συμπληρώνει δε, πως όπως οι άνθρωποι μαθαίνουν καθημερινά να επικοινωνούν μεταξύ τους, έτσι μαθαίνουν να συνυπάρχουν με τους σκύλους.» Η εκπαίδευση αυτή, απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, που εξατομικεύονται ανάλογα με τη ράτσα και την ιδιοσυγκρασία κάθε σκύλου και τις συνθήκες ζωής της οικογένειας, που αποφασίζει να τον αποκτήσει. Απαιτεί συστηματικότητα και συνέπεια. Την αναλαμβάνουν ειδικοί εκπαιδευτές, οι οποίοι εκπαιδεύουν τόσο το σκύλο, αλλά μπορούν να δώσουν οδηγίες για τη συνύπαρξη με τα παιδιά. Μέρος της εκπαίδευσης αυτής είναι οι κανόνες ασφαλείας, που πρέπει να τηρούνται με συνέπεια από όλη την οικογένεια. Υπεύθυνοι για την τήρηση των οδηγιών, που θα δώσει ο εκπαιδευτής ,είναι οι ενήλικες, που έχουν την ευθύνη των παιδιών και των σκύλων. Τα ατυχήματα είναι δυστυχώς ένα αναπόφευκτο κομμάτι της ζωής και σκοπός μας είναι η μείωση τους με καλύτερη ενημέρωση, γνώση και συστηματική προσπάθεια».