Αγγελοπούλου: Απογοητεύομαι με τις εγκαταλελειμμένες ολυμπιακές εγκαταστάσεις

Για τη χαμένη αναπτυξιακή ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων γράφει η Γιάννα Αγγελοπούλου. Οι εγκαταστάσεις που δεν αξιοποιήθηκαν προκαλούν την απογοήτευσή της
- 14 Φεβρουαρίου 2013 11:10
Με άρθρο της στην Huffington Post , με τον τίτλο ”Έστω ότι το έχτισες, όμως θα έλθουν;”, η Γιάννα Αγγελοπούλου κάνει τη δική της αποτίμηση για το έργο της στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και αναφέρεται στην ευκαιρία που χάθηκε.
Με αφορμή την αποκάλυψη ότι το κεντρικό στάδιο του Λονδίνου στους πρόσφατους ολυμπιακούς αγώνες παραμένει άδειο και με αβέβαιο μέλλον, η κυρία Αγγελοπούλου κάνει αναφορά στο ”Αθήνα 2004”.
”Είχα την τιμή να τεθώ επικεφαλής της Επιτροπής Διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας και, όταν η προσπάθεια προετοιμασίας της Αθήνας για τους Αγώνες διαπιστώθηκε ότι καθυστερούσε, επέστρεψα για να ηγηθώ της Επιτροπής Διοργάνωσης.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας έδωσαν ώθηση σε έργα που η πόλη είχε τόσο ανάγκη όσον αφορά τις υποδομές στα μέσα μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένου ενός νέου αεροδρομίου και δύο νέων γραμμών του μετρό και άλλων δύο γραμμών, του τραμ και του προαστιακού, με ένα συνολικό κόστος 4,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Πρόκειται για επίπεδο επένδυσης, που μια φορά την βλέπει κάθε γενιά” αναφέρει χαρακτηριστικά.
”Η έγκαιρη ολοκλήρωση των έργων μπορεί να εγγυήθηκε την επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων, όμως μπορούσαν να πετύχουν ακόμη περισσότερα για να εγγυηθούν την επιτυχία για την ίδια την Αθήνα και την Ελλάδα.
Χάθηκε μία ευκαιρία που θα έδινε αναπτυξιακή ώθηση
Πράγματι, η ελληνική οικονομική ανάπτυξη ήταν από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη τα χρόνια πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τα επόμενα τρία χρόνια. Αλλά τελικά, η ευκαιρία χάθηκε, μια ευκαιρία που θα έδινε ώθηση για ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη.
Μια από τις πιο μεγάλες μου απογοητεύσεις είναι να αντικρίζω τις εγκαταστάσεις παραμελημένες, κλειδωμένες και εγκαταλελειμμένες. Και δεν πρόκειται μόνο για τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Π.χ. δημιουργήσαμε ένα Κέντρο Επικοινωνιών που θα μπορούσε να χρησιμεύσει στο κράτος ως Κέντρο Διαχείρισης Κρίσεων. Αντιθέτως, αποσυναρμολογήθηκε”.
Τελειώνει το άρθρο της λέγοντας: ”Είτε σχεδιάζουμε τη διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων, είτε έναν καινούργιο αυτοκινητόδρομο, όσοι χαράσσουν πολιτική πρέπει να προσπερνούν τον βραχυπρόθεσμο προϋπολογισμό και τους περιορισμούς των χρονοδιαγραμμάτων, να έχουν μια καθαρή εικόνα ότι αυτό που χτίζεται σήμερα θα χρησιμεύσει και αύριο. Εάν το χτίσεις, θα έρθουν. Σχεδίασε σωστά, και τότε θα μείνουν”.