Ανταπόκριση από το Columbia: Το Πανεπιστήμιο που τρομοκρατεί το κατεστημένο όπως το 1968

Οι φοιτητικές κινητοποιήσεις στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης υπέρ του Παλαιστινίων έχουν κλέψει την τελευταία εβδομάδα την παράσταση στην παγκόσμια ειδησεογραφία.

Δικαίως, θα έλεγε κανείς. Στην καρδιά των ΗΠΑ, του πιο παραδοσιακού συμμάχου του Ισραήλ, σ’ ένα από τα πιο διάσημα πανεπιστήμια στον κόσμο όχι μόνο δεν περνάει το αφήγημα για το “δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα” αλλά η πλειοψηφία που διαδηλώνει απαιτεί άμεση κατάπαυση του πυρός και διακοπή των επενδύσεων του πανεπιστημίου σε βιομηχανίες που στηρίζουν το Ισραήλ.

Η Ελληνίδα καθηγήτρια Νένη Πανουργιά διδάσκει στο Κολούμπια τα πολλά τελευταία χρόνια. Ζει, έτσι, αυτές τις ιστορικές, αν μην τι άλλο, στιγμές από μέσα και είναι σε θέση να μας περιγράψει με ακρίβεια και από πρώτο χέρι τις εμπειρίες της στο πλάι των φοιτητών που ξεσηκώθηκαν.

“Σήμερα (σσ πρωί της Τετάρτης ώρα ανατολικής ακτής ΗΠΑ) μάθαμε ότι οι φοιτητές πήραν παράταση 48 ωρών για να διαλύσουν την κατάληψη και να πάρουν τις σκηνές τους από το κάμπους. Θα πρέπει επίσης να βεβαιώσουν ότι δεν υπάρχουν μεταξύ τους μέσα στο χώρο άνθρωποι που δεν έχουν σχέση  το Πανεπιστήμιο και θα ότι θα συμμορφώνονται με τις υποδείξεις της Πυροσβεστικής” τονίζει χαρακτηριστικά στο NEWS 24/7 από τη Νέα Υόρκη.

Έχει ενδιαφέρον να διαβάσετε το σχόλιό της για την ανθρωπογεωγραφία των εξεγερμένων: “Νομίζω ότι βλέπουμε ανθρώπους από κάθε κατηγορία. Προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές και φοιτήτριες. Τελειόφοιτους και απόφοιτους του Πανεπιστημίου. Εβραίους, Άραβες, Κινέζους. Μαύρους αλλά και λευκούς. Και φυσικά Έλληνες” αναφέρει η Ελληνίδα καθηγήτρια από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ενώ δέχεται στο e-mail της τα νέα μηνύματα της προέδρου του Πανεπιστημίου που έχει βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα.

Η Μινούς Σαφίκ κλήθηκε να οδηγήσει εξηγήσει στο Κογκρέσο για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο Πανεπιστήμιο και δέχθηκε τρομακτικές πιέσεις. Δύο βουλεύτριες των Ρεπουμπλικάνων απαίτησαν από την ίδια να συμβάλλει έτσι ώστε οι δύο φοιτητές που παραμένουν ακόμη υπό σύλληψη και δεν είναι Αμερικανοί πολίτες να απελαθούν άμεσα από τις ΗΠΑ.

“Προφανώς η πρόεδρος του Πανεπιστημίου βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση” μάς λέει η κα Πανουργιά. “Από τη μία πλευρά υπάρχουν οι Ρεπουμπλικάνοι που απαιτούν την απέλαση των φοιτητών. Από την άλλη υπάρχουν οι πιο ριζοσπάστες φοιτητές που απαιτούν από την πρόεδρο να παραιτηθεί. Αυτό που έπραξε η ίδια είναι μία ημέρα μετά την κατάθεσή της στο Κογκρέσο ήταν να απαιτήσει να τελειώσει η κατάληψη, επιτρέποντας στην αστυνομία να παρέμβει και να συλλάβει 108 φοιτητές, το οποίο και οδήγησε σε πρόταση μομφής από την πλειοψηφία των καθηγητών. Είναι όμως σαφές, και αυτό δεν πρέπει να παραγνωρίζεται, ότι η πρόεδρος αποτρέπει την ίδια ώρα ακόμη πιο μαζικές συλλήψεις στο χώρο του Πανεπιστημίου. Οι μέχρι στιγμής συλλήψεις έγιναν με την κατηγορία της καταπάτησης ιδιωτικής περιουσίας”.

Πανικόβλητο κατεστημένο

Μιλώντας για συλλήψεις, ο ηθικός πανικός που έχει καταλάβει μεγάλο μέρος του κατεστημένου της Νέας Υόρκης για τις κινητοποιήσεις των φοιτητών είναι μεγάλος. Η καταστολή προσπαθεί και εν μέρει δείχνει τα δόντια της. Τα μέτρα είναι δρακόντεια από τις αρχές ασφαλείας της πόλης. Η Κάθι Χόκουλ, κυβερνήτης της Πολιτείας της Νέας Υόρκης και μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος ζήτησε πριν από λίγες ημέρες να κατέβει η… εθνοφρουρά στους σταθμούς του Μετρό καθώς φαίνεται ότι για την ίδια συνιστούν απειλή οι…άστεγοι που βρίσκουν προσωρινό κατάλυμα εκεί. Έτσι πιστεύει ότι μπορεί να παταχθεί η εγκληματικότητα. Παρατηρείται δηλαδή μία εγρήγορση στην καταστολή στην πόλη.

Την ίδια ώρα υπάρχουν πάντα και οι ακραίοι συντηρητικοί σιωνιστές μέσα στους κόλπους του Πανεπιστημίου που προσπαθούν να φτιάξουν κλίμα στην αντίθετη κατεύθυνση. O Σάι Νταβιντάι, καθηγητής στο τμήμα Business Administration του Πανεπιστημίου, προέβη σε ακραίες ενέργειες.

“Έστειλε πάνω από 50 μηνύματα σε φοιτητές και φοιτήτριες τους οποίους κακοποιούσε λεκτικά. Απείλησε ακόμα και με εγκλεισμό σε στρατόπεδα συγκέντρωσης! Τη Δευτέρα το βράδυ έγραψε ότι έχει κάθε δικαίωμα να είναι την επόμενη στο Πανεπιστήμιο και ότι γι’ αυτό θα εμφανιστεί με αστυνομικούς και υποστηρικτές του φοιτητές. Πράγματι εμφανίστηκε, έβγαλε και ένα λογύδριο εναντίον της κατάληψης αλλά το Πανεπιστημίο του αφαίρεσε την πρόσβαση σε κάθε χώρο, η κάρτα του πλέον δεν ανοίγει καμία πόρτα στο ίδρυμα” αφηγείται η Νένη Πανουργιά.

Το σημερινό Columbia και η παράδοσή του

Αν αναρωτιέται κανείς γιατί η κινητοποίηση ήρθε σ’ αυτό το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ και όχι σε κάποιο άλλο, την απάντηση θα την βρει στην πρόσφατη ιστορία του ιδρύματος. “Το 1968, τη χρονιά των κινητοποιήσεων εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ, οι καταλήψεις που έγιναν εδώ ήταν μεγαλύτερες στη χώρα. Τα γεγονότα εδώ προκάλεσαν τεράστιο αντίκτυπο στην καθεστηκυία τάξη των ΗΠΑ. Από τότε μάλιστα είχε να μπει αστυνομία στον πανεπιστημιακό χώρο και μπήκε πριν από λίγες ημέρες.

Το Κολούμπια μαζί με το Μπέρκλεϊ είναι τα δύο Πανεπιστήμια που σε βάθος χρόνου παίρνουν θέση πάνω σε καυτά πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα. Το Πανεπιστήμιό μας έτσι έχει πολύ μεγάλη παράδοση” εξηγεί η κα Πανουργιά που συμπληρώνει ότι στο Κολούμπια μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 δημιουργήθηκε και κίνημα εναντίον του πολέμου στο Ιράκ, κίνημα όμως, που όπως λέει, “θεωρήθηκε κίνηση που στρεφόταν και εναντίον του Ισραήλ».

“Εφέτος μετά τις 11 Οκτωβρίου όταν το Ισραήλ άρχισε να απαντά με χτυπήματα στη Γάζα και ενώ είχαμε ήδη παγώσει από το χτύπημα της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, στο Πανεπιστήμιο άρχισαν διαδηλώσεις. Συνεχείς και μαζικές. Όμως δεν υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο, χειροπιαστό αποτέλεσμα. Η κλιμάκωση όμως του πολέμου το τελευταίο διάστημα οδήγησε τους φοιτητές στην απόφαση να αλλάξουν τρόπο πάλης και να προτιμήσουν την κατάληψη. Το Πανεπιστήμιο εν τω μεταξύ απέφευγε να πάρει θέση” συνεχίζει.

“Μέσα στους κόλπους του Πανεπιστημίου” καταλήγει η κα Πανουργιά “οι φοιτητές στηρίζουν τον αγώνα που δίνουν οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα και εμείς με τη σειρά μας, ως διδάσκοντες, οι περισσότεροι τουλάχιστον, υποστηρίζουμε τους φοιτητές μας. Αξίζει όμως να σημειώσουμε και κάτι άλλο: Το Κολούμπια διαθέτει μεγάλο αριθμό Εβραίων καθηγητών και φοιτητών. Οι περισσότεροι Εβραίοι καθηγητές βρίσκονται στο πλευρό των φοιτητών και δηλώνουν ενάντιοι στον πόλεμο που δεν μπορεί να γίνεται στο όνομά τους.

Όπως καταλαβαίνετε, αυτό το στοιχείο είναι πολύ σημαντικό. Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε από τη δική μας πλευρά μας είναι να πείσουμε τους Παλαιστίνιους φοιτητές να μην βάζουν σε μεγάλο κίνδυνο τον εαυτό τους για να προστατευτούν από μία ενδεχόμενη απέλαση. Μέσα στο Πανεπιστήμιο όλους αυτούς τους μήνες δεν έχουν λείψει οι επιθέσεις Ισραηλινών φοιτητών, που είναι και πρώην μέλη του Ισραηλινού στρατού, εναντίον Παλαιστινίων. Το Πανεπιστήμιο δεν πήρε θέση γι’ αυτές τις επιθέσεις”.