Αποχώρησαν οι ΗΠΑ από την συνθήκη Open Skies – Η απάντηση του ρωσικού ΥΠΕΞ

Η αμερικανική πρεσβεία στη Μόσχα απέστειλε επίσημη νότα στο ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, με την οποία ενημερώνει για την απόφασή της να ξεκινήσει τη διαδικασία απόσυρσης των ΗΠΑ από τη συνθήκη Open Skies (Ανοικτοί Ουρανοί), δήλωσε σήμερα ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριαμπκόφ, κατά την διάρκεια on-line συζήτησης για τις ρώσο-αμερικανικές σχέσεις, που είχε διοργανώσει το Ίδρυμα υποστήριξης της δημόσιας διπλωματίας Α.Μ. Γκορτσακόφ.

«Σήμερα το υπουργείο Εξωτερικών έλαβε από την πρεσβεία των ΗΠΑ επίσημη νότα, στην οποία αναφέρεται ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ έλαβε την απόφαση να εκκινήσει τη διαδικασία εξόδου από τη συνθήκη Open Skies», δήλωσε.

Η απάντηση του Ρωσικού ΥΠΕΞ

Ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να συνεχίσει τον διάλογο με τις ΗΠΑ για τη συνθήκη Open Skies, αλλά όχι με τους όρους που θέτουν οι ΗΠΑ, οι οποίοι είναι παντελώς απαράδεκτοι, επισημαίνοντας ότι η συνθήκη δεν θα σταματήσει να υπάρχει.

«Η συνθήκη δεν είναι καθόλου νεκρή. Η έξοδος των ΗΠΑ από αυτήν τον Νοέμβριο του τρέχοντος έτους, δεν σημαίνει ότι η συνθήκη μετά από αυτό θα πεθάνει, σε αντίθεση με την κατάσταση που δημιουργήθηκε με τη συνθήκη για την μείωση των στρατηγικών επιθετικών εξοπλισμών», τόνισε ο Ριαμπκόφ.

Ωστόσο ο Ρώσος αξιωματούχος παραδέχθηκε ότι η συνθήκη Open Skies θα χάσει κάθε πιθανότητα να συνεχίσει να υπάρχει, εάν οι ευρωπαϊκές χώρες υιοθετήσουν τους ισχυρισμούς των ΗΠΑ περί παραβιάσεων της συνθήκης εκ μέρους της Ρωσίας.

Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει ότι οι ισχυρισμοί των ΗΠΑ, ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί την συνθήκη για την στόχευση των δικών της εξοπλισμών υψηλής ακριβείας είναι ανυπόστατοι όπως και ότι δεν πρόκειται να αποδεχθεί τις τελεσιγραφικές απαιτήσεις των ΗΠΑ σε σχέση με την συνθήκη.

«Παρουσιάζεται και μια νέα κατηγορία σύμφωνα με την οποία η Ρωσία «αξιοποιεί τις πληροφορίες που λαμβάνει κατά την εφαρμογή της συνθήκης για τις κρίσιμης σημασίας υποδομές των ΗΠΑ στην Ευρώπη, για την στόχευση των δικών της εξοπλισμών υψηλής ακριβείας» , αναφέρει το ρωσικό υπουργείο στην ανακοίνωση του. «Και αυτό το ισχυρίζεται η πλευρά -συνεχίζει η ανακοίνωση- η οποία επέμενε ευθύς εξαρχής ότι πρέπει να είναι ανοικτοί οι ουρανοί για τα αεροσκάφη που πραγματοποιούν πτήσεις παρατήρησης σε όλη την επικράτεια της χώρας που έχει συνυπογράψει την συνθήκη (πρωτίστως της ΕΣΣΔ και εν συνεχεία της Ρωσίας)», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

«Συνιστούμε στην Ουάσιγκτον να κοινοποιήσει τον πλήρη κατάλογο των ρωσικών μονάδων, τις οποίες έχουν φωτογραφίσει τα τελευταία χρόνια. Κάνοντας χρήση των δικαιωμάτων μας που απορρέουν από την συνθήκη Open Skies, η Ρωσία ενεργούσε αυστηρά στο πλαίσιο των διατάξεων της και οι Αμερικανοί συνάδελφοι μας δεν είχαν προβάλει προς εμάς καμία απαίτηση. Είναι προφανές, ότι τώρα, νοιώθοντας ότι υπάρχει μεγάλη έλλειψη επιχειρημάτων για να δικαιολογήσουν τις ενέργειες τους, οι εχθροί της συνθήκης Open Skies αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν την ανυπόστατη αυτή θέση» αναφέρεται στην ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών.

Τι ορίζει η συνθήκη των “Ανοιχτών Ουρανών”

Με την συνθήκη “Open Skies” καθιερώθηκε ένα πρόγραμμα άοπλων πτήσεων εναέριας επιτήρησης σε ολόκληρη την επικράτεια των συμμετεχόντων.

Η συνθήκη έχει σχεδιαστεί για να ενισχύσει την αμοιβαία κατανόηση και εμπιστοσύνη δίνοντας σε όλους τους συμμετέχοντες, ανεξάρτητα από το μέγεθος, έναν άμεσο ρόλο στη συλλογή πληροφοριών σχετικά με τις στρατιωτικές δυνάμεις και τις δραστηριότητες που τους αφορούν.

Το Open Skies είναι μια από τις πιο ευρείες διεθνείς προσπάθειες μέχρι σήμερα που προωθούν το άνοιγμα και τη διαφάνεια των στρατιωτικών δυνάμεων και δραστηριοτήτων. Η έννοια της «αμοιβαίας εναέριας παρατήρησης» προτάθηκε αρχικά στον Σοβιετικό Πρωθυπουργό Νικολάι Μπουλγκάιν κατά τη Διάσκεψη της Γενεύης του 1955 από τον Πρόεδρο Ντουάιτ Ν. Έισενχαουερ.

Ωστόσο, οι Σοβιετικοί απέρριψαν αμέσως την ιδέα και ήταν αδρανή για αρκετά χρόνια. Η συνθήκη τελικά υπογράφηκε ως πρωτοβουλία του προέδρου των ΗΠΑ (και πρώην διευθυντή της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών) George HW Bush το 1989. Με διαπραγμάτευση από τα τότε μέλη του ΝΑΤΟ και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, η συμφωνία υπογράφηκε στο Ελσίνκι της Φινλανδίας, στις 24 Μαρτίου 1992.