Διόδια στην Αλεξάνδρεια γραμμένα στα ελληνικά

Όσοι έχουν την τύχη να βρεθούν στο δρόμο από και προς το Κάιρο για την Αλεξάνδρεια, θα έρθουν αντιμέτωποι με με μία φωτεινή επιγραφή. Είναι πράγματι φωτεινή. Όχι όμως από αυτές που έχουμε συνηθίσει.

Η επιγραφή που βρίσκεται στην είσοδο της πρώην ελληνικής κοινότητας είναι γραμμένη στα ελληνικά, μετά από συλλογική απαίτηση των Αιγυπτίων δημάρχων της περιοχής της Αλεξάνδρειας.

Η επιγραφή βρίσκεται στην είσοδο της πρωτεύουσας της Αιγύπτου σε αρχαίο κλασικό, προσδίδοντας στην πόλη “άρωμα” ελληνικού πολιτισμού.

“Και αυτό για να τιμήσουμε τον Μέγα Αλέξανδρο”, δήλωναν τότε όσοι ενεπλάκησαν στο μεγαλειώδες έργο.

Κάτι που δεν θα μπορούσε να αποτελεί τίποτα άλλο, από μία αιχμηρή απάντηση όχι μόνο απέναντι στους γείτονες μας στην ΠΓΔΜ που θέτουν συνεχώς θέμα με την ονομασία της χώρας τους, αλλά και στους γηγενείς μας που τείνουν να ξεχάσουν τις ρίζες, τον πολιτισμό και την πλούσια ιστορία τους.

Οι Έλληνες της Αλεξάνδρειας

Όταν το 332 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος πέρασε από την περιοχή της σημερινής Αλεξάνδρειας, γονάτισε στην αχανή παραλία και χάραξε στην άμμο το αμφιθεατρικό σχήμα της μελλοντικής πόλης, η οποία θα γινόταν η πρωτεύουσα της Αιγύπτου και θα έπαιρνε το όνομά του

Μετά τον Μέγα Αλέξανδρο και την εγκαθίδρυση του κράτους των Πτολεμαίων άρχισαν να καταφθάνουν στην Αίγυπτο, και περισσότερο στην Αλεξάνδρεια, μετανάστες από όλες τις περιοχές της Ελλάδας και της Μικράς Ασίας. Εκεί δημιούργησαν ολόκληρες πόλεις, τις οποίες διοίκησαν με πολιτεύματα ανάλογα των μητρικών πόλεων καταγωγής τους.

Το επόμενο μεγάλο ρεύμα μετανάστευσης των Ελλήνων στην Αίγυπτο άρχισε στις αρχές του 19ου αιώνα. Έλληνες έμποροι, μεταξύ των οποίων οι αδελφοί Τοσίτσα και ο Γεώργιος Αβέρωφ, διαδραμάτισαν ηγετικό ρόλο στην παγκόσμια αγορά του βαμβακιού και τη δημιουργία μεγάλων εργοστασίων παραγωγής και επεξεργασίας αγροτικών και χημικών προϊόντων.

Δεν ήταν όμως όλοι οι Έλληνες της Αλεξάνδρειας εύποροι επιχειρηματίες, ήταν και μικρομαγαζάτορες και απλοί εργαζόμενοι, που μετανάστευσαν στην Αίγυπτο για να εργαστούν στις ελληνικές επιχειρήσεις. Οι Έλληνες της Αλεξάνδρειας απέκτησαν ξεχωριστό χαρακτήρα, επειδή μεγάλωσαν σε πολυεθνικό περιβάλλον.

Τα χρώματα, οι γεύσεις και οι ήχοι της ανατολής σημάδεψαν την ψυχή τους και τους προίκισαν με καλλιτεχνική προδιάθεση και εμπορικές δεξιότητες. Είναι κοσμοπολίτες, μιλούν πολλές γλώσσες και δεν τους τρομάζουν οι αναμίξεις των λαών και των πολιτισμών.

Παράλληλα νιώθουν 100% Έλληνες και ξοδεύουν πολύ προσωπικό χρόνο και χρήμα για να κρατήσουν την ελληνικότητά τους.

Ανέκαθεν έχτιζαν ελληνικά σχολεία υψηλού επιπέδου και δημιουργούσαν δραστήριες ομογενειακές οργανώσεις. Επίσης μαζεύονταν συχνά σε σπίτια κατά οικογένειες για να εξοικειώσουν τα παιδιά τους στην κοινωνική ζωή δίπλα σε Έλληνες.

Μεγαλώνοντας είχαν κατανοήσει κι αυτά την ανάγκη να ρυμουλκήσουν την επόμενη γενιά της παροικίας στην ελληνικότητα.