Εδουάρδο Αρεγιάνο Φέλιξ: το αφεντικό του πιο βίαιου καρτέλ που έγινε συνεργαζόμενος μάρτυρας

Ο Εδουάρδο Αρεγιάνο Φέλιξ ήταν το αφεντικό του πιο βίαιου και επικερδούς καρτέλ ναρκωτικών του Μεξικού. Πώς στήθηκε η οικογενειακή επιχείρηση, πώς μεγαλούργησε και πώς βρέθηκε ο ηγέτης στα χέρια των ΗΠΑ.

ΝΙΚΗ ΜΠΑΚΟΥΛΗ
24 Αυγούστου 2021 11:08

Μεταξύ όσων έκαναν τη Δευτέρα 23/8 οι ΗΠΑ ήταν και η παράδοση του επικεφαλής “ενός εκ των μεγαλύτερων και πιο βίαιων καρτέλ ναρκωτικών του Μεξικού” Εδουάρδο Αρεγιάνο Φέλιξ, στη γενέτειρα του. Είχε συλληφθεί το 2008, εκδόθηκε στις ΗΠΑ το 2012, καταδικάστηκε σε 15ετη φυλάκιση το 2013, εν τούτοις αποφυλακίστηκε νωρίτερα, λόγω καλής συμπεριφοράς και ακόμα καλύτερης συνεργασίας με τις αρχές. Με την επιστροφή του στο Μεξικό αντιμετώπισε τις κατηγορίες “πιθανών ευθυνών” σε αδικήματα, όπως η σύσταση συμμορίας και η δράση εγκληματικής οργάνωσης.

H δυναμική του Eduardo Arellano Félix αποτυπώνεται στο γεγονός ότι το US State Department πρόσφερε το 2008 το ποσό των 5.000.000 δολαρίων, σε όποιον έδινε πληροφορίες που θα οδηγούσαν στη σύλληψη του. Ήταν ήδη καταζητούμενος από την Interpol, σε 180 χώρες.

Τη Δευτέρα 23/8 ο Εδουάρδο Αρεγιάνο Φέλιξ (ηγέτης του Tijuana Cartel που κυριάρχησε επί μια 20ετια) εκδόθηκε στο Μεξικό. Είχε την επιλογή να μείνει στις ΗΠΑ ως συνεργαζόμενος και προστατευόμενος μάρτυρας. Δεν την πήρε. @FGRMexico

Ο Eduardo κληρονόμησε το καρτέλ από τον αδελφό του, Ramon Eduardo Arellano Félix που ήταν ο πιο βίαιος όλων, εξαιρετικά οργανωτικός, αδίστακτος και μεθοδικός και έτσι μπορούσε να ελέγχει τα πάντα. Μεταξύ όσων έκανε ήταν να δολοφονεί ανταγωνιστές και αξιωματικούς της αστυνομίας που αρνούνταν να μπουν στο payroll. Ώσπου δολοφονήθηκε ο ίδιος. Διάδοχος του έγινε ο πιο ευφυής των εννέα πια Félix, Eduardo. Το παρατσούκλι του είναι ‘O γιατρός’, γιατί αυτές ήταν οι σχετικές σπουδές του. Για 20 χρόνια κατάφερε να κυριαρχεί στον τομέα του.

Μάλλον δεν θα εκπλαγείτε αν μάθετε ότι και τα 9 αδέλφια Félix (έξι αγόρια, τέσσερα κορίτσια) ασχολούνταν με την επιχείρηση. Εκ των αδελφών, δυο δολοφονήθηκαν, δυο δεν καταζητούνται ή δεν είναι φυλακή ή δεν έχει πεθάνει (ο 66χρονος σήμερα Carlos και ο 55χρονος Luis). Οι άλλοι είναι υπό κράτηση. Σε ό,τι αφορά τις αδελφές, δυο ασχολήθηκαν με την επιχείρηση. Ήταν οι Alicia και Enedina. Η δεύτερη είναι το νυν αφεντικό του Tijuana Cartel και διατηρεί ‘ζωντανή’ τη δουλειά χάριν των επαφών που έχει με προμηθευτές από την Κολομβία.

Πώς όμως, δημιουργήθηκε το εκ των πιο επιτυχημένων εγκληματικών οργανώσεων, σε μια χώρα με έντονο ανταγωνισμό στον τομέα αυτόν; Ήλθε η ώρα για ένα ταξίδι στην ιστορία.

Ο Miguel Ángel Félix Gallardo, γνωστός και ως ‘το αφεντικό των αφεντικών’ (ή ‘νονός’) ήταν αξιωματικός της αστυνομίας, πριν γίνει υπάλληλος των διακινητών ναρκωτικών. Είχε πάρει επάνω του τις πληρωμές σε αξιωματούχους του κράτους (ναι, τη διαφθορά). Τη δεκαετία του ’70 η κυβέρνηση του Μεξικού είχε κάνει την Operación Cóndor, που είχε ως στόχο την καταστολή της διακίνησης ναρκωτικών. Πολλοί που ‘δούλευαν’ στη Sinaloa, μετακόμισαν στη Guadalajara για να συνεχίσουν από εκεί τη δράση τους, συνεργατικά, ώστε να επιβιώσουν. Σύστησαν το Guadalajara Cartel το 1978.

Έδωσαν τα κλειδιά στον Félix Gallardo -είχε προηγηθεί ο θάνατος των περισσότερων ηγετικών μορφών. Η ‘Ομοσπονδία’ όπως έγινε γνωστό το Guadalajara Cartel, καθώς επρόκειτο για συνασπισμό δυνάμεων, δημιούργησε φυτείες αμερικανικής κάνναβης που είχε εισαχθεί από την Καλιφόρνια και το Όρεγκον και δεν είχε σπόρους. H καλλιέργεια δεν ήθελε πολλή δουλειά, ενώ η ποιότητα ήταν εγγυημένη. Επίσης, μετέφεραν τις καλλιέργειες σε απομακρυσμένες περιοχές της ερήμου και έτσι γλίτωσαν και έξοδα μεταφοράς. Τα κέρδη ήταν άμεσα. Έτσι τακτοποίησαν και το νέο πρόβλημα που ήταν οι απαιτήσεις των κυβερνώντων των περιοχών.

Με αυτά ο ‘νονός’ αποφάσισε να κάνει άλλη επένδυση. Έως τότε οι Κολομβιανοί ήταν αυτοί που προμήθευαν τις ΗΠΑ με κοκαΐνη -μέσω Φλόριντα και της Καραϊβικής Θάλασσας. Η αύξηση των περιπολιών των αρχών, στα μέσα του ’80, δημιούργησε προβλήματα. Οι βαρόνοι τα έλυσαν με τη συνεργασία που σύναψαν με ‘συναδέλφους’ τους στο Μεξικό. Κοινοί γνωστοί ήταν ο λόγος που προτιμήθηκε το Guadalajara Cartel, το οποίο έφτασε σύντομα σε κέρδη 5.000.000.000 δολαρίων το χρόνο. Ρεπόρτερ που είχαν ερευνήσει το θέμα και έζησαν να θυμούνται, καταθέτουν πως η επιτυχία του εν λόγω καρτέλ είχε να κάνει με την προστασία που απολάμβανε από την υπηρεσία πληροφοριών του Μεξικού, όταν ήταν επικεφαλής ο Miguel Nazar Haro.

Η απόφαση του συνιδρυτή Rafael Caro Quintero να βασανίσει και να σκοτώσει τον Enrique Camarena, όταν έμαθε πως ήταν μυστικός πράκτορας της αμερικανικής Δίωξης Ναρκωτικών, είχε ως συνέπεια να κυνηγηθεί ανηλεώς το Guadalajara Cartel και να πιέσουν οι Αμερικανοί τους Μεξικανούς, να συλλάβουν όλους τους ‘μεγάλους παίκτες’. Η επιχείρηση κράτησε μια τετραετία και όντως, συνελήφθησαν πολλοί. Για παράδειγμα ο Quintero, ο οποίος αποφυλακίστηκε πριν οκτώ χρόνια, επέστρεψε στη χώρα του και συνέχισε τη δράση του.

Πριν τρεις δεκαετίες όμως, δεν είχε συλληφθεί ο Félix Gallardo που προωθήθηκε στη Γκουανταλαχάρα και εκεί μοίρασε τη δύναμη που είχε -για να κάνει πιο δύσκολη την επιχείρηση καταστολής της αστυνομίας.

Έκανε τη μοιρασιά βάσει των τούνελ και διαδρομών που είχαν δημιουργηθεί, για να εξυπηρετούν τη διακίνηση, ανάλογα με τον τελικό προορισμό. ‘Έσπασε’ το Guadalajara Cartel σε τρία κομμάτια. Τα των ακτών του Ειρηνικού Ωκεανού τα ανέθεσε στους Joaquín “El Chapo” Guzmán και Ismael Zambada García. Σε αυτούς δηλαδή, που έφτιαξαν το Sinaloa Cartel. Το Tijuana Cartel το πήρε ο Βenjamin Arellano Félix και το Juarez Cartel που ήλεγχε τα σύνορα με το El Paso του Texas, το ανέλαβε ο Amado Carrillo Fuentes. Έγινε γνωστός ως ‘ο λόρδος των ουρανών’, χάριν των πολλών τζετ που χρησιμοποιούσε για να μεταφέρει ναρκωτικά. Επίσης, ξέπλενε χρήματα μέσω της Κολομβίας. Πέθανε το 1997 σε νοσοκομείο, αφότου είχε υποβληθεί σε εκτενή αλλαγή χαρακτηριστικών. Το Tijuana Cartel το έδωσε στα ανήψια του.

Το αφεντικό κράτησε τη γενική εποπτεία της επιχείρησης. Συνέχισε να το κάνει και μετά τη σύλληψη του, στις 8/5 του 1989 (καταδικάστηκε σε 40 χρόνια φυλάκισης), μέσω κινητών τηλεφώνων έως τα μέσα του ’90, όταν τον έστειλαν σε φυλακή υψίστης ασφαλείας. Το 2002 ο Eduardo αντικατέστησε τον δολοφονημένο αδελφό του στην ηγεσία του Tijuana Cartel, που πια ήταν εχθρός με αυτό της Sinaloa. Ένα χρόνο νωρίτερα, είχε αποδράσει ο “El Chapo” από τη φυλακή και είχαν αρχίσει ξανά οι εχθροπραξίες. Το 2004 οι ΗΠΑ ήταν έτοιμες να απαγγείλουν κατηγορίες εναντίον του του ‘Γιατρού’ (προφανώς αυτές που φαντάζεστε) και απαγόρευσαν δια νόμου στους Αμερικανούς πολίτες και εταιρίες κάθε επαφή και συνεργασία. Επίσης, ‘πάγωσαν’ τις καταθέσεις του.

Οι αρχές είχαν επισημάνει πως ο Eduardo δεν είχε εμπλακεί μεν, άμεσα σε απαγωγές και δολοφονίες, αλλά ήταν μεταξύ αυτών που τις αποφάσισαν, ενώ είχε πλήρη γνώση για όσα έκανε το καρτέλ.

Μετά κάποιες πληροφορίες που έλαβαν οι μεξικανικές αρχές (που πιέζονταν αφόρητα από τους Αμερικανούς), κατάφεραν να τον συλλάβουν (ήταν μαζί με την 11χρονη κόρη του, κάτι που δεν τον εμπόδισε από το να κάνει χρήση του όπλου του) επί μεξικανικού εδάφους. Εκδόθηκε στις ΗΠΑ, δήλωσε ένοχος των κατηγοριών. Ήταν βασική προϋπόθεση για να αποφύγει τη δίκη και να καταδικαστεί για 2 από τις επτά κατηγορίες που αντιμετώπιζε (ξέπλυμα χρήματος και συνωμοσία χρήσης κερδών). Τον Αύγουστο του 2013 σε 15 χρόνια κάθειρξης. Η διάθεση που επέδειξε να συνεργαστεί και η καλή διαγωγή είχε ως αποτέλεσμα να ολοκληρώσει την ποινή του (σε σωφρονιστικό ίδρυμα μικρής ασφαλείας) τη Δευτέρα 23/8, όταν εκδόθηκε στο Μεξικό όπου του απαγγέλθηκαν άλλες κατηγορίες. Είχε την επιλογή να μείνει στις ΗΠΑ ως συνεργαζόμενος και προστατευόμενος μάρτυρας. Δεν την πήρε.