Έκανε ο Μασκ ναζιστικό χαιρετισμό, αμέσως να τον βγάλουμε φασίστα

Πρώτη ημέρα διακυβέρνησης από τον Ντόναλντ Τραμπ και ο Ίλον Μασκ, ή αλλιώς το νέο “ακροδεξιό του χέρι”, χαιρετάει ναζιστικά και χειροκροτείται, θυμίζοντας σκηνές από τα “καθαρά χέρια” του Μιχαλολιάκου.

Ο Μασκ αναλαμβάνει κρίσιμο ρόλο στην νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ, παίρνοντας και δικό του υπουργείο με την ευθύνη υπερ-υπουργικού ελέγχου. Η Ευρώπη κοιτάζει μουδιασμένη, την ώρα που στήνεται ένα υπερεθνικό νεοφασιστικό πάρτι, με τον Τραμπ να δίνει το “σήμα” και με το “καλημέρα” να υπογράφει το ένα αντιδημοκρατικό διάταγμα μετά το άλλο.

Καιρός ήταν βέβαια να τελειώσουν τα προσχήματα, όταν συνεχίζεις να πιέζεις για το κέρδος οι περισσότεροι μαθαίνουν να αποδέχονται την πίεση ως “κανονικότητα” ή ως το “μικρότερο κακό”, και οι υπόλοιποι απέχουν, αδιαφορούν ή στρέφονται τελικά στις λαϊκίστικες “εναλλακτικές”.

Το Sieg Heil του Μασκ

Παρά τις χιλιάδες αναρτήσεις με τον χαιρετισμό του στο X, o Μασκ απέφυγε να απαντήσει. Πολλοί λένε πως είναι “προβοκάτορας”, πως το έκανε για να “προκαλέσει”, ή πως αυτό που ήθελε να δείξει είναι πως “χαρίζει την καρδιά του στο κοινό”. Όπως και να’ χει, ο συμβολισμός είναι ξεκάθαρος και ανατριχιαστικός.

Αν το έκανε εν είδει σάτιρας, θα μπορούσε να γίνει δεκτή ως τέτοια στην περίπτωση που δεν “συνόδευε” την γενικότερη alt-right πολιτική του Τραμπ. Δασμοί, προστατευτισμός, κλειστά σύνορα, αντιμεταναστευτική πολιτική με απελάσεις και στρατό στα σύνορα, εθνικιστικό κρεσέντο με μετονομασίες γεωγραφικών περιοχών, απόσυρση από διεθνείς οργανισμούς και συμβάσεις και America Über Alles κατά το California Über Alles των Dead Kennedys ή το κλασικό “Deutschland, Deutschland über alles”.

Χαχα, πολύ cool να χαιρετάει ναζιστικά ο Μασκ ε; Αποδομεί τη “woke ατζέντα” και την “κορεκτίλα” έτσι, θα έλεγε κανείς που συμπαθεί πολιτικούς τύπου Όρμπαν. Άλλωστε ο ίδιος ο Τραμπ το είπε στον λόγο του κατά την ορκωμοσία του, πως τελειώνει “η λογοκρισία”, ενώ παράλληλα ανακοίνωνε πως πλέον θα αναγνωρίζονται “μόνο δύο φύλα”.

Ιδού και η “φλου” απάντησή του, με την οποία στην ουσία δεν απαντάει τίποτα:

Ο Μασκ εδώ και χρόνια τάσσεται κατά του “political correct”. Όση κουβέντα κι αν μπορεί να γίνει για το αν ο “δικαιωματισμός” έχει αποκοπεί από την ιδεολογική του βάση φτάνοντας ορισμένες φορές σε σημεία αδυναμίας και ελαττωματικότητας, το να προσπαθεί κανείς να “εκθέσει” την “ιδεολογική ηγεμονία του προοδευτισμού” χαιρετώντας χιτλερικά, είναι παραπάνω από επικίνδυνο. Και εν προκειμένω, μιας και πλέον μιλάμε για κυβερνητικό παράγοντα σε μια από τις πιο κρίσιμες θέσεις στον πλανήτη και όχι για έναν γραφικό δισεκατομμυριούχο, (και τον πιο πλούσιο στον κόσμο), η όλη πράξη δίνει “γραμμή”.

Μην ξεχνάμε πως ο Τραμπ έσπευσε να δώσει χάρη στους ακροδεξιούς που μπούκαραν πριν τέσσερα χρόνια στο Καπιτώλιο, καταλύοντας  – με τις ευλογίες του – τις δημοκρατικές διαδικασίες. Ζοφερό το μέλλον θα έλεγε κανείς, και ναι, υπάρχουν ευθύνες και στους Δημοκρατικούς στις ΗΠΑ, και στους δημοκρατικούς στην Ευρώπη. Σαφείς ευθύνες.

Alt Right διεθνισμός

Γράφαμε πρόσφατα πως οι νέοι κατηγορούν τη Δημοκρατία και έχουν λόγο να το κάνουν. Τα φαινόμενα τραμπισμού και πουτινισμού τείνουν τελευταία να γίνουν κυρίαρχη ατζέντα, και όπως μπορεί να δει κανείς, πλέον δεν τηρούνται καν τα “προσχήματα”. Η νέα απολυταρχία των ολιγοπωλίων, παίρνει τα ηνία, είτε θέλουμε να το δούμε καθαρά, είτε όχι.

Πρόσκαιρα; Με πλάνο στρατηγικό; Πρόχειρα; Αυτό θα φανεί.

Οι θέσεις του Μασκ

Σε κάθε περίπτωση, ο ίδιος ο Μασκ ξέρει τι κάνει. Ο ιδιοκτήτης των Tesla, SpaceX και X Corp., περιγράφει τον εαυτό του ως “πολιτικά μετριοπαθή”, ωστόσο μετά την πανδημία του COVID-19 οι θέσεις που διατυπώνει είναι ξεκάθαρα υπερσυντηρητικές. Στο πλαίσιο της αμερικανικής πολιτικής, ο Μασκ υποστήριξε τον Μπαράκ Ομπάμα το 2008 και το 2012, τη Χίλαρι Κλίντον το 2016, τον Τζο Μπάιντεν το 2020 και τον Ντόναλντ Τραμπ το 2024. Το 2022, ο Μασκ έκανε σαφές ότι θα στηρίξει σθεναρά τον Τραμπ δηλώνοντας τη στήριξή του στο “καθολικό βασικό εισόδημα”, το δικαίωμα στην οπλοκατοχή, στην “ελευθερία του λόγου”, τον φόρο επί των εκπομπών άνθρακα και αντιτίθεται στις κρατικές επιδοτήσεις. Είναι επίσης επικριτής της παράνομης μετανάστευσης και ειδικά σε αυτό το σκέλος, τα βρίσκει απόλυτα με τον νέο πλανητάρχη.

Έχει επίσης επικρίνει τα lockdown για τον COVID-19 και τα εργατικά συνδικάτα. Σε δημόσιες τοποθετήσεις του έχει προκαλέσει ακόμη αντιδράσεις κατηγορούμενος για υποστήριξη της λευκής υπερηφάνειας και έχει χαρακτηριστεί τρανσοφοβικός.

Το 2023 έγινε επίσης γνωστό πως ο Μασκ υποστήριξε την ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), με τον ίδιο να το αρνείται επισήμως. Ωστόσο, στις 20 Δεκεμβρίου του 2024 έγραψε στο Χ, πως “μόνο μπορεί να σώσει τη Γερμανία”. τις 28 Δεκεμβρίου 2024, ο Μασκ δημοσίευσε ένα άρθρο γνώμης που υποστηρίζει το AfD στη γερμανική εφημερίδα Welt am Sonntag. Υποστηρίζει επίσης λαϊκιστικά κόμματα όπως το Reform UK ενώ έχει φιλικότατες σχέσεις με την Τζόρτζια Μελόνι που ήταν και η μοναδική Ευρωπαία στην ορκωμοσία του Τραμπ.

Η δε ακροδεξιά ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Patriots for Europe, υποστήριξε την “έκκληση” του Μασκ για “μεγαλύτερη ελευθερία των μέσων ενημέρωσης”.

Τον Οκτώβριο του 2022 ο Μασκ ανέφερε πως η Ουκρανία πρέπει να παραχωρήσει οριστικά τα κατεχόμενα εδάφη (π.χ. την Κριμαία) στη Ρωσία και ότι η Ουκρανία θα πρέπει να εγκαταλείψει την προσπάθειά της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, πράγματα με τα οποία συντονίζεται και ο Τραμπ. Για το μεσανατολικό έχει χαρακτηρίσει “γενοκτονία” τις επιθέσεις του Ισραήλ, ωστόσο οι θέσεις αυτές αναμένεται να αναδιατυπωθούν βάσει τις γενικότερης γεωστρατηγικής προσέγγισης του Πενταγώνου τους επόμενους μήνες.

Ο Μασκ φέρεται επίσης να είναι θαυμαστής του Πούτιν, αν και ο ίδιος ισχυρίζεται πως έχουν μιλήσει “μόνο μια φορά” για το διάστημα. Το 2024, η Wall Street Journal ανέφερε ότι ο Μασκ και ο Πούτιν έχουν τακτικές επαφές από το 2022 και πλέον φέρεται να λειτουργεί ως “διαμεσολαβητής”.

Ελευθερία του λόγου αλλά και… πολιτική λογοκρισία με συνωμοσιολογία

Στα πλαίσια της περιβόητης “ελευθερίας λόγου” που ευαγγελίζεται, αρνήθηκε να μπλοκάρει τη μετάδοση των ρωσικών ΜΜΕ από τους δορυφόρους του. Ο Μασκ προσδιόρισε τον ορισμό του για την ελευθερία του λόγου ως “αυτό που ταιριάζει και σέβεται τους νόμους”, οι οποίοι βέβαια πλέον στις ΗΠΑ αλλάζουν κατά το δοκούν.

Από την εξαγορά του Twitter από τον Μασκ και μετά, το Μέσο έχει κατηγορηθεί για λογοκρισία πολιτικών μηνυμάτων που αφορούν κριτική προς ηγέτες όπως ο Ερντογάν κάτι που είναι αντιφατικό ως προς την “ελευθερία λόγου” που δήθεν προασπίζεται.

Ως προς την πανδημία, αρχικά τη χαρακτήρισε “κοινό κρυολόγημα” και στη συνέχεια ανάρτησε στο X μηνύματα όπως “FREE AMERICA NOW” κατά των lockdown. Παρά τα δισεκατομμύριά του δεν συναίνεσε στο να κατασκευάσει η Tesla αναπνευστήρες, και προσέφερε μόνο λίγες συσκευές όταν οι νεκροί αυξήθηκαν δραματικά.

Ένα θέμα στο οποίο δεν συντονίζεται πλήρως με τον Τραμπ είναι το ζήτημα της ενέργειας, ωστόσο ο Σάντερς τον έχει κατηγορήσει πως έχει λάβει επιδοτήσεις 2 τρισ. δολαρίων για τις επιχειρήσεις του, κάτι που ίσως να τον κάνει τώρα να “σωπάσει” έναντι των πολιτικών του Τραμπ υπέρ του άνθρακα.

Από τα παραπάνω καταλαβαίνει κανείς πως το “Sieg Heil” του Μασκ δεν ήρθε κεραυνός εν αιθρία. Λίγο μετά την ανάρτηση του χαιρετισμού του στο X επικρότησε την απελευθέρωση των νεοφασιστών Proud Boys και των Oath Keepers που έκαναν την εισβολή στο Καπιτώλιο, για να ολοκληρώσει το show του.

Για πολλούς ο Μασκ στοχεύει εκουσίως στους ακροδεξιούς της Ευρώπης, “κλείνοντάς” τους το μάτι με έναν τρόπο που δεν θα τολμούσε να το κάνει ο ίδιος ο Τραμπ. Εκείνος δεν έχει τίποτα να χάσει. Έχει χτίσει τη “φήμη” του ως “αμφιλεγόμενος” και “εκκεντρικός”, δεν ξέρει πόσα χρήματα έχει και γενικά, δεν έχει όρια. Αμφίβολο το αν θα τον χρησιμοποιήσει βέβαια ο Τραμπ ως “πιόνι” του, ή το αντίθετο. Είναι πιθανό σε λίγο καιρό να φύγει από την αμερικανική κυβέρνηση “οικειοθελώς”, ή μετά από εσωτερικές πιέσεις στο κόμμα των Ρεπουμπλικανών.

Σε κάθε περίπτωση, την “αποστολή” του την έχει φέρει ήδη εις πέρας ως frontman του Τραμπ. Η κανονικοποίηση του νεοφασιστικού λόγου είναι εδώ και ενδυναμώνεται πανηγυρικά σε prime time μετάδοση. Το τι θα κάνει η Ευρώπη απέναντι σε όλα αυτά, αν θα συσπειρωθεί προτείνοντας ουσιαστικές λύσεις για τα οικονομικά ζητήματα των πολιτών της ή αν θα βυθιστεί περαιτέρω στην εσωστρέφεια και τη διαίρεση, θα κρίνει και το πώς θα πορευτούμε στον δικό μας “μικρόκοσμο”.