Εκρήξεις στο Λίβανο: Μπαράζ παραιτήσεων υπουργών μετά την οργή λαού

Οι Λιβανέζοι κάλεσαν για διαδηλώσεις έξω από το προεδρικό μέγαρο Μπαάμπντα για να ζητήσουν την παραίτηση του προέδρου Μισέλ Αούν μετά την έκρηξη που προκάλεσε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις και παραιτήσεις αρκετών υπουργών, με τελευταία εκείνη της υπουργού Δικαιοσύνης.

Την περασμένη εβδομάδα η έκρηξη σε αποθήκη του λιμανιού είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 158 ανθρώπων, τον τραυματισμό περισσότερων από 6.000 και κατέστρεψε μια λωρίδα της μεσογειακής πόλης, μια καταστροφή που ήρθε να προστεθεί στην πολιτική και οικονομική κατάρρευση και προκάλεσε οργισμένες εκκλήσεις για παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης.

Η κυβέρνηση, που σχηματίστηκε τον Ιανουάριο με την υποστήριξη της ισχυρής, υποστηριζόμενης από το Ιράν οργάνωσης Χεζμπολάχ και των συμμάχων της, αναμένεται να συνέλθει εντός της ημέρας (Δευτέρα 10/8) υπό την πίεση πολλών υπουργών που θέλουν να παραιτηθούν, δήλωσαν υπουργικές και πολιτικές πηγές, που επικαλείται το ΑΠΕ ΜΠΕ.

Οι υπουργοί Ενημέρωσης και Περιβάλλοντος παραιτήθηκαν χθες, Κυριακή 9/8, καθώς και αρκετοί βουλευτές. Η υπουργός Δικαιοσύνης παραιτήθηκε σήμερα, επικαλούμενη την καταστροφική έκρηξη.

«Ολόκληρο το καθεστώς πρέπει να αλλάξει. Δεν θα κάνει καμία διαφορά αν υπάρχει μια καινούρια κυβέρνηση», δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters ο Τζο Χαντάντ, ένας Λιβανέζος μηχανικός. «Χρειαζόμαστε γρήγορα εκλογές.»

Ο πρωθυπουργός Χασάν Ντιάμπ δήλωσε το Σάββατο ότι θα ζητήσει τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Ο Αούν είπε αρχικά πως το επικίνδυνο υλικό ήταν αποθηκευμένο επί χρόνια χωρίς μέτρα ασφαλείας στο λιμάνι. Αργότερα είπε πως η έρευνα θα εξετάσει αν η έκρηξη οφείλεται σε εξωτερική παρέμβαση, αμέλεια ή ατύχημα.

Οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών ήταν οι μεγαλύτερες μετά τον Οκτώβριο, όταν οι διαδηλωτές κατέβηκαν στους δρόμους λόγω της οικονομικής κρίσης που έχει τις ρίζες της στη διαφθορά, τη σπατάλη και την κακοδιαχείριση. Οι διαδηλωτές κατηγόρησαν την πολιτική ελίτ ότι εκμεταλλεύεται τους κρατικούς πόρους για ίδιον όφελος.

Ορισμένοι Λιβανέζοι αμφιβάλλουν αν είναι δυνατή η αλλαγή σε μια χώρα όπου σεκταριστές πολιτικοί κυριαρχούν από τον εμφύλιο πόλεμο του 1975-90.