Εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι: “Δεν φεύγουμε, μέχρι το τελευταίο λεπτό δεν θα φύγουμε…”
Για τη Mariam, τη Muna, τις οικογένειες που ζουν με τον φόβο του εκτοπισμού, τα παιδιά που μεγαλώνουν με τον φόβο του πολέμου, η ελπίδα είναι να τους ακούσει ο κόσμος.
- 13 Μαΐου 2021 14:18
«Αυτό εδώ είναι το σπίτι μου», γράφει η επιγραφή που κρατά η 60χρονη Mariam, η οποία εξαναγκάστηκε από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής να το εγκαταλείψει πριν από 11 χρόνια. Από τότε, κάθε μέρα γίνεται επισκέπτρια στο παλιό της σπίτι στην περιοχή Sheikh Jarrah, στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, κρατώντας την ίδια επιγραφή. Μια ειρηνικά διαμαρτυρία, μία άρνηση υποταγής στην αυθαιρεσία της εξουσίας, μία πεποίθηση ότι όσο δεν εγκαταλείπεις, τίποτα δεν έχει τελειώσει. «Κάθε μέρα, εδώ και 11 χρόνια, επιστρέφω και κάθομαι μπροστά από το κλεμμένο μου σπίτι. Εδώ έζησαν τέσσερις γενιές από την οικογένειά μου. Ζούμε σε καθεστώς μόνιμης απειλής από τις επιθέσεις και τον εκφοβισμό των Ισραηλινών εποίκων. Δεν μπορώ ούτε τους φίλους και τους συγγενείς μου να επισκεφτώ. Είναι δικαίωμά μου να επιστρέψω στο σπίτι μου και θα συνεχίσω να εκφράζω τη διαμαρτυρία μου», δηλώνει η Mariam.
Στις 10 Μαΐου ξέσπασαν βίαια επεισόδια με ανταλλαγή πυρών στην περιοχή της Γάζας, όπου βρήκαν τον θάνατο 26 Παλαιστίνιοι (εκ των οποίων 9 παιδιά), από ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές. Επιπλέον, δυο Ισραηλινοί σκοτώθηκαν από ρουκέτες που εκτόξευσαν προς το Ισραήλ ομάδες Παλαιστινίων ενόπλων. Τα επεισόδια ξεκίνησαν όταν εκατοντάδες Παλαιστίνιοι τραυματίστηκαν σε συμπλοκές με τις ισραηλινές ομάδες ασφαλείας, στην περιοχή όπου βρίσκεται το τέμενος Al Aqsa και στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας.
Η ένταση, που είναι μόνιμη στην περιοχή, αναζωπυρώθηκε εξαιτίας των προγραμματισμένων παράνομων εξώσεων σε οκτώ οικογένειες Παλαιστινίων προσφύγων, που ζουν στον οικισμό Sheikh Jarrah, στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Οι εξώσεις και οι παράνομοι εποικισμοί είναι πάγια τακτική της ισραηλινής κατοχικής αρχής, προκειμένου να απομακρύνει τους Παλαιστίνιους κατοίκους από τα κατεχόμενα εδάφη. Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με έκθεση του UN OCHA το 2020, τουλάχιστον 218 παλαιστινιακά νοικοκυριά στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών στο Sheikh Jarrah, είναι αντιμέτωπα με υποθέσεις έξωσης εναντίον τους και απειλούνται με εκτοπισμό 970 άτομα.
Η ActionAid Παλαιστίνης εκφράζει τη βαθιά ανησυχία της για τα γεγονότα. Ο Ibrahim Ibraigheth, διευθυντής της ActionAid Παλαιστίνης, λέει: «Στο Sheikh Jarrah, 58 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων 17 παιδιών, πρόκειται να εκτοπιστούν βίαια. Αφού έχασαν τα σπίτια τους στον πόλεμο του 1948, οι οικογένειες αυτές ζούσαν στη γειτονιά της Ανατολικής Ιερουσαλήμ για σχεδόν εβδομήντα χρόνια. Εάν εκδιωχθούν, θα πρόκειται για σοβαρή παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Οι ισραηλινές πολιτικές απαλλοτρίωσης, κατεδάφισης και συστηματικής αμέλειας έχουν υπονομεύσει διαχρονικά την ανάπτυξη των παλαιστινιακών κοινοτήτων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Καλούμε το Ισραήλ να σταματήσει αμέσως όλες τις εξώσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στο Σέιχ Τζάρα και σε άλλα μέρη της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης».
Η Muna είναι ανάμεσα στα άτομα που αντιμετωπίζουν την απειλή άμεσης έξωσης στην περιοχή Sheikh Jarrah. Είναι, όμως, κι εκείνη αποφασισμένη να μην το βάλει κάτω. Επικεφαλής της εκστρατείας #SaveSheikhJarrah αγωνίζεται να κινητοποιήσει τον κόσμο σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, ώστε να μπει ένα τέλος στις παράνομες εξώσεις και να σωθούν οι κάτοικοι της γειτονιάς της. «Βασιζόμαστε στους αξιέπαινους ανθρώπους που στέκονται δίπλα μας με αλληλεγγύη. Ακόμα κι ένα σύντομο tweet ή μία ανάρτηση είναι πολύτιμα. Θα λέμε συνέχεια ότι δεν φεύγουμε. Μέχρι το τελευταίο λεπτό δεν θα φύγουμε», δηλώνει με θάρρος και αποφασιστικότητα.
Η ActionAid δουλεύει στην Κατεχόμενη Παλαιστίνη, με στόχο να ενδυναμώσει τους κατοίκους, ενημερώνοντάς τους για τα δικαιώματά τους και στηρίζοντάς τους να τα διεκδικούν, ώστε να βελτιώσουν την καθημερινότητά τους, διασφαλίζοντας αξιοπρεπή και ειρηνική διαβίωση. Απέναντι στην καταπάτηση του διεθνούς δικαίου και των συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η στάση της κοινής γνώμης πρέπει να είναι ομόφωνα καταδικαστική.
Για τη Mariam, τη Muna, τις οικογένειες που ζουν με τον φόβο του εκτοπισμού, τα παιδιά που μεγαλώνουν με τον φόβο του πολέμου, η ελπίδα είναι να τους ακούσει ο κόσμος. Να πάψουμε να διαβάζουμε επιγραφές σαν της Mariam, να μην χρειάζεται πια να αναπαράγουμε hashtag σαν της Muna, που ζητούν σωτηρία. Η ελπίδα είναι να μείνουμε δίπλα τους, «να μη φύγουμε μέχρι το τελευταίο λεπτό».
Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
