Έλληνες του Βελγίου κόντρα στον τρόμο του ISIS: Απαντάμε με περισσότερη ελευθερία

Αρκετές ώρες μετά τις επιθέσεις αυτοκτονίας στο κέντρο των Βρυξελλών . Κοντά 24 ώρες αφότου η βελγική πρωτεύουσα “εκκενώθηκε” για λίγες ώρες, εξαιτίας των τρομοκρατικών χτυπημάτων τριών – όπως όλα δείχνουν – βομβιστών που άφησαν πίσω τους έναν συνεχώς αυξανόμενο αριθμό νεκρών – μέχρι στιγμής, φτάνει τους 34 – και έναν εξίσου σοκαριστικό αριθμό, των περίπου 230 τραυματιών. Και αρκετές ώρες αφότου ο ISIS ανέλαβε την ευθύνη για τα χτυπήματα που έκαναν την Ευρώπη να οχυρωθεί πίσω από τα ήδη κλειστά της σύνορα και να υψώσει ακόμη πιο υψηλούς “φράχτες” μεταξύ Ολλανδίας και Βελγίου, την ταυτότητα των εκρηκτικών να φέρει το ίδιο “DNA” με αυτό της τρομοκρατικής επίθεσης στη Γερμανία, αλλά και τις τραγικές εικόνες από ακτινογραφίες τραυματιών με “καρφιά” στο θώρακά τους, Έλληνες που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά τα τελευταία χρόνια στην περιοχή, δίνουν στο NEWS 247 τη δική τους απάντηση στο “αστυνομοκρατούμενο” κλίμα των Βρυξελλών και τη διαρκή ανασφάλεια.

Ή μήπως δεν είναι τελικά έτσι; “Δεν φοβόμαστε. Πρέπει να απαντήσουμε με περισσότερη ελευθερία. Αυτή είναι η άμυνά μας απέναντι στην τρομοκρατία που στόχο έχει να καλλιεργήσει κλίμα αστάθειας και κοινωνικοπολιτικής αβεβαιότητας. Είμαστε εδώ και θα παραμείνουμε” , θα συμφωνήσουν στο σύνολό τους, παρά το γεγονός ότι η γειτονιά τους μόλις σχεδόν ένα 24ωρο πριν, θύμιζε εμπόλεμη ζώνη.

Γ. Ζαγορίτης: Απαντάμε με θωράκιση στις αξίες που μάς ενώνουν

Αυτό που συνέβη στις Βρυξέλλες είναι φρικτό. Ήταν μια στοχευμένη επίθεση στην καρδιά της Ευρώπης. Δεν υπάρχει όμως φόβος. Υπάρχει κυρίως, θυμός. Θυμός για τους τρομοκράτες και θλίψη για τα θύματα, που θα μπορούσε να είναι ο καθένας από εμάς.

Αλλά φόβος τελικά, δεν πρέπει να υπάρξει. Οι αξίες μας, όπως η ελευθερία και η ανεκτικότητα απέναντι στο διαφορετικό δεν είναι δεδομένες. Σε αυτές τις αξίες επιτίθεται το Ισλαμικό Κράτος. Στον δυτικό φιλελευθερισμό. Στην ελευθερία της έκφρασης.

Αυτή η επίθεση – όπως και στο Παρίσι – ήταν μια επίθεση εναντίον όλων μας. Είναι επίθεση στην κοσμοθεωρία και τον τρόπο ζωής μας. Είναι επίθεση στις αξίες, πάνω στις οποίες έχει οικοδομηθεί η κοινωνία μας.

Δεν πρέπει να απαντήσουμε με φόβο. Πρέπει να απαντήσουμε με περισσότερη ελευθερία. Πρέπει να απαντήσουμε, προστατεύοντας περισσότερο αυτή μας την ελευθερία. Θωρακίζοντας τις αξίες που μας ενώνουν.

Ο Γεράσιμος Ζαγορίτης είναι σύμβουλος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

 

 

 

Ε. Κωστάκη: Κανένας πανικός, εάν αυτό θέλουν

Πήγα από την αρχή, όσο πιο κοντά στο σταθμό του Μάαλμπεκ γίνεται και μπορούσα. Ο σταθμός βρίσκεται κοντά στην πλατεία Schuman και αντικριστά, βρίσκονται τα κτίρια των ευρωπαϊκών Θεσμών, δηλαδή το κτίριο της Κομισιόν και το κτίριο του Συμβουλίου που πραγματοποιούνται οι Σύνοδοι Κορυφής. Από την άλλη πλευρά και σε απόσταση 5 λεπτών, στεγάζεται το ευρωκοινοβούλιο. Στην περιοχή εδράζουν και άλλες υπηρεσίες και αυτό είναι το λεγόμενο European Quarter.

Ο πλησιέστερος σταθμός του μετρό στα κτίρια των ανώτατων θεσμικών οργάνων είναι ο Schuman, για τον οποίο αρχικά, αρκετά ΜΜΕ έκαναν λόγο ότι δέχτηκε και αυτός τυφλό “χτύπημα”. Ωστόσο, η είδηση λίγο αργότερα, διαψεύστηκε. Το “χτύπημα” έγινε όσο η σήραγγα κινούνταν από το Μάαλμπεκ προς τον σταθμό Arts Loi (η γραμμή είναι Schuman-Maelbeek-Arts Loi).

Δεν νομίζω ότι στόχος ήταν η πλατεία Schuman ή τα ευρωπαϊκά/θεσμικά όργανα. Το Ισλαμικό Κράτος έχει αποδείξει ότι “χτυπάει” περιοχές, όπου κινείται πολύς κόσμος. Δεν τους ενδιαφέρει να περάσουν το μήνυμα ότι “χτυπούν” το κτίριο της Επιτροπής ή την κεντρική πλατεία. Έτσι κι αλλιώς, το επιθυμητό μήνυμα περνάει ακόμη κι εάν τα θύματα είναι αθώοι άνθρωποι και σε σταθμούς έστω και λίγο πιο μακριά.

Πανικός δεν υπάρχει. Και το καταλαβαίνει κανείς από μία βόλτα στην περιοχή. Απλά ο σταθμός του Μάαλμπεκ είναι κλειστός και αντίστοιχα η γύρω περιοχή, σε ακτίνα τριών τετραγώνων. Εκεί δεν μπορούν να πλησιάσουν ούτε καν δημοσιογράφοι ή φωτορεπόρτερ.

Αντίστοιχα και στην πλατεία Schuman, η Κομισιόν παρέμενε κλειστή και το ευρωκοινοβούλιο διατηρούσε για ώρες μία μόνο είσοδο/έξοδο. Ωστόσο, τα σούπερ μάρκετ λειτουργούσαν κανονικά, ο κόσμος κυκλοφορούσε με τα πόδια, σταθμοί του μετρό άνοιξαν λίγη ώρα αργότερα για να μετακινηθούν οι εργαζόμενοι στα σπίτια τους και ο στρατός έκανε την εμφάνισή του στους δρόμους, όντα σε πλήρη επιφυλακή.

Το επίπεδο συναγερμού της πόλης παραμένει πορτοκαλί.

Ωστόσο, δεν κυριαρχεί το αίσθημα του φόβου. Νομίζω αυτό θέλουν. Να φοβηθούμε μετά από τόσα “χτυπήματα”. Νιώθαμε ανέκαθεν έντονη ανησυχία. Γνωρίζαμε ότι κάποια στιγμή θα συμβεί. Απλά δεν είχε προσδιοριστεί το πού και το πότε. Οι Βρυξέλλες ήταν στόχος ήδη από την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι.

Παρ’ όλα αυτά, εάν αυτό συνέβη ως αντίποινα στην σύλληψη Αμπντεσλάμ, είναι πραγματικά σοκαριστικό. Εάν δηλαδή μπορεί να οργανωθεί σε τρεις μόλις ημέρες τριπλή επίθεση αυτοκτονίας με τόσους νεκρούς και τραυματίες, τότε έχουμε περισσότερο πρόβλημα απ’ όσο πιστεύαμε.

Η Ειρήνη Κωστάκη, είναι δημοσιογράφος στο neurope.eu

 

 

Κ. Αναστασάκη: Δεν έχουμε να φοβηθούμε κάτι

Τα τελευταία 33 χρόνια, εργάζομαι στις Βρυξέλλες. Σε ένα κτίριο που βρίσκεται δίπλα στο ευρωκοινοβούλιο και λίγα μέτρα μακριά από το σταθμό του μετρό στο Μάαλμπεκ, το σημείο δηλαδή της έκρηξης. Στο δρόμο για το γραφείο, άκουσα στο ραδιόφωνο για τις δύο εκρήξεις στο αεροδρόμιο στις 8 περίπου το πρωί. Μπήκα στο γραφείο στις 09.10 πμ, οπότε εικάζω ότι πέρασα από το σταθμό του μετρό, λίγα λεπτά πριν την τρίτη κατά σειρά, επίθεση αυτοκτονίας.

Ο δρόμος είχε κίνηση, άκουγα σειρήνες και έβλεπα ασθενοφόρα. Παρ’ όλα αυτα, πρόλαβα και μπήκα στο γραφείο μου. Σε ισχύ είχαν τεθεί αυστηρά μέτρα ασφαλείας, όπως έλεγχοι ακόμη και σε τσάντες, καθώς τα κτίρια στη λεγόμενη “ευρωπαϊκή συνοικία” βρίσκονταν σε πορτοκαλί συναγερμό. Μετά την έκρηξη στο Μάαλμπεκ έκλεισαν δρόμοι και πάρκινγκ, οπότε εικάζω ότι ήμουν και από τους τελευταίους που κατάφεραν να φτάσουν στη δουλειά. Δεν κυκλοφορούσε ψυχή. Δεν κυκλοφορούσαν αυτοκίνητα. Ο κόσμος που έφτασε για συνέδρια και άλλες δουλειές, μπλοκαρίστηκε εδώ και προσπαθούμε ακόμη να τους βοηθήσουμε να επιστρέψουν με όσο τον δυνατόν πιο ασφαλή τρόπο στις πατρίδες τους.

Το κλίμα πανικού διήρκησε κυρίως, μέχρι τις 16.00. Σταδιακά κεντρικοί δρόμοι άρχισαν το απόγευμα να δίνονται στην κυκλοφορία, το ίδιο και το μετρό. Περίπου οκτώ ώρες μετά τις τυφλές επιθέσεις, είδαμε κόσμο που άρχισε να κυκλοφορεί δειλά στους δρόμους και γενικά να σχηματίζεται κίνηση. Τα σχολεία είναι ήδη κλειστά, λόγω του ότι διανύουμε την Μεγάλη Εβδομάδα του Καθολικού Πάσχα.

Οι εικόνες της επιστροφής στην κανονικότητα έρχονται σαν απάντηση στο δόγμα της τρομοκρατίας και του φανατισμού που τείνουν να εδραιωθούν. Δεν έχουμε κάτι να φοβηθούμε. Εδώ και αρκετούς μήνες, έχουμε τον στρατό να μάς φυλάει. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι ανάλογο. Θα τελειώσουμε τη δουλειά μας, θα πάρουμε το αυτοκίνητό μας και θα επιστρέψουμε σπίτια μας. Αυτό είναι όλο. Αυτό κάνουμε κάθε μέρα, αυτό θα κάνουμε και τώρα.

Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε απλά όρεξη για δουλειά. Δεν έχουμε ίσως το κουράγιο. Έχει επηρεαστεί η ψυχολογία μας. Είναι λογικό. Αλλά σε λίγες ημέρες, όλα θα κυλούν ξανά ομαλά.

Η Κούλα Αναστασάκη, είναι υπάλληλος στην Ευρωπαϊκή Οικονομική & Κοινωνική Επιτροπή