Ένας Έλληνας Ιμάμης αποκωδικοποιεί τα στερεότυπα για το Ισλάμ – “Κανείς δε μιλά για την εισβολή της Δύσης”

Η 31η Αυγούστου θα μείνει στην ιστορία ως η μέρα που οι Αμερικανοί αποχώρησαν οριστικά από το Αφγανιστάν, τελειώνοντας έναν 20ετη πόλεμο που από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως πολυέξοδος και ατιμωτικός. Οι ΗΠΑ υπολογίζεται πως ξόδεψαν $300 εκατ. την ημέρα επί 20 χρόνια, συνολικά περισσότερα από 2 τρισ. δολάρια. Το ποσό περιλαμβάνει 800 δισ. δολάρια σε άμεσες στρατιωτικές δαπάνες και 85 δισ. δολάρια για την εκπαίδευση του προσφάτως ηττηθέντος αφγανικού στρατού.

Αμέσως μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ, οι Ταλιμπάν χαιρέτισαν την απόσυρση των αντιπάλων τους, χαρακτηρίζοντας το γεγονός ως μια “ιστορική στιγμή” και δηλώνοντας ότι το Αφγανιστάν είναι πλέον ένα “ελεύθερο και κυρίαρχο έθνος”.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους από το διεθνές αεροδρόμιο της Καμπούλ, ο εκπρόσωπος των Ταλιμπάν, Ζαμπιουλά Μουτζάχιντ, δήλωσε ότι η “νίκη” της οργάνωσής του “ανήκει σε όλους μας”.

“Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι το Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν είναι ένα ελεύθερο και κυρίαρχο έθνος” είπε, προσθέτοντας ότι οι Αμερικανοί “δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν τον στόχο τους μέσω στρατιωτικών επιχειρήσεων”. Η “ήττα των ΗΠΑ αποτελεί μάθημα για άλλους εισβολείς και για όλο τον κόσμο”, δήλωνε ακόμη ο εκπρόσωπος των Ταλιμπάν.

Υποσχέθηκε επίσης ότι το Αφγανιστάν θα έχει “εργασιακές διπλωματικές σχέσεις” με τη Δύση, λέγοντας ότι οι Αφγανοί “θα προστατεύσουν την ελευθερία, την ανεξαρτησία και τις ισλαμικές μας αξίες”.

Τα παραπάνω συμβαίνουν την ώρα που η Δύση ευλόγως ανησυχεί για μια ενδεχόμενη επαναφορά του σκοταδισμού στη χώρα, όπως αυτός αναπτύχθηκε τη πενταετία 1996-2001, της προηγούμενης δηλαδή κυριαρχίας των Ταλιμπάν, που συνοδεύτηκε χρονικά με την όξυνση του θρησκευτικού φανατισμού της τζιχάντ και την 11η Σεπτεμβρίου. Η τρομοκρατική επέλαση άλλωστε της αλ Κάιντα, ήταν και η αφορμή για να ακολουθήσει η δυτική εισβολή στη χώρα.

Ο Άχμαντ Ελντίν είναι δημιουργός της ιστοσελίδας IslamForGreeks.org που -όπως αναφέρει- σκοπεύει στην αποδόμηση της πολεμικής ρητορικής που δέχεται το Ισλάμ, καθώς και των στερεοτύπων που συνδέονται με αυτό. Παράλληλα, είναι κήρυκας του Ισλάμ στην Αθήνα και διπλωματούχος ισλαμικής θεολογίας.

Το NEWS 24/7 συζήτησε μαζί του με αφορμή την επανακυριαρχία των Ταλιμπάν, προσπαθώντας να σκαγραφήσει τη σημερινή κατάσταση στη χώρα, αλλά και να αποκωδικοποιήσει τις προθέσεις των νέων ηγετών του Αφγανιστάν, σχετικά με την ερμηνεία τους ως προς το θρησκευτικό δόγμα. Είναι άλλωστε δεδομένο, πως μέσα στην όλη ανάλυση για την τρομοκρατία, βρήκαν τα τελευταία χρόνια χώρο και τροφή οι γενικεύσεις και η εργαλειοποίηση των στερεοτύπων, προς εξυπηρέτηση πολιτικών συμφερόντων. Ο θεολόγος Άχμαντ Ελντίν, απαντά λοιπόν στα ερωτήματά μας, ερμηνεύοντας τα γεγονότα, με μια “εσωτερική” ματιά.

Πώς εξηγείται η επικράτηση των Ταλιμπάν με τον τρόπο που έγινε;

Νομίζω πως η επικράτηση των Ταλιμπάν ήταν ένα λογικό φαινόμενο, κάτι που φαινόταν πως θα γίνει. Είκοσι χρόνια δεν κατάφεραν οι δυτικές δυνάμεις να κατακτήσουν την περιοχή, κάτι που είδαμε και παλαιότερα με τους Σοβιετικούς και τους Βρετανούς. Προσωπικά δεν πιστεύω πως υπάρχει ένα σενάριο τόσο “αθώο” όσο θέλουν να μας πουν, ότι δηλαδή οι Ταλιμπάν έκαναν την ανατροπή. Πιστεύω πως υπάρχουν γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά παιχνίδια, ίσως και κάποια συμφωνία.

Έχουν τη στήριξη του λαού τους;

Στα δυτικά ΜΜΕ βλέπουμε μια προσπάθεια να δοθεί μια εικόνα ότι οι Ταλιμπάν δεν έχουν τη στήριξη του αφγανικού λαού, κάτι που δεν είναι η ολοκληρωτική εικόνα. Ένα μεγάλο κομμάτι δήλωνε και δηλώνει υποστήριξη στους Ταλιμπάν, υπό το πρίσμα της κατοχής. Έτσι το έβλεπαν και έτσι το βλέπουν, ότι οι Ταλιμπάν είναι οι απελευθερωτές. Φυσικά τα δυτικά ΜΜΕ προσπαθούν να αναδείξουν το τρομοκρατικό στοιχείο, το ότι ο κόσμος προσπαθεί να αποδράσει, με τις εικόνες αυτές να υπάρχουν βεβαίως, αλλά όχι στο βαθμό που παρουσιάζεται.

Ποια είναι η σχέση των Ταλιμπάν με το Ισλάμ;

Οι Ταλιμπάν ανήκουν στη γκρούπα και τη σέχτα των Ντεομπάντι, έχουν Σουφιστικά στοιχεία, δεν συνδέονται με το ισλαμικό ορθόδοξο στοιχείο των σουνιτών, και έχουν αρκετά θεολογικά ατοπήματα, και μεθοδολογικά, ως προς την κατανόηση του ισλαμικού νόμου. Το ίδιο ισχύει και για την αλ Κάιντα και τον Μπιν Λάντεν. Ακούγεται ότι είναι Ουαχαμπίτες ή Σαλαφιστές, αλλά δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Οι ίδιοι οι Ταλιμπάν έχουν κυνηγήσει πολλούς Σαλαφιστές. Ωστόσο, υπάρχει σύνδεση με την αλ Κάιντα και τους τζιχαντιστές. Είναι οι λεγόμενοι Χαριζίτες που ασπάζονται την ίδια ιδεολογία του εξτρεμισμού και της βίας. Ωστόσο, δεν μπορούμε να βάλουμε τους Ταλιμπάν στο ίδιο κομμάτι με την αλ Κάιντα, πέραν της όποιας συνεργασίας τους, διότι ο σκοπός τους και ο όλος ακτιβισμός τους ήταν για την απελευθέρωση του Αφγανιστάν και όχι η εξαγωγή τρομοκρατίας όπως στη περίπτωση του ISIS. Είχαν επικεντρωθεί σε έναν – εντός εισαγωγικών – απελευθερωτικό αγώνα, όπως τον είχαν παρουσιάσει. Η διασύνδεσή τους με άλλες ομάδες υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει, κάτι που επισύρει μια λογική ανησυχία.

Από εκεί και πέρα υπάρχει και υπερβολή σε αυτές τις φωνές και στο πώς διατυπώνονται αυτές οι ανησυχίες. Δυστυχώς, κατά ένα περίεργο τρόπο η συζήτηση πάει στο Ισλάμ αυτό καθεαυτό, και όχι στον εξτρεμισμό που είναι λογικό να αναδειχθεί και να αναλυθεί. Η συζήτηση όμως πάει στη Σαρία, πάει στο Ισλάμ, στις ισλαμικές αρχές.

Περί Σαρίας

Η Σαρία είναι ο ισλαμικός Νόμος, οι κανονισμοί που απορρέουν από το Κοράνι και τη προφορική παράδοσή του. Δεν είναι μόνο το ποινικό κομμάτι, είναι οι κανονισμοί της προσευχής, της νηστείας, της ελεημοσύνης.

Αυτό που δυστυχώς παρατηρούμε είναι ένα τέχνασμα να αναδειχθούν κάποιες ισλαμικές νομικές διαστάσεις που έχουν να κάνουν με τη ποινή, και να παρουσιαστεί με διασύνδεση με τους Ταλιμπάν, ώστε να ταυτιστεί η Σαρία με κάτι το κακό. Το ίδιο γινόταν και με την αλ Κάιντα, την ISIS, και παλαιότερα με τη Σαουδική Αραβία. Θέλουν δηλαδή να δείξουν κάποιοι ότι ο ισλαμικός νόμος εφαρμόζεται από εξτρεμιστές και άπαξ και εφαρμόζεται από αυτούς είναι κακός. Εδώ, πρέπει να διαχωρίσουμε τη ποινική διάσταση της Σαρίας, από τις εξτρεμιστικές γκρούπες. Το γεγονός ότι αυτές οι γκρούπες μπορεί να εφαρμόζουν επιλεκτικά τη Σαρία, δε σημαίνει πως την εφαρμόζουν ως προς το πνεύμα της. Σαν μουσουλμάνοι σαφώς πιστεύουμε πως η γυναίκα πρέπει να φοράει χιτζάμπ αλλά το νικάμπ δεν είναι υποχρεωτικό, δεν μπορείς να το επιβάλλεις. Έτσι, βλέπουμε νομολογικές τάσεις και επεξηγήσεις που αποκλίνουν. Ωστόσο, ο ισλαμικός νόμος και οι εντολές – υποχρεώσεις – απαγορεύσεις, είναι διαφορετικά από αυτά που υπερτονίζουν τα δυτικά ΜΜΕ. Ά priori αναφέρεται ότι η Σαρία οδηγεί στη περιστολή των δικαιωμάτων με έναν τρόπο γενικευτικό. Από πού και ως πού λοιπόν η μαντίλα είναι κάτι το κακό. Λέω λοιπόν πως πρέπει να δούμε για τι μιλάμε. Για τη Σαρία ή για τους Ταλιμπάν; Για τη θανατική ποινή ή τους Ταλιμπάν; Με το τέχνασμα που σας περιέγραψα, τσουβαλιάζονται τα πράγματα χωρίς να γίνονται διακρίσεις.

Πόσο αιρετικοί όμως είναι οι Ταλιμπάν;

Αν μου έλεγε κάποιος πως οι Ταλιμπάν επιβάλλουν το νικάμπ, εδώ θα είχαμε μια σαφή διαφωνία. Αν κάποιος ακολούθως μου πει ότι οι Ταλιμπάν εμπορεύονται ναρκωτικά, κάτι που ακούγεται, τότε θα πω πως αυτό απαγορεύεται ρητά από τη Σαρία. Έτσι τίθεται ένα θέμα ως προς το πώς γίνεται να λένε ότι εφαρμόζουν τη Σαρία άπαξ και απαγορεύει τα ναρκωτικά; Το ζήτημα όμως, επαναλαμβάνω, είναι το πού θέλουμε να ασκήσουμε κριτική. Άλλο η μεθοδολογία των Ταλιμπάν, και άλλο η ίδια η Σαρία η οποία βρίσκεται στον αξιακό κώδικα των μουσουλμάνων, εκτός βέβαια από το ποινικό κομμάτι που εφαρμόζεται σε μουσουλμανικές χώρες με ισλαμικό νόμο, με μουσουλμάνους κυβερνήτες, με ισλαμικά δικαστήρια κλπ. Δεν μπορεί να πει κανείς πως υπάρχει κατά το δοκούν ερμηνεία σε μεγάλη κλίμακα. Το νικάμπ είναι κομμάτι του Ισλάμ, το να το κάνεις υποχρεωτικό, ναι αυτό δεν έχει βάση. Το ίδιο ισχύει και για τη παραγωγή και εμπορία των ναρκωτικών.

Από την άλλη, η Σαρία καταδικάζει τον ξυλοδαρμό της γυναίκας, γενικότερα τις κακοποιητικές συμπεριφορές. Να μιλήσουμε λοιπόν συγκεκριμένα για το τι καθιστά παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όχι συλλήβδην για τη Σαρία. Αν θες να πεις μέσω των media πως όπου υπάρχουν γυναίκες τις χτυπάνε, ή πως όπου υπάρχει αντίθετη γνώμη φιμώνεται, πρέπει να γίνει σαφές πως αυτό είναι κάτι που καταδικάζεται από τη Σαρία.

Τα δικαιώματα των γυναικών στο Ισλάμ

Η γυναίκα στο Ισλάμ και στη Σαρία, αντιμετωπίζεται ως ένα πολύ όμορφο πλάσμα που πρέπει να προστατευτεί, που πρέπει να το φροντίσεις, να του προσφέρεις ο,τι έχει ανάγκη για τον βιοπορισμό του. Δεν έχει υποχρέωση να εργαστεί, κάτι που μπορεί να πράξει αν το θέλει. Ο άντρας όταν παντρεύεται τη γυναίκα είναι υποχρεωμένος να παρέχει προίκα και στέγη. Ο Θεός καλεί τον άνδρα με κάθε τρόπο να προστατεύσει, να ασφαλίσει τη γυναίκα και να της παρέχει όλα όσα χρειάζεται.

Λένε για παράδειγμα για το δικαίωμα στη μόρφωση. Η Σαρία λοιπόν δεν απαγορεύει στη γυναίκα να σπουδάσει, το αντίθετο μάλιστα. Αναφέρει πως η μόρφωση είναι υποχρεωτική για κάθε πιστό και πιστή, και εδώ μιλάμε πράγματι για μια παρερμηνεία – αν επιβεβαιωθεί – από την πλευρά των Ταλιμπάν. Η γυναίκα είναι ελεύθερη λοιπόν να αναπτυχθεί στο γνωσιακό κομμάτι. Θα έλεγα κοντολογίς πως η γυναίκα δεν είναι υποχρεωμένη να κουνήσει καν το χέρι της για τις δικές της ανάγκες και έχει ελευθερία μόρφωσης και εργασίας υπό συνθήκες. Το ότι δεν μπορεί να βρίσκεται με ανδρικό πληθυσμό, λέμε πως έχει να κάνει με τη δική της αξιοπρέπεια. Πρέπει να καταλάβουμε πώς το βλέπουμε εμείς μέσα από τη θρησκεία μας. Προστατεύουμε τη γυναίκα από κάθε παρενόχληση, κακοποιητική συμπεριφορά, και αυτό διέπεται από τη θρησκεία.

Προσωπικά διατηρώ τη παραδοσιακή θέση για το Ισλάμ που πρεσβεύει ότι η βασική θέση της γυναίκας στο Ισλάμ είναι αυτή της μητέρας, στο κέντρο της οικογένειας. Από εκεί και πέρα όπως σας είπα, δεν απαγορεύεται να εργαστεί, να αγωνιστεί για τον εαυτό της, αλλά ο βασικός της ρόλος είναι να γίνεται μητέρα. Σε όλο αυτό δυστυχώς προσπαθούν να μας πουν πως είναι κάτι το εξαναγκαστικό, ως επιβολή. Εμείς το βλέπουμε ως κάτι το φυσικό, ως φυσική εξέλιξη, το να παντρευτεί η γυναίκα και να φέρει στον κόσμο τα παιδιά. Το να είναι με άλλα λόγια στο σπίτι ως στυλοβάτης του σπιτιού, κάτι που δαιμονοποιείται μέσα από πολλές πτυχές. Η ουσία είναι πως αγαπάμε τη γυναίκα χωρίς να την υποβαθμίζουμε.

Υπάρχουν ευθύνες του μουσουλμανικού κόσμου ως προς τα στερεότυπα που έχουν παγιωθεί;

Οι ευθύνες υπάρχουν 100% και έχουν να κάνουν με εκείνους που δεν εφαρμόζουν το Ισλάμ και τους κανονισμούς του Ισλάμ, και σίγουρα υπάρχουν αδικίες κατά της γυναίκας, αλλά και γενικότερα και αδικίες κατά του ανθρώπου. Αυτές τις ευθύνες πρέπει να τις δούμε κατάματα και να φτιάξουμε τα στρεβλά με ισλαμική, παραδοσιακή γνώση. Προοδευτικό στοιχείο για εμάς είναι το ίδιο μας το Πιστεύω, η ίδια μας η πίστη. Το να προσπαθείς να αλλάξεις το παραδοσιακό, τότε είναι σαν να θες να φτιάξεις κάτι άλλο. Εντός του Ισλάμ η γυναίκα μπορεί να αναπτυχθεί, να διεκδικήσει τα δικαιώματά μας. Όπως είχε πει ο Προφήτης, “κάποτε θα είστε λίγοι γιατί δεν θα είστε προσκολλημένοι στη θρησκεία σας”. Οι ευθύνες λοιπόν δεν εντοπίζονται στο να υιοθετηθούν οι δυτικές αξίες και αντιλήψεις αλλά να επιστρέψουμε στις αξίες εκείνες που εκτίναξαν τον ισλαμισμό στα ύψη.

Περί επιβολής δυτικών αξιών

Ο δυτικός κόσμος δυστυχώς, βλέπει τους άλλους ως παρείσακτους, χωρίς πολιτισμό, και πως το μόνο που πρέπει να επικρατήσει είναι το δυτικό – φιλελεύθερο μοντέλο. Αγνοούν λοιπόν τον αξιακό κώδικα των άλλων πολιτισμών. Ο Χάντιγκτον είχε πει κάτι πολύ σημαντικό, ότι το πρόβλημα της Δύσης δεν είναι ο ισλαμικός εξτρεμισμός, αλλά το ίδιο το Ισλάμ. Λόγω αντίληψης και κοσμοθεωρίας. Αντιστοίχως για το Ισλάμ το πρόβλημα είναι οι αξίες της Δύσης. Ο κάθε ένας λοιπόν έχει το δικό του αξιακό κώδικα και ασκεί κριτική. Όταν όμως έρχεσαι δια της εισβολής σε μια άλλη χώρα, να καταλάβω αυτή την επιβολή στα πλαίσια της επεκτατικής πολιτικής και ανάπτυξης, ωστόσο πρέπει να γίνει σαφές πως και εμείς έχουμε τις δικές μας πεποιθήσεις, αρχές και πιστεύω. Έχουμε έναν άλλο αξιακό κώδικα, πιστεύουμε στην εντολή του Θεού ως εξουσία. Ξέρετε, όταν βρισκόμαστε στις χώρες της Δύσης, ακόμη και σαν γέννημα – θρέμμα, σεβόμαστε τους νόμους και τους κανονισμούς των κρατών αυτών. Ουδέποτε έχουμε εκφράσει αντίληψη επιβολής του ποινικού τμήματος. Όλο αυτό δαιμονοποιείται. Όταν τολμάμε να εκφράσουμε την αντίθεσή μας νοούμαστε συλλήβδην ως τρομοκράτες. Η Δύση πρέπει να αποφασίσει αν είμαστε ελεύθεροι να μιλήσουμε για αυτά που πιστεύουμε ή όχι. Αλλά μη μιλάς για φιλελευθερισμό όταν δεν επιτρέπεις την αντίθετη άποψη και την απαγορεύεις με δημοκρατικό μανδύα.

Έχει εργαλειοποιηθεί η τρομοκρατία;

Η εργαλειοποίηση της τρομοκρατίας έχει να κάνει και με την αλ Κάιντα, και με τους Ταλιμπάν και με το ISIS υπέρ των στόχων του δυτικού κόσμου. Με τον ίδιο τρόπο εργαλειοποιήθηκαν οι ισλαμικές κοινότητες εντός της κάθε χώρας για να υπάρξουν αποδιοπομπαίοι τράγοι. Όταν υπάρχει κάποια πολιτική κρίση τότε βγάζουμε στην επιφάνεια τους κακούς μουσουλμάνους και τη τρομοκρατία. Όλα αυτά τα νοιώθουμε στο πετσί μας. Όταν έρχονται εκλογές τότε μιλάνε για τους κακούς εισβολείς που πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε στα σύνορά μας. Υπάρχει μεγάλος λαϊκισμός και μεγάλη δημαγωγία όταν μιλάνε για τους μουσουλμάνους.

οι μουσουλμανικές χώρες υπέφεραν και υποφέρουν από τη τρομοκρατία

Η αλ Κάιντα και ο Μπιν Λάντεν δεν έγιναν τρομοκράτες από την 11η Σεπτεμβρίου και μετά. Χτυπούσαν μουσουλμανικές χώρες κατ εξοχήν. Η Σαουδική Αραβία φώναζε επί χρόνια για όλα αυτά και θεωρούνταν γραφικοί. Όταν ένοιωσαν την ανάσα της τρομοκρατίας στα μέρη τους, τότε συνειδητοποίησαν ότι έχουμε εξτρεμισμό και τρομοκρατία. Με λίγα λόγια, οι μουσουλμανικές χώρες υπέφεραν και υποφέρουν από τη τρομοκρατία και οι συγκρίσεις δεν μπορούν καν να μπουν στο ίδιο πλαίσιο. Τα θύματα της τρομοκρατίας στον ισλαμικό κόσμο είναι εκατοντάδες χιλιάδες περισσότερα. Αυτό σημαίνει πως η τρομοκρατία δεν είναι κομμάτι μας, οι ηγεσίες έχουν κάνει πολύ μεγάλες προσπάθειες για να την αντιμετωπίσουν, ειδικά οι Σαουδάραβες και οι Αιγύπτιοι. Ωστόσο, στον ευρωπαϊκό χώρο αυτές οι οργανώσεις ανθίζουν και δυστυχώς δε μας ακούν. Τους ζητάμε να κοιτάξουν τη ρητορική συγκεκριμένων οργανώσεων, αλλά αντί να κάνουν αυτό τσουβαλιάζουν όλους τους μουσουλμάνους. Στη Γαλλία πάνε και κλείνουν τζαμιά χωρίς καμία διάκριση. Υπάρχει σαν συμφωνητικό ότι οι μουσουλμάνοι είναι υποχρεωμένοι να αποδεχθούν το γαλλικό αξιακό σύστημα. Όμως έτσι, πωρώνεις περισσότερο τους εξτρεμιστές, τους ενώνεις, και σίγουρα δεν προωθείς την ομαλή ενσωμάτωση. Είναι πράγματα για τα οποία φωνάζουμε διαρκώς, και εδώ στην Ελλάδα. Δυστυχώς η Ελλάδα ακολουθεί την ίδια οδό με την υπόλοιπη ΕΕ.

Τι δε μάθαμε τελικά 20 χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου ως δυτικός κόσμος;

Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως κανείς δε μιλά για την εισβολή και μένουμε μόνο στο κομμάτι μιας εξτρεμιστικής οργάνωσης. Αγνοούμε τις σφαγές που έγιναν εναντίον του μουσουλμανικού κόσμου και επικεντρωνόμαστε μόνο στο ταλιμπανικό στοιχείο. Τι απέγιναν οι μουσουλμάνες της Παλαιστίνης; Τι απέγιναν οι Ουιγούροι μουσουλμάνοι; Τι απέγιναν οι Ροχίνγκια μουσουλμάνες, οι οποίες βιάζονται σε συστηματική βάση; Δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα για αυτούς; Μιλάμε για τα δικαιώματα της Αφγανής γυναίκας για να στοχοποιηθεί συλλήβδην το Ισλάμ καθεαυτό. Αυτό που δε μάθαμε μετά την 11η Σεπτεμβρίου είναι αυτό που δε μάθαμε και στο Ιράκ. Ξεχάσαμε την εισβολή όπως σας είπα που έγινε με πρόφαση τα όπλα μαζικής καταστροφής που δε βρέθηκαν και χάσαμε χιλιάδες γυναίκες και παιδιά. Όταν γίνεται εισβολή, σε ποια βάση ανθρωπίνων δικαιωμάτων γίνεται; Είναι πράγματα που δεν συζητούνται και δεν θα άντεχαν σε ένα τραπέζι επιχειρηματολογίας.

Ποια η στάση της Ελλάδας έναντι των μουσουλμάνων

Υπάρχει προοπτική να βρεθεί καλύτερη συνεννόηση. Ωστόσο καμία εκ των κυβερνήσεων που πέρασαν και περνούν, δε δείχνει κάποια διάθεση να κάνει σοβαρή συζήτηση με τους μουσουλμάνους. Δυστυχώς το πολιτικό σύστημα της χώρας όπως προείπα, άγεται από τους ψηφοφόρους. Δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να χτιστούν γέφυρες με ουσία και ποιότητα, με ειλικρίνεια και ανεκτικότητα για να φτάσουμε στην συνολική υγεία της κοινότητας. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μια ισλαμοφοβία που δεν υπήρχε ποτέ στην Ελλάδα, λες και ζηλεύουν κάποιοι τη Γαλλία.

χτίστηκε μονάχα ένα τζαμί στο Βοτανικό που είναι ένα παράδειγμα όχι σεβασμού, αλλά προσβολής

Φτάσαμε στο σημείο να μπαίνουν λουκέτα σε τζαμιά, ενώ χτίστηκε μονάχα ένα τζαμί στο Βοτανικό που είναι ένα παράδειγμα όχι σεβασμού, αλλά προσβολής. Μιλάμε για έναν χώρο 300 ατόμων όπου υποτίθεται ότι κάθε ένας μπορεί να προσευχηθεί. Είναι σαν να λες στον Χριστιανό, κοίταξε, σου φτιάχνω μια εκκλησία και μην αντιδράς και εκεί θα κάνεις προσευχή με Προτεστάντες και Καθολικούς. Από την άλλη, υπάρχουν κάποιοι που επικροτούν την κάθε απόφαση για τα δικά τους οφέλη. Προσωπικά επί ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτυρήθηκα για το πώς μας αντιμετωπίζουν οι υπηρεσίες οι οποίες μας βλέπουν σαν απειλή. Για παράδειγμα, κάθε συνομιλία πρέπει να γίνεται κάτω από την ομπρέλα του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Τι μήνυμα περνάει αυτό σε έναν μέσο μουσουλμάνο πέραν από το ότι τον βλέπουν ως πιθανή απειλή;

Δεν υπάρχει διάθεση κατανόησης, πραγματικής ενσωμάτωσης. Εμείς είμαστε οι πρώτοι που μιλάμε σαν Έλληνες μουσουλμάνοι και προσπαθούμε να ενσωματωθούμε καθαρά με τις δικές μας προσπάθειες, κόντρα σε ένα σύστημα που μας θέλει αφομοιωμένους. Εμείς διδάσκουμε την αληθινή ενσωμάτωση, την αρμονική συνύπαρξη με τους συμπατριώτες μας που έχουν τις δικές τους πεποιθήσεις, και σε όλες αυτές τις προσπάθειες αντιμετωπίζουμε εμπόδια. Μας κλείνουν τους χώρους λατρείας, δεν έχουμε πού να θαφτούμε, πρέπει να ταξιδεύουμε στη Θράκη. Τα παιδιά μας δέχονται ρατσισμό στα σχολεία, στα θρησκευτικά αντιμετωπιζόμαστε σαν τρομοκράτες, σαν αυτούς που χύνουν αίμα. Πολλά από αυτά δεν μπορούν να λυθούν σε μία μέρα και είναι εν μέρει λογικό, το ζήτημα είναι να χτιστούν γέφυρες για να εργαστούμε μαζί εν ειρήνη. Αν με κοιτάς συνεχώς με αυτά τα γυαλιά και οι προσπάθειες γίνονται αποκλειστικά από εμένα, τότε πώς θα προχωρήσουμε;

Αν έχει υποστεί ο ίδιος ρατσισμό

Τα τελευταία πέντε χρόνια, ναι. Αυτός ο πυρήνας αντιμουσουλμανισμού έχει μεγαλώσει πάρα πολύ. Δεν ξέρω αν φταίει το εθνικιστικό στοιχείο και η τάση της ακροδεξιάς, αλλά σίγουρα έχει ενισχυθεί και εμείς το βιώνουμε. Επί Χρυσής Αυγής υπήρχαν οι ξενοφοβικές επιθέσεις αλλά το πρόβλημα δεν είναι η Χρυσή Αυγή καθεαυτή, αλλά και όσοι πέρασαν από το πολιτικό σύστημα με το μανδύα του προοδευτικού που μας στοχοποίησαν επειδή είμαστε παραδοσιακοί μουσουλμάνοι. Είδαμε φοβία και τρομολαγνία ακόμη και σε εποχές που το πολιτικό σύστημα θα το έλεγες πιο ανοιχτόμυαλο.

Περί Τουρκίας και Ερντογάν

Αυτό που μπορώ να πω είναι πως η στάση της Τουρκίας δεν είναι ενοχλητική μόνο για την Ελλάδα αλλά και για τον υπόλοιπο μουσουλμανικό κόσμο. Πιστεύω πως η Τουρκία εκπέμπει ως χώρα πως δεν υπάρχει προοπτική και μέλλον μέσα από αυτή τη συνεχόμενη ένταση και σύγκρουση που προκαλεί, και μελλοντικά θα το καταλαβαίνει όλο και περισσότερο. Σαν Έλληνας πολίτης θέλω την ασφάλεια της χώρας μου. Θέλω την πατρίδα μου να είναι προστατευμένη, ασφαλισμένη και να μην απειλείται από κανέναν. Ευχόμαστε δε σαν μουσουλμάνοι να τερματιστούν οι συγκρούσεις της Τουρκίας και με άλλες μουσουλμανικές χώρες οι οποίες πρέπει να είναι μονιασμένες μεταξύ τους.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις