Εθελοντισμός Χωρίς Σύνορα: Πρώτη στάση Ελλάδα, δεύτερη στάση Μιανμάρ
Δεν είναι εύκολη απόφαση να αφήσεις το σπίτι σου, με ότι αυτό περιλαμβάνει, τη λεγόμενη "comfort zone" και να ταξιδέψεις σε αχαρτογράφητα νερά με στόχο να βοηθήσεις όσους σε έχουν ανάγκη.
- 30 Απριλίου 2019 07:13
Η Liliana Demartini από την Ιταλία είναι ένας από τους πολλούς Ευρωπαίους πολίτες που θέλησαν να γίνουν μέρος της αλλαγής για έναν λίγο καλύτερο κόσμο. Αποφάσισε να γίνει EU Aid Volunteer και να συμμετάσχει σε αποστολή στη μακρινή Μιανμάρ. Πριν από αυτό πέρασε τρεις μήνες στα γραφεία της ActionAid στην Ελλάδα και σήμερα είναι έτοιμη να αναχωρήσει για τον τελικό της προορισμό.
Δεν είναι εύκολη απόφαση να αφήσεις το σπίτι σου, με ότι αυτό περιλαμβάνει, τη λεγόμενη «comfort zone» και να ταξιδέψεις σε αχαρτογράφητα νερά με στόχο να βοηθήσεις όσους σε έχουν ανάγκη. Θέλει δυναμισμό, πίστη, μια μικρή (ή μεγάλη) δόση ανιδιοτέλειας και μάλλον λίγη τρέλα! Διασφαλίζοντας τα παραπάνω soft skills, φτάνουμε σε ένα ακόμα σημαντικό σετ δεξιοτήτων τα hard skills που θα σε κάνουν αυτόν τον εθελοντή που άφησε το στίγμα του.
«Στην Αθήνα άρχισα να συνεργάζομαι με το τμήμα διαχείρισης EU Aid Volunteers της ActionAid συμμετέχοντας άμεσα σε όλα τα στάδια της πρωτοβουλίας, όχι μόνο σε ότι αφορά τα προγράμματα αποστολής εθελοντών, αλλά και στην ανάπτυξη ικανοτήτων και τεχνικής βοήθειας. Ήταν μια μοναδική ευκαιρία για εμένα, ώστε να κατανοήσω πλήρως τη σημασία της μαθητείας πριν από την εγκατάστασή μου στη Μιανμάρ, όπως επίσης να αξιολογήσω σωστά τις πιθανές προκλήσεις που προκύπτουν από τη δουλειά στο πεδίο» λέει η Liliana.
Με οργάνωση φιλοξενίας την ActionAid Myanmar, η Liliana είχε την ευκαιρία να μαθητεύσει σε ένα μέρος όπου θα ερχόταν σε επαφή με τον τρόπο λειτουργίας της ActionAid την πολιτική και τη στρατηγική της, χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα εργαλεία για την εφαρμογή τους σε διαφορετικά πολιτισμικά πλαίσια.
Από τη θεωρία στην πράξη
Με την πράξη εννοούμε τη στιγμή που ένας EU Aid Volunteer φτάνει στη χώρα αποστολής και με τη συμβολή του και τις δεξιότητές του συνεισφέρει άμεσα στη βελτίωση των συνθηκών ζωής των κατοίκων των αναπτυσσόμενων χωρών. Η Liliana, όμως, έμαθε και τι χρειάζεται για να πραγματοποιηθεί το «όνειρό» της, ποιες είναι οι διαδικασίες που ακολουθεί μια οργάνωση για να υλοποιήσει προγράμματα ανθρωπιστικής βοήθειας από το πιο μικρό πιλοτικό πρόγραμμα, μέχρι ένα επιτυχημένο μοντέλο αποστολής εθελοντών.
«Διαπίστωσα ότι, ως εθελοντές, συχνά παραβλέπουμε τις προσπάθειες που καταβάλουν οι οργανώσεις αποστολής και φιλοξενίας, όσον αφορά την υλικοτεχνική υποδομή, τα οικονομικά, τον προγραμματισμό ώστε να εξασφαλίσουν μια ολοκληρωμένη εμπειρία για όλους τους εθελοντές, καθώς και να επιτύχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα σχετικά με τους στόχους που έχουν τεθεί για το εκάστοτε πρόγραμμα» πιστεύει η Lilianna μετά από τρεις μήνες στην ActionAid Ελλάδας, και συνεχίζει «θεωρώ ότι η ευκαιρία να εξοικειώνονται οι εθελοντές με τον οργανισμό αποστολής μέσω μιας περιόδου μαθητείας πριν από την εγκατάσταση στο πεδίο, προσθέτει πραγματική αξία στο πρόγραμμα EUAV, βελτιώνοντας τη σχέση μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων, δίνοντας παράλληλα μαθησιακή και επαγγελματική εμπειρία στον εθελοντή».
Η ζωή είναι εμπειρίες
Το «όνειρο» για έναν EU Aid εθελοντή είναι η ζωή εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκεί όπου όλα είναι καινούρια και τίποτα δεν θυμίζει την καθημερινότητα του δυτικού κόσμου, εκεί που ο οι βιοτικές ανάγκες περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα και η συμβολή του αποκτά πραγματική αξία.
Ποιος είπε ότι η ζωή από τη μία χώρα της Ε.Ε σε μια άλλη δεν διαφέρει; Μπορεί όπως πιστεύει η Liliana η «γεύση» που πήρε από την Αθήνα να ήταν σύντομη, αλλά ήταν και μία εξαιρετική ευκαιρία να αποκτήσει μία πιο ανοικτή και κριτική ταυτότητα ως Ευρωπαίος πολίτης, να καταλάβει τις πολιτιστικές διαφορές που έχουν δύο χώρες που είναι τόσο κοντά γεωγραφικά και να κατανοήσει τις προκλήσεις που προκύπτουν.