Financial Times: Η Ελλάδα ένα απέραντο κέντρο φιλοξενίας προσφύγων, σε αντάλλαγμα για διαγραφή χρέους
Σε άρθρο γνώμης που παρά ταύτα στηρίζει την ιδέα σε πραγματικές διεργασίες στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, το οικονομικό φύλλο προτείνει το σφράγισμα των συνόρων της Ελλάδας με την υπόλοιπη Ευρώπη, σε αντάλλαγμα μιας γενναίας διαγραφής χρέους
- 26 Ιανουαρίου 2016 13:55
Άρθρο γνώμης της Financial Times περιγράφει την Ευρώπη της οικονομικής κρίσης και των κλειστών συνόρων και καταλήγει σε μια λύση, win-win, κατά την άποψη του γράφοντος πάντα, η οποία θέλει τη Γερμανία να μεθοδεύει το σφράγισμα των συνόρων με την Ελλάδα που θα γίνει έτσι ένα απέραντο κέντρο φιλοξενία προσφύγων, με αντάλλαγμα μια γενναία διαγραφή χρέους. Την ίδια ώρα βέβαια, ο αρμόδιος υπουργός για θέματα μετανάστευσης, Γιάνης Μουζάλας τόνισε πως δεν συζητήθηκε θέμα Σένγκεν στη Σύνοδο των υπουργών στο ‘Αμστερνταμ.
Με αναφορές στα στρατόπεδα φιλοξενία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το δημοσίευμα περιγράφει τις δύο μεγάλες προκλήσεις της ΕΕ, την κρίση του ευρώ και το προσφυγικό και εξηγεί πως βασικοί πρωταγωνιστές και στις δύο παραμένουν Γερμανία και Ελλάδα. “Το περασμένο καλοκαίρι, η Γερμανία σχεδόν ‘πέταξε’ την Ελλάδα από το ευρώ, αντιστεκόμενη σθεναρά σε μια επιπλέον βοήθεια προς την ελληνική κυβέρνηση. Τώρα, η Γερμανία δέχεται πιέσεις από το τεράστιο κύμα προσφύγων που καταφθάνουν στην Ευρώπη κατά κύριο λόγο από την Ελλάδα”.
Στρατόπεδα εκατοντάδων χιλιάδων σε αντάλλαγμα για το χρεος
Η δημιουργική σκέψη, σύμφωνα πάντα με τον γράφοντα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια διπλωματική λύση-πακέτο που “βοηθά να επιλυθούν και τα δύο προβλήματα. Η Ελλάδα συμφωνεί να σφραγίσει τα βόρεια σύνορά της προς την ΕΕ, ανακόπτοντας το ρεύμα προσφύγων στη Βόρεια Ευρώπη, με αντάλλαγμα μια γενναία διαγραφή χρέους και οικονομική βοήθεια για την αντιμετώπιση της κρίσης”.
Αν και το σχέδιο αυτό μοιάζει ακραίο, διαπιστώνει το δημοσίευμα, “μέρη του μπορεί να έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή”. Το άρθρο αναφέρεται σε αποκαλύψεις της ίδιας της Financial Times, το Σαββατοκύριακο, σύμφωνα με τις οποίες Ευρωπαίοι αξιωματούχοι συζητούν το ενδεχόμενο να στήσουν φράχτη στα σύνορα της Ελλάδας, εμποδίζοντας την προώθηση μεταναστών και προσφύγων από τα σύνορα της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ. Οι συζητήσει φέρονται να έχουν τη στήριξη του Βερολίνου, ενώ και ο Γερμανός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε, ανέφερε πως ο έλεγχος των προσφυγικών ροών θα πρέπει να επιλυθεί “εντός των επόμενων έξι με οκτώ εβδομάδων”.
Στοιβάζοντας πρόσφυγες σε μια χώρα σε κρίση
“Με μια πρώτη ματιά, κάθε αναφορά περί στοιβάγματος προσφύγων στην Ευρώπη μοιάζει ανατριχιαστική. Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένοι πρόσφυγες να παραμείνουν σε μια χώρα 11 εκατομμυρίων, που παλεύει με 25% ανεργία και ένα εθνικό χρέος να πλησιάζει το 180% του ΑΕΠ” εξηγεί το δημοσίευμα, του οποίο ο συγγραφέας παρόλα αυτά βλέπει πως αντί για θηλιά, μια τέτοια προοπτική θα μπορούσε να είναι λυτρωτική.
“Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα έχει επανειλημμένως αναφερθεί στο χρέος της Ελλάδας που διαλύει την οικονομία. Η Γερμανία, που αποτελεί τον μεγαλύτερο δανειστή της, επίσης έχει αναφέρει επανειλημμένα πως τα χρέη προς τη χώρα πρέπει να αποπληρωθούν στο ακέραιο” εξηγεί και συμπληρώνει: “Αν οι Έλληνες έκαναν στους Γερμανούς την τεράστια χάρη να ανακόψουν τις προσφυγικές ροές, θα γινόταν πολύ πιο εύκολα για την Άνγκελα Μέρκελ να στηρίξει την υπόθεση μιας διαγραφής χρέους στους ψηφοφόρους της”.
Η πρόταση της φρίκης
“Η Ελλάδα να γίνει προσωρινά το κέντρο υποδοχής της ΕΕ, παίρνοντας σε αντάλλαγμα ανακούφιση από τα δυσβάσταχτα και αδύνατο να αποπληρωθούν χρέη της” αναφέρει το δημοσίευμα και παρακάμπτει το ηθικό του ζητήματος, σε ό, τι αφορά την υιοθέτηση της διεθνούς και κοινοτικής νομοθεσίας ασύλου, τονίζοντας πως το ήδη υπάρχον σύστημα παραπαίει.
Επίσης, όπως εκτιμά, μια τέτοια κίνηση θα είχε τη στήριξη της κοινής γνώμης στην Ευρώπη (υποθέτουμε πως δεν περιλαμβάνει και τους Έλληνες σε αυτή) που από τη μία επιθυμεί να παρέχει βοήθεια και προστασία στους κατατρεγμένους από τον πόλεμο, αλλά αισθάνεται ανασφάλεια με τη μαζική μετακίνηση προσφύγων από τη Μέση Ανατολή”.
Στο μοντέλο των στρατοπέδων της μεταπολεμικής Ευρώπης
Τέλος, το άρθρο κάνει παραλληλισμό με την αντίδραση των χωρών της Ευρώπης μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και τα στρατόπεδα που στήθηκαν για “εκατομμύρια ανθρώπους που είχαν μετακινηθεί από τα πατρογονικά τους εδάφη. Εκεί τους παρείχαν στέγη και βοηθούσαν τις οικογένειας να επανενωθούν. Αρκετοί από τους πρόσφυγες μετακινήθηκαν σε τρίτες χώρες, εξαιτίας της αλλαγής των συνόρων στην Ευρώπη, με τους περισσότερους να επιστρέφουν στην πατρίδα τους.
“Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή, όσο δύσκολη κι αν είναι, είναι λιγότερο χαώδης από την μεταπολεμική περίοδο στην Ευρώπη”, σημειώνει ο αρθρογράφος, “πράγμα που σημαίνει πως αναμένεται Σύροι και τους Ιρακινοί να επιστρέψουν κάποια στιγμή στις χώρες τους”. Ο κύριος Gideon Rachman κλείνει με την πεποίθηση πως όλα τα ηθικά, πρακτικά και νομικά ζητήματα θα μπορούσαν να καμφθούν σε μια σοβαρή εξέταση της πρότασης αυτή, αλλά – ευτυχώς για τη λογική – “αναμένει να ακούσει μια καλύτερη ιδέα”.
Πηγή: Financial Times