Γερμανία: Γιατί δυσκολεύεται τόσο να στείλει Leopard στην Ουκρανία – Τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την Ευρώπη

Οι τελευταίοι 12 μήνες ανάγκασαν τους Ευρωπαίους ηγέτες να επανεξετάσουν σοβαρά την προσέγγισή τους για την εθνική ασφάλεια, αφού, αν η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία επιβεβαίωσε ένα πράγμα, αυτό ήταν πως η ειρήνη στη Γηραιά ήπειρο δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη.

Πολλώ δε η Γερμανία, η οποία, παρά τα χρήματα που έχει δαπανήσει τα τελευταία χρόνια για τους δυτικούς συμμάχους της, τώρα επανεξετάζει την αμυντική της προσέγγιση, εντός κι εκτός συνόρων.

Παρά την περσινή αποφασιστική ομιλία του Όλαφ Σολτς λίγες ημέρες μετά την έναρξη του Πολέμου στην Ουκρανία, με τη δέσμευση για δαπάνες 100 δισ. ευρώ για τον εκσυγχρονισμό του στρατού και την υπόσχεση για αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 2% του ΑΕΠ, έναν χρόνο μετά, το όραμα του νέου Καγκελάριου απέτυχε να γίνει πραγματικότητα.

Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται οι κριτικοί, κατηγορώντας τη χώρα πως “σέρνει τα πόδια της” όταν πρόκειται να στείλει τα ισχυρότερα όπλα της στην Ουκρανία. Οι αντιδράσεις μάλιστα έγιναν ακόμη πιο σφοδρές τις τελευταίες ημέρες, μετά το “ναυάγιο” στην κρίσιμη πολυαναμενόμενη διάσκεψη στη βάση Ράμσταϊν της Δυτικής Γερμανίας και το “μπλόκο” του Βερολίνου αποστολή βαρέων αρμάτων μάχης τύπου Leopard στο Κίεβο.

Παρά τις πιέσεις που δέχτηκε για να επιτρέψει την αποστολή Leopard, το κόμμα του Γερμανού καγκελάριου Όλαφ Σολτς (SPD) έμεινε… πιστό στην παραδοσιακή του στάση να είναι πολύ επιφυλακτικό σε ό,τι αφορά τη στρατιωτική εμπλοκή της χώρας σε διάφορες συρράξεις που θα μπορούσαν να ωθήσουν τη Ρωσία να κλιμακώσει τον πόλεμο.

Σύμφωνα με το CNN, οι ειδικοί εκτιμούν ότι υπάρχουν περίπου 2.000 άρματα μάχης τύπου Leopard που χρησιμοποιούνται από 13 χώρες σε όλη την Ευρώπη και θεωρούνται ζωτικής σημασίας για την πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας. Για την αποστολή τους, όμως, στο Κίεβο, χρειάζεται η έγκριση της Γερμανίας, την οποία “μπλόκαρε” στο Ράμσταϊν, αφού ο Σολτς επέμεινε ότι οποιοδήποτε τέτοιο σχέδιο θα πρέπει να συντονιστεί πλήρως με το σύνολο της δυτικής συμμαχίας και οι Γερμανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι δεν θα εγκρίνουν τη μεταφορά των Leopards εκτός εάν οι ΗΠΑ συμφωνήσουν επίσης να στείλουν μερικά από τα τανκς τους στην Ουκρανία.

Ο νέος υπουργός Άμυνας της χώρας, Μπόρις Πιστόριους δήλωσε ότι δεν έχει ληφθεί ακόμη απόφαση από την κυβέρνησή του, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς ότι η Γερμανία “στέκεται εμπόδιο σε έναν ενωμένο συνασπισμό” των δυτικών συμμάχων της Ουκρανίας, άποψη πάντως που δεν φαίνεται να υιοθετεί ανώτερος διπλωμάτης του ΝΑΤΟ, ο οποίος, μιλώντας στο CNN, περιέγραψε γλαφυρά την κατάσταση, παρομοιάζοντάς τη με “οξύ που απλώνεται στην εμπιστοσύνη”, τονίζοντας πως ο γερμανικός δισταγμός θα μπορούσε να έχει μόνιμο αντίκτυπο στην υπόλοιπη Ευρώπη και ενδεχομένως να ωθήσει άλλα μέλη της συμμαχίας πιο κοντά στις ΗΠΑ, ακόμη κι αν η Γερμανία είναι απρόθυμη να το κάνει.

Μία -στρατιωτική- δύναμη που φοβάται τον δικό της “κρότο”

Παρ’ όλες τις επικρίσεις για τη διστακτικότητα της Γερμανίας σχετικά με τα Leopard, το Βερολίνο έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην υποστήριξη της Ουκρανίας τον περασμένο χρόνο. Είναι χαρακτηριστικό πως μόνο οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν παραδώσει περισσότερη στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο από τη Γερμανία από την έναρξη της εισβολής.

Αυτό καταδεικνύει την εξέλιξη της στρατιωτικής υποστήριξης από το Βερολίνο, εγκαλείποντας τη μακροχρόνια πολιτική της να μην παραδίδει θανατηφόρα όπλα και αυξάνοντας τις παραδόσεις βαρύτερου οπλισμού στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης πεζικού και συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας Patriot.

Η κυβέρνηση, όμως, τώρα βλέπει τα τανκς ως ένα τεράστιο βήμα συγκριτικά με τα όπλα που έχει παραδώσει στην Ουκρανία μέχρι στιγμής και φοβάται ότι η έγκριση γερμανικών αρμάτων μάχης για χρήση εναντίον της Ρωσίας θα θεωρηθεί από τη Μόσχα ως σημαντική κλιμάκωση.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η επιφυλακτικότητα αυτή από την πλευρά του Σολτς οφείλεται εν μέρει στη ρεαλιστική προσέγγιση του Βερολίνου στον πόλεμο γενικότερα αλλά και σε μια σχετικά δειλή στρατιωτική στάση δεκαετιών που κρατά η χώρα.

“Η Γερμανία βρίσκεται σε καιρό ειρήνης εδώ και χρόνια. Δεν έχουμε την τεχνογνωσία στη διαδικασία ή στις προμήθειες για να κάνουμε κάτι με ταχύτητα αυτή τη στιγμή. Η αλήθεια είναι ότι για δεκαετίες, βλέπαμε τον αμυντικό μας προϋπολογισμό ως δώρο στους συμμάχους μας, επειδή θεωρούσαν ότι ήταν σημαντικός”, δήλωσε ο Κρίστιαν Μόλινγκ, αναπληρωτής διευθυντής στο Γερμανικό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων.

Ό,τι κι αν συμβεί στην Ουκρανία, η Γερμανία θα πρέπει να θέσει στον εαυτό της ορισμένα μεγάλα ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια τα επόμενα χρόνια.

Την περασμένη εβδομάδα, η Κριστίν Λάμπρεχτ παραιτήθηκε από υπουργός Άμυνας της Γερμανίας εν μέσω επικρίσεων που δέχτηκε για τις προσπάθειές της να εκσυγχρονίσει τον στρατό της χώρας, αφού δυσκολεύτηκε να διαχειριστεί τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ που της διέθεσε ο Σολτς πέρυσι.

Το άτομο που μπορεί να ξοδέψει αυτά τα χρήματα τώρα είναι ο νέος υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, Μπόρις Πιστόριους. Το ερώτημα ωστόσο στο οποίο πρέπει να απαντήσει ο ίδιος και ο Σολτς είναι πόσο μακριά είναι διατεθειμένοι να φτάσουν τη Γερμανία ως μια σοβαρή στρατιωτική παρουσία στην Ευρώπη.

Την ίδια ώρα, η στρατιωτική της ετοιμότητα είναι κατώτερη από αυτή ορισμένων άλλων ευρωπαϊκών δυνάμεων, ενώ αναλυτές στον τομέα της άμυνας λένε ότι θα δυσκολευτεί να προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς στην ενίσχυση του στρατού της.

“Ναι, έχουμε δεσμευτεί να δαπανήσουμε περισσότερα για την ασφάλειά μας, αλλά χωρίς καμία ξεκάθαρη ιδέα για το τι ακριβώς πρέπει να δαπανηθεί ή πώς εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική ασφάλειας”, ήταν η χαρακτηριστική δήλωση του Μόλινγκ, ο οποίος πιστεύει ότι οι αμυντικές φιλοδοξίες των Γερμανών θα μπορούσαν να παρεμποδιστούν από την πολιτική βούληση: “Έχουν χτιστεί καριέρες πάνω στο αφήγημα ότι η Γερμανία είναι ένα έθνος που αγαπά την ειρήνη. Η διάθεση του κοινού αλλάζει, αλλά θα ήταν πολύ δύσκολο να έχει τον ηγετικό ρόλο εκείνο που την οδήγησε στο να γίνει κορυφαίος παίκτης στην ευρωπαϊκή ασφάλεια”.

Παράλληλα, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και διπλωμάτες είναι απαισιόδοξοι , πιστεύοντας το πραγματικό πρόσωπο της γερμανικής πολιτικής είναι αυτό που θα κρατήσει τη χώρα μακριά από σοβαρές μεταρρυθμίσεις στον τομέα της άμυνας.

Πατώντας σε δύο “στρατόπεδα”

Η επιτυχία της Γερμανίας του 21ου αιώνα έχει οικοδομηθεί σε τρεις πυλώνες: φθηνό κινεζικό εργατικό δυναμικό, φθηνή ρωσική ενέργεια και αμερικανικές εγγυήσεις ασφάλειας. Πολλοί αναλυτές και διπλωμάτες τώρα πιστεύουν ότι η ισορροπία ανάμεσα στον διπλωματικό ρεαλισμό και την απροθυμία για επιλογή πλευρών θα περιορίσουν ενδεχόμενες αμυντικές μεταρρυθμίσεις.

Γερμανός αξιωματούχος δήλωσε στο CNN ότι θα είναι δύσκολο για τους κυρίαρχους πολιτικούς να απεγκλωβιστούν από παλιές συνήθειες: “Έχουν έναν εγγενή σκεπτικισμό απέναντι στο να σταθούν στο πλευρό των ΗΠΑ και μια τελευταία ελπίδα ότι η σχέση με τη Ρωσία μπορεί να διορθωθεί”..

Το Βερολίνο έχει επίσης υποστηρίξει την Ουκρανία με άλλους τρόπους, λαμβάνοντας μέτρα για να απογαλακτιστεί από το ρωσικό αέριο και δίνοντας παράδειγμα για την υπόλοιπη Ευρώπη, η οποία έχει δει τη συνολική κατανάλωση φυσικού αερίου να μειώνεται από την έναρξη του πολέμου.

Αλλά ο χάρτης ασφαλείας της Ευρώπης έχει ξανασχεδιαστεί, όπως και οι διαχωριστικές γραμμές στη διεθνή διπλωματία. Η απρόκλητη εισβολή της Ρωσίας σε μια άλλη χώρα έδειξε πιο ξεκάθαρα από ποτέ ότι οι ηθικές αξίες δεν είναι οικουμενικές.

Η Γερμανία, η πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης, έχει αναμφισβήτητα ωφεληθεί πάρα πολύ από την πολιτική της να κρατά τα πόδια της σε δύο στρατόπεδα, αφού την ώρα που προστατεύεται από το ΝΑΤΟ, διατηρεί οικονομικές σχέσεις με ανεπιθύμητους εταίρους.

Οι αποφάσεις που θα λάβει τα επόμενα χρόνια, όπως αναφέρει το CNN, θα μπορούσαν να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στον καθορισμό της ασφάλειας ολόκληρης της Ευρώπης για τις επόμενες δεκαετίες.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις