Γιατί το Βέλγιο ήταν μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί

Ο συμβολισμός της επίθεσης στην πρωτεύουσα του Βελγίου και παράλληλα την πρωτεύουσα της ΕΕ, είναι σαφώς ισχυρός και ιδιαίτερα ανησυχητικός. Αν όμως κανείς εξετάσει πιο επισταμένα τα στοιχεία θα μπορέσει να παρατηρήσει πως κάθε άλλο παρά τυχαία είναι η επιλογή της βελγικής πρωτεύουσας για τη δράση των Τζιχαντιστών.

Μπορεί το Βέλγιο να συγκαταλέγεται στις μικρές χώρες της Ευρώπης, όμως από βελγικό έδαφος αναχώρησαν 400 Τζιχαντιστές προκειμένου να στηρίξουν τον πόλεμο του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία. Ο αριθμός αυτός κατατάσσει τη χώρα στην πρώτη θέση των ευρωπαϊκών χωρών ανάλογα με τον πληθυσμό, σε ότι αφορά την “πριμοδότηση” μαχητών του Isis στη Συρία.

Οι ανάμειξη Βέλγων τρομοκρατών στο Παρίσι είναι εξακριβωμένη, ενώ βελγικής καταγωγής φαίνεται πως είναι και ορισμένοι εκ των τρομοκρατών που συμμετείχαν στην τρομοκρατική επίθεση στη Μαδρίτη το 2004. Την περασμένη Παρασκευή, οι βελγικές αρχές προχώρησαν στη σύλληψη ενός εκ των εγκεφάλων των επιθέσεων στο Παρίσι, του Σαλά Αμπντεσλάμ, γεγονός που προκάλεσε ανησυχία για αντίποινα από την πλευρά των Τζιχαντιστών.

Το σκοτεινό παρελθόν της συνοικίας του Μόλενμπεκ

Η εργατική συνοικία των Βρυξελλών, δεν μοιάζει να διαφέρει πολύ από άλλες τέτοιες γειτονιές της πρωτεύουσας. Πίσω όμως από το προφανές, το Μόλενμπεκ έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από πολυετή φτώχεια, συνοδευόμενη από εγκληματικότητα και έντονη διακίνηση ναρκωτικών.

Στο περιθώριο της κοινωνίας

Οι μουσουλμάνοι του Μόλενμπεκ αποτελούν το 25% με 30% του συνολικού πληθυσμού, ενώ συχνά οι πολίτες της περιοχής έχουν εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για την έλλειψη ευκαιριών στην εκπαίδευση, αλλά και τις οικονομικές ευκαιρίες. Ένα μείγμα που αποτελεί εκρηκτικό συνδυασμό απελπισίας και περιθωριοποίησης.

Άλλωστε, η φτωχές οικογένειες στο Μόλενμπεκ θα πρέπει να αντιμετωπίσουν και τον παραγκωνισμό του κράτους. “Παρακαλώ, καταλάβετε πως πολλοί νέοι άνθρωποι έφυγαν για τη Συρία, όταν οι φανατικοί του Ισλαμικού Κράτους τους έδωσαν την αίσθηση πως επιτέλους έχουν σημασία, ότι ζουν πραγματικά” αναφέρει ένας κάτοικος της συνοικίας που συμπληρώνει πως όποτε κάνει αίτηση για δουλειά, φροντίζει να δίνει τη διεύθυνση ενός φίλου, ώστε να μην φαίνεται ότι μένει στο Μόλενμπεκ.

Οι αδυναμίες της βελγικής αστυνομίας

Δημοσίευμα της αμερικανικής New York Times σημειώνει την έλλειψη παρακολούθησης του Μόλενμπεκ, παρά τα κρούσματα εγκληματικότητας και τις πληροφορίες των αρχών για τη σχέση ορισμένων από τους κατοίκους του, με τις επιθέσεις στο Παρίσι, αλλά και με το Ισλαμικό Κράτος γενικότερα. Δεν υπήρχε παρόλα αυτά μεθοδική καταγραφή των ατόμων που εισέρχονταν και εξέρχονταν των Βρυξελλών, αφού και η ίδια η κυβέρνηση της χώρας είχε παραδεχτεί την επομένη επιθέσεων στο Παρίσι, πως δεν είχε κανένα στοιχείο για την άνθιση του κυκλώματος τρομοκρατών κυριολεκτικά κάτω από τη μύτη της.

Μια διχασμένη χώρα, δύσκολη στην ενσωμάτωση

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το Βέλγιο είναι μια χώρα εκ βαθέων διχασμένη μεταξύ των γερμανόφωνων Φλαμανδών και των Γαλλόφωνων Βαλόνων. Δύο περιοχές που αποκτούν όλο και λιγότερους δεσμούς μεταξύ τους, ενώ οξύνονται από την άλλοι οι αντιθέσεις. Ξεκινώντας από το ζήτημα της γλωσσικής διαφοροποίησης, που δεν αφήνει και πολλά περιθώρια εθνικής συνεννόησης και έτσι αφήνει το Μόλενμπεκ στην αφάνεια.

Σε μια τόσο διχασμένη κοινωνία, η ενσωμάτωση πολιτών με διαφορετική θρησκεία φαντάζει αδύνατη. Οι Μουσουλμάνοι του Βελγίου, μιλούν κυρίως γαλλικά, ενώ διαμένουν στις πιο φτωχές περιοχές του Βελγίου, παράγοντες που κάνουν ακόμη πιο δύσκολη την προσπάθεια ένταξής τους στην κοινωνία. Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθούν και τα έντονα αντι-ισλαμικά αισθήματα που έχουν σημειωθεί κατά καιρούς στη χώρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ψήφιση από τη βελγική βουλή της απαγόρευσης της μαντίλας ή της μπούρκα.

Η ριζοσπαστικοποίηση των νέων μουσουλμάνων

Όλοι οι παραπάνω παράγοντες οδήγησαν σε μια εμφανή ριζοσπαστικοποπίηση δεκάδων νέων μουσουλμάνων, οι οποίοι σε αντίθεση με τον “τοίχο” που συναντούσαν από την επίσημη πολιτεία, βρήκαν ευήκωα ώτα σε ανθρώπους που ανέλαβαν να τους μυήσουν στο τζιχαντισμό. Το Sharia4Belgium, ένα γκρουπ με έδρα το Μόλενμπεκ, είχε φροντίσει να προσφέρει σε όσους το επιθυμούσαν πληροφορίες, αλλά και οικονομική βοήθεια.

Το ίδιο γκρουπ διαφήμιζε την ονειρεμένη ζωή που περίμενε όσους Βέλγους επέλεγαν να μετακινηθούν στη Συρία, παρουσιάζοντας ακόμη και πολυτελείς βίλες με πισίνες που έρχονταν σε αντίθεση με το περιθώριο στο οποίο ζουν οι Βέλγοι Μουσουλμάνοι στη χώρα τους.

Πηγή: vox