Γυναίκα έπεσε 30 φορές – Δέκα γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν γιατί

Πρώτα έπεσε από μια σκάλα. Στη συνέχεια, η Κάρολ Χάρντι-Φάντα έπεσε από ένα σκαλί έξω από το σπίτι της στη δυτική Μασαχουσέτη στις ΗΠΑ, την ώρα που χάζευε στο κινητό της. Έπειτα είχε τρεις πτώσεις κατά τη διάρκεια μιας πεζοπορίας, όπου “πιθανώς” πιάστηκε το πόδι της σε πέτρες ή ρίζες δέντρων.

Αρχικά η Χάρντι-Φάντα πίστευε ότι οι επαναλαμβανόμενες πτώσεις της είχαν μια απλή αιτία: Ήταν αφηρημένη. Όταν όμως μέτρησε πάνω από 30 πτώσεις σε μια περίοδο τριών ετών – κάποιες εκ των οποίων σημειώθηκαν χωρίς προφανή λόγο – η 71χρονη συνταξιούχος ακαδημαϊκός σκέφτηκε ότι μπορεί να υπάρχει μια ιατρική αιτία και ζήτησε επανειλημμένα από τους γιατρούς της μια διάγνωση.

Όπως αναφέρει η Washington Post, οι συνολικά 10 γιατροί που συμβουλεύτηκε μεταξύ του 2016 και του 2019 (τέσσερις ορθοπεδικοί, τρεις νευρολόγοι, ένας ρευματολόγος, ένας ποδίατρος και ο παθολόγος της) κατέληξαν σε διαφορετικά συμπεράσματα: Ένας της είπε ότι ήταν αδέξια. Άλλοι υποπτεύονταν ότι το πρόβλημά της ήταν κυρίως ορθοπεδικό αλλά δεν μπορούσαν να βρουν κάποια σαφή εξήγηση.

Χρειάστηκε να περάσουν τρία χρόνια και να έρθει ο Σεπτέμβριος του 2019 για να έρθει η σωστή διάγνωση που αποκάλυψε από τι έπασχε η Χάρντι-Φάντα – το οποίο είχε διαφύγει από τους γιατρούς της. «Είναι όλοι τους έξυπνοι άνθρωποι. Ήθελαν πραγματικά να βοηθήσουν» αλλά φαίνεται να παραπλανήθηκαν από τα συμπτώματα, δήλωσε η 71χρονη. «Αν κάποιος πέφτει τόσο πολύ, πρέπει πραγματικά να το κοιτάξει» τόνισε.

Ο τρίτος κατά σειρά νευρολόγος, τον οποίο επισκέφτηκε, συμβούλευσε τη Χάρντι-Φάντα να κάνει μια εξειδικευμένη εξέταση με σάρωση DaT, η οποία θα μπορούσε να δείξει με σαφήνεια εάν έπασχε από Πάρκινσον. Η εν λόγω σάρωση χρησιμοποιεί ένα ραδιενεργό ιχνηθέτη που “φωτίζει” τα επίπεδα της ντοπαμίνης: Σε όσους έχουν Πάρκινσον, η σάρωση δείχνει μειωμένη ντοπαμίνη. Το τεστ δεν μπορεί να διαγνώσει συγκεκριμένα τη νόσο του Πάρκινσον (σ.σ.: οι περισσότερες περιπτώσεις διαγιγνώσκονται βάσει συμπτωμάτων και φυσικής εξέτασης) αλλά μπορεί να βοηθήσει στην επαλήθευση της διάγνωσης, όταν υπάρχει αμφιβολία.

Τα αποτελέσματα για τη Χάρντι-Φάντα βγήκαν θετικά κι έδωσαν την απάντηση στη φαινομενική “αδεξιότητά” της. Αυτό που χρήζει προσοχής στην περίπτωση της 71χρονης είναι ότι δεν είχε παρουσιάσει τα πιο σύνηθη συμπτώματα. Η ίδια άλλωστε είχε σκεφτεί επανηλειμμένα ότι μπορεί να πάσχει από τη νευροεκφυλιστική νόσο, ωστόσο όταν ρώτησε τους γιατρούς της, οι περισσότεροι είχαν διαγράψει την πιθανότητα.

«Ήμασταν πολύ αναστατωμένοι» με το αποτέλεσμα της τελικής εξέτασης είπε η Χάρντι-Φάντα και δηλώνει θυμωμένη για την “κοντόφθαλμη” οπτική των γιατρών που επισκέφτηκε: Οι ορθοπεδικοί είχαν αποδώσει τους πόνους που τους είχε αναφέρει ότι ένιωθε ανά περιόδους στους γοφούς σε ορθοπεδική αιτία, ενώ ήταν ένα σημάδι εκδήλωσης Πάρκινσον. Οι νευρολόγοι είχαν αποκλείσει τη νόσο του Πάρκινσον επειδή η Χάρντι-Φάντα δεν παρουσίασε πολλά χαρακτηριστικά συμπτώματα του Πάρκινσον, όπως το τρέμουλο ή η ακαμψία. Η 71χρονη ωστόσο παρουσίαζε συχνές αλλαγές στην ομιλία και στη γραφή της και συχνό σφίξιμο χεριών που αποτελούν σημάδια της νευροεκφυλιστικής νόσου.

Τα σημάδια και οι λανθασμένες διαγνώσεις

Την εποχή που άρχισε να πέφτει, η Χάρντι-Φάντα αντιμετώπιζε πόνο στους γοφούς, τον αριστερό γλουτό και το αριστερό πόδι, ενώ διαπίστωσε ότι στεκόταν ασυνείδητα με έναν νέο για εκείνη τρόπο.

– Ο ποδίατρός της τής συνέστησε ένα ειδικό ορθοπεδικό παπούτσι, η χρήση του οποίου επιδείνωσε τον πόνο στο ισχίο.

– Η παθολόγος της διέγνωσε θυλακίτιδα και συνέστησε φυσιοθεραπεία. Απέδωσε τη νέα περίεργη στάση του σώματος της 71χρονης με τον πόνο του ισχίου.

– Όταν ούτε το παπούτσι ούτε η φυσιοθεραπεία μείωσαν τον πόνο, η Χάρντι-Φάντα είδε έναν ρευματολόγο για πιθανό πρόβλημα στις αρθρώσεις. Εκείνος ζήτησε πολλαπλές μαγνητικές τομογραφίες, οι οποίες εκτός από την ήπια αρθρίτιδα στο ισχίο της, δεν βρήκαν τίποτα σημαντικό.

– Επόμενη στάση ήταν ένας ορθοπεδικός, ο οποίος συνέστησε κορτιζόνη. Δεν είχε αποτέλεσμα.

– Τον Αύγουστο του 2017, η Χάρντι-Φάντα παρατήρησε ότι το αριστερό της χέρι ήταν μερικές φορές ακούσια σφιγμένο και ότι ο τρόπος γραφής της παρουσίαζε αλλαγές. Η ομιλία της είχε αλλάξει επίσης: ήταν πιο μαλακή και πιο γρήγορη – μερικές φορές ο σύζυγός της είχε πρόβλημα να την καταλάβει. Είδε έναν νευρολόγο που δεν βρήκε «καμία ένδειξη νευρολογικής αιτίας» των συμπτωμάτων της. Συνέστησε ενταντικό περπάτημα και περαιτέρω φυσιοθεραπεία για τον πόνο στο ισχίο.

– Τον Νοέμβριο του 2017 συμβουλεύτηκε έναν δεύτερο νευρολόγο. Όταν τον ρώτησε εάν θα μπορούσε να έχει Πάρκινσον, της είπε ότι είναι απίθανο. Δεν είχε, όπως σημείωσε ο γιατρός, ούτε το τρέμουλο ή την ακαμψία ούτε τις αργές κινήσεις που χαρακτηρίζουν τη νόσο.

– Μια μαγνητική τομογραφία στις αρχές του 2018 αποκάλυψε ότι είχε αναπτύξει αγγειακή νέκρωση του δεξιού ισχίου της. Τον Μάρτιο του ’18, η Χάρντι-Φάντα υποβλήθηκε σε πλήρη αντικατάσταση του δεξιού ισχίου. Παράλληλα το αριστερό της χέρι άρχισε να παρουσιάζει ολοένα και μεγαλύτερη ακαμψία. Η 71χρονη παρουσίασε επίσης “παγώματα” κίνησης, μια αδυναμία που παρατηρείται συνήθως σε όσους έχουν Πάρκινσον.

Η νόσος του Πάρκινσον

 Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια προοδευτική νευροεκφυλιστική διαταραχή, που σχετίζεται με τη δυσλειτουργία ή απώλεια των ντοπαμινεργικών νευρώνων στον εγκέφαλο, την έλλειψη ντοπαμίνης, και το σχηματισμό παθολογικών σωματιδίων-πρωτεϊνών, των Lewy Bodies, στους νευρώνες. Αποτελεί μια ιδιοπαθή νόσο του νευρικού συστήματος, που χαρακτηρίζεται από κινητικές και μη κινητικές εκδηλώσεις. Η μέση ηλικία εμφάνισης της νόσου είναι τα 60 έτη. Οι άνδρες έχουν 1,5 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης νόσου, σε σχέση με τις γυναίκες. 

Κλινικά χαρακτηρίζεται από τρόμο ηρεμίας, υπερτονία, ακινησία, αμιμία προσώπου και διαταραχές στη στάση και την ισορροπία. Τα πρώιμα συμπτώματα της νόσου είναι δύσκολο να γίνουν αντιληπτά, η νόσος επιδεινώνεται σχετικά αργά, και πολλές φορές, η διάγνωση καθυστερεί 2-3 χρόνια από τα πρώτα συμπτώματα. Οι πρώτες αντιληπτές εκδηλώσεις είναι τρόμος ηρεμίας(τρέμουλο), στο 70% των περιπτώσεων, απώλεια δεξιοτήτων του ενός χεριού, βραδυκινησία και δυσκαμψία.