H πάλη των θυμάτων τους δίνει ρυθμό στην επίθεση των αραχνών

H πάλη των θυμάτων τους δίνει ρυθμό στην επίθεση των αραχνών
Συνήθως οι αράχνες ζουν μοναχικά. Υπάρχουν και είδη που ζουν σε αποικίες. Και επιτίθενται όλες μαζί στα θηράματα τους. AP Photo/Michael Probst

Στην πλειοψηφία τους οι αράχνες ζουν μοναχικά. Ένα είδος ζει σε αποικία έως 1000 μελών που επιτίθενται όλα μαζί στο θήραμα. Το πώς εντυπωσίασε τους ερευνητές που ασχολήθηκαν με την εξήγηση του φαινομένου.

Ό,τι έχετε δει σε ταινίες τρόμου και αφορούν αράχνες, φαίνεται πως είναι ‘βγαλμένο’ από τη ζωή. Οι εικόνες με δεκάδες αράχνες να κινούνται προς τον ίδιο στόχο (συνήθως έναν άνθρωπο), οι οποίες ενδεχομένως να έχουν στοιχειώσει τα όνειρα σας, δείχνουν ό,τι ακριβώς συμβαίνει. Αυτό αποκάλυψε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences. Εν πολλοίς, οι αράχνες συντονίζονται από τις δονήσεις του ιστού που φτιάχνουν, όταν επιτίθενται -όλες μαζί.

Μολονότι οι περισσότερες ζουν μοναχική ζωή, 20 από τα 50.000 γνωστά είδη αράχνης ζουν σε αποικίες. Ένα (Anelosimus eximius) ζει στη μεγαλύτερη -έχει έως και 1.000 μέλη, τα οποία συνεργάζονται για να δημιουργήσουν ιστό πολλών μέτρων. Όταν το θύμα πέσει σε αυτόν, οι κοινωνικές αυτές αράχνες συντονίζονται ώστε να κάνουν συγχρονισμένη επίθεση -και έτσι να νικήσουν κατά πολύ μεγαλύτερα θηράματα. Έως τώρα ήταν άγνωστο πώς επιτυγχάνουν αυτήν τη ‘συνεννόηση’.

Όπως αποδεικνύει η τελευταία μελέτη, χρησιμοποιούν τις δονήσεις του τεράστιου ιστού, για να ‘χορογραφήσουν’ συγχρονισμένη τακτική ως σμήνος.

Δεν υπάρχει ηγέτης

“Το φανταστικό είναι ότι δεν υπάρχει κάποιος ηγέτης, μεταξύ τους. Αντίθετα, ολόκληρη η αποικία επιτίθεται σε δυο συγχρονισμένα στάδια: κατ’ αρχάς περικυκλώνουν το θύμα που παλεύει να απελευθερωθεί και περιμένουν. Όσο κάθονται ακίνητες χρονομετρούν την προσέγγιση τους, ώστε να φέρουν όλες μαζί το τελικό χτύπημα” εξήγησε ο ερευνητής του Research Center on Animal Cognition (CRCA) στο Πανεπιστήμιο της Τουλούζ στη Γαλλία και επικεφαλής της μελέτης, Raphael Jeanson. Εξήγησε και ότι η χρονομέτρηση γίνεται με με τη βοήθεια των δονήσεων του ‘κοινόχρηστου’ ιστού.

“Όταν το θήραμα πέφτει στον ιστό, ενεργοποιείται η κίνηση των αραχνών. Έπειτα από λίγο, όλες σταματούν για μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου, πριν αρχίσουν να κινούνται ξανά” πρόσθεσε ο Dr.  Jeanson. Διαπιστώθηκε ότι η κυνηγετική συμπεριφορά, στην πραγματικότητα, προκλήθηκε από η πάλη του αβοήθητου θηράματος.

Το επόμενο βήμα ήταν να βρουν οι επιστήμονες πώς εξηγούνται οι συντονισμένες κινήσεις.

Όσο πιο ήρεμο είναι το θύμα, τόση περισσότερη δουλειά πρέπει να κάνουν οι αράχνες

Όταν το θήραμα πέφτει στον ιστό, ενεργοποιείται η κίνηση των αραχνών. Χρειάστηκαν μοντελοποίηση -υπολογιστή- που αποκάλυψε ότι όπως κάθε αράχνη ένιωθε τις δονήσεις από το θήραμα, άρχισαν να περπατούν όλες μαζί. Τα βήματα εκατοντάδων αραχνών που συγκλίνουν σε έντομο, το οποίο αγωνίζεται για να ζήσει, στέλνουν δονήσεις μέσω των ινών του ιστού για το παγιδευμένο ‘γεύμα’ σε όλες.

“Μοιάζει κάπως με την παρουσία μας σε δωμάτιο, γεμάτο με ανθρώπους που συνομιλούν. Για την αράχνη, κάθε βήμα που κάνει, προκαλεί θόρυβο. Άρα για να μπορέσουν να ‘ακούσουν’ το θήραμα, πρέπει να σταματήσουν να κινούνται. Έτσι βεβαιώνονται πως είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και αρχίζουν πάλι την κίνηση”.

Όσο πιο ήσυχο είναι το μαχόμενο θήραμα, τόσο μεγαλύτερη ‘προσπάθεια’ καταβάλουν οι αράχνες για να ‘ακούσουν’ την πάλη και να ξέρουν πως πάνε προς τη σωστή κατεύθυνση. “Όταν το θήραμα δονείται πιο έντονα, η αποικία δεν χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα ήσυχη και άρα είναι λιγότερο συγχρονισμένη”.

Στη μελέτη αναφέρεται ότι “στα βιολογικά και τεχνητά συστήματα, ο συγχρονισμός είναι ένα σημαντικό μέσο, για την επίτευξη του συντονισμού. Κατά τη διάρκεια του ‘κυνηγιού’, οι κοινωνικές αράχνες εναλλάσσουν τις φάσεις κίνησης και στάσης ταυτόχρονα, καθώς κινούνται προς το θήραμά τους.

Συνδυάσαμε την εργασία πεδίου και τη μοντελοποίηση, ώστε να διερευνήσουμε τους κανόνες συμπεριφοράς που οδηγούν στην εμφάνιση συγχρονισμένων ταλαντώσεων σε ομάδες κυνηγιού. Δείξαμε ότι η απόφαση μιας αράχνης να μετακινηθεί, εξαρτάται από τη σχετική ένταση των δονήσεων που εκπέμπονται από το θήραμα και τις άλλες κινούμενες αράχνες. Αυτός ο κανόνας επιτρέπει στην ομάδα να προσαρμοστεί γρήγορα σε οποιαδήποτε αλλαγή στο μέγεθος του θηράματος ή στον αριθμό των αραχνών που συμμετέχουν στο κυνήγι.

Αυτός ο συγχρονισμός διασφαλίζει ότι οι αράχνες μπορούν να εντοπίσουν το θήραμά τους, χωρίς να ενοχλούνται από σήματα ομοειδών, κάτι που βελτιώνει την αποτελεσματικότητα του κυνηγιού”.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα