Η 22χρονη Pebbles είναι ο γηραιότερος εν ζωή σκύλος

Το σκυλάκι της φωτογραφίας λέγεται Pebbles. Έχει δικό της λογαριασμό στο Instagram, γιατί είναι η κάτοχος ρεκόρ Guinness: είναι ο γηραιότερος εν ζωή σκύλος, που τουλάχιστον ξέρουν τα Guinness World Records. Σήμερα είναι 22 χρόνων και δυο μηνών. Το γενικότερο ρεκόρ το κρατάει ο Bluey, σύντροφος ενός γελαδάρη στην Αυστραλία που κατέληξε στα 29.

Μην προσπαθήσετε να υπολογίσετε τα χρόνια σε ανθρώπινα, καθώς είναι μύθος ότι κάθε χρόνος ανθρώπου είναι επτά για τους σκύλους. Παίζουν ρόλο το μέγεθος και οι ράτσες, μεταξύ πολλών άλλων.

Ο πρώτος που έθεσε την παράμετρο του μεγέθους στο προσδόκιμο ζωής των ζωντανών οργανισμών ήταν ο Αριστοτέλης. Όπως εξήγησε ο εξελικτικός γενετιστής του University of Washington και συνεπικεφαλής του προγράμματος Dog Aging Project (έχει ως στόχο να βελτιώσει την ποιότητα και τη διάρκεια ζωής των κατοικιδίων), Daniel Promislow “ο Αριστοτέλης είχε γράψει το 350 π.Χ. πως οι λόγοι που ορισμένα ζώα είναι μακρόβια και άλλα βραχύβια, και, με μια λέξη, οι αιτίες της διάρκειας και της συντομίας της ζωής, απαιτούν έρευνα. Ο Έλληνας φιλόσοφος υποψιάστηκε ότι η απάντηση είχε να κάνει με τα υγρά.

Είχε σκεφτεί πως οι ελέφαντες ξεπερνούν τα ποντίκια επειδή περιέχουν περισσότερα υγρά και έτσι χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αφυδατωθούν. Η ιδέα δεν είχε μεγάλη βάση, αλλά η παρατήρηση του Αριστοτέλη ότι τα μεγαλύτερα ζώα τείνουν να ζουν περισσότερο φαίνεται να ισχύει -και γιατί κρατούν μακριά τους θηρευτές. Είναι η μόνη τάση με την οποία συμφωνούν οι σημερινοί επιστήμονες”.

Στα χρόνια που ακολούθησαν αποδείχθηκε ότι  κάποια είδη έχουν διάφορους σχετικούς μηχανισμούς. Είναι πολύπλοκοι, όπως περίπλοκη είναι και η γήρανση. Για παράδειγμα, οι φάλαινες ζουν πολλά χρόνια για περισσότερους λόγους από το μέγεθος τους. Όπως; Έχουν ανθεκτικότητα στις ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία. Μεταξύ τους είναι ο καρκίνος.

Όπως έγραψε στο Conversation η Susan Hazel, λέκτορας στο School of Animal and Veterinary Science του University of Adelaide, πριν 100 χρόνια τέθηκε θέμα προσοχής στον μεταβολικό ρυθμό.

“Ο κύριος λόγος που οι άνθρωποι συνήθιζαν να πιστεύουν ότι τα μεγαλόσωμα ζώα ζουν περισσότερο λέγεται μεταβολικός ρυθμός. Παραπέμπει στη βενζίνη που καταναλώνουν τα αυτοκίνητα: όσο πιο αργά γίνεται η διαδικασία, τόσα περισσότερα χιλιόμετρα κάνει το όχημα. Ομοίως, όσο χαμηλότερος είναι ο μεταβολικός ρυθμός, τόσο περισσότερο ζει το ζώο. Συνήθως, τα μικρόσωμα ζώα έχουν υψηλότερο μεταβολικό ρυθμό και άρα μικρότερη ζωή».

Ένας μεταβολικός ρυθμός σχετίζεται με τον καρδιακό ρυθμό. Τα ζώα με υψηλότερους μεταβολικούς ρυθμούς ζουν λιγότερο, γιατί εξαντλούν το ‘ρολόι’ του σώματος πιο γρήγορα.

Την ίδια ώρα, υπάρχουν παπαγάλοι με καρδιακό ρυθμό 600 παλμούς το λεπτό που ζουν δεκαετίες περισσότερες από είδη με χαμηλότερο καρδιακό ρυθμό. Για την ιστορία, η καρδιά του ανθρώπου χτυπά περίπου από 70 έως 100 φορές το λεπτό.

Στις εξαιρέσεις αυτής της θεωρίας είναι ο σκύλος.

Ένας Μεγάλος Δανός βάρους 70 κιλών φτάνει έως τα 7 χρόνια ζωής. Ένα Τσιουάουα 4 κιλών μπορεί να έχει κύκλο ζωής μεγαλύτερο της δεκαετίας. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ουδείς γνωρίζει ακόμα. Γιατί η γάτα ζει περισσότερο από τον σκύλο; “Οι γκρίζοι λύκοι, οι πρόγονοι των σκύλων, ζουν το πολύ 11 ή 12 χρόνια στη φύση, ενώ οι αγριόγατες μπορούν να ζήσουν έως και 16 χρόνια. Αυτό υποδηλώνει ότι τα δύο είδη αντιμετωπίζουν διαφορετικές εξελικτικές πιέσεις”, εξηγεί ο Dr. Austad.

Οι λύκοι είναι πιο κοινωνικοί από τις γάτες και επομένως είναι πιο πιθανό να μεταδώσουν μολυσματικές ασθένειες. Οι αγριόγατες είναι πιο “αντικοινωνικές” και έτσι μειώνουν την εξάπλωση των ασθενειών. Επίσης, είναι ικανές να αμύνονται έναντι των αρπακτικών.

“Αν θέλετε ένα σκυλί που να ζει περισσότερο, θα πρέπει να επιλέξετε μια μικρή ράτσα”, επισημαίνει η Dr. Hazel, επισημαίνοντας ότι το προσδόκιμο ζωής έχει διπλασιαστεί την τελευταία 40ετία, ενώ σε 1.000 χρόνια ένας σκύλος θα μπορεί να ζει 300 χρόνια.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις