Η αμφιλεγόμενη Σταυροφορία του Μακρόν απέναντι στο “ακραίο Ισλάμ”

Μία εβδομάδα μετά τη φρικιαστική δολοφονία του καθηγητή Samuel Paty, πολλοί στη Γαλλία υπερασπίστηκαν με θέρμη και δικαιολογημένη οργή, τις κοσμικές αξίες της χώρας. Ωστόσο, πολλοί είναι εκείνοι που εκτιμούν πως η καταστολή, μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερο εξτρεμισμό.

Η δολοφονία του Paty έρχεται σαν ένα deja vu, πέντε χρόνια μετά τη σφαγή στο Charlie Hebdo. Άλλωστε, ο αποκεφαλισμός συνδέεται με τα σκίτσα του περιοδικού. Τα ίδια σκίτσα πυροδότησαν και ακόμη μία επίθεση στο Παρίσι τον περασμένο μήνα. Η Γαλλία, βρίσκεται αυτή τη στιγμή μπροστά σε ένα ακόμη δίλημμα, με τον πρόεδρο Μακρόν να διατείνεται πως θα “τελειώσει” τον φονταμενταλισμό, την ώρα που πολλοί Γάλλοι μουσουλμάνοι αισθάνονται αδικημένοι από την εκστρατεία του προέδρου της χώρας τους.

Ο Μακρόν επιλέγει τον δρόμο του πολέμου απέναντι στο “ριζοσπαστικό Ισλάμ”, με τους διαφωνούντες να αναφέρουν πως θα έπρεπε να παρέχει έναν ουδέτερο χώρο για την τήξη των θρησκευτικών πεποιθήσεων της χώρας, αντί να προβαίνει σε “σταυροφορίες” με επικοινωνιακές καμπάνιες και μεγαλοστομίες. Η Γαλλία άλλωστε διέπεται από τον νόμο περί διαχωρισμού Κράτους και Εκκλησίας, ο οποίος κατοχυρώνεται από το 1905.

Το λεγόμενο “laïcité”, ο διαχωρισμός Κράτους και Εκκλησίας, όπου το Κράτος δεν ασκεί καμία θρησκευτική εξουσία πάνω στην Εκκλησία και οι Εκκλησίες δεν έχουν καμία πολιτική εξουσία, αποτελεί θεμέλιο λίθο του σύγχρονου γαλλικού κράτους.

Επισήμως, οι γαλλικές αρχές δε θεωρούν επικίνδυνο το “παραδοσιακό Ισλάμ” έναντι των γαλλικών αξιών. Πριν λίγες ημέρες, ο πρόεδρος Μακρόν μίλησε για το συντηρητικό Ισλάμ, χρησιμοποιώντας τον όρο “separatism”, που θα μπορούσε να αποδοθεί ως “αυτονομισμός” ή εν γένει ως μια προσπάθεια αποσταθεροποίησης των κοινωνικών αξιών.

Στον διαρκή αγώνα της απέναντι στον θρησκευτικό φανατισμό και την υπεράσπιση του κοσμικού κράτους, οι γαλλικές κυβερνήσεις έχουν καθιερώσει απαγορεύσεις θρησκευτικών συμβόλων σε δημόσια σχολεία και χώρους εργασίας, ενώ πρόσφατα απαγορεύθηκε το burkini. Σταδιακά, όπως σημειώνουν πολλοί αναλυτές, το “laïcité” έχει γίνει μια θρησκεία από μόνο του, οξύνοντας τελικά τις αντιθέσεις, αντί να τις αμβλύνει.

Ο Μακρόν επιδόθηκε σε επιδρομές ενάντια σε ύποπτα ισλαμιστικά δίκτυα, έκλεισε τζαμί στο Παρίσι, και δεσμεύθηκε πως θα απελάσει πολίτες που συνδέονται με “ριζοσπαστικά δίκτυα”. Σκοπεύει επίσης να περάσει νομοθεσία μέσα στον Δεκέμβριο εναντίον του “ισλαμικού εξτρεμισμού”.

Την ίδια ώρα, το κόμμα της Λεπέν εκτιμά πως ο Μακρόν δεν έχει κάνει αρκετά για τον περιορισμό του Ισλάμ. Η ίδια η Λεπέν είναι η κορυφαία αντίπαλος του Μακρόν για τις εκλογές του Απριλίου του 2022 και προσπαθεί να καρπωθεί τα οφέλη από δολοφονίες σαν αυτή του Paty, για να ανεβάσει τα νούμερά της δια του λαϊκισμού και των ακροδεξιών γενικεύσεων. Απέναντι σε μια ανερχόμενη Λεπέν (στις δημοσκοπήσεις πάνε χέρι-χέρι), ο Μακρόν υιοθετεί λοιπόν μια ανάλογη ατζέντα.

Μαζί με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά; Καθόλου απίθανο, αφού μια από τις κινήσεις που προτίθεται να κάνει για την καταπολέμηση του φονταμενταλισμού, είναι το κλείσιμο της Συλλογικότητας Κατά της Ισλαμοφοβίας, Collective Against Islamophobia in France (CCIF).

Ο υπουργός Εσωτερικών της χώρας, συνέδεσε το CCIF με τη δολοφονία του Paty, επειδή ο δυσαρεστημένος πατέρας πίσω από την εκστρατεία μίσους εναντίον του δασκάλου, ζήτησε τη βοήθεια της ομάδας. Ο επικεφαλής της CCIF Jawad Bachare έχει απορρίψει κάθε κατηγορία εναντίον του, ενώ οι αντιδράσεις μπροστά στο κλείσιμο της Συλλογικότητας έχουν ξεσπάσει ήδη, στο μουσουλμανικό χώρο και όχι μόνο.

“Η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να προστατεύσει τους πολίτες της και χρειάζεται αποδιοπομπαίο τράγο” δήλωσε ο Bachare.

Η αλήθεια είναι πως οι Γάλλοι ανησυχούν πως οι κοσμικές αξίες βρίσκονται σε κίνδυνο, σε ένα κράτος που έχει θρηνήσει τουλάχιστον 250 νεκρούς από τρομοκρατικές επιθέσεις. Όμως, η αλήθεια είναι επίσης πως οι κινήσεις αυτές του Μακρόν έρχονται έχοντας “άρωμα” προεκλογικό.

Την ώρα που οι επικεφαλής των μουσουλμανικών ομάδων εξέφραζαν τον αποτροπιασμό τους για τη δολοφονία του Paty, προειδοποιούσαν για τον στιγματισμό και την περαιτέρω περιθωριοποίηση της μουσουλμανικής κοινότητας στο σύνολό της, κάτι που θα μπορούσε να εκθρέψει μίσος και ακραίες αντιδράσεις.

Το παράδοξο είναι πως η εκκοσμικευμένη Γαλλία αποτελεί τη μεγαλύτερη “πηγή” δυτικών τζιχαντιστών οι οποίοι έχουν δραστηριοποιηθεί είτε εντός της γαλλικές επικράτειας, είτε στη Συρία, και αυτό δείχνει πως κάτι δεν πάει καλά με το “laïcité” τα τελευταία χρόνια, ως προς την εφαρμογή του.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση που έκανε πρόσφατα στη Deutsche Welle ο Farhad Khosrokhavar, καθηγητής κοινωνιολογίας και ισλαμικών σπουδών, ο οποίος ανέφερε πως “το κυνήγι της μαντίλας έχει ωθήσει ορισμένες συντηρητικές μουσουλμάνες προς τον φονταμενταλισμό. Πολλοί πιστεύουν πως το “laïcité” εφαρμόζεται ως ένα νεο-αποικιακό δόγμα και δεν σέβεται την αξιοπρέπεια του μουσουλμανικού κόσμου, εξισώνοντας τους ακραίους με όσους είναι παραδοσιακοί”.

Απέναντι στην άνοδο των ακραίων, η ανοχή χρειάζεται υπομονή. Οι καθηγητές στα γαλλικά προάστια διδάσκουν πλέον την ελευθερία της έκφρασης με σκίτσα του Charlie Hebdo, ωστόσο όπως μαρτυρούν οι ίδιοι, οι ισορροπίες είναι λεπτές.

O Hassen Chalghoumi, κύριος εκπρόσωπος των μουσουλμάνων στη Γαλλία, δήλωνε στο Time πως αφενός απειλείται η ζωή του ιδίου λόγω των εφόδων ακροδεξιών ομάδων, και αφετέρου πως το “πολιτισμικό σχίσμα της χώρας βαθαίνει”.

Σε κάθε περίπτωση οι εκλογές του 2022 φαίνεται πως θα επικεντρωθούν στο δόγμα της ασφάλειας και της τάξης. Από τη μια ο Μακρόν με το κοσμικό κράτος, και από την άλλη η Λεπέν με το δόγμα του “δυτικού τρόπου ζωής”. Μη ξεχνάμε πως το National Rally της Λεπέν κέρδισε περισσότερες έδρες από το En Marche του Μακρόν στις ευρωεκλογές.

Αν ο Μακρόν θέλει να κερδίσει τις εκλογές θα πρέπει να εμμείνει στην ατζέντα της ασφάλειας και να πείσει πως τα μέτρα του θα είναι αποδοτικά. Αν θέλει όμως να διασφαλίσει την εσωτερική ειρήνη, θα πρέπει να ικανοποιήσει τα οικονομικά αιτήματα του μουσουλμανικού πληθυσμού που φτωχοποιείται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια, δείχνοντας πως είναι ο κύριος σύμμαχός τους.

“Αν θέλουμε πραγματική ένταξη, θα πρέπει να δούμε τα προάστια και τα γκέτο. Τα λουλούδια δεν θα λύσουν το πρόβλημα από μόνα τους”, λέει χαρακτηριστικά ο Hassen Chalghoumi στο Time.

Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr.