Η άνιση μάχη της φυματίωσης: “Σήμερα είμαι ζωντανός και εκτιμώ τη ζωή”

Ο Vadim Kravchenko από την Ουκρανία, ο οποίος εμφάνισε πρώτη φορά φυματίωση στη φυλακή, μοιράζεται το δύσκολο “ταξίδι” του και εξηγεί γιατί η καταπολέμηση μιας τέτοιας ασθένειας είναι κάτι παραπάνω από μια απλή φαρμακευτική αγωγή. Είναι αυτό που βρήκε δίπλα στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.

“Πιστεύω ότι η ανάρρωση από τη φυματίωση δεν έχει να κάνει μόνο με τη φαρμακευτική αγωγή, αλλά και με το πώς αισθάνεσαι και πώς αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου. Σήμερα είμαι ζωντανός και εκτιμώ τη ζωή. Ψάχνω και για δουλειά, αλλά φαίνεται να είναι πολύ δύσκολο.

Ωστόσο, υπήρχε μία φάση της ζωής μου που ήταν σκοτεινή, πολύ μαύρη. Είχα μια φυσιολογική παιδική ηλικία. Ο πατέρας μου δούλευε στο δικαστήριο Zhytomyr και η μητέρα μου σε τράπεζα. Σπούδασα Ιστορία και συνήθιζα να περνάω τον περισσότερο χρόνο μου με φίλους στα τοπικά μαγαζιά. Μπλέχτηκα όμως με κάποιες συμμορίες του δρόμου και το 1994 μπήκα φυλακή για πρώτη φορά.

Αργότερα διέπραξα ληστείες και πιο βίαια εγκλήματα. Το 2000, καταδικάστηκα σε θάνατο για τη δολοφονία δύο ανθρώπων, αλλά η ποινή μου αργότερα μετατράπηκε σε εννέα χρόνια. Κατά τα πρώτα τρία χρόνια αυτής της φυλάκισης ήμουν εντελώς μόνος”.

Ήμουν έτοιμος να πεθάνω

“Ήταν στο χώρο της φυλακής Zhytomyr που μολύνθηκα για πρώτη φορά με φυματίωση. Tους πρώτους οκτώ μήνες ήμουν περιορισμένος σε έναν μικρό χώρο. Σε αυτό το μικρό δωμάτιο, άρχισα να σβήνω σταδιακά. Είχα υψηλό πυρετό, έχασα βάρος και με έστειλαν στον ειδικό θάλαμο για ασθενείς με φυματίωση. Εκεί ανακάλυψα ότι είχα φυματίωση και ότι επίσης ήμουν θετικός στον HIV.

Ήμουν έτοιμος να πεθάνω καθώς η ποινή μου ήταν μεγάλη και ήμουν μόλις 24 ή 25 ετών. Από το παράθυρο του κελιού μου, συνήθιζα να βλέπω σορούς καλυμμένες με μαύρες σακούλες. Οι γιατροί μου έλεγαν ότι οι περισσότεροι ασθενείς με φυματίωση μέσα στο σύστημα φυλακών πεθαίνουν. Ένιωσα ότι οι γιατροί δεν αντιμετωπίζουν τους κρατουμένους ως ανθρώπινα όντα”

Ναρκωτικά και αλκοόλ

“Επέζησα εκείνα τα χρόνια λόγω της υποστήριξης των γονιών μου. Συνήθιζα να τρώω καλύτερο φαγητό. Και ίσως η καλύτερη διατροφή με βοήθησε να ανακάμψω τότε. Όταν το ουκρανικό κοινοβούλιο θέσπισε νόμους για την υποστήριξη ασθενών με φυματίωση σε ποινικά ιδρύματα, επέστρεψα στο Zhytomyr και συνέχισα να εκτίσω το υπόλοιπο της ποινής μου εκεί. Αφέθηκα αργότερα ελεύθερος, αλλά κατέληξα και πάλι στη φυλακή για ληστεία. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, είχα αρχίσει να χρησιμοποιώ μεθαδόνη και να μεθώ με βότκα.

Ενώ ήμουν σε θεραπεία ως εξαρτημένος στις ναρκωτικές ουσίες, διαπίστωσα ότι είχα ανθεκτική σε φάρμακα φυματίωση και μεταφέρθηκα στο ιατρείο φυματίωσης στο Zhytomyr. Όταν μπήκα στο πρόγραμμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, ένιωσα ευάλωτος και είχα ανεξέλεγκτα συναισθήματα. Στη συνέχεια ανακάλυψα ότι είχα κίρρωση του ήπατος και είχα προσβληθεί και από ηπατίτιδα C”.

Κάτι παραπάνω από φάρμακα

“θεραπεία για φυματίωση ανθεκτική στα φάρμακα πρέπει να λαμβάνει υπόψη πολλά πράγματα. Μερικές φορές τα φάρμακα έχουν παρενέργειες που πρέπει να εξηγηθούν σε ασθενείς όπως εγώ. Διαφορετικά αρχίζουμε να αμφισβητούμε και να σταματάμε να παίρνουμε την αγωγή μας.

Οι αρχές πρέπει να σκεφτούν την επαρκή διατροφή των ασθενών- τέσσερα γεύματα την ημέρα. Εκτός από το φαγητό, πρέπει να διατηρούμε και το πνεύμα μας, με τη βοήθεια ψυχολόγων. Φυλακισμένοι σαν κι εμένα παίρνουν πακέτα φαγητού μόλις βγουν, αλλά αν δεν υπάρχουν δουλειές, μελλοντικές ευκαιρίες, καμία ηθική υποστήριξη από φίλους και οικογένεια, τότε καταλήγουμε όλοι στο συμπέρασμα ότι κανείς δεν νοιάζεται”.

Μαζί στον αγώνα

“Δεν είναι δυνατόν να καταπολεμήσουμε μόνοι μας τη φυματίωση. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς. Όλοι οι ασθενείς, οι γιατροί και οι κοινωνικές υπηρεσίες πρέπει να συνεργαστούν. Είμαστε όλοι μαζί σε αυτόν τον αγώνα.

Οι γιατροί και οι ψυχολόγοι στο TB Dispensary με βοήθησαν πολύ. Στέκονταν δίπλα μου, με στήριξαν και ένιωθα ότι με άκουγαν. Ένιωσα ότι ο ψυχολόγος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα ήταν τίμιος και ειλικρινής μαζί μου. Αποφάσισα να μην ξαναπιώ αλκοόλ. Λαμβάνω επίσης θεραπεία για την ηπατίτιδα C, η οποία θα ολοκληρωθεί τον Μάιο.

Σε συνεργασία με το περιφερειακό νοσοκομείο φυματίωσης, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα στο Zhytomyr προσφέρουν δωρεάν περίθαλψη που περιλαμβάνει το συνδυασμό μιας βραχύτερης θεραπείας, τη χρήση νέων εξαιρετικά αποτελεσματικών φαρμάκων (bedaquiline και delamanid), υπηρεσίες εξωτερικών ιατρείων, ψυχολογική συμβουλευτική και υπηρεσίες κοινωνικής υποστήριξης. Φέτος οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα κλείνουν 50 χρόνια διεθνούς δράσης σε εστίες πολέμου, σε χώρες που έχουν υποστεί φυσικές καταστροφές και σε περιοχές που μαστίζονται από επιδημίες”.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις