Η άνοδος της πορτογαλικής “Χρυσής Αυγής” προκαλεί παγκόσμια ανησυχία

Η άνοδος της πορτογαλικής “Χρυσής Αυγής” προκαλεί παγκόσμια ανησυχία
Εικόνα από αντιρατσιστική διαδήλωση στην Λισαβώνα, 6 Ιουνίου 2020. AP

"Υπήρχε πάντοτε μια ακροδεξιά βάση όπως στην Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα - η ακροδεξιά ήταν στην εξουσία για 50 χρόνια στην Πορτογαλία - και αυτή η βάση δεν εξαφανίστηκε ποτέ".

Μόλις πριν από ένα μήνα, ο νεαρός Mamadou Ba δειπνούσε με φίλους του όταν έλαβε ένα προειδοποιητικό μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για “μέτρα” εναντίον του και της οικογένειάς του, εάν δεν σταματούσε τις πολιτικές δράσεις του και εγκατέλειπε την πορτογαλική επικράτεια εντός 48 ωρών.

Υπήρχαν άλλοι εννέα παραλήπτες, συμπεριλαμβανομένων τριών μελών του Κοινοβουλίου.

“Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο για μένα”, είπε ο Ba στο Al Jazeera. “Πέρυσι έπρεπε να μετακομίσω, διότι λάμβανα πολλές απειλές θανάτου από νεοναζί που είχαν δημοσιοποιήσει τη διεύθυνσή μου στο Facebook“.

Ο Ba είναι ακτιβιστής κατά του ρατσισμού και επικεφαλής του “SOS Racismo”. Πορτογάλος πολίτης, γεννημένος στη Σενεγάλη, έφτασε πριν από 23 χρόνια στη χώρα ως φοιτητής.

Τον Αύγουστο, τα κεντρικά γραφεία του “SOS Racismo” βρέθηκαν στο επίκεντρο αυτού που περιέγραψαν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης ως “παρέλαση Ku Klux klan”, όπου τα άτομα φάνηκαν να φέρουν φακούς και να φορούν λευκές μάσκες.

Στις αρχές Σεπτεμβρίου, ο φιλόσοφος από το Καμερούν Achille Mbembe και ο Αμερικανός διανοούμενος Cornel West ένωσαν δεκάδες ακτιβιστές και ακαδημαϊκούς σε όλο τον κόσμο υπογράφοντας μια ανοιχτή επιστολή ζητώντας αλληλεγγύη για το αντιρατσιστικό κίνημα στην Πορτογαλία, απαιτώντας λογοδοσία και συγκεκριμένες αλλαγές για τη μετατροπή της «πραγματικότητας του δομικού ρατσισμού και της εκδήλωσής του μέσω αστυνομικής βαρβαρότητας, ρατσιστικής βίας και φυλετικής παρενόχλησης στην Πορτογαλία”.

Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά του Ρατσισμού (ENAR) ζήτησε επίσης δράση από τις αρχές σε επιστολή που εγκρίθηκε από 16 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και 72 οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, καταδικάζοντας τις πρόσφατες περιπτώσεις αστυνομικής βίας και ρατσιστικών επιθέσεων.

Η Claudia Simoes με καταγωγή από την Ανγκόλα, χτυπήθηκε από έναν αστυνομικό σε μια στάση λεωφορείου μπροστά από την κόρη της, επειδή ξέχασε το πάσο συγκοινωνιών του παιδιού της.

Η επίθεση συνεχίστηκε μέσα σε αυτοκίνητο της αστυνομίας. Τελικά νοσηλεύτηκε και διαγνώστηκε με σοβαρό εγκεφαλικό τραύμα, ενώ κατηγορήθηκε όσο βρισκόταν στο νοσοκομείο για αντίσταση στη σύλληψη. Μόνο μετά από διαμαρτυρίες που απαιτούσαν την αναστολή του αστυνομικού, κατηγορήθηκε ο αξιωματικός.

Αντιρατσιστική διαδήλωση στην Λισαβώνα, 6 Ιουνίου 2020. AP


Στις 25 Ιουλίου, ο Bruno Cande Marques, ένας 39χρονος μαύρος ηθοποιός, σκοτώθηκε στη Λισαβόνα από έναν λευκό 70χρονο άνδρα. Υπήρξε κάποιος διαπληκτισμός και ο 70χρονος φέρεται να είπε: «Μου έχουν μείνει όπλα από τις αποικίες και θα σε σκοτώσω».

Τον Φεβρουάριο του 2020, κατά τη διάρκεια ενός αγώνα μεταξύ δύο πορτογαλικών ομάδων, ο μαύρος ποδοσφαιριστής, Moussa Marega, δέχθηκε φυλετικές λεκτικές επιθέσεις από τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας. Ο Moussa εγκατέλειψε το γήπεδο και κατηγόρησε τους διαιτητές για την αδρανή στάση.

Αυτές είναι οι πιο πρωτοφανείς επιθέσεις, αλλά το “SOS Racismo” έχει συλλέξει δεδομένα για περισσότερα από 700 εγκλήματα με φυλετικά κίνητρα από το 2012.

Ο Ba εξηγεί ότι υπήρξαν πολλές απειλές κατά τις εκλογές του 2019, όταν το “Chega” (“Αρκετά”) έγινε το πρώτο ακροδεξιό κόμμα που κέρδισε έδρα στο Κοινοβούλιο από το τέλος του πρώην αυταρχικού καθεστώτος, το οποίο έληξε το 1974.

“Άτομα όπως ο Ventura (ηγέτης του κόμματος) είναι ανοιχτά ρατσιστές και φέρνουν αυτές τις συζητήσεις στο Κοινοβούλιο και τα μέσα ενημέρωσης“, είπε.

Εικόνα από αντιρατσιστική διαδήλωση στην Λισαβώνα, 6 Ιουνίου 2020. AP

 

Ο Boaventura de Sousa Santos, καθηγητής Κοινωνιολογίας και ομότιμος διευθυντής του Κέντρου Κοινωνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα, πλαισιώνει την άνοδο της ακροδεξιάς της Πορτογαλίας στο πλαίσιο ενός ευρύτερου παγκόσμιου κινήματος.

“Υπήρχε πάντοτε μια ακροδεξιά βάση όπως στην Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα – η ακροδεξιά ήταν στην εξουσία για 50 χρόνια στην Πορτογαλία – και αυτή η βάση δεν εξαφανίστηκε ποτέ”.

Η εκλογή του Chega “άνοιξε μια πόρτα πολιτικής νομιμότητας” για υπάρχουσες ακροδεξίες και νεοναζιστικές ομάδες, εξήγησε ο καθηγητής, θυμίζοντας στο ελληνικό κοινό την αντίστοιχη περίπτωση της Χρυσής Αυγής.

“Το Τσέγκα λέει ότι δεν είναι ρατσιστικό κόμμα – ότι είναι κατά των εθνικών μειονοτήτων που έχουν προνομιακή θέση – έτσι η ιδέα τους είναι ότι τα θύματα είναι οι επιτιθέμενοι. Αυτή είναι η αντιστροφή που κάνει η ακροδεξιά σε όλο τον κόσμο.”

Τον Ιανουάριο, ο Ventura πυροδότησε την οργή αφού είπε ότι ένα μαύρο μέλος του Κοινοβουλίου, η Joacine Katar Moreira, θα πρέπει να “επιστρέψει στη χώρα της”.

Η προεκλογική εκστρατεία της Joacine Katar Moreira. AP

“Ο πραγματικός φόβος δεν είναι ότι το Chega θα εκλεγεί στην Πορτογαλία, αλλά ότι ο λόγος του μολύνει άλλα δεξιά και κεντροδεξιά κόμματα, όπως συνέβη και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η κυβέρνηση και ο πρόεδρος δεν απάντησαν στις ρατσιστικές δηλώσεις του Ventura. Θεωρούν, λανθασμένα, ότι η απάντηση θα του δώσει δημοσιότητα. Ο ρατσισμός είναι έγκλημα και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοιο”.
 

Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα