Η ελπίδα γεννιέται ξανά στη Μοσούλη, την πόλη που παλεύει να ξανασταθεί στα πόδια της

Πέντε χρόνια μετά τις μάχες στη Μοσούλη του Ιράκ, το σύστημα υγείας στην πόλη παραμένει εύθραυστο. Πολλές δομές υγείας που είχαν υποστεί ζημιές δεν έχουν ακόμη αποκατασταθεί πλήρως. Ως αποτέλεσμα, χιλιάδες οικογένειες μέσα στην πόλη και στα περίχωρα εξακολουθούν να παλεύουν για να έχουν πρόσβαση σε ποιοτική προσιτή υγειονομική περίθαλψη.

Μεταξύ των πιο ευάλωτων είναι οι έγκυες γυναίκες και τα μωρά τους.

Προκειμένου να ανταποκριθούν σε αυτή την υψηλή ανάγκη, το 2017, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα άνοιξαν μια εξειδικευμένη μαιευτική μονάδα στο νοσοκομείο Nablus της Δυτικής Μοσούλης, για να παρέχει ασφαλή, υψηλής ποιότητας και δωρεάν μαιευτική και νεογνική φροντίδα στις γυναίκες και τα μωρά τους σε μια περιοχή της πόλης όπου η κοινότητα και το σύστημα υγείας συνεχίζουν να παλεύουν.

Τον Ιούλιο του 2019, μια δεύτερη ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα άνοιξε μια μικρότερη μονάδα, το μαιευτήριο Al Amal, εντός του Κέντρου Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας Al Rafadain, επίσης στη Δυτική Μοσούλη, παρέχοντας υπηρεσίες μαιευτικής και φροντίδας νεογνών, οικογενειακού προγραμματισμού και ψυχικής υγείας.

Η ιστορία της Rahma

«Ονομάζομαι Rahma, είμαι 26 ετών και εργάζομαι στη μαιευτική μονάδα Al-Amal ως επικεφαλής της μαιευτικής ομάδας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Εδώ φροντίζουμε κυρίως τις έγκυες γυναίκες. Παρέχουμε προγεννητικό έλεγχο, αλλά και υπηρεσίες υγείας που αφορούν τόσο τις μητέρες όσο και τα μωρά τους. Βοηθάμε στον τοκετό και στη συνέχεια παρέχουμε μεταγεννητική φροντίδα. Προσφέρουμε επίσης και άλλες υπηρεσίες για τις γυναίκες, όπως ο οικογενειακός προγραμματισμός.

Το 2017, όταν οι συγκρούσεις σταμάτησαν στη Μοσούλη, αντιμετωπίσαμε πολλές δυσκολίες. Δεν υπήρχαν αρκετά λειτουργικά νοσοκομεία, καθώς πολλές από τις δομές είχαν καταστραφεί στις συγκρούσεις. Υπήρχαν πολύ λίγοι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας και ο αριθμός των κλινών στα δημόσια νοσοκομεία είχε μειωθεί. Κατά συνέπεια, περισσότεροι άνθρωποι βασίζονταν σε ανθρωπιστικές οργανώσεις για αυτές τις υπηρεσίες.

Σε αυτή τη μαιευτική μονάδα, μπορούμε να βοηθήσουμε έως και 100 γυναίκες κάθε μέρα. Μερικές έρχονται για προγεννητικούς ελέγχους, άλλες για οικογενειακό προγραμματισμό και άλλες έρχονται να γεννήσουν. Κατά μέσο όρο, βοηθάμε σε 10 με 15 τοκετούς σε μια κανονική ημέρα, αλλά μπορεί να φτάσουμε έως και 20 με 25 τοκετούς σε μια πιο γεμάτη μέρα. Έχουμε 30 μαίες και πέντε υπεύθυνες της μαιευτικής ομάδας που εργάζονται εδώ, είτε στη νυχτερινή είτε στην πρωινή βάρδια. Εναλλασσόμαστε γιατί η μαιευτική μονάδα είναι πάντα ανοιχτή καθώς προσφέρουμε υπηρεσίες 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα.

Εργαζόμουν σε δημόσιο νοσοκομείο. Οι δημόσιες δομές δεν έχουν πάντα τα μέσα για να εξασφαλίσουν κατάλληλες διαδικασίες πρόληψης και ελέγχου λοιμώξεων. Γι’ αυτό οι περισσότεροι ασθενείς που έρχονται σε αυτή τη μαιευτική μονάδα λένε ότι δεν έχουν ξαναδεί τέτοιο επίπεδο καθαριότητας. Στα δημόσια νοσοκομεία, η διαθεσιμότητα φαρμάκων εξακολουθεί να είναι ένα μεγάλο ζήτημα.

Σιγά-σιγά βελτιώνεται η κατάσταση, αλλά αμέσως μετά το τέλος της σύγκρουσης στη Μοσούλη, δεν υπήρχαν φάρμακα στα νοσοκομεία, και δεν είχαμε καμία επιλογή από το να πούμε στους ασθενείς να πάνε να τα αγοράσουν. Οι περισσότεροι δεν μπορούσαν να το αντέξουν οικονομικά και θα επέστρεφαν στο νοσοκομείο αργότερα σε χειρότερη κατάσταση. Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε; Δεν είχαμε τον εξοπλισμό για να κάνουμε τίποτα.

Πέντε χρόνια αργότερα, τα πράγματα έχουν βελτιωθεί στον δημόσιο τομέα, αλλά το επίπεδο δεν είναι ακόμη όπως στις δομές υγείας που διαχειρίζονται οι ΜΚΟ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η παρουσία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα είναι ζωτικής σημασίας.

Η ανοικοδόμηση νοσοκομείων στη Μοσούλη ήταν σχετικά αργή. Μέχρι στιγμής, αυτό που έχει γίνει κυρίως είναι η εγκατάσταση κοντέινερς δίπλα σε κατεστραμμένες δομές μέχρι να ανοικοδομηθούν, αλλά τα κοντέινερς συχνά δεν είναι κατάλληλα εξοπλισμένα για την υποδοχή ασθενών. Αυτή τη στιγμή, ειδικά στην εποχή της COVID-19, οι ανάγκες είναι πολύ μεγάλες για να τις διαχειριστούν τα νοσοκομεία της Μοσούλης.

Υπάρχει ακόμα μεγάλη ανάγκη για βελτιώσεις όσον αφορά στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη στην πόλη. Πολλοί ασθενείς έρχονται εδώ κάθε μέρα. Μερικές φορές, οι ασθενείς έρχονται, και απλά δεν είμαστε σε θέση να τους βοηθήσουμε. Δυστυχώς, ακόμα δεν μπορούμε να καλύψουμε όλες τις ανάγκες. Είναι πολύ δύσκολο να ακούω τους ασθενείς να λένε: “Πού πρέπει να πάω; Δεν έχω κάπου αλλού να πάω. Βοηθάμε τις περισσότερες γυναίκες που έρχονται εδώ, αλλά πρέπει να έχουμε κριτήρια εισαγωγής για να διατηρήσουμε το καλύτερο δυνατό επίπεδο φροντίδας. Η σκέψη ότι οι άνθρωποι θα πάνε σπίτι και θα σκεφτούν “δεν θα με δεχτούν” είναι το πιο δύσκολο πράγμα για μένα. Μακάρι να μπορούσαμε να τους βοηθήσουμε όλους.

Υπάρχουν ακόμα πολλές ανάγκες, ειδικά στη Δυτική Μοσούλη. Οι άνθρωποι εδώ δεν μπορούν εύκολα να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Έχουμε νοσοκομεία, αλλά για μία καισαρική το κόστος μπορεί να φτάσει μέχρι και 700.000 ιρακινά δηνάρια (500 δολάρια ΗΠΑ) και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν τόσα χρήματα.

Μερικές φορές οι γυναίκες φτάνουν εδώ, και δεν έχουν φάει τίποτα. Μερικές φορές είναι αδύνατο να πούμε πόσο προχωρημένη είναι η εγκυμοσύνη τους. Μερικές φορές έρχονται με τα παιδιά τους, τα οποία είναι πολύ αδύνατα ή λιποβαρή. Έτσι, η δουλειά μας εδώ είναι να προσφέρουμε μια εναλλακτική λύση για αυτούς και να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο με τις υπηρεσίες που μπορούμε να παρέχουμε.

Επιπλέον όλων αυτών των προκλήσεων όσον αφορά στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, η έμφυλη βία είναι ένα ζήτημα που μερικές φορές γινόμαστε μάρτυρες. Κάποιες από τις ασθενείς μας το έχουν βιώσει, αλλά πολύ σπάνια μιλούν άμεσα για ξυλοδαρμό ή κακομεταχείριση. Τις περισσότερες φορές, οι άνθρωποι που ζουν μαζί τους τις φέρνουν εδώ. Οι ίδιες οι γυναίκες δεν μιλάνε επειδή φοβούνται.

Πριν λίγες μέρες, μία ασθενής ήρθε να μας δει. Μπορούσες να καταλάβεις ότι είχε κακοποιηθεί. Προσπαθήσαμε να ρωτήσουμε τι της συνέβη και είπε ότι έπεσε από τις σκάλες. Η έμφυλη βία εξακολουθεί να αποτελεί ταμπού και είναι η επιπλέον πρόκληση που αντιμετωπίζουμε κατά τη φροντίδα των γυναικών εδώ.

Οι γυναίκες σε αυτή την κοινότητα όχι μόνο χρειάζονται πρόσβαση στη σε υπηρεσίες σωματικής υγείας, αλλά χρειάζονται επίσης πλήρη ψυχολογική υποστήριξη. Η κοινωνία μας πρέπει να το καταλάβει αυτό. Πρέπει πραγματικά να διαχειριστούμε τα ζητήματα ψυχικής υγείας στη Μοσούλη. Ελπίζω ότι στο μέλλον θα υπάρξουν βελτιώσεις σε αυτόν τον τομέα. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος μέχρι να διασφαλιστεί η κατάλληλη πρόσβαση σε περίθαλψη τόσο για σωματική όσο και για ψυχική υγεία στη Μοσούλη. Αλλά επικεντρώνομαι στις μικρές νίκες για να συνεχίσω.

Μια μέρα μια ασθενής μάς άφησε ένα σημείωμα για να μας ευχαριστήσει για τις υπηρεσίες που παρέχουμε, αλλά και για την προσοχή μας και την ανθρώπινη προσέγγιση που έχουμε στη μαιευτική μας μονάδα. Το ευχαριστώ της σήμαινε πολλά για μένα.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις