Η επιλογή της Sophie: Από το Μάντσεστερ, στην Ελλάδα για τους πρόσφυγες

Στα τέλη Αυγούστου του 2017, η Sophie, ολοκλήρωνε τις σπουδές της στην Κοινωνική Πρόνοια και Δικαιοσύνη. Είχαν προηγηθεί σπουδές στη μόδα που την έκαναν να συνειδητοποιήσει ότι δεν θέλει να εργαστεί στο συγκεκριμένο χώρο. Τη βοήθησαν όμως να δημιουργήσει εργαστήρια και σεμινάρια για κακοποιημένες γυναίκες και γυναίκες με ψυχολογικά τραύματα ώστε να χαλαρώνουν και να βγαίνουν από τα προβλήματα της καθημερινότητας.

«Στην Ελλάδα, έφτασα τον Σεπτέμβριο του 2017. Ήθελα καιρό να έρθω. Δούλευα στον τομέα του τουρισμού για να εξοικονομήσω κάποια χρήματα. Ήθελα να βοηθήσω ενεργά με οποιονδήποτε τρόπο μπορούσα τους πρόσφυγες. Αρχικά, υπολόγιζα να μείνω ένα μήνα. Καθώς δεν είμαι γιατρός, ούτε νομικός συνειδητοποίησα ότι δεν θα μπορούσα να είμαι στην ‘’πρώτη γραμμή’’.

Στην αρχή όλα ήταν καινούργια για μένα. Προσπαθούσα να κατανοήσω την κατάσταση στη χώρα και να απορροφήσω όσο περισσότερη πληροφορία μπορούσα. Κατάφερα να βρω βελόνες και μαλλί μέσω μίας δωρεάς από τη Μ. Βρετανία και ξεκίνησα να μαθαίνω πλέξιμο και βελονάκι σε γυναίκες πρόσφυγες. Στη διάρκεια των εργαστηρίων ανταλλάζαμε γνώσεις και δεξιότητες και ήταν οι ίδιες που αποφάσιζαν αυτά που ήθελαν να φτιάξουν. Όταν τελείωσε ο μήνας και ετοιμαζόμουν για την επιστροφή μου, συνάντησα τη ActionAid. Mαζί σχεδιάσαμε σεμινάρια που στόχευαν όχι μόνο στην ανάπτυξη δεξιοτήτων αλλά και στην ενδυνάμωση των γυναικών και την ανάληψη πρωτοβουλιών από τις ίδιες. 

Οι γυναίκες έπλεκαν για παράδειγμα παιδικά φορμάκια και άλλα. Μια μέρα, μία από τις γυναίκες έφτιαξε μία καρδιά μωβ και μας είπε ότι αντιπροσωπεύει τη δική της καρδιά και τη λύπη που νιώθει. Μίλησε για τον πόλεμο στη Συρία, για το πόσο στεναχωρημένη είναι που άφησε τη χώρα της. Αυτό είναι και το πιο μαγικό που συνέβη σε αυτά τα μαθήματα. Οι γυναίκες μοιράστηκαν τις ιστορίες τους, η μία στήριξε την άλλη σε ένα περιβάλλον προστατευμένο που λειτούργησε θεραπευτικά και τις έβγαλε από το χάος της καθημερινότητάς τους.

Δυστυχώς η Sophie αναγκάστηκε για προσωπικούς λόγους να επιστρέψει στο Μάντσεστερ. Η ίδια ελπίζει σύντομα να καταφέρει να κάνει την ίδια δουλειά για ανθρώπους που ζουν στη Μ. Βρετανία. «Τα σεμινάρια που δημιουργήσαμε με την ΑctionAid και τα αποτελέσματα που είχαν, είναι για μένα η ιδανική δουλειά που θέλω να κάνω στη ζωή μου. Όλη η εμπειρία ήταν εμπνευστική και συγκινητική.

Αυτό που συνειδητοποίησα, είναι ότι οι πρόσφυγες δεν αντιμετωπίζονται ως μονάδες. Η λέξη πρόσφυγας από μόνη της παραπέμπει σε κρίση. Νομίζω ότι αυτό που χρειάζεται είναι περισσότερη ενσωμάτωση. Περισσότερη διάδραση και κατανόηση μεταξύ των ντόπιων και των προσφύγων. Τα σεμινάρια αυτά έκαναν τους πρόσφυγες να νιώθουν ότι έχουν ξανά τον έλεγχο και μια ευκαιρία να δείξουν τη δημιουργικότητά τους και να εκφραστούν».

Mπορείτε να μάθετε περισσότερα για τη δράστη της ActionAid για τους πρόσφυγες εδώ.