Η ιστορία του Facebook

Η ιστορία της δημιουργίας του Facebook, της πιο δημοφιλούς ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης, είναι γεμάτη φήμες, αντεγκλήσεις και μηνύσεις.

Λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι η σελίδα που δημιούργησε ο φοιτητής του Harvard Mark Zuckerberg, τον Φεβρουάριο του 2004 και τότε ονομαζόταν “thefacebook.com” αριθμεί πλέον 400 εκατομμύρια μέλη και έχει μετατραπεί σε φαινόμενο παγκοσμίως.

Οι φήμες άρχισαν μόλις μια εβδομάδα μετά την ίδρυσή του, με τρεις συμφοιτητές του Zuckerberg να τον κατηγορούν ότι τους έκλεψε την ιδέα. Οι κατηγορίες πήραν επίσημη μορφή καθώς έγινε μήνυση στο Facebook από την εταιρεία που ίδρυσαν οι τρεις φοιτητές. Στη μήνυσή τους κατηγορούσαν τον Zuckerberg για κλοπή και απάτη και έτσι ξεκίνησε μια διαμάχη που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε το ” Silicon Alley Insider”,  μερικοί από τους ισχυρισμούς κατά του ιδρυτή του Facebook είχαν βάση. Επίσης, ο Zuckerberg κατηγορήθηκε για εισβολή σε λογαριασμούς και κλοπή πληροφοριών, αλλά και για επίθεση στην εταιρεία των φοιτητών και αλλοίωση των στοιχείων της σελίδας τους, ώστε να την κάνει δύσχρηστη.

Αυτό που διερευνήθηκε πρώτα, ήταν αν ο Zuckerberg, είχε συμφωνήσει με τους τρεις να τους βοηθήσει να αναπτύξουν την ιδέα τους (το Facebook) και αν τελικά ιδιοποιήθηκε το σχέδιό τους για να φτιάξει τη δικιά του σελίδα.

Ο Zuckerberg δεν καταδικάστηκε ποτέ. Το 2007 δικαστήριο της Μασσαχουσέτης αποφάνθηκε ότι συζητήσεις μεταξύ φοιτητών δεν αποτελούν συμφωνία. Ένα χρόνο αργότερα, δικαστής αρνήθηκε να κλείσει την υπόθεση και λίγο μετά το Facebook ήρθε σε συμφωνία με την εταιρεία των φοιτητών.

Πριν όμως οριστικοποιηθεί ο συμβιβασμός, δικηγόροι της “Winklevosses” δήλωσαν ότι θα έπρεπε να εξεταστεί ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή του Zuckerberg, ο οποίος πιθανότατα θα είχε στοιχεία και e-mails που θα αποδείκνυαν την ενοχή του. Το δικαστήριο αρνήθηκε να προβεί σε έλεγχο στον σκληρό δίσκο και έτσι όλοι πλέον αναρωτιούνται τι περιέχει.

Έτσι άρχισαν όλα…

Στο τέλος του 2003 οι φοιτητές του Harvard Cameron Winklevoss, Tyler Winklevoss και Divya Natura, αναζητούσαν έναν προγραμματιστή για να κάνει πραγματικότητα μια ιδέα, που όπως ισχυρίζονται μέχρι σήμερα, είχαν από το 2002. Μια ιστοσελίδα επικοινωνίας μεταξύ των φοιτητών που επρόκειτο να την ονομάσουν “HarvardConnections.com”.

Στην αρχή είχαν πληρώσει έναν άλλον φοιτητή, ο οποίος όμως εγκατέλειψε το σχέδιο και πρότεινε έναν δευτεροετή φοιτητή που τον έλεγαν… Μark Zuckerberg.

Ο Ζuckerberg ήταν ήδη γνωστός μεταξύ των φοιτητών, καθώς είχε δημιουργήσει το “Facemash”, το οποίο έπαιρνε φωτογραφίες από την επίσημη ιστοσελίδα του Harvard και συνδυάζοντάς τις ζητούσε από όσους έμπαιναν στη σελίδα να ψηφίζουν ποιος φοιτητής ή φοιτήτρια είναι πιο ελκυστικός/η.

Το “Facemash” είχε μεγάλη επιτυχία και αυτός ήταν ο λόγος που ο Zuckerberg προτάθηκε στους τρεις φοιτητές.

Στο πρώτο ραντεβού των τριών με τον Zuckerberg του ανέφεραν το σχέδιό τους για τη δημιουργία μιας σελίδας που αρχικά θα ήταν μόνο για τους φοιτητές του Harvard και στη συνέχεια θα επεκτεινόταν στα σχολεία όλης της χώρας.

Ο Zuckerberg έδειξε ενδιαφέρον για την ιδέα και έστειλε μήνυμα στους φοιτητές ότι θα μπορούσε να φτιάξει ένα προσχέδιο για τη σελίδα μέχρι την επόμενη μέρα.

Στη συνέχεια ο Zuckerberg έστελνε μηνύματα με πληροφορίες για την πρόοδό του πάνω στη δημιουργία της σελίδας δείχνοντας ότι θεωρεί τον εαυτό του μέλος της ομάδας.

Λίγο αργότερα όμως, τα μηνύματα άλλαξαν ύφος. Ο Zuckerberg άρχισε να γράφει δικαιολογίες για το ότι δεν μπορούσε να τους συναντήσει, λόγω φόρτου εργασίας, αν και σύμφωνα με τους τρεις, ο πραγματικός λόγος ήταν ότι είχε αποφασίσει να κλέψει την ιδέα τους και πλέον δούλευε για δικό του όφελος.

Τα e-mails που έστελνε ο Zuckerberg εκείνη την εποχή έχουν δημοσιοποιηθεί, ως μέρος της δικαστικής έρευνας και είναι εμφανής η αλλαγή του ύφους.

“Χαχα μου ζήτησαν να το φτιάξω γι’ αυτούς”

Ωστόσο ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχαν έρθει στο φως της δημοσιότητας τα όσα έλεγε σε γνωστούς, συγγενείς και φίλους.

Ο πρώτος επίσημος επενδυτής του Facebook, ήταν ο συμφοιτητής του Zuckerberg, Εduardo Saverin. Η οικογένειά του Saverin ήταν ιδιαίτερα πλούσια και είχε διασυνδέσεις με τη βραζιλιάνικη μαφία. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ο Zuckerberg στις 7 Δεκεμβρίου 2003 είχε γράψει στον επενδυτή του: “Κάποιοι προσπαθούν ήδη να φτιάξουν ένα σάιτ γνωριμιών. Αλλά έκαναν ένα λάθος. Χαχα. Μου ζήτησαν να το δημιουργήσω για αυτούς. Έτσι τους καθυστερώ, μέχρι το Facebook να είναι έτοιμο να λειτουργήσει”.

Λίγες εβδομάδες μετά ο Zuckerberg, συναντήθηκε με τους τρεις φοιτητές. Η συνάντηση έγινε στο δωμάτιό του.

Ο Zuckerberg τους είπε ότι σχεδίαζε να κάνει το Harvardconnection μια ιδιαίτερα δημοφιλή ιστοσελίδα που θα απευθύνεται σε πολύ κόσμο και γενικά έδειχνε ότι λειτουργούσε ακόμη για λογαριασμό τους. Όταν όμως ο Cameron πλησίασε σε έναν πίνακα με σχέδια, από αυτούς που χρησιμοποιούν οι προγραμματιστές, ο Zuckerberg του ζήτησε να απομακρυνθεί από αυτόν.

Ο Zuckerberg, φαίνεται ότι εργαζόταν και για τα δύο σχέδια, το δικό του και των φοιτητών, με απώτερο σκοπό να τα συμπτύξει και να φτάσει στη δημιουργία της ιστοσελίδας που όλοι γνωρίζουμε.

Σύμφωνα με μηνύματα που αντάλλαξε με φίλο του εκείνη την περίοδο, ο Zuckerberg εσκεμμένα καθυστερούσε την παράδοση του Harvardconnection, ενσωματώνοντας χρήσιμα στοιχεία του στο Facebook, το οποίο σχεδίαζε να είναι όχι απλώς ένα μέρος γνωριμιών, αλλά μια μηχανή αναζήτησης φίλων.

Στα συγκεκριμένα μηνύματα αναφέρει ότι μισεί να δουλεύει για άλλους, για να λάβει την απάντηση από τον συνομιλητή του: “παράτησέ τους”.

Και εγένετο “thefacebook.com”

Τον Ιανουάριο του 2004, o Zuckerberg συναντήθηκε με τα αδέρφια Winklevoss και την Divya Narenda για τελευταία φορά. Η συνάντηση έγινε όπως και την πρώτη φορά στον χώρο συνεστίασης στο Kirkland house.

Μέχρι εκείνη τη στιγμή το “thefacebook.com” δεν ήταν έτοιμο, αλλά ο Zuckerberg είχε εξασφαλίσει τα χρήματα από τον Saverin για να αγοράσει τους σέρβερ.

Tρεις μέρες πριν τη συνάντηση, κατοχύρωσε το όνομα και έλαβε την απόφαση να ανακοινώσει στους τρεις ότι τους εγκαταλείπει.

Τους είπε ότι ήταν απασχολημένος με προσωπικές ιδέες και το δικό τους σχέδιο, το οποίο είχε πολλά προβήματα δεν μπορούσε να υλοποιηθεί.

Στις 4 Φεβρουαρίου ιδρύθηκε το Facebook για τους φοιτητές του Harvard και στις 10 του ίδιου μήνα οι τρεις τον κατηγόρησαν για αθέτηση της συμφωνίας και κλοπή της ιδέας τους.

Τον Μάιο του 2004, αφού βρήκαν άλλον προγραμματιστή, οι τρεις φοιτητές ίδρυσαν το Harvardconnection, ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης που επεκτάθηκε σε… 15 σχολεία.

Η δικαστική διαμάχη που άρχισε τότε συνεχίζεται μέχρι σήμερα, την ώρα που δύσκολα μπορείς να βρεις στις μέρες μας χρήστη του διαδικτύου που να μην έχει λογαριασμό στο Facebook.

Είτε έκλεψε την ιδέα, είτε όχι ο Mark Zuckerberg με το δημιούργημά του, έχει εξασφαλίσει περίοπτη θέση στην ιστορία του διαδικτύου, φουσκώνοντας βέβαια τους τραπεζικούς του λογαριασμούς με αμέτρητα εκατομμύρια δολάρια.