Η Ουκρανία βρίσκεται αντιμέτωπη με την ωμή πραγματικότητα της προεδρίας Τραμπ

Η Ουκρανία και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ βρίσκονταν εδώ και μήνες μπροστά στην προοπτική μιας πιθανής επανεκλογής του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ. Το σενάριο αυτό έγινε πραγματικότητα, με τη συντριπτική επικράτηση του Ρεπουμπλικανού, που γίνεται πλέον ο 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ.

Πολύ πριν τις αμερικανικές εκλογές, η Συμμαχία εξέταζε το σενάριο αυτό, με την ελπίδα να μην πραγματοποιηθεί, καθώς κάτι τέτοιο εκτιμούσαν ότι δημιουργεί νέα, άκρως απρόβλεπτα δεδομένα. Ο Τραμπ έχει υποσχεθεί να «τερματίσει τον πόλεμο σε 24 ώρες», χωρίς να εξηγεί με σαφήνεια τον τρόπο, ενώ έχει κατηγορήσει τον Ζελένσκι ότι «δεν έπρεπε ποτέ να αφήσει τον πόλεμο να ξεκινήσει».

Αυτές οι δηλώσεις, αν και μπορεί να φαίνονταν υπερβολικές ή απλώς μέρος της πολιτικής ρητορικής του, αποτελούν πλέον το πλαίσιο με το οποίο θα αντιμετωπιστεί η Ουκρανία. Ο Τραμπ έχει δηλώσει ξεκάθαρα την επιθυμία του να μειώσει την αμερικανική στρατιωτική εμπλοκή στο εξωτερικό, κάτι που ερμηνεύεται ως πρόθεση να αποσύρει την αμερικανική υποστήριξη στην Ουκρανία. Επιπλέον, η προεδρία Τραμπ θέτει σε κίνδυνο τον ίδιο τον άξονα του ΝΑΤΟ, ειδικά δεδομένων των στενών σχέσεών του με τον Βλαντίμιρ Πούτιν.

Για τη Ρωσία, η νίκη του Τραμπ στις εκλογές είναι ιδανική, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε αποδυνάμωση της αμερικανικής υποστήριξης στην Ουκρανία. Η Μόσχα έχει επενδύσει στις τελευταίες κινήσεις της, με τον ρωσικό στρατό να καταλαμβάνει θέσεις γύρω από στρατηγικές ουκρανικές πόλεις και στρατιωτικούς κόμβους. Εάν καταφέρουν να αποκτήσουν τον έλεγχο του Ντονέτσκ, θα ανοιχτεί ο δρόμος προς μεγάλες πόλεις όπως η Ντνίπρο και η Ζαπορίζια, θέτοντας το Κίεβο σε άμεσο κίνδυνο.

Ταυτόχρονα, η Ρωσία αντιμετωπίζει προβλήματα αντοχής, με τις απώλειες να είναι υψηλές και τις δυνατότητες παραγωγής οπλισμού και πυρομαχικών να μειώνονται. Αναλυτές εκτιμούν πως ο ρυθμός απωλειών, με περίπου 1.200 νεκρούς ή τραυματίες ημερησίως, δεν είναι βιώσιμος χωρίς μια νέα μαζική, και πιθανότατα μη δημοφιλής, ρωσική κινητοποίηση. Έτσι, η στρατηγική του Κρεμλίνου βασίζεται στην πιθανή αποδυνάμωση της υποστήριξης των ΗΠΑ προς την Ουκρανία.

Η αντιφατική στάση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία

Η πολιτική του ΝΑΤΟ προς την Ουκρανία έχει ούτως ή άλλως μια βασική αντίφαση. Η διακυβέρνηση Μπάιντεν απέφυγε να εξοπλίσει την Ουκρανία με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορέσει να νικήσει στρατιωτικά τη Ρωσία, φοβούμενη την κλιμάκωση της σύγκρουσης. Ωστόσο, δεν ήταν διατεθειμένη να αφήσει τη Ρωσία να επικρατήσει, έτσι περιορίστηκε στο να στηρίζει την Ουκρανία με ελπίδα ότι ο Πούτιν τελικά θα υποκύψει στις πιέσεις.

Αυτή η αντίφαση μπορεί να αποβεί μοιραία για την αντοχή της Ουκρανίας, καθώς η στρατιωτική εμπλοκή των ΗΠΑ είναι ίσως το πιο σημαντικό ψυχολογικό στήριγμα για τον ουκρανικό στρατό.

Η νίκη του Τραμπ μπορεί επίσης να φέρει τον Ζελένσκι σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας έχει κερδίσει τις εντυπώσεις και τη συμπάθεια της Δύσης, παίζοντας έναν ρόλο εξαιρετικού «πωλητή» της ουκρανικής υπόθεσης, σύμφωνα με τα λόγια του Τραμπ. Όμως, το παρελθόν των σχέσεών του με τον Τραμπ είναι ήδη βεβαρυμμένο, λόγω των αιτημάτων του πρώην προέδρου να ερευνήσει την οικογένεια Μπάιντεν. Αυτό αφήνει τον Ζελένσκι με ένα βαρύ φορτίο: μπορεί να συνεχίσει να διεκδικεί υποστήριξη ή θα πρέπει να σκεφτεί την αντικατάστασή του από ένα νέο πρόσωπο στην ηγεσία της Ουκρανίας για να εξασφαλιστεί η στήριξη των ΗΠΑ;

Αυτή η αβεβαιότητα επηρεάζει και τους στρατιώτες στην πρώτη γραμμή, οι οποίοι καλούνται να συνεχίσουν να μάχονται χωρίς σαφείς υποσχέσεις για το μέλλον. Πολλοί έχουν ήδη κουραστεί από τον πόλεμο και βλέπουν τη ζωή τους να κινδυνεύει για να προστατεύσουν οικογένειες που πιθανόν θα βρεθούν υπό ρωσική κατοχή.

Το σενάριο που απεύχεται η Ουκρανία

Η πιθανότητα μιας συμφωνίας υπό την υποστήριξη του Τραμπ θα μπορούσε να είναι καταστροφική για την Ουκρανία, καθώς η Μόσχα έχει αποδείξει στο παρελθόν πως διαπραγματεύεται μόνο για να εξασφαλίσει χρόνο και να προετοιμάσει το επόμενο βήμα. Η Ρωσία έχει πουλήσει στο εσωτερικό της κοινωνίας τον πόλεμο ως αγώνα ενάντια σε ολόκληρη τη Δύση και την υποχώρηση είναι απίθανο να δεχτεί ο Πούτιν, καθώς κινδυνεύει να χάσει τον έλεγχο της εξουσίας.

Αυτός ο πόλεμος αποκάλυψε ότι η στρατιωτική ισχύς της Ρωσίας δεν είναι τόσο αήττητη όσο φοβόταν η Δύση. Ωστόσο, η προεδρία Τραμπ μπορεί να οδηγήσει σε μια επικίνδυνη αλλαγή της στάσης του κόσμου απέναντι στη Ρωσία. Αν η Δύση αποφασίσει ότι δεν πρέπει να φοβάται τη Ρωσία, καθώς δεν θεωρείται πλέον πραγματική απειλή, θα είναι η μεγαλύτερη νίκη του Πούτιν και η πιο σοβαρή αδυναμία της Δύσης.

Η Ουκρανία βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, καθώς η σύγκρουση συνεχίζεται και το μέλλον της κρέμεται από τις αποφάσεις ενός ασταθούς και απρόβλεπτου Αμερικανού προέδρου. Ο χρόνος θα δείξει εάν η Ουκρανία μπορεί να αντέξει την αλλαγή στις διεθνείς ισορροπίες, ή αν θα χρειαστεί να επαναπροσδιορίσει τη στρατηγική της σε έναν κόσμο όπου η υποστήριξη της Δύσης δεν είναι πλέον δεδομένη.