Η συγκλονιστική μαρτυρία ενός Γιατρού Χωρίς Σύνορα από την Ιερουσαλήμ

Την Παρασκευή 15 Απριλίου 2022, οι ισραηλινές δυνάμεις εισέβαλαν στην περιοχή Al-Aqsa στην Ιερουσαλήμ και τραυμάτισαν πάνω από 150 Παλαιστίνιους, μεταξύ των οποίων και πολλά παιδιά. Ο Carlo Brugiotti, χειρουργός τραύματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη, ήταν μέλος της ιατρικής ομάδας που αξιολογούσε τους τραυματίες και προσπαθούσε να σταθεροποιήσει την κατάστασή τους. Περιγράφει τι είδε εκείνη τη μέρα.

Ήταν 6:30 το πρωί. Άκουσα τους συναδέλφους μου, Andrea και Otero, να μιλούν έξω από το δωμάτιό μου. Ήταν σαφές ότι κάτι επείγον είχε συμβεί. Ο Andrea μου είπε ότι η Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνος (PCRS) είχε τηλεφωνήσει. Έπρεπε να φύγουμε, άμεσα.

Η ομάδα

Ο Andrea είναι Ιταλός γιατρός, ο Otero γιατρός σε μονάδα εντατικής θεραπείας στην Ισπανία και αναισθησιολόγος, και εγώ είμαι χειρουργός τραύματος. Είμαστε μέρος της ομάδας τραύματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που εδρεύει στη Χεβρώνα, στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη.

Εκείνη την Παρασκευή, μαζί με άλλους δύο γενικούς γιατρούς των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, είχαμε ως στόχο να στηρίξουμε την ομάδα της Παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισελήνου στην αξιολόγηση και τη σταθεροποίηση των ανθρώπων που είχαν τραυματιστεί.

Μέσα σε λίγα λεπτά

Στη γειτονιά Wadi al-Joz, η Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνος είχε δημιουργήσει μια μονάδα σταθεροποίησης τραύματος για την διαλογή των ασθενών. Ορισμένοι τραυματίες θα λάμβαναν φροντίδα από την Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνο στην περιοχή Al-Aqsa, ενώ άλλοι που είχαν σοβαρότερους τραυματισμούς θα μεταφέρονταν με ασθενοφόρο στη δική μας μονάδα τραύματός ή απευθείας στο νοσοκομείο.

Μέσα σε λίγα λεπτά, έφτασε το πρώτο ασθενοφόρο. Ο ασθενής είχε ένα μεγάλο τραύμα στο κεφάλι. Τον είχε χτυπήσει η ισραηλινή αστυνομία.

Μετά έφτασαν άλλα δύο ασθενοφόρα.

Ένας από τους ασθενείς ήταν ένα νεαρό κορίτσι που πυροβολήθηκε πισώπλατα με μια λαστιχένια σφαίρα. Έφερε ένα αμβλύ τραύμα που θα μπορούσε να έχει σπάσει τα πλευρά της ή άλλα οστά. Ελέγξαμε τους πνεύμονές της με υπέρηχο και ευτυχώς, ήταν εντάξει.

Έφτασε ακόμη ένας ασθενής με τραύμα στην πλάτη του. Τον είχαν χτυπήσει με γκλομπ και πονούσε πολύ. Δεν μπορούσε να κουνήσει τα πόδια του. Υποπτευόμασταν κάταγμα στη σπονδυλική στήλη. Αφού τον σταθεροποιήσαμε, αποφασίσαμε να τον μεταφέρουμε στο πλησιέστερο νοσοκομείο για ακτινογραφία. Αναρωτιόμασταν πόσο άσχημα πρέπει να είχε χτυπηθεί.

Τραύμα

Ξαφνικά, το κορίτσι με τον τραυματισμό από λαστιχένια σφαίρα έπεσε στο πάτωμα και έτρεμε σαν το φύλλο. Ήταν μία κρίση πανικού. Ο Otero της έδωσε φάρμακα για να την ηρεμήσει. Σκέφτηκα πόσο φρικτή πρέπει να ήταν η εμπειρία της και για πόσο καιρό οι αναμνήσεις από την ημέρα της βίας θα την ακολουθούσαν.

Είδαμε έναν άλλο ασθενή που κάηκε στο πρόσωπο από χειροβομβίδα κρότου- λάμψης. Αυτό το όπλο έχει σχεδιαστεί για να παράγει μια τυφλή λάμψη φωτός, αλλά όταν πέφτει κοντά μπορεί να προκαλέσει ένα τρομερό έγκαυμα.

Δύο ακόμα παιδιά έφτασαν. Ένα με μεγάλο τραύμα στο κεφάλι. Χτυπήθηκε. Ο Andrea τον φρόντιζε, ενώ ο Otero κι εγώ εξετάσαμε το άλλο παιδί, που είχε μια πληγή πολύ κοντά στο δεξί του μάτι. Δεν μπορούσε να θυμηθεί πώς τραυματίστηκε. Υποπτευόμασταν κάταγμα στο ζυγωματικό και τον μεταφέραμε στο νοσοκομείο αναφοράς.

Κρίσιμη κατάσταση

Γύρω στις 10 π.μ. λάβαμε μια ενημέρωση από την Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνο: ο συνολικός αριθμός των τραυματιών είχε φτάσει τους 150. Τουλάχιστον πέντε ήταν σε κρίσιμη κατάσταση και είχαν μεταφερθεί στο χειρουργείο για να αποκατασταθούν οι εκτεταμένες ζημιές στα πρόσωπά τους μετά από πυροβολισμό από πλαστικές σφαίρες. Αυτές οι σφαίρες, οι οποίες συχνά έχουν μεταλλικό πυρήνα, μπορούν να προκαλέσουν αναπηρία, να παραμορφώσουν, ακόμη και να σκοτώσουν.

Οι ασθενείς συνέχιζαν να έρχονται σαν κύματα.

Προσπαθήσαμε να τους σταθεροποιήσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα για να αδειάσουμε τα κρεβάτια για νέες εισαγωγές. Μερικές φορές τα ασθενοφόρα σταματούσαν να φτάνουν και μετά και ξαφνικά δύο ή τρία έρχονταν ταυτόχρονα.

Μια παύση

Μέχρι τις 11:30 π.μ., η ροή των ασθενών είχε τελικά μειωθεί. Όλοι οι τραυματίες είχαν τακτοποιηθεί και ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα διάλειμμα. Ο Andrea, ο Otero κι εγώ αποφασίσαμε να πάμε για καφέ κοντά στο νοσοκομείο.

Στο δρόμο, ένα απίστευτο θέαμα εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μας: μια υπέροχη θέα στην Ιερουσαλήμ. Στεκόμασταν εκεί και αναρωτιόμασταν πώς ένα μέρος τόσο υπέροχο στιγματιζόταν από τις σκηνές βίας που είδαμε μόλις πριν από λίγες ώρες.

Ο λύκος

Ανεξάρτητα από το πόσους ασθενείς με τραύματα βλέπεις ή σε ποιες εμπόλεμες ζώνες εργάζεσαι, κάθε φορά που φροντίζεις έναν άνθρωπο που έχει υποστεί βίαιο τραυματισμό από έναν άλλο άνθρωπο, είναι αδύνατο να μην αισθανθείς βαθύ πόνο στην ψυχή.

Η ρωμαϊκή παροιμία του Plautus, πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, ήταν σωστή “Homo homini lupus” – ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις