Η βία δεν τελείωσε στη Βορειανατολική Συρία
Διαβάζεται σε 7'
Χιλιάδες εκτοπισμένοι διαμένουν σε διάφορα προσωρινά καταφύγια. Οι χώροι αυτοί δεν είναι κατάλληλοι για τον χειμώνα, καθώς δεν προσφέρουν μόνωση, θέρμανση ή ιδιωτικότητα.
- 15 Φεβρουαρίου 2025 08:53
Ο Shivan* θυμάται ακόμα τις μέρες εκείνες που ο ίδιος και η οικογένειά του βίωσαν τις μάχες που πλησίαζαν την πόλη του, τη Manbij, στη βόρεια Συρία, τον Δεκέμβριο του 2024. Συνάντησε μια ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα κατά τη διάρκεια της επίσκεψής τους σε ένα σχολείο που φιλοξενεί εκτοπισμένους στην επαρχία Hassakeh και μοιράστηκε ιστορίες για την απώλεια αγαπημένων προσώπων και τους φόβους του για ένα άγνωστο μέλλον.
«Ακούγαμε τους ήχους των μαχών και των εκρήξεων στη Manbij και προσπαθούσαμε να παραμείνουμε ασφαλείς, ελπίζοντας ότι τα πράγματα θα ηρεμούσαν και δεν θα χρειαζόταν να φύγουμε. Αλλά οι πυροβολισμοί εντάθηκαν και πλησίαζαν», αναφέρει.
Όταν έφτασαν οι ένοπλοι, διέταξαν τον Shivan και όλους όσους βρίσκονταν στη γειτονιά τους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. «Ένας από τους φίλους μου αρνήθηκε να φύγει λέγοντας: «Δεν πρόκειται να φύγω από το σπίτι μου». Του είπα να φύγει πριν μας αναγκάσουν να φύγουμε, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα πήγαινε έτσι», λέει ο Shivan. «Τον πυροβόλησαν στο κεφάλι χωρίς δισταγμό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη μέρα- ο φίλος μου σκοτώθηκε μπροστά στα μάτια μου».
Βλέποντας το αίμα του φίλου του στο δρόμο, ο Shivan και η οικογένειά του προσχώρησαν σε περίπου 100.000 ανθρώπους που εγκατέλειψαν τη Manbij και το Tal Rifaat για να βρουν ασφάλεια στις επαρχίες Raqqa και Hassakeh στη βορειοανατολική Συρία.
Αυτό το κύμα εκτοπισμού αποτελεί μέρος ενός επαναλαμβανόμενου κύκλου βίας και εκτοπισμού που επηρεάζει τους Σύρους εδώ και 13 χρόνια. Τώρα, η πιο πρόσφατη κλιμάκωση της βίας, μεταξύ άλλων στο Tel Rifaat, τη Shehba και τη Manbij, έχει καταστήσει τις περιοχές αυτές μη ασφαλείς, αναγκάζοντας χιλιάδες ανθρώπους να φύγουν για άλλη μια φορά.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δεν ήταν παρόντες στις περιοχές από τις οποίες οι άνθρωποι έφυγαν, αλλά συνέλεξαν μαρτυρίες για σοβαρή βία, συμπεριλαμβανομένων δολοφονιών, παρενοχλήσεων και σωματικών επιθέσεων, που οι άνθρωποι έγιναν μάρτυρες στις γενέτειρές τους και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους προς τη βορειοανατολική Συρία.
«Μας κακοποίησαν σωματικά. Όλοι από μας ήμασταν στόχος, παρενοχλούσαν τις αδελφές μου και εμένα, αγγίζοντας τα σώματά μας και μας εξευτέλιζαν με τρόπους που δεν μπορώ να περιγράψω», λέει η Jiyan*, μια γυναίκα που επίσης εκτοπίστηκε από τη Manbij. «Ήθελα να αντισταθώ, να κάνω κάτι, αλλά είχαν ένα όπλο στραμμένο στο κεφάλι μου. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα παρά μόνο να παρακολουθώ καθώς παραβίαζαν την οικογένειά μου και το σπίτι μου».
Έκτοτε, χιλιάδες εκτοπισμένοι διαμένουν σε διάφορα προσωρινά καταφύγια. Οι χώροι αυτοί δεν είναι κατάλληλοι για τον χειμώνα, καθώς δεν προσφέρουν μόνωση, θέρμανση ή ιδιωτικότητα. Πολλές οικογένειες αγωνίστηκαν να βρουν ασφαλές και σταθερό καταφύγιο.
«Όταν φτάσαμε στην Tabqa, διαπιστώσαμε ότι η κατάσταση εκεί δεν ήταν καλή», λέει η Layla*, η οποία εκτοπίστηκε από τη Manbij. «Η περιοχή ήταν υπερπλήρης με άλλους εκτοπισμένους και δεν υπήρχε περίπτωση να μείνουμε εκεί για πολύ. Αποφάσισα να φέρω την οικογένειά μου εδώ στη Hassakeh, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέρος για να ζήσω».
Οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα παρείχαν βασικές προμήθειες, όπως κιτ υγιεινής, πάνες, κουβέρτες, μαξιλάρια, στρώματα και ζεστά μπουφάν, για να βελτιώσουν την υγεία και την ευημερία των ανθρώπων και να ενισχύσουν την αξιοπρέπειά τους. Περισσότερα από 17.500 είδη πρώτης ανάγκης διανεμήθηκαν σε 87 συλλογικά κέντρα έκτακτης ανάγκης στη βορειοανατολική Συρία από τον Δεκέμβριο του 2024.
Οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα πραγματοποίησαν επίσης παρεμβάσεις για τη βελτίωση της πρόσβασης σε καθαρό νερό, συμπεριλαμβανομένης της παροχής περισσότερων από 5.000.000 λίτρων νερού σε συλλογικά κέντρα στην Tabqa, Raqqa και Hassakeh. Για να βελτιώσουν την υγιεινή και να αποτρέψουν την εξάπλωση ασθενειών, οι ομάδες καθάρισαν τα αποχωρητήρια στα αυτοσχέδια συλλογικά κέντρα.
Ενώ οι τοπικές αρχές και οι διεθνείς οργανισμοί παρέχουν υποστήριξη, ορισμένες βασικές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της περίθαλψης για μη μεταδοτικές ασθένειες, δεν είναι διαθέσιμες. Σε μια περαιτέρω προσπάθεια για την αντιμετώπιση των έκτακτων αναγκών υγειονομικής περίθαλψης, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ξεκίνησαν την λειτουργία κινητών κλινικών στην Tabqa παρέχοντας ιατρικές υπηρεσίες. Στο Kobane/Ain Al-Arab, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δώρισαν επίσης 20.000 εμβόλια ιλαράς για να υποστηρίξουν τις τοπικές υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης.
Ο πρόσφατος εκτοπισμός επιδείνωσε μια οξεία και μακροχρόνια κρίση. Οι άνθρωποι ζουν σε υπερπλήρεις καταυλισμούς, οι υποδομές έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές και υπάρχει γενική έλλειψη βασικών αγαθών όπως νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, υγειονομική περίθαλψη, τρόφιμα και καταφύγιο που να ανταποκρίνεται στις καιρικές συνθήκες.
Από τις 20 Ιανουαρίου, περίπου 24.000 άνθρωποι εξακολουθούν να διαμένουν σε πρόχειρα καταφύγια στη βορειοανατολική Συρία. Ορισμένοι άνθρωποι ένιωσαν αρκετά άνετα ώστε να επιστρέψουν σε άλλες περιοχές σε ολόκληρη τη Συρία και άλλοι βρήκαν καταλύματα σε κοινότητες υποδοχής.
Χωρίς να υπάρχει ασφαλές μέρος για να επιστρέψουν, η ανάγκη για υποστήριξη όσων έχουν εκτοπιστεί παραμένει επείγουσα.
*Τα ονόματα έχουν αλλάξει για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
*Το κείμενο περιέχει αναφορές σε περιστατικά βίας.
