ΗΠΑ: Πώς ο “αρχιτέκτονας” της 11ης Σεπτεμβρίου γλίτωσε την θανατική ποινή

Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν δολοφονήθηκε από τους SEAL του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ κατά την επιχείρηση που έκαναν στις 2/5 του 2011, στο Πακιστάν.

Ο εκτελεστής του ενορχηστρωτή της επίθεσης της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 έγραψε στο βιβλίο του πως δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ σχετικές φωτογραφίες, γιατί θα έπρεπε να συναρμολογηθεί και πάλι το κεφάλι του τρομοκράτη.

Ο Μπιν Λάντεν δεν εκπόνησε μόνος το σχέδιο δράσης της επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους. Οι πληροφορίες των Αμερικανών ανέφεραν πως η ιδέα ανήκε στον Χαλίντ Σεΐχ Μοχάμεντ, Πακιστανό μηχανολόγο μηχανικό και επικεφαλής της Προπαγάνδας της Αλ Κάιντα.

Στην έκθεση της Επιτροπής της 11ης Σεπτεμβρίου που εκδόθηκε το 2004 αναφέρεται ως «ο κύριος αρχιτέκτονας των επιθέσεων».

Ο γνωστός ως KSM συνελήφθη την 1η ημέρα του Μαρτίου του 2003. Στην αρχή κρατείτο σε φυλακή της CIA στο Αφγανιστάν, έπειτα μεταφέρθηκε στην Πολωνία όπου ανακρίθηκε και βασανίστηκε από Αμερικανούς πράκτορες και το Δεκέμβριο του 2006 πήγε στον κόλπο του Γκουαντάναμο. Πέρασε στην ιστορία ως «ο κόλπος της κόλασης».

Ο Μοχάμεντ βασανίστηκε μέχρι να ομολογήσει το 2007 πως ήταν ο εγκέφαλος των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου και διαφόρων άλλων τρομοκρατικών ενεργειών. Του απαγγέλθηκαν κατηγορίες το Φεβρουάριο του 2008. Αφορούσαν εγκλήματα πολέμου και δολοφονία και η ποινή ήταν ο θάνατος.

Το 2012 ένας πρώην στρατιωτικός εισαγγελέας επέκρινε τη διαδικασία που οδήγησε στην ομολογία ως αβάσιμη λόγω ομολογιών που αποκτήθηκαν με βασανιστήρια. Μια απόφαση του 2008 από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ επίσης, αμφισβήτησε τη νομιμότητα των μεθόδων που χρησιμοποιήθηκαν για την απόκτηση τέτοιων ομολογιών και το αποδεκτό τέτοιων παραδοχών ως αποδεικτικών στοιχείων σε ποινική διαδικασία.

Στις 30/8 του 2019 στρατιωτικής δικαστής όρισε ως ημερομηνία καταδίκης σε θανατική ποινή την 11η Ιανουαρίου του 2021. Η παραίτηση δυο δικαστών και η πανδημία μετέθεταν συνεχώς τις εξελίξεις, με την τελευταία αναβολή να είναι αυτή του 2023.

Ωστόσο, τον Μάρτιο του 2022 συμφώνησε να δηλώσει ένοχος σε όλες τις κατηγορίες (συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας 2.976 ατόμων), προκειμένου να γίνει άρση της θανατικής ποινής.

Επισήμως, αυτό έγινε την τελευταία ημέρα του Ιουλίου του 2024.

Την ίδια τακτική ακολούθησαν και δυο συνεργάτες του (Ουαλίντ Μπιν Ατάς και τον Μουσταφά αλ Χαουσάουι) που επίσης κρατούνταν για δεκαετίες, ως πρόσωπα κλειδιά στην επίθεση τους Δίδυμους Πύργους.

Η ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

Σύμφωνα με τους New York Times οι εισαγγελείς ενημέρωσαν για τα καθέκαστα τις οικογένειες των θυμάτων και τους επιζώντες, μέσω επιστολής, γίνει η ανακοίνωση.

Μεταξύ άλλων, στην επιστολή αυτή αναφέρεται ότι «αναγνωρίζουμε πως η κατάσταση της υπόθεσης γενικά, και αυτή η είδηση ειδικότερα, κατανοητά και κατάλληλα θα προκαλέσει έντονη συγκίνηση. Συνειδητοποιούμε επίσης, ότι η απόφαση για την προδικαστική συμφωνία θα έχει ως συνέπεια ανάμεικτες αντιδράσεις μεταξύ των χιλιάδων των μελών της οικογένειας που έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα.

Η απόφαση να κάνουμε προδικαστική συμφωνία, έπειτα από 12 χρόνια προδικαστικής προσφυγής δεν λήφθηκε επιπόλαια. Είναι συλλογική, αιτιολογημένη και καλόπιστη κρίση μας ότι αυτό το ψήφισμα είναι ο καλύτερος δρόμος προς την οριστικότητα και τη δικαιοσύνη σε αυτή την υπόθεση».

Ως μέρος της συμφωνίας, οι κατηγορούμενοι συμφώνησαν να απαντήσουν σε γραπτές ερωτήσεις των επιζώντων και των οικογενειών των θυμάτων σχετικά με τους ρόλους τους και τους λόγους της επίθεσης.

Ειδικοί σε θέματα τρομοκρατίας διευκρίνισαν πως με τη συμφωνία αυτή αποφεύγεται μια μακρά και περίπλοκη δίκη θανατικής ποινής.

Ο αναλυτής εθνικής ασφαλείας, Πίτερ Μπέργκεν δήλωσε χαρακτηριστικά στο CNN ότι «αυτή είναι η λιγότερο κακή συμφωνία στον πραγματικό κόσμο που θα μπορούσε να υπάρξει ποτέ, δεδομένου ότι η υπόθεση ήταν ακόμα στις προδικαστικές ακροάσεις δυο δεκαετίες μετά τη σύλληψη του Μοχάμεντ».

TO ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΚΑΘΙ ΤΩΝ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΩΝ

Το πρόβλημα που δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν οι Αμερικανοί, ως προς την καταδίκη του Μοχάμεντ σε θάνατο ήταν το πώς θα έπρεπε να διαχειριστούν το θέμα των βασανιστηρίων που χρησιμοποιήθηκαν εναντίον του (και εναντίον πολλών άλλων), στις μυστικές φυλακές που είχε δημιουργήσει η CIA σε όλον τον κόσμο, τη δεκαετία του 2000.

Το ζήτημα έθεσε ένα νομικό πρόβλημα για τους εισαγγελείς σχετικά με το εάν τα αποδεικτικά στοιχεία που αποκτήθηκαν μέσω βασανιστηρίων ήταν παραδεκτά στο δικαστήριο.