Υπόθεση Αλ Φαγέντ: Πώς έφτιαξε ένα διεφθαρμένο σύστημα για τις σεξουαλικές του διαστροφές

Όπως αποδεικνύεται από έρευνες που διεξάγουν πολλά διεθνή μέσα ενημέρωσης, η “είδηση” ότι ο πρώην ιδιοκτήτης των Harrods, Μοχάμεντ Αλ Φαγέντ, βίαζε εργαζόμενές του, δεν αποτελούσε κοινό μυστικό.

Το BBC, το οποίο έφερε και στο φως την υπόθεση μέσα από ντοκιμαντέρ του, ήρθε σε επικοινωνία με μερικά από τα θύματα του Αλ Φαγιέντ.

Η επονομαζόμενη “Κέιτ”, περιγράφει στο βρετανικό μέσο για την εφιαλτική εμπειρία της που ξεκίνησε όταν ήταν 16 ετών και είχε αρχίσει πρόσφατα να εργάζεται στο Harrods. Λίγο καιρό μετά, ο Μοχάμεντ Αλ Φαγέντ την κάλεσε στο διαμέρισμά του.

Μέσα στην κατοικία του Park Lane, “προσπάθησε να με πιέσει να κάνω σεξ μαζί του. Προσπάθησε να είναι γοητευτικός… αλλά εγώ συνέχισα να λέω όχι”. Η Κέιτ λέει ότι η διάθεση του αείμνηστου ιδιοκτήτη των Harrods άλλαξε και οι απειλές άρχισαν.

“Θύμωσε, οι πόρτες ήταν κλειδωμένες και δεν μπορούσα να βγω έξω. Με βίασε”.

Η Κέιτ δεν ένιωθε έτοιμη να πει την ιστορία της πριν από τη μετάδοση του ντοκιμαντέρ του BBC. Τώρα λέει ότι θέλει οι άνθρωποι να καταλάβουν τι τέρας ήταν ο Φαγέντ και η μαρτυρία της ρίχνει περισσότερο φως στο διεφθαρμένο σύστημα στην καρδιά της εταιρείας, το οποίο έκτοτε πουλήθηκε σε νέους ιδιοκτήτες.

Όπως πολλές από τις γυναίκες που λένε ότι δέχθηκαν επίθεση ενώ εργάζονταν για το πολυκατάστημα πολυτελείας, θυμάται τους γιατρούς που πραγματοποίησαν στενές ιατρικές εξετάσεις στο προσωπικό. Άλλοι περιγράφουν τους προσωπικούς βοηθούς που τους κάλεσαν στο Φαγιέντ και τους φρουρούς ασφαλείας που προστάτευαν το διαμέρισμα όπου πραγματοποίησε πολλές από τις επιθέσεις.

“Υπήρχε ένα ολόκληρο σύστημα για να διευκολυνθεί αυτό”, λέει ο Dean Armstrong KC, ένας από τους δικηγόρους που εκπροσωπούν ορισμένα από τα φερόμενα θύματα. Πώς λειτουργούσε το σύστημα;

Λίγο αφότου άρχισε να εργάζεται στο Harrods, η Κέιτ ισχυρίζεται ότι ο Φαγέντ της έκανε ακατάλληλες ερωτήσεις σχετικά με το αν είχε αγόρι ή ήταν σεξουαλικά ενεργή.

Δεν θυμάται την απάντησή της, αλλά λέει ότι ο Φαγιέντ είχε άλλους τρόπους να βρει τις απαντήσεις που ήθελε. “Ήταν οργανωμένο για μένα να δω τη Δρ Ann Coxon της Harley Street για μια ιατρική εταιρεία. Μου πουλήθηκε ως προνόμιο της εργασίας στο γραφείο του προέδρου”, δήλωσε στο BBC.

Οι γιατροί μέσα στο σύστημα

Λέει ότι ο Δρ Coxon ζήτησε να κάνει μια εσωτερική εξέταση και να κάνει τεστ για σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένου του HIV. “Εξήγησα ότι δεν είχα γίνει ακόμα σεξουαλικά δραστήρια, και επομένως ήταν περιττό”, λέει, προσθέτοντας ότι οι ανησυχίες της εξαφανίστηκαν.

Πίσω στο γραφείο, ο Φαγιέντ ζήτησε να δει την Κέιτ. Λέει ότι άρχισε να συζητά τις προσωπικές λεπτομέρειες της ιατρικής της εξέτασης και αμφισβήτησε την ‘αγνότητά’ της. Λέει ότι ντρεπόταν εύκολα και βρήκε τη συζήτηση μπερδεμένη, ενοχλητική και ταπεινωτική.

Η Κέιτ πιστεύει ότι οι ιδιωτικές πληροφορίες που δόθηκαν στον Φαγιέντ ήταν ζωτικής σημασίας για να καταστεί δυνατή η κακοποίηση που συνέχισε να υποστεί.

“Ο Δρ Κόξον του είχε δώσει αυτό που χρειαζόταν”.

Άλλες γυναίκες που ισχυρίζονται ότι δέχθηκαν επίθεση από τον Φαγέντ ονομάζουν τη γιατρό της εταιρείας Harrods εκείνη την εποχή, Wendy Snell, ως το πρόσωπο που διενεργούσε παρόμοιες εξετάσεις. Μερικοί από αυτούς λένε ότι ο επιχειρηματίας είχε στη διάθεσή του τα αποτελέσματα των εξετάσεων σεξουαλικής τους υγείας πριν επιστρέψουν στο γραφείο.

Ο Δρ Coxon δεν έχει απαντήσει σε αίτημα για σχόλιο.

Η Lindsay, η οποία εργαζόταν στο Harrods τη δεκαετία του 1990 και φέρεται να είναι κι εκείνη ένα από τα θύματά του, πιστεύει ότι οι ιατρικές της εξετάσεις οργανώθηκαν από έναν από τους ανώτερους προσωπικούς του βοηθούς.

“Ακολουθούσε τις οδηγίες του Φαγέντ. Νιώθω ότι μας στρατολόγησε για αυτόν τον σκοπό, και μόνο για αυτόν τον σκοπό”, δήλωσε κι εκείνη στο BBC.

Η Lindsay κατηγορεί τον Φαγιέντ ότι επέτρεψε την κακοποίηση. 

Πολλές από τις γυναίκες με τις οποίες μιλήσαμε είπαν ότι ορισμένοι από τους ανώτερους προσωπικούς βοηθούς του ήταν βασικά γρανάζια στον μηχανισμό της κακοποίησης. Αφού έλαβαν τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεών τους, είπαν ότι οι ανώτεροι θα τους έστελναν στο γραφείο ή στο διαμέρισμα του Φαγέντ όπου θα τις βίαζε.

Η Ταμάρα, η οποία εργαζόταν στο γραφείο του προέδρου τη δεκαετία του 1990, είπε στο BBC: “Ο Μοχάμεντ είχε τέτοιου είδους τρόπο λειτουργίας κάθε μέρα. Τηλεφωνούσε σε έναν ανώτερο βοηθό και ρωτούσε ποιες κοπέλες δούλευαν εκείνη την ημέρα και μετά μια από εμάς θα καλούνταν στο το γραφείο του”.

Το “σύστημα προμηθειών”

Ορισμένοι από τους ανώτερους προσωπικούς βοηθούς και τους γιατρούς έπαιξαν ρόλο σε αυτό που ο κ. Άρμστρονγκ, ο δικηγόρος των θυμάτων, αποκάλεσε “σύστημα προμηθειών”. Αλλά η έρευνα του BBC δείχνει ότι άλλοι συμμετείχαν στη διατήρηση της σιωπής γύρω από τις επιθέσεις.

Ο Φαγέντ προστατεύτηκε από προσωπικούς φρουρούς ασφαλείας των οποίων η δουλειά ήταν να μείνουν κοντά του. Ορισμένοι εξ αυτών έγιναν μάρτυρες των στιγμών λίγο πριν και μετά από κάποιες από τις επιθέσεις.

Ο Steve, ο οποίος εργαζόταν ως προσωπική του ασφάλεια στα μέσα της δεκαετίας του ’90, αποκάλυψε ότι υπήρχε ένα δωμάτιο ελέγχου στο υπόγειο ότι μπορούσαν να δουν μόνο τους διαδρόμους που οδηγούσαν στο διαμέρισμά του στο Park Lane.

“Θα βλέπαμε μόνο τα κορίτσια να μπαίνουν στην πόρτα και μετά να κλείνουν την πόρτα πίσω του. Και το πρωί τα βλέπουμε να φεύγουν ή ακόμα και μετά από μια ώρα. Κάποιες ακόμα φορούν στολές Harrods”, είπε.

Μερικές από τις γυναίκες αφηγούνται πώς οι φύλακες τις συνόδευσαν μέχρι το διαμέρισμα του Φαγέντ. Ένας, με το ψευδώνυμο “Άλαν”, είπε ότι του ζήτησαν να πάει δύο κορίτσια στον τελευταίο όροφο. Αργότερα, είπε ότι είδε έναν από αυτά να κλαίει καθώς κατέβαιναν στον ανελκυστήρα.

Ένα άρθρο του Vanity Fair το 1995 -το οποίο έκανε ισχυρισμούς για σεξουαλική ανάρμοστη συμπεριφορά, ρατσισμό και παρακολούθηση του προσωπικού, αλλά όχι για σεξουαλική επίθεση- κατέληξε σε μήνυση συκοφαντίας από τον Φαγέντ.

Μέχρι το 1997, ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει την υπόθεση, σε μια διευθέτηση που διαπραγματεύτηκε ο διευθυντής δημοσίων υποθέσεων των Harrods, Michael Cole.

Σε αντάλλαγμα, το περιοδικό θα κατέστρεφε όλα τα αποδεικτικά στοιχεία, τις ένορκες βεβαιώσεις και την αλληλογραφία του – ορισμένες από τις οποίες περιείχαν ισχυρισμούς για “σειρά εγκλημάτων”, σύμφωνα με τον τότε εκδότη Χένρι Πόρτερ.

Εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά ερωτήματα σχετικά με τα πρόσωπα σε θέσεις ευθύνης στα Harrods που γνώριζαν για τους ισχυρισμούς εναντίον του Φαγιέντ. Ωστόσο, οι έρευνες παραμένουν σε εξέλιξη.