ISIS: Μετά τα εδάφη του χάνει και την τρομοκρατική επιρροή του

Η τρομοκρατική επίθεση του ένοπλου Redouane Lakdim με απολογισμό τον θάνατο τεσσάρων ανθρώπων στη νότια Γαλλία ξύπνησε νωπές μνήμες από τις αλλεπάλληλες επιθέσεις τη περίοδο 2015 έως και το 2017.

Ενώ οι μαζικές επιθέσεις έχουν κοπάσει, ο φόβος και το ερώτημα για το εάν το ISIS επέστρεψε, παραμένουν . Ωστόσο, η επίθεση  στην πόλη Τρεμπ της Γαλλίας από τον  Μαροκινής καταγωγής Lakdim δεν σημαίνει απόλυτα ότι ο τρομοκράτης έδρασε με τη παρότρυνση και τη βοήθεια των τζιχαντιστών.  

Πιο συγκεκριμένα, η ενέργεια του 26χρονου Redouane Lakdim να κρατήσει ομήρους πολίτες σε σουπερμάρκετ και να σκοτώσει συνολικά τέσσερα άτομα δεν αποτελεί οργανωμένο τρομοκρατικό σχέδιο. Οι αρχές της Γαλλίας μάλιστα εκτιμούν ότι ο Μαροκινός έδρασε μόνος του. Το πεδίο δράσης του αφορούσε δύο πόλεις , αρχικά τη πόλη Καρκασόν όπου έκλεψε ένα αυτοκίνητο. Στη συνέχεια σκότωσε το συνεπιβάτη και τραυμάτισε τον οδηγό. Στο ίδιο μέρος πυροβόλησε και τραυμάτισε έναν αστυνομικό. Αργότερα κατευθύνθηκε προς τη πόλη Τρεμπ και εισέβαλε σε σουπερμάρκετ όπου και εξελίχθηκε η ομηρία.Ύστερα από την επιχείρηση της γαλλικής αστυνομίας ο δράστης σκοτώθηκε. 

Ο Lakdim σύμφωνα με τα τοπικά μέσα απαίτησε την απελευθέρωση του Salah Abdeslam, του μοναδικού επιζήσαντα τρομοκράτη από το μακελειό στο Παρίσι όπου σκοτώθηκαν συνολικά 130 άνθρωποι.Το περιστατικό στη πόλη Τρεμπ δεν αποδεικνύει σε καμία περίπτωση ότι ο δράστης αποτελούσε μέρος μιας οργανωμένης επίθεσης κατευθυνόμενης τους τζιχαντιστές.

Παρά το γεγονός ότι το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση στο σουπερμάρκετ, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι οι φρικαλεότητες που διεξάγονται από το ISIS έχουν έναν ξεκάθαρο στόχο: την παραγωγή της μέγιστης δημοσιότητας της ακραίας τρομοκρατικής οργάνωσης σε κάθε γωνία της γης. Οι τζιχαντιστές του ισλαμικού χαλιφάτου σε κάθε τρομοκρατική ενέργεια σπεύδουν να αναλαμβάνουν την ευθύνη για να βρίσκονται συνεχώς στο προσκήνιο.

Σε πολλές περιπτώσεις έχουν συμβεί τρομοκρατικές ενέργειες στο δυτικό κόσμο όπως:

• η επίθεση στα γραφεία του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo με 12 νεκρούς
• οι επιθέσεις στη γέφυρα του Westminster στο Λονδίνο με 6 νεκρούς
• η σφαγή στο θέατρο Bataclan κατά τη διάρκεια της συναυλίας του ροκ συγκροτήματος Eagles of Death Metal και οι επιθέσεις στο Παρίσι με 137 θύματα 
• η επίθεση στην London Bridge με 11 νεκρούς
• το μακελειό στη Νίκαια της Γαλλίας όταν δράστης με φορτηγό έπεσε εσκεμμένα πάνω σε πλήθος και σκότωσε συνολικά 86 ανθρώπους
• οι βομβιστικές επιθέσεις στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών τον Μάρτιο του 2016 με απολογισμό 32 νεκρούς και 340 τραυματίες

Αυτές είναι κάποια από τις πιο σημαντικά τρομοκρατικά χτυπήματα των ακραίων ισλαμιστών που τους έκαναν τον μεγαλύτερο δημόσιο κίνδυνο τη τριετία 2014-2017. Ακριβώς αυτή η βίαιη φύση των επιθέσεων είχε σχεδιαστεί για να επιτύχει μαζική δημοσιότητα και να επιφέρει μια αίσθηση μόνιμου φόβου στη παγκόσμια κοινότητα.

Η προέλευση του ISIS

Οι Daesh ή αλλιώς τζιχαντιστές αποτελούν μια αίρεση των Χαριτζιτών στην οποία ανήκουν κατά κύριο λόγο Σουνίτες φανταμελιστές μουσουλμάνοι. Οι ίδιοι παραποιούν τα λεγόμενα του ιερού κειμένου του ισλάμ, του κορανίου όπου και προπαγανδίζουν τη παγκόσμια επιβολή του δια της βίας. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι ενάντια στο δυτικό τρόπο ζωής και ο σκοπός τους είναι η στρατολόγηση πολιτών που θα διαδίδουν μηνύματα μίσους. Παράλληλα καλούν ομόδοξους τους είτε να προκαλέσουν τρομοκρατικά χτυπήματα στο δυτικό κόσμο είτε να ενταχθούν σε βάσεις των τζιχαντιστών στη Συρία. Το Ισλαμικό Κράτος ιδρύθηκε το 1999 από τον Ιορδανό Abu Musab al-Zarqawi ενώ ο τελευταίος ηγέτης ήταν ο Ιρακινός Abu Bakr al-Baghdadi με  μοναδική γνωστή δημόσια εμφάνισή του τον Ιούλιο του 2014, στο τέμενος αλ Νούρι της Μοσούλης.

Η δημοσιότητα της οργάνωσης

Η δημοσιότητα που λαμβάνει πλέον το Isis είναι πολύ λιγότερη σε σχέση μέχρι και πριν από τρία χρόνια όταν κατείχε τον έλεγχο στα εδάφη του δυτικού Ιράκ και σε τεράστιο μέρος της ανατολικής Συρίας. Την εποχή εκείνη οι τρομοκρατικές ενέργειες στη Γαλλία και οπουδήποτε αλλού θα μπορούσαν να θορυβήσουν όλο το πλανήτη από τη στιγμή που το ISIS αποτελούσε ένα de facto κράτος που διέθετε χρήματα , υψηλή χρηματοδότηση , εμπειρογνωμοσύνη, τεχνολογία και την ικανότητα να εμπνεύσει και να στρατολογήσει επίδοξους φανατισμένους που ήταν διατεθειμένοι να και να σκοτώσουν στο όνομα του Ισλαμικού Κράτους.

Το πετρέλαιο

Kύριες πηγές χρηματοδότησης του ισλαμικού κράτους αποτελούσαν οι πετρελαιοπαραγωγικές ζώνες που έλεγχε το καθεστώς Ασάντ και το συριακό κράτος πριν από τη διεξαγωγή του εμφύλιου πολέμου. Οι πετρελαιοπηγές αυτές πέρασαν στην κατοχή των τζιχαντιστών. Μάλιστα τα έσοδα της οργάνωσης έφταναν περίπου τα 700 εκατομμύρια δολάρια ανά χρόνο μόνο από το πετρέλαιο. Το ισλαμικό κράτος κατάφερε σε λίγους μήνες ότι δε μπόρεσε και ονειρευόταν να πράξει η Αλ Κάιντα, του ιδρυτή της Οσάμα Μπιν Λάντεν το 1988.

Η φορολογία

Το ισλαμικό Κράτος προκειμένου να βγάλει και άλλα κέρδη στράφηκε στην υπερφορολόγηση των 8 εκατομμυρίων κατοίκων. Η φορολογία που επέβαλαν οι τζιχαντιστές είχε ως αποτέλεσμα οι πολίτες να πληρώνουν το 50% του εισοδήματός τους. Ειδικά για κατοίκους άλλων εθνικοτήτων, οι φόροι ήταν ιδιαίτερα ανεβασμένοι (φόροι αναλήψεων, υψηλοί φόροι για Χριστιανούς επιχειρηματίες και εμπόρους που έχουν παραμείνει με την άδεια του ISIS στη περιοχή, φόροι στους μισθούς, τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων, τελωνειακό φόρο και φόρο προστασίας Χριστιανών και αλλοθρήσκων).

Τον Ιανουάριο του 2015, το Ισλαμικό Κράτος δημοσίευσε, σύμφωνα με τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες τον προϋπολογισμό του έτους, ο οποίος ανερχόταν σε περίπου 4 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η μείωση της δυναμικής του ISIS: 

• Η ανακατάληψη της Μοσούλης και της Ράκκας από τις Συριακές δημοκρατικές δυνάμεις

Η δύναμη του ISIS περιορίστηκε αισθητά με την απώλεια των μεγάλων οχυρών που είχε καταλάβει και πιο συγκεκριμένα την περιοχή της Μοσούλης της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης του Ιράκ το 2014. Η ανακατάληψη της πόλης από τις ένοπλες δυνάμεις του Ιράκ καθώς και την βοήθεια των ΗΠΑ αποδείχτηκαν το πρώτο βήμα για την αρχή της πτώσης του Ισλαμικού κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε. Ακολούθησε η πτώση της Ράκκας το 2017 όπου και οι αμυντικές γραμμές του ISIS έσπασαν και οι μαχητές των Συριακών Δημοκρατικών εισέβαλαν στη καρδία της πόλης με την στήριξη αεροπορικών επιδρομών από τις αμερικανικές δυνάμεις. Με αυτό το τρόπο επιτεύχθη ένα ισχυρό πλήγμα στη προσπάθεια για να την ανακατάληψη του ισχυρού προπυργίου τους. Ακόμα και τώρα διατηρούν κάποια κρησφύγετα στις περιοχές των ερήμων και έχουν επωφεληθεί λόγω της μάχης για τις πετρελαιοπηγές στη πόλη Κιρκούτ μεταξύ ιρακινής ομοσπονδιακής κυβέρνησης και των Πεσμεργκά (οι μαχητές των Κούρδων). Ο πετρελαιοπόλεμος στο ιρακινό Κουρδιστάν αναμφίβολα έχει αποπροσανατολίσει τους αντιπάλους του Ισλαμικού Κράτους.

Η Τούρκικη εισβολή άνοιξε το δρόμο για την επαναφορά των τζιχαντιστών στο προσκήνιο

Εκτός από αυτό , και η τούρκικη εισβολή στο Αφρίν έχει αποσπάσει τις μονάδες προστασίας του Λαού (Κούρδικη Πολιτοφυλακή στη Συρία – YPG) που πολεμάνε εναντίον της και έχουν αφήσει αυτή τη δεδομένη στιγμή το μέτωπο Ισλαμικό Κράτος. Ουσιαστικά το ISIS έχει επιστρέψει για τα καλά στο προσκήνιο, αλλά σε καμία περίπτωση στο επίπεδο που βρισκόταν μέχρι και πριν λίγους μήνες πριν την ανακατάληψη της Ράκκας από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις. Η Ράκκα πρόκεiται για την πρώτη μεγάλη πόλη της Συρίας που έπεσε στα χέρια του ΙΚ όταν ανακήρυξε το σκληροπυρηνικό θρησκευτικό χαλιφάτο του. Εκείνη τη περίοδο του 2014 η Συρία και το Ιράκ αποτέλεσαν τη βάση των τζιχαντιστών για τις μεγαλύτερες και πιο αιματηρές τρομοκρατικές ενέργειές τους μέχρι σήμερα.

Έτσι λοιπόν το ISIS θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει κάθε ευκαιρία που θα του δοθεί προκειμένου να επεκταθεί. Πολλές από τις πιο άγριες βιαιοπραγίες της τρομοκρατικής οργάνωσης λαμβάνουν χώρα κάτω από το ραντάρ των διεθνών μέσων μαζικής ενημέρωσης κυρίως στο Αφγανιστάν όπου ένας βομβιστής αυτοκτονίας του ISIS σκότωσε 33 άτομα και τραυμάτισε 65 Σιίτες που γιόρταζαν το Νορούζ (Ιρανική Πρωτοχρονιά) στη Καμπούλ στις 21 Μαρτίου.

Η αποδοχή που έχει το ISIS από κάποιους φανατικούς ισλαμιστές στα social media μπορεί να δώσει την εντύπωση ότι εξακολουθεί να κατέχει μεγάλη βάση υποστηρικτών αλλά αυτό είναι εξαιρετικά αμφίβολο. Η μαζική στήριξη κορυφώθηκε τη περίοδο 2014-2015 όπου και θεωρούταν μια ταχέως αναπτυσσόμενη δύναμη. Βέβαια ακόμα και τότε δεν κατέστη ποτέ δίαυλος στη Ευρώπη για άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυσαρέσκειες και είναι εξαιρετικά απίθανο να γίνει τώρα.