Ισπανία: Τα δάκρυα του Ιγκλέσιας, τα λουλούδια και ο οριστικός θάνατος του Φράνκο

Αλλο να το περιμένεις άλλο να εκτυλίσσεται μπροστά από τα μάτια του έστω και αν βρίσκεται μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη Μαδρίτη.

Η Ισπανία από το μεσημέρι της Τρίτης δεν έχει απλά κυβέρνηση. Διαθέτει την πρώτη κυβέρνηση συνασπισμού της σύγχρονης ιστορίας της η οποία ταυτόχρονα είναι η πρώτη που φιλοξενεί στις τάξεις της ένα κομμάτι της ισπανικής αριστεράς. Κοντολογίς: Ο Φράνκο είναι οριστικά νεκρός!

Οι σκηνές στη βουλή ήταν άκρως συγκινητικές, φρόντισε γι’ αυτό ο Πάμπλο Ιγκλέσιας. Οχι μόνο επειδή ο κομματικός σχηματισμός του οποίου ηγείται και είναι γνήσιο τέκνο του κινήματος των Αγανακτισμένων των ισπανικών πλατειών βρίσκεται πια στην εξουσία αλλά και διότι ο επικεφαλής των Ποδέμος δεν παρέλειψε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του στη βουλεύτρια Αϊνα Βιδάλ η οποία έσπευσε να ψηφίσει παρά το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει.

Η 35χρονη Καταλανή, μέλος του συμμάχων του Ποδέμος στην Καταλονία, δεν μπορούσε να δώσει το παρών την Κυριακή στην πρώτη ψηφοφορία. Ο καρκίνος δεν της το επέτρεψε. Την Τρίτη είχε δεσμευτεί ότι θα ήταν παρούσα. Και πράγματι ήταν. Ο Ιγκλέσιας, με δάκρυα στα μάτια, της πρόσφερε ένα τεράστιο μπουκέτο λευκά λουλούδια για να την ευχαριστήσει σε μία σπάνια-για τη σκληρή πολιτική-σκηνή.

Θα είναι αυτό το ύφος της νέας εξουσίας; Μακάρι. Ο ηγέτης του PSOE και Πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ έδειξε και στην προηγούμενη θητεία του ότι δεν φοβάται να στρέψει το πηδάλιο του κόμματός του σε αριστερά, φιλολαϊκά μονοπάτια παρά τη λυσσώδη αντίδραση του ισπανικού κατεστημένου.

Εδωσε και συγκεκριμένα δείγματα γραφής: “Εβγαλε” οριστικά από την Κοιλάδα των Πεσόντων τη σωρό του Φράνκο, αύξησε τον κατώτατο μισθό, μείωσε την ανεργία, άνοιξε τα ισπανικά νοσοκομεία ακόμα και στους μετανάστες χωρίς χαρτιά έστω και αν το ακροδεξιό Vox πετούσε τα φαρμακερά, φασιστικά του βέλη.

Ολα αυτά χωρίς σύμμαχο, σε μία “κουτσή” κυβέρνηση μειοψηφίας. Κυβέρνηση μειοψηφίας είναι και αυτή που σχηματίστηκε την Τρίτη (λόγω της αποχής των βουλευτών του κεντροαριστερού καταλανικού κόμματος) αλλά τώρα υπάρχει εταίρος. Εταίρος που επέμεινε και παρά τη μείωση του εκλογικού του ποσοστού κατόρθωσε να επιβάλλει μέρος της ατζέντας του, τουλάχιστον προγραμματικά.

Το πρόγραμμα της νέας κυβέρνησης Σάντσεθ μπορεί να χαρακτηριστεί ως εξόχως ριζοσπαστικό. Προβλέπει ραγδαία αύξηση των φόρων για τα μεγάλα εισοδήματα, φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας (θέμα ταμπού στην Ισπανία), γενναίες φιλεργατικές ρυθμίσεις, κατώτατο μισθό που θα φτάσει τα 1200 ευρώ!

Αντίπαλοι; Ενα δεξιό μπλοκ που απαρτίζουν οι φιλελεύθεροι “Πολίτες”, οι δεξιοί του Λαϊκού Κόμματος και οι κοινοί φασίστες-φρανκιστές του Vox. Δεν άργησαν να βρουν κοινό βηματισμό στη Βουλή αφού οι διαφορές που τους χωρίζουν δεν είναι δα και τόσο μεγάλες.

Εν τέλει: Ο Σάντσεθ σεβάστηκε τις ιστορικές καταβολές του κόμματος και έκανε πράξη την εντολή της βάσης για στροφή στα αριστερά ιδεώδη. Αλλωστε οι κατά τόπους οργανώσεις του PSOE ψήφισαν συντριπτικά υπέρ της συνεργασίας με τους Ποδέμος. Πλέον, έφτασε η ώρα της πράξης, η ώρα της δουλειάς. Η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης έχει την ευκαιρία να αλλάξει για τα καλά ρότα αγνοώντας τη νεοφιλελεύθερη κανονικότητα που εν πολλοίς εκπορεύεται και από τις Βρυξέλλες. Ενα ιστορικό πολιτικό πείραμα έχει ήδη ξεκινήσει.