Ισραήλ και Χεζμπολάχ σε αιματηρό αδιέξοδο – Φόβοι για γενική ανάφλεξη

Oι υπηρεσίες πληροφοριών του Ισραήλ και η Χεζμπολάχ έχουν συμπληρώσει 40 χρόνια αιματηρών μυστικών επιχειρήσεων σε όλον τον κόσμο. Θα έλεγε κανείς πως κατά τη μακρά διάρκεια αυτού του σκιώδους πολέμου δεν έχει μείνει κάτι που δεν ξέρουν οι μεν για τους δε.

Παρ όλα αυτά οι Ισραηλινοί εξέπληξαν πριν μια εβδομάδα με τις εκρήξεις 5.000 βομβητών στο Λίβανο, οι οποίοι ανήκαν σε αξιωματούχους και μαχητές με ειδικές δεξιότητες της στρατιωτικής οργάνωσης που υποστηρίζει το Ιράν.

Από εκείνη την ημέρα έως σήμερα υπήρξαν και ανατινάξεις walkies-talkies και άρα και η αδυναμία επικοινωνίας μεταξύ των μελών της Χεζμπολάχ που οδηγήθηκε σε κατ’ ιδίαν συνάντηση των ηγετικών μορφών της επίλεκτης μονάδας Radwan.

Το Ισραήλ επιτέθηκε στο σημείο συνάντησης και σκότωσε τον διοικητή επιχειρήσεων της μονάδας και επικεφαλής των επιχειρήσεων της οργάνωσης, Ιμπραχίμ Ακίλ, συν άλλα 14 ανώτατα στελέχη.

Πώς “κύκλωσε” το Ισραήλ τη Χεζμπολάχ

Τους τελευταίους μήνες οι Ισραηλινοί φαίνεται πως γνωρίζουν ακριβώς όσα κάνει η ηγεσία της Χεζμπολάχ, όπως φάνηκε από τη δολοφονία του ανώτατου στρατιωτικού διοικητή, Μουχσίν Σουκρ τον Αύγουστο έως την εξόντωση της Radwan. Έτσι, της έχει στερήσει το στοιχείο του αιφνιδιασμού.

Με την καταστροφή των μέσων επικοινωνίας και το θάνατο ή τον τραυματισμό αξιωματούχων, της ‘πήρε’ την στρατιωτική ικανότητα να κάνει πόλεμο. Και αυτό είναι κάτι που θα χρειαστεί καιρό να αποκαταστήσει. Όπως θα χρειαστεί καιρό να διαπιστώσει μέχρι πού έχουν διεισδύσει οι πράκτορες της Μοσάντ.

Αν δεν διασφαλίσει πως δεν έχουν «πειραχθεί» οι πυραυλικές εγκαταστάσεις της, δύσκολα θα πάρει την απόφαση να μετακινήσει και να χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τη Δευτέρα η κυβέρνηση Νετανιάχου εξαπέλυσε την πιο θανατηφόρα επίθεση στο Λίβανο, όπως αποδεικνύουν και οι περίπου 500 νεκροί και οι χιλιάδες τραυματίες.

Για την πιο θανατηφόρα ημέρα στη χώρα, μετά το τέλος του εμφυλίου (1975-1990) οι Ισραηλινές δυνάμεις είχαν να καταθέσουν πως στο επίκεντρο του ‘σφυροκοπήματος’ ήταν 800 στόχοι που ανήκουν στην «τρομοκρατική οργάνωση Χεζμπολάχ».

Ο υπουργός Υγείας του Λιβάνου, Δρ Φιράς Αμπιάντ δήλωσε πως «βρισκόμαστε σε ένα νέο στάδιο πολέμου: αρχικά ήταν στοχευμένες επιθέσεις, αλλά τώρα είναι αδιάκριτες», με τη Χεζμπολάχ να απαντά με σειρά πυραύλων προς το Ισραήλ και το Ισραήλ να αντεπιτίθεται. Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ χιλιάδες προσπαθούν να εγκαταλείψουν τις νότιες περιοχές του Λιβανου που χτυπήθηκαν τη Δευτέρα, με κατεύθυνση προς τη Βηρυτό.

Η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ

Το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι στρέφει την προσοχή του προς τα βόρεια, δηλαδή στη Χεζμπολάχ, που είναι σύμμαχος της Χαμάς με την οποία μάχεται από την 7η Οκτωβρίου του 2023.

Την περασμένη Τετάρτη, ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας μίλησε για μια «νέα φάση» στον πόλεμο στη Γάζα, ανακοινώνοντας την ανάπτυξη της 98ης Μεραρχίας, συμπεριλαμβανομένων 10.000 έως 20.000 στρατιωτών, που θα ενταχθούν στην ανήσυχη Βόρεια Διοίκηση του Ισραήλ των τεσσάρων ένοπλων ταξιαρχιών κοντά στα σύνορα του Λιβάνου.

«Αυτό είναι ό,τι πιο κοντινό υπάρχει σε παραδοχή του Ισραήλ για τις επιθέσεις στα συστήματα επικοινωνίας της Χεζμπολάχ» σύμφωνα με το Al Jazeera,

Πολιτικοί αναλυτές από όλον τον κόσμο προσπαθούν να προβλέψουν την αντίδραση της Χεζμπολάχ στην κλιμάκωση των επιθέσεων του Ισραήλ και αν μπορεί να αποφευχθεί η γενίκευση του πολέμου στην περιοχή.

Κατά το Reuters το βράδυ της Δευτέρας, το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας δήλωσε ότι οι χώρες που «υποστηρίζουν άνευ όρων το Ισραήλ» βοηθούν τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου «να χύσει αίμα για τα πολιτικά του συμφέροντα». Κάλεσε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και τη διεθνή κοινότητα «να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα χωρίς καθυστέρηση».

Λίγες ώρες μετά, ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Ουάνγκ Γι είπε στον υπουργό Εξωτερικών του Λιβάνου Αμπνταλάχ Μπου Χαμπίμπ ότι η Κίνα υποστηρίζει σταθερά τον Λίβανο στη διαφύλαξη της κυριαρχίας του.

Όπως γράφει το Foreign Policy η μόνη διπλωματική πρόταση που φαίνεται να υπάρχει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι «αυτή που παρουσίασε ο Άμος Χοκστάιν, απεσταλμένος των ΗΠΑ για τις διεθνείς ενεργειακές υποθέσεις): να αποσυνδέσει τον Λίβανο από τη Γάζα και να εφαρμόσει την απόφαση 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ», η οποία τερμάτισε τον πόλεμο του 2006 μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ.

«Αυτό σημαίνει ότι η Χεζμπολάχ θα πρέπει να αποδεχθεί μια ξεχωριστή συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, να αποσύρει τη στρατιωτική της παρουσία στα βόρεια του ποταμού Λιτάνι, περίπου 29 χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα, και να επιτρέψει στους εκτοπισμένους Ισραηλινούς να επιστρέψουν με ασφάλεια στο βορρά».

ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ 1701 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΟΗΕ

Το ψήφισμα 1701 (2006) του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ εγκρίθηκε ομόφωνα στις 11/8 του 2006, για να αντιμετωπίσει τη σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ, κατά τον πόλεμο του Λιβάνου.

Είχε στόχο τον τερματισμό των εχθροπραξιών και τη δημιουργία ενός πιο σταθερού περιβάλλοντος στο νότιο Λίβανο, ώστε να αποτραπεί περαιτέρω βία μεταξύ των σημερινών πρωταγωνιστών.

Θεωρήθηκε πως το ψήφισμα θέτει τις βάσεις για μια πιο ολοκληρωμένη πολιτική επίλυση. Πράγμα που όπως φαίνεται, δεν ίσχυσε.

Τα βασικά σημεία του 1701 ήταν τα εξής:

• Άμεση κατάπαυση του πυρός: ο ΟΗΕ προέτρεψε τη Χεζμπολάχ να σταματήσει όλες τις επιθέσεις και το Ισραήλ να σταματήσει όλες τις επιθετικές στρατιωτικές επιχειρήσεις.
• Αποχώρηση των Ισραηλινών Δυνάμεων από το νότιο Λίβανο, με την αποκατάσταση της ειρήνης.
• Ανάπτυξη λιβανέζικου στρατού στα νότια της χώρας και επέκταση της εντολής της Προσωρινής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στον Λίβανο (UNIFIL) για να διασφαλίσει τη συμμόρφωση με την κατάπαυση του πυρός, να βοηθήσει στο ανθρωπιστικό έργο και να παρακολουθήσει την απόσυρση των ισραηλινών δυνάμεων.
• Ανάγκη αφοπλισμού όλων των ένοπλων ομάδων στον Λίβανο και δη της Χεζμπολάχ, με την κυβέρνηση του Λιβάνου να ασκεί πλήρη έλεγχο επί των εδαφών της.
• Μη επανεξοπλισμός των πολιτοφυλακών (δηλαδή, εμπάργκο όπλων στο Λίβανο).
• Σεβασμός για την κυριαρχία. Το Ισραήλ και ο Λίβανος κλήθηκαν να σεβαστούν την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία του άλλου, ενισχύοντας τη σημασία της διατήρησης της ειρήνης στα σύνορα τους.
• Ανθρωπιστικές προσπάθειες και προσπάθειες ανοικοδόμησης του Λιβάνου, που είχε υποστεί σημαντικές απώλειες αμάχων και ζημιές στις υποδομές κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης.

ΘΑ ΣΥΝΤΑΧΘΕΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ Ή Ο ΛΙΒΑΝΟΣ;

Προς το παρόν δεν υπάρχει κάποιο σημάδι διπλωματικής διεξόδου στο μέτωπο του Ισραήλ με τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο ή αυτό του Ισραήλ με τη Χαμάς στη Γάζα και την απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων.

Πηγές αναφέρουν ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου θέλει να ολοκληρώσει τη δουλειά που άρχισε εναντίον της Χεζμπολάχ. Ψύχραιμοι παρατηρητές τονίζουν πως ένας πόλεμος σαν και αυτόν του 2006 θα πλήξει και τις δυο πλευρές -αλλά δεν θα εξαφανίσει την οργάνωση που είναι και το end game των Ισραηλινών. Σίγουρα η γενίκευση ενός πολέμου είναι το τελευταίο που χρειάζεται ο πλανήτης. Ή το Ισραήλ που δεν λατρεύεται ακριβώς αυτήν την στιγμή από την διεθνή κοινή γνώμη.

Καθ’ ύλην αρμόδιοι από τις ΗΠΑ προτείνουν να σχεδιαστεί μακροπρόθεσμη πολιτική που θα έχει δυο άξονες: ο ένας θα είναι να κλείσουν οι δρόμοι διοχέτευσης όπλων από την Τεχεράνη μέσω Ιράκ και Συρίας και ο άλλος να δοθεί βοήθεια στο κράτος του Λιβάνου να ανακτήσει την κυριαρχία του.

Τα διπλωματικά μηνύματα από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους κινούνται στην αποκοπή της Χεζμπολάχ από τον πόλεμο της Γάζας και την αποδοχή κατάπαυσης του πυρός.

Αυτό δύσκολα θα γίνει. Άρα μένει να δούμε πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα, δεδομένων και σχολίων αναλυτών που τονίζουν πως οι επιθέσεις του Ισραήλ δημιούργησαν εκκλήσεις για δραματική απάντηση από το εσωτερικό της Χεζμπολάχ, παρά το γεγονός ότι η ομάδα έχει πληγεί.

Η συγκεκριμένη οδός έχει ως ανάγκη ‘συμπαίκτες’ των δυο πλευρών.