Τι θα γίνει με τον Δήμο Κωνσταντινούπολης μετά τη σύλληψη του Ιμάμογλου

Η σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου, δημάρχου της Κωνσταντινούπολης, έχει προκαλέσει πολιτική θύελλα στην Τουρκία, θέτοντας κρίσιμα ερωτήματα για το μέλλον της διοίκησης της μεγαλύτερης πόλης της χώρας.

Με τον Ιμάμογλου να βρίσκεται αντιμέτωπος με σοβαρές κατηγορίες για διαφθορά και σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, το ενδεχόμενο απομάκρυνσής του από το αξίωμα παραμένει ανοιχτό και η επόμενη μέρα στη διακυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης είναι αβέβαιη.

Το κύριο ερώτημα είναι εάν θα παραμείνει ο δήμος στα χέρια της αντιπολίτευσης ή θα υπάρξει κυβερνητική παρέμβαση και διορισμός επιτρόπου.

Η επόμενη ημέρα στην Κωνσταντινούπολη

Το Άρθρο 45 του Νόμου περί Δήμων στο τουρκικό Σύνταγμα περιγράφει τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν σε περίπτωση που η θέση του δημάρχου μείνει κενή.

Αρχικά, προβλέπεται ότι το δημοτικό συμβούλιο θα συνεδριάσει και θα εκλέξει έναν αναπληρωτή δήμαρχο. Στο ίδιο άρθρο έχει προστεθεί μια παράγραφος, η οποία ορίζει ότι εάν ένα άτομο απομακρυνθεί από τη θέση του λόγω εγκλημάτων που σχετίζονται με την τρομοκρατία, θα αντικατασταθεί από το Υπουργείο Εσωτερικών ή από την τοπική νομαρχία.

Ο δικηγόρος Rezan Epözdemir δήλωσε στο CNN Turk: «Δεδομένου ότι διεξάγεται έρευνα κατά του Εκρέμ Ιμάμογλου με την κατηγορία της υποβοήθησης τρομοκρατικής οργάνωσης, εάν καταδικαστεί ή απομακρυνθεί από τη θέση του για αυτό το έγκλημα, είναι πολύ πιθανό το Υπουργείο Εσωτερικών να διορίσει επίτροπο».

Ο Epözdemir πρόσθεσε ότι ο Ιμάμογλου ενδέχεται να αποκλειστεί από την πολιτική, αλλά μπορεί να ανακτήσει κάποια πολιτικά δικαιώματα έπειτα από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα από την αθώωσή του.

Ο δικηγόρος Ζαφέρ Ισέρ δήλωσε στην εφημερίδα Sabah ότι δεν αναμένουν την εκλογή νέου δημάρχου από τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου, όπου κυριαρχεί το CHP. Ο Ισέρ επεσήμανε ότι η προφυλάκιση του Ιμάμογλου «δεν αποτελεί καταδίκη» και ότι, βάσει του τεκμηρίου της αθωότητας, παραμένει δήμαρχος.

«Ωστόσο, είναι πολύ πιθανό να καταδικαστεί λόγω της σοβαρότητας των κατηγοριών που αντιμετωπίζει. Πρέπει να αθωωθεί από όλες τις κατηγορίες για να επιστρέψει στη θέση του ως δήμαρχος. Παρ’ όλα αυτά, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια μακρά δικαστική διαδικασία», δήλωσε την Τετάρτη.

Η περίπτωση του Ερντογάν

Υπενθυμίζεται ότι και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε συλληφθεί το 1998 ενώ διατελούσε δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης από το 1994, εκπροσωπώντας το ισλαμιστικό Κόμμα της Ευημερίας (Refah Partisi), το οποίο αργότερα απαγορεύτηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας.

Τον Δεκέμβριο του 1997, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στην πόλη Σιίρτ (Siirt), ο Ερντογάν απήγγειλε ένα ποίημα του Ζιγιά Γκιοκάλπ (Ziya Gökalp), ενός εθνικιστή και ισλαμιστή διανοούμενου. Το ποίημα περιείχε τους στίχους:

“Τα τζαμιά είναι οι στρατώνες μας, οι μιναρέδες οι ξιφολόγχες μας,
Οι τρούλοι τα κράνη μας και οι πιστοί στρατιώτες μας”.

Οι τουρκικές αρχές θεώρησαν ότι το ποίημα υποκινούσε θρησκευτικό μίσος, καθώς μπορούσε να ερμηνευθεί ως κάλεσμα για την εγκαθίδρυση ενός ισλαμικού κράτους.

Ο Ερντογάν καταδικάστηκε σε δέκα μήνες φυλάκιση τον Απρίλιο του 1998. Ωστόσο, λόγω καλής διαγωγής και του νομικού πλαισίου της Τουρκίας, εξέτισε μόνο τέσσερις μήνες στη φυλακή Pınarhisar (στην επαρχία Κιρκλαρελί) από τον Μάρτιο έως τον Ιούλιο του 1999.

Η ποινή του τον ανάγκασε να παραιτηθεί από το αξίωμα του δημάρχου, κάτι που θεωρήθηκε πολιτικό πλήγμα για τον ίδιο και το κόμμα του.

Παρότι η καταδίκη του φαινομενικά θα έβαζε τέλος στην πολιτική του καριέρα, στην πραγματικότητα ενίσχυσε τη δημοτικότητά του, καθώς παρουσιάστηκε ως θύμα του κατεστημένου.

Μετά την αποφυλάκισή του, ίδρυσε το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) το 2001, το οποίο νίκησε στις εκλογές του 2002.

Παρότι η καταδίκη του τον εμπόδιζε αρχικά να γίνει πρωθυπουργός, το 2003 έγινε συνταγματική αλλαγή που του επέτρεψε να διεκδικήσει έδρα στο κοινοβούλιο.

Τον Μάρτιο του 2003, εξελέγη βουλευτής και λίγο αργότερα έγινε πρωθυπουργός, παραμένοντας στην εξουσία για δύο δεκαετίες, είτε ως πρωθυπουργός (2003-2014) είτε ως πρόεδρος (2014-σήμερα).

Ο Ερντογάν κατάφερε να μετατρέψει τη φυλάκισή του σε πολιτικό πλεονέκτημα και να ανέλθει στην εξουσία – κάτι που μένει να φανεί αν θα συμβεί και με τον Ιμάμογλου.