Λεϊλά Γκιουβέν: Σταματήστε τώρα τις επιχειρήσεις στη Ροζάβα αν θέλετε να μην επιστρέψει ο ISIS
Συγκλόνισε όλον τον πλανήτη κάνοντας μία εξαντλητική απεργία πείνας προς συμπαράσταση στον Αμντουλάχ Οτσαλάν. Αφού πέτυχε στον αγώνα της, συνεχίζει να μάχεται μέσα από τις γραμμές του HDP. Η γυναίκα-σύμβολο Λεϊλά Γκιουβέν μιλά στο News 24/7.
- 22 Οκτωβρίου 2019 07:13
Από τα τέλη του 2018 η Λεϊλά Γκιουβέν μετρήθηκε με τον ίδιο της τον εαυτό και έφτασε το σώμα της στα άκρα. Με μία εξαντλητική απεργία πείνας που ξεπέρασε τις 100 ημέρες προκάλεσε, εκτός από τον παγκόσμιο θαυμασμό, ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης στις τουρκικές αλλά και στις ευρωπαϊκές φυλακές με στόχο να σπάσει η απομόνωση του Αμντουλάχ Οτσαλάν. Με 3500 ανθρώπους να την μιμούνται ο στόχος επετεύχθη καθώς ο Απο άρχισε να βλέπει ξανά τους οικείους και τους δικηγόρους του.
Αφου ξεγέλασε το θάνατο με τον οποίο έχει φλερτάρει και άλλες φορές στο παρελθόν, η 55χρονη Γκιουβέν συνέχισε τον αγώνα για την ελευθερία και την αυτοδιάθεση των Κούρδων και πάλι από τις γραμμές του HDP, του μοναδικού κόμματος του τουρκικού κοινοβουλίου που κάνει αντιπολίτευση στον Ερντογάν όπως η ίδια τονίζει. Η Γκιουβέν μίλησε στο News 24/7 από το Ντιγιάρμπακιρ την ώρα που εξελίσσεται η τουρκική πολεμική επιχείρηση στους θύλακες των Κούρδων στη Βόρεια Συρία. Στηλιτεύει την πολιτική των μεγάλων δυνάμεων στη Μέση Ανατολή, μιλά θαρραλέα για τον ολοκληρωτισμό του καθεστώτος Ερντογάν και υμνεί τη γυναικεία επανάσταση της Ροζάβα την οποία και μας συστήνει.
Γιατί νομίζετε ότι οι ΗΠΑ αποφάσισαν να αποχωρήσουν από την περιοχή τώρα;
Δεν είναι ακόμη σαφές εάν οι ΗΠΑ έχουν αποσυρθεί πραγματικά από τη Συρία. Kατά το παρελθόν είχε δηλώσει το ίδιο και εν συνεχεία επέστρεψε. Δεν είναι ξεκάθαρη η αμερικανική πολιτική για την περιοχή.Οι δύο υπερδυνάμεις του πλανήτη, οι ΗΠΑ και η Ρωσία, επιδίδονται στη Συρία σ’ έναν πόλεμο ισορροπίας. Κάθε μία από τις δύο χώρες προσπαθεί να εδραιώσει την παρουσία της. Εννοείται ότι γνωρίζουμε τους λόγους γι’ αυτό. Πρόκειται για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας. Θέλουν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πηγές για τα δικά τους συμφέροντα και να εγκαταστήσουν έτσι την ισχύ τους.
Ετσι και αλλιώς, από παλιά η Μέση Ανατολή είναι μία περιοχή που ανοίγει την όρεξη των ισχυρών για επίδειξη δύναμης. Εάν οι λαοί της Μέσης Ανατολής είχαν εγκαθιδρύσει τα δικά τους συστήματα, οι ξένοι δεν θα είχαν το δικαίωμα να μιλούν γι’ αυτή τη γη. Ωστόσο από τον Σαντάμ, στον Ασαντ και τον Ερντογάν επιβάλλεται το δίκιο του ισχυρού παρά την πολυπολιτισμική και πολυθρησκευτική δομή των περιοχών αυτών. Η εξουσία περνά από τον πατέρα στο γιο.Και η φωνή του κόσμου δεν ακούγεται ουσιαστικά ποτέ. Επομένως σ’ αυτή τη γη μιλούν οι ξένοι και όχι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες της. Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και οποιαδήποτε άλλη χώρα θα πρέπει να φύγουν από την περιοχή. Οι λαοί, εν συνεχεία, θα πρέπει να δημιουργήσουν τις δικές τους δομές και να ζήσουν ειρηνικά. Τουλάχιστον αυτό είναι το μοντέλο που θέλουμε να προωθήσουμε εμείς.
Πόσο πιθανό είναι να κυριαρχήσει και πάλι το ISIS αν οι Κούρδοι ηττηθούν και αποχωρήσουν από τα φυλάκιά τους;
Το ISIS είναι ένας οργανισμός-μάστιγα για τον κόσμο. Δεν έχει κανόνες, δεν έχει αρχές και καμία ανοχή στο όνομα της ανθρωπότητας. Πρόκειται για ένα στρατό βαρβάρων. Τώρα το από που προέρχεται αυτή η συμμορία είναι ζήτημα προς διερεύνηση, πάντως δεν εμφανίστηκαν μόνοι τους. Υπάρχουν δυνάμεις που τους χρηματοδοτούν, τους στηρίζουν και τελικά τους βγάζουν στην επιφάνεια. Οταν αποκαλύψουμε αυτές τις δυνάμεις, θα μπορέσουμε να συζητήσουμε πιο εύκολα γι’ αυτού του είδους της βαρβαρότητα. Οι περισσότεροι βρίσκονται στη Μέση Ανατολή. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή οι αντιφάσεις στη Μέση Ανατολή είναι πολύ βαθιές. Οπου υπάρχουν προβλήματα η εξωτερική παρέμβαση είναι γρηγορότερη και πιο εύκολη. Επωφελήθηκαν επίσης και από τις σεχταριστικές αντιφάσεις και προσπάθησαν να εγκαθιδρύσουν το δικό τους σύστημα ξεκινώντας από τους Κούρδους. Τότε, όλος ο κόσμος έγινε μάρτυρας της βαρβαρότητας και της απανθρωπιάς τους. Ολοι πλέον έχουν διαπιστώσει το πως απέκτησαν την εξουσία τους και πως χρησιμοποίησαν τα σύνορα.
Στην πραγματικότητα να ξέρετε ότι υπάρχει πολύ υλικό του τι συνέβη στα τουρκικά σύνορα αλλά οι μεγάλες δυνάμεις χρησιμοποιούν αυτά τα έγγραφα και τις πληροφορίες κατά το δοκούν. Τώρα τους κρύβουν επειδή δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Κάνεις όμως δεν τόλμησε τον αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα σ’ αυτή τη γη. Οι λαοί, συμπεριλαμβανομένων των Κούρδων και των Αράβων, τους σταμάτησαν στο Κομπάνι και σε άλλα μέρη με τις δυνάμεις πολιτοφυλακής που συγκροτήθηκαν. Ο λαός της Ροζάβα έχει να επιδείξει αυτή τη μεγάλη επιτυχία στον πόλεμο για την ελευθερία, όμως μέτρησε δεκάδες χιλιάδες μαρτύρων. Αν ο κόσμος δεν θέλει να εξαπλωθεί ξανά η μάστιγα του ISIS, οι επιχειρήσεις κόντρα στο λαό της Ροζάβα πρέπει να σταματήσουν αμέσως. Δεν υπάρχει άλλη δύναμη που μπορεί να νικήσει τον ISIS.
Το επαναστατικό εγχείρημα στη Ροζάβα είναι κάτι πολύ ξεχωριστό. Θα μπορούσατε να μας το περιγράψετε;
Αυτό που κάνει την επανάσταση στην Ροζάβα ξεχωριστή είναι ότι πρόκειται για κίνημα στο οποίο ηγούνται γυναίκες. Οταν εξετάζουμε τις παγκόσμιες επαναστάσεις, βλέπουμε ότι οι γυναίκες ήταν πάντα ενεργές, ωστόσο μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επέστρεφαν στην κλασική, παραδοσιακή ζωή τους. Αντιθέτως, οι άνδρες κάλυπταν σχεδόν αποκλειστικά τις θέσεις εξουσίας και ευθύνης. Στη Ροζάβα γίνεται το αντίθετο. Οι γυναίκες πήραν τα όπλα και βγήκαν στην πρώτη γραμμή για να πραγματοποιηθεί η επανάσταση αλλά και ο επανασχεδιασμός της ζωής κατά τη διάρκεια της διαδικασία είχε στο τιμόνι γυναίκες. Γυναίκες, άρα, υπήρχαν σε κάθε πτυχή της ζωής. Το σύστημα της συμπροεδρίας εφαρμόστηκε σε όλους τους θεσμούς. Οι γυναίκες βρίσκονταν πάντα στο προσκήνιο όταν γινόταν μία δήλωση. Μέχρι σήμερα πρωτοπορούν σε πολλά ζητήματα όπως η δημοκρατική οικογένεια και η δημοκρατική αυτοσυνειδησία. Οι Κούρδοι, οι Τουρκμένιοι, οι Αραβες, οι Ασσύριοι, οι Αρμένιοι κατάφεραν να οικοδομήσουν ένα πρακτικό σύστημα κοινής ζωής με κοινούς παρονομαστές. Επομένως ναι, η επανάσταση στη Ροζάβα είναι πολύ ξεχωριστή.
H κατάσταση για το κόμμα σας, το HDP, στην Τουρκία είναι αρκετά περίπλοκη. Ο Σελαχαντίν Ντεμιρτάς παραμένει στη φυλακή. Εσείς κάνατε μία πολύ σκληρή απεργία πείνας αιτούμενη την απελευθέρωση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Πως θα μπορέσετε από εδώ και στο εξής να αντιμετωπίσετε το καθεστώς Ερντογάν;
Η κατάσταση στη χώρα δεν είναι δύσκολη μόνο για το HDP αλλά για όλον τον κόσμο και όλους τους λαούς που υπάρχουν στο τουρκικό κράτος. Η απουσία δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δικαιοσύνης δεν επηρεάζει μόνο τους Κούρδους αλλά εξίσου τους πάντες. Ναι, υπάρχει μία διαφορετική κατάσταση σε ότι αφορά το HDP. Δεκάδες χιλιάδες μέλη αλλά και στελέχη του κόμματος έχουν συλληφθεί ενώ καθημερινά υπάρχουν αστυνομικές επιχειρήσεις για μας. Αν όλα αυτά γίνονταν σε οποιοδήποτε άλλο κόμμα, αυτό το κόμμα θα είχε γίνει χίλια κομμάτια. Το HDP παίρνει δύναμη από τον κόσμο και ο κόσμος αντικαθιστά κάθε συλληφθέντα και συμμετέχει στο έργο μας.
Ναι, οι βουλευτές του HDP, οι δήμαρχοι αλλά και οι πρώην συμπρόεδροι, οι Σελαχατίν Ντεμιρτάς και Φιγκέν Γιουκσεκντάγκ είναι φυλακισμένοι αυτήν την ώρα που μιλάμε. Ολες οι κατηγορίες εναντίον των φυλακισμένων συντρόφων μας σχετίζονται με λόγους που έδωσαν στο πλαίσιο της ελευθερίας της έκφρασης. Με άλλα λόγια, επέκριναν την κυβέρνηση του AKP. Πέρα από αυτό δεν υπάρχει κανένα έγκλημα. Η ελεύθερη έκφραση δεν είναι έγκλημα, δεν πρέπει να είναι έγκλημα. Ωστόσο το AKP, μέσω της δικαιοσύνης, προσπαθεί να εξαφανίσει οποιαδήποτε αντιπολίτευση. Το να εργάζεσαι κάτω από αυτές τις συνθήκες αποτελεί πρόκληση. Το ΗDP είναι σήμερα η πραγματική αντιπολίτευση στην Τουρκία. Παρά τις πιέσεις, συνεχίζουμε να μιλάμε. Πιστεύουμε στη δημοκρατία, πιστεύουμε ότι πολλά προβλήματα μπορούν να επιλυθούν στο πλαίσιο της δημοκρατίας.
Η θέση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν είναι πολύ πιο δύσκολη με την έννοια ότι ήρθε στην Τουρκία στο πλαίσιο μίας διεθνούς συνωμοσίας και κρατείται σε πλήρη απομόνωση. Παρά τις δύσκολες συνθήκες της υγείας του ο Οτσαλάν συνεχίζει να προσπαθεί για την ειρήνη. Σε μία πρόσφατη επίσκεψη του δικηγόρου του στο κελί του είπε: Θα μπορούσα να λύσω το κουρδικό πρόβλημα σε μία εβδομάδα αν υπήρχε οργανωμένο κράτος απέναντί μου. Είναι λανθασμένο να απομονώνεις τον άνθρωπο που μπορεί να αποτελέσει τη λύση στο πρόβλημα. Αυτό που χρειάζεται περισσότερο η Μέση Ανατολή είναι η ειρήνη μέσω μίας μόνιμης λύσης. Ο Οτσαλάν παραμένει πολύ σημαντικός σ’ αυτό το κομμάτι.
Τους τελευταίους μήνες κάνατε μία εξαντλητική απεργία πείνας. Αξιζε να θέσετε σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή σας;
Οντως, άρχισα απεργία πείνας στη φυλακή του Ντιγιαρμπακίρ. Ο στόχος μου ήταν να σταματήσει η απομόνωση του Οτσαλάν έτσι ώστε να μπορεί να διαδραματίσει ρόλο σε μία δημοκρατική λύση, ήθελα να ακουστεί η φωνή του. Οταν άρχισα την απεργία, δεν μπορούσε να προβλέψω ότι θα εξαπλωθεί σε όλες τις φυλακές, σε όλο τον κόσμο. Φτάσαμε τους 3500 απεργούς πείνας στις φυλακές. Ο Οτσαλάν δεν είναι απλώς κρατούμενος. Είναι η βούληση εκατομμυρίων προσώπων και στη δική του απομόνωση απομονώνεται ο κουρδικός λαός. Το ΑΚP και το MHP δεν έχουν καταλάβει τη σημασία του ζητήματος και έτσι δεν κάνουν βήματα. Οι σύντροφοί μας θυσιάζονταν στις φυλακές όλης της Ευρώπης. Εννιά από αυτούς πέθαναν. Κάποιος πρέπει να μας καταλάβει. Οι νεκροί άφησαν σημειώματα εκφράζοντας την πίστη τους στον Οτσαλάν και ζήτησαν να ληφθούν μέτρα. Για οκτώ χρόνια ο Οτσαλάν δεν μπορούσε να δει καν τους δικηγόρους του. Αυτό έπρεπε να αλλάξει. Και άλλαξε. Ο Οτσαλάν είδε τους δικηγόρος του και τους οικείους του μετά από χρόνια.
Αλλοι σύντροφοι, που κρατούνται επίσης στο νησί του Ιμραλί, είδαν μετά από καιρό τους δικούς τους ανθρώπους. Βρήκαμε την ευκαιρία να περάσουμε το μήνυμα στον υπόλοιπο κόσμο ότι η απομόνωση εναντιώνεται στα ανθρώπινα δικαιώματα και στο κράτος δικαίου. Υπό αυτήν την έννοια, η απεργία μας πέτυχε. Σύντομα πιστεύουμε ότι ο Αμντουλάχ Οτσαλάν θα μπορέσει να διαδραματίσει έναν πιο ουσιαστικό ρόλο. Με τις ιδέες του θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε ένα σύστημα στο οποίο ο καθένας θα ζει με τις αντιλήψεις του σε ειρήνη. Το πιστεύω αυτό με όλη μου την καρδιά.
Θα θέλατε να δώσετε ένα μήνυμα στην ελληνική κυβέρνηση αλλά και στον ελληνικό λαό για τον αγώνα των Κούρδων για ανεξαρτησία και ελευθερία;
Αυτό που συνέβη στην Ελλάδα το 1999 όταν ο Οτσαλάν παραδόθηκε στην Τουρκία με διεθνή συνωμοσία εξακολουθεί να είναι νωπό στη μνήμη του κουρδικού λαού. Οι φιλίες δοκιμάζονται στις δύσκολες στιγμές. Σε αυτό το στάδιο οι Κούρδοι συνεχίζουν τον αγώνα τους. Αυτός ο αγώνας δεν γίνεται για την ανεξαρτησία αλλά για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Είναι ένας αγώνας για την εξασφάλιση συνταγματικών εγγυήσεων σε όλα τα μέρη του Κουρδιστάν το οποίο μοιράζεται σε τέσσερις κρατικές οντότητες. Για έναν τρόπο ζωής με τον οποίο οι Κούρδοι θα μπορούν να ζουν ελεύθεροι με τη δική τους γλώσσα, ταυτότητα και πολιτισμό. Από αυτήν την άποψη οι Κούρδοι προσδοκούν μόνο αληθινή φιλία και αλληλεγγύη, δεν χρειάζονται κανένα έλεος. Εχουμε τη δύναμη να φτάσουμε στην τελική νίκη, ειδικά μαζί με τις γυναίκες και τη νεολαία. Πάντα θέλουμε να βλέπουμε την αλληλεγγύη των Ελλήνων, του ελληνικού λαού. Θα ήθελα να στείλω τους χαιρετισμούς μου στους Ελληνες πολίτες.